หลวงพ่อชา สุภัทโท
วัดหนองป่าพง
อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี
อันนี้พวกเราทั้งหลายนั้น อาตมาก็ยังเคยไปเทศน์ให้เขาฟังอยู่ทางยุโรป
ว่าไอ้พวกศาสตร์ทั้งหลายนี่โดยมากมันเจริญมาทางยุโรปก่อน
มันจะแพร่ไปถึงเมืองไทย ทุกๆ ศาสตร์นั่นเองนะพากันเรียนไปเถอะ
รู้สึกว่ามันเจริญมาทางชาวตะวันตกนี่มากแล้วก็แพร่ออกไปทั้งหลายถึงชาวเอเชีย
ทุกศาสตร์นี่มันไม่ "ยิ่ง" หลายๆ ศาสตร์ทุกศาสตร์
แต่ว่าศาสตร์ทั้งหลายเหล่านี้ดีอยู่
เช่น อาจารย์มหาวิทยาลัยก็มาสัมภาษณ์ ว่าศาสตร์ของท่านมัน "ดีอยู่แต่ไม่ยิ่ง"
ศาสตร์ของท่านทำไมถึงว่ามันไม่ยิ่ง แต่ว่ามันดีอยู่
มีแต่ของไม่ดีทั้งนั้นแหละ แต่เอามาแบกไว้แต่ว่าไม่รู้จักทิ้ง
สร้างขึ้นมาแล้วไม่รู้จักแก้ไขให้พ้นจากความทุกข์
สร้างขึ้นมาเท่าไรยิ่งทุกข์ เรียนเข้ามาเท่าไรยิ่งทุกข์ พูดก็เก่ง พูดถูกซะด้วย
พูดเก่งเสียด้วย พูดดีเสียด้วย แต่ทำไม่ดี ทะเลาะกันเถียงกัน แย่งกัน
ฉะนั้นศาสตร์นี้ดีอยู่ แต่ว่ามันไม่ยิ่ง
ถ้าพวกคุณทั้งหลายนั้นน่ะจะได้สดับฟังเอา "ศาสตร์พระพุทธเจ้า"
เข้ามาปะปนเข้าสักห้าสิบเปอร์เซ็นต์นี้ ศาสตร์ของพวกท่านทั้งหลายจะดียิ่งขึ้นไปกว่านี้
ไม่เดือดร้อน จะทำประชาชนเราให้มีศีลมีธรรม อยู่เย็นเป็นสุข
ไม่ให้เบียดเบียนซึ่งกันและกันได้เพราะศาสตร์ทั้งหลายเหล่านั้น
ศาสตร์ที่เรียกว่า "พุทธศาสตร์" นั้น เป็นที่รวมแห่งศาสตร์ทั้งหลาย
ความรู้ทั้งหลายไปรวมอยู่ที่นั่น ถ้าไม่รวมอยู่นั่นความรู้อันนั้นใช้ไม่ได้
ความรู้นั้นยิ่ง ดีอยู่แต่ว่ามันไม่ยิ่ง ศาสตร์พวกเธอทั้งหลายนั้น
คล้ายๆกับว่า คนมีรู้จักเอาส่วนผสมกันขึ้นมาทำเป็น "ยาพิษ"
มันก็เกิดเมา เกิดเบื่อ เกิดเป็นพิษ.."ดีที่สุด แต่ว่ามันดีในทางที่ไม่ดี" อย่างนั้น
จะโฆษณาขายก็ได้ว่า "ยาพิษของข้าพเจ้านี้ดีมาก
เอาให้มนุษย์กินก็ตาย ให้สัตว์กินก็ตาย ให้อะไรกินมันก็ตายทั้งนั้นแหละ
เชิญพวกคุณทั้งหลายมาซื้อเถอะ ยาของฉันนี้มันดีมาก"
จะต้องโฆษณาอย่างนี้ อาตมาเลยบอกว่า ถ้าหากว่ามีอีกคนคนหนึ่ง
ถ้าหากว่ายาพิษของคุณมันดีจริงๆ ขอให้คุณกินทีเถอะน่ะ
ถ้าหากว่ายามันดี คุณจะยอมกินไหม สะบัดหน้า..กินไม่ได้
ทำไม?..ของดีไม่กิน หือ..แน่ะ
นี้แหละแสดงว่าศาสตร์ของท่านมัน "ดีอยู่แต่ว่ามันไม่ยิ่ง"
คือ ท่านทำยาพิษมันก็เป็นพิษจริงๆ ให้สัตว์กินมันก็ตายจริงๆ
แต่ว่าให้คุณกิน คุณไม่ยอมกิน นี้ล่ะดีอย่างนี้มันไม่ยิ่ง
ไม่เหมือน "ศาสตร์พระพุทธเจ้า" ถ้าว่าเรามองว่าศาสตร์ของเราดี
ยาของเราดีแล้ว ปรุงดีแล้ว ถ้ายามันดีคุณก็ต้องกินได้
อันนี้มันมีตายกัน มันมีวุ่นวายกัน มันมีเป็นทุกข์กัน
มันมีเป็นโทษกัน มันมีทะเลาะกัน อันนั้นมันไม่ดีซะแล้ว
มันดีของ "คนหลง" ซะแล้ว เมื่อพุทธศาสตร์นั่นท่านไม่ตรัสอย่างนั้น
ถ้าหากว่า "คุณธรรมของท่าน ศาสตร์ของท่าน" ที่ตรัสไว้ว่ามันดีแล้ว
นั่นแสดงว่า ท่านรับรองในศาสตร์ของท่านโดยที่ "ไม่มีโทษ"
ศาสตร์นั้นแหละทำให้มนุษย์พุทธบริษัททุกถ้วนหน้า
พากันอยู่เย็นเป็นสุข มันเป็นเช่นนั้น
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ “สำคัญที่ใจ”
:: ประวัติและคำสอน “หลวงพ่อชา สุภัทโท”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38519