หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
วัดหินหมากเป้ง
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย


อันนี้เรื่องของเครื่องผูกพันเรื่องไม่ให้ทำดีไป
ไม่ให้ทำดีล่วงไปได้ เรียกว่า มาร
ให้น้อมเข้ามาถึงตัวของเรานี่
เห็นตัวของเรานี่แหละ อยู่ที่ตัวของเราทั้งนั้นน่ะ

อย่าง "เกลียดคนอื่นโกรธคนอื่นชังคนอื่น"
แล้วว่าเขาหูยอย่างนั้นอย่างนี้อะไรต่างๆ
พูดหยาบคายว่าคนนั้นไม่ดี คนนี้ไม่ดี
..มันตัวเราไม่ดีอยู่แล้ว มันก็ไม่ดีอย่างนั้น
เราโกรธเขาแล้วเราไม่ดีแล้ว เรายังไปว่าเขา
อันนั้นมันเป็นอุปสรรคของเรา
ไม่ให้เราลุล่วงความดีไปได้

ครั้นหากว่าเราไม่โกรธ คนอื่นจะทำเท่าไร
ก็ทำไปเถอะทำอะไร้..ก็ทำไปเถอะ..เราสบาย
เราไม่ต้องโกรธเขา ความโกรธของเขาต่างหาก
เราอย่าไปชิงเอาความโกรธของเขามาเป็นของเรา
ไปชิงเอาความไม่ดีของเขามาเป็นความไม่ดีของเรา
มันก็เป็นมารของเราล่ะซี่

พระพุทธเจ้าจึงว่า "ยินดีพอใจในวิสัยของมาร"
ท่านว่าอย่างนั้น ยินดียังไง เช่นความโกรธนี่แหละ
โกรธนั้นเป็นมารแล้วไปยินดีกับความโกรธ
พอใจในความโกรธอันนั้น อยากโกรธเขานั่นน่ะ
นั่นแหละเขาเรียกว่า ยินดีกับกิเลสของมาร
เราไปพอใจไปยินดีกับเขา เราเลยโกรธเขา
อันนี้เรื่องยินดีกับวิสัยของมารแล้วครานี้





ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ยินดีพอใจในวิสัยแห่งมาร”


:: ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43000