ท่านพ่อลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม
อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

เรื่องของ "วัตถุภายนอก เรื่องของโลก"
มันเป็น "ของไม่จริง ดีไม่จริง จริงไม่ดี"
ถ้าใครไปยึดถือเป็นจริงเป็นจังกับเรื่องของโลกแล้ว
ผู้นั้นก็จะไม่มีวันได้พบของจริง ของดี ของแท้
จะต้องพบแต่ของไม่ดี ของไม่จริงอยู่เรื่อยไป
จะไม่มีทางประสบกับความสุขอันแท้จริงได้เลย
และผู้นั้นก็จะต้องพบแต่ "ความหมุนเวียน"
อยู่ตลอดชาติตลอดภพ

ความหมุนเวียนอันนี้ เป็นความหมุนแบบ "กังหัน"
คือ "หมุนจี๋ๆๆอยู่กับที่" ไม่ไปไหน ตรงข้ามกับในด้าน "ธรรมะ"
เมื่อผู้ใดได้ปฏิบัติธรรมแล้ว แม้จะมีการหมุนเวียนเปลี่ยนแปร
ก็เป็นการหมุนอย่างแบบ "ใบพัดเครื่องบิน" คือ "หมุนไปสู่ที่สูงท่าเดียว"
เหมือนอย่างใบพัดที่พาตัวเครื่องบิน ให้ขึ้นไปสู่บนอากาศได้ฉะนั้น
หรือมิฉะนั้นก็เป็นการหมุนอย่าง "ล้อรถ" ซึ่งจะพารถหรือผู้โดยสาร
ให้ไปสู่สถานีหรือที่มุ่งหมายได้ในที่สุด

"ใบพัด" หรือ "ล้อรถไฟ" นี้ เปรียบเหมือน "ธรรมจักร"
ซึ่งหมุนด้วย "ศีล สมาธิ ปัญญา"

"ศีล" เมื่อหมุนไปเพื่อความบริสุทธิ์
ก็ตัด "กามตัณหา" ให้หมดไป เป็น "เนกขัมมสังกัปโป"

"สมาธิ" เมื่อหมุนไปเพื่อความบริสุทธิ์
ก็ตัด "ภวตัณหา" ให้สิ้นไปเป็น "อพยาปาทสังกัปโป"

"ปัญญา" เมื่อหมุนไปเพื่อความบริสุทธิ์
"ตัณหา" ก็หมดไปเป็น "อวิหิงสาสังกัปโป"

ศีล สมาธิ ปัญญา มีส่วนเกี่ยวเนื่องกันเป็น "อัญญมัญญปัจจโย"
"อนันตรปัจจโย" "สตชาตปัจจโย" และ "นิสสยปัจจโย"

เราจะต้องเอาชีวิตของเราฝังแน่นลงไปใน "ธรรม"อย่างเต็มที่
จนถึงแก่นจึงจะได้ผล ไม่เวียนกลับมาเกิดอีก





คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือแนวทางวิปัสสนา-กัมมัฏฐาน, พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร.
โดยชมรมกัลยาณธรรม ปี พ.ศ. ๒๕๕๒. หน้า ๒๓๖-๒๓๗.


:: ประวัติและคำสอน “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38679