หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
"ปุถุชน" แปลว่าเป็น ผู้หนาอยู่ด้วยกิเลส
เป็นผู้มีกิเลสหนาแน่นอยู่ในจิตใจมาก
สามารถทำความชั่วใส่ตัวได้ เนี่ยคำว่าปุถุชนนะ
คำว่า "กัลยาณชน" น่ะหมายเอาบุคคลที่ชอบความดีมากกว่าความชั่ว
เป็นผู้สะสมกุศลคุณงามความดีไม่หยุดยั้งจนกว่ามันจะเต็ม
เป็นผู้ตื่นตัวอยู่เสมอว่า เวลานี้เรายังสั่งสมบุญกุศลยังไม่เต็ม
ยังบกพร่องอยู่ นี่ผู้ใดคิดได้อย่างนี้มันก็ไม่นิ่งนอนใจแหละ
ถือเอากาลเวลานี่แหละเป็นเครื่องบำเพ็ญกุศลตลอดไปเลย
ไม่ว่ากลางวันไม่ว่ากลางคืน เราจะต้องบำเพ็ญกุศลตลอดไป
อธิษฐานในใจอย่างนี้เสมอทีเดียวน่ะ
เมื่อรู้ว่าบุญกุศลของตนยังไม่เต็ม ยังบกพร่องอยู่
ผู้ใดตั้งจิตใจลงไปอย่างอยู่อย่างนี้เสมอๆ ท่านเรียกว่า
กัลยาณชน แปลว่า บุคคลผู้มีธรรมอันดีงามอยู่ในใจเสมอ
หรือถ้าพูดชัดๆก็เป็นผู้มีกุศลธรรมอยู่ในใจเสมอ
ใจไม่ได้มีอกุศลธรรมตั้งอยู่ เนี่ย..คำว่า กัลยาณชนน่ะ
ดังนั้น ทุกคนให้ตื่นตัวเสมอไป อธิษฐานในใจ
ว่าเราจะบำเพ็ญตนเป็นกัลยาณชนให้ได้
เราจะละความเป็นปุถุชน เราจะเบื่อหน่ายต่อความชั่วทั้งหลาย
เราจะปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
ด้วยความไม่ประมาทในกาลทุกเมื่อ
นี่ให้พากันอธิษฐานใจกันอย่างนี้ก็เป็น "อธิษฐานบารมี" นี่
การอธิษฐานใจในการที่จะทำความดี
ในอันที่จะละความชั่วเสมอไปอยู่อย่างนี้
นี่อธิษฐานบารมีเราก็เอามาใช้เวลาอย่างนี้แหละ
เรามาสร้างอธิษฐานบารมีให้เกิดขึ้นในเวลาเช่นนี้แหละ ให้พึงเข้าใจ
แม้พระพุทธเจ้าพระองค์ก็สร้างอธิษฐานบารมีขึ้น
ในพระทัยของพระองค์เวลาอย่างว่านี่แหละ
บุคคลผู้ไม่รู้ไม่เข้าใจก็ไม่รู้ว่าจะสร้างยังไง
คำว่า "อธิษฐานบารมี" อย่างนี้นะ
ไม่รู้นะบางคนน่ะ เพราะฉะนั้นให้ควรรู้ไว้
ถ้าผู้ใดไม่หมั่นอธิษฐานในใจของตนอย่างว่ามาแล้วนั้น
ผู้นั้นก็ไม่ได้สร้างอธิษฐานบารมีแล้ เออ เป็นอย่างนั้น
เมื่อไม่หมั่นอธิษฐานอย่างนี้ บุญกุศลก็ไม่เกิดขึ้น
ถึงมันมีอยู่มันก็ซ่อนๆ ตัวอยู่อย่างนั้นแหละ
มันไม่ปรากฏขึ้นในใจ นี่ให้เข้าใจ
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ “เตรียมพร้อมไว้เสมอ”
:: ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
