มหาบุรุษธรรมผู้งดงาม
หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ
วัดป่าเวฬุวนาราม (วัดป่าผาน้อย)
บ้านโนนกกจาน ต.ผาน้อย อ.วังสะพุง จ.เลย
หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ บอก หลวงพ่อ...(ขอสงวนนาม)
หลังมรณภาพได้มาหาท่านสองครั้ง
มาแต่ละครั้งก็มาในรูปจีวรขาด กายมัวหมอง
ท่านบอก หลวงพ่อ...ร้องไห้มาขอให้ท่านช่วยสงเคราะห์ธรรม
เพราะก่อนตายตนเองติดคาในอาบัติสะสม...
ท่านบอก องค์ท่านหลวงปู่ชอบ ฐานสโม สอนลูกศิษย์ลูกหาว่า
ความประพฤติต่อเนื่องใน “อาบัติปาจิตตีย์”
หรือล่วงละเมิดอาบัติเล็กน้อยโดยไม่มีความละอาย ประพฤติเลวทรามต่อเนื่อง
แม้กล่าวปลงอาบัติ หรือขอสิกขามานาท่ามกลางหมู่สงฆ์ผู้ทรงศีล
ก็ไม่พ้นในอาบัติและศีลนั้นได้ถ้าไม่ละประพฤติ
อาบัติปาจิตตีย์กับสิกขามานาสามเณรนี้
หลวงปู่ชอบท่านบอกเป็นโทษ “หญ้าปากคอก”
ที่ทำให้พระเณรเราเป็นเปรตตกนรกมากกว่าทุกอาบัติศีลสิกขามานา
สัตว์นรกเปรตสงฆ์องค์เณรที่ขอส่วนบุญจากองค์ท่าน
ล้วนมาจากการผิดศีลธรรม วินัยหญ้าปากคอก
จนเป็น “อธิบาป” อันบุญบันดาลไม่ขึ้น...
หลวงพ่อสมศรีบอก “เราพิจารณาวาสนาตนเองที่จะสงเคราะห์
หลวงพ่อ...ได้ไหม ? วาสนาเราสงเคราะห์ท่านไม่ได้
เราพิจารณาทุกอย่างแล้ว วาสนาเรากับหลวงพ่อ...มืดไปหมด
เราบอกหลวงพ่อ...ผมสงเคราะห์ท่านไม่ได้
ผมจะไปสงเคราะห์ญาติท่านในงาน หลวงพ่อ...เดินร้องไห้
ออกจากวัด (เวฬุวนาราม) ไปทางบ้านโคกแฝก”
หลวงพ่อสมศรี...“ตอนเป็นพระด้วยกันเราเตือนแล้วท่านไม่ฟัง
พอตายไปก็สายที่จะสงเคราะห์ธรรมกันได้
บุคคลถ้าถือมานะทิฐิแล้วยากที่จะโปรด”
เราถามหลวงพ่อสมศรี
ภูมิ “สุกขวิปัสสโก” สงเคราะห์หลวงพ่อ...ไม่ได้หรือ...?
ท่านบอก...“พระเณรผู้ล่วงละเมิดอาบัติศีลเป็นอาจิณ
เป็น “อธิบาป” (บาปหนัก หรือบาปอันยิ่ง)
พระพุทธเจ้าองค์ไหนๆ พระอรหันต์ผู้ทรงศีลองค์ใดๆ ก็โปรดไม่ได้
ต้องใช้กรรมของตนเองให้หมดถึงจะพ้นได้”
ถามหลวงพ่อสมศรีผู้เป็นพี่ชายธรรม เรื่องกรรมนี้มีวิธีแก้ หรือหลีกเลี่ยงได้ไหม
หลวงพ่อสมศรีบอก “เรื่องกรรมเมื่อกระทำแล้วจะหลีกเลี่ยงแก้ไม่ได้
พระในปัจจุบันอย่างพ่อแม่ครูอาจารย์ชอบท่านเหาะเหินเดินอากาศหายตัวได้
ท่านยังเลี่ยงกรรมของตนเองไม่พ้น ท่านยังเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต
เพราะกรรมหักขากบเขียดดึงขาปูให้ขาดออกจากกัน
เราถามพ่อแม่ครูอาจารย์ใช้ฤทธิ์รักษาตนเองได้ไหมข้าน้อย
พ่อแม่ครูอาจารย์ชอบบอก ฤทธิ์เดชใดๆ กะสู้ฤทธิ์กรรมบ่ได้
เฮาขอใช้กรรมเป็นชาติสุดท้ายให้จบเบิ่ดทุกอย่าง”
“เรื่องกรรมนี่พระพุทธเจ้าก็หนีกรรมของตนเองไม่พ้น
ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะมาสะเดาะเคราะห์กรรมให้กันได้
เมื่อทำกรรมอันใดไว้ไม่ว่าดีหรือชั่วก็ต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ
คนให้ทานรักษาศีลยังมีจิตปรุงแต่งกับอดีตอนาคต
คนภาวนา ถ้าถาวนามั่นคงแล้วจะอยู่กับปัจจุบัน
อดีตอนาคตมันก็ออกมาจากปัจจุบันทั้งหมด
หลวงปู่ชอบสอนเรา ศรี...ภาวนาเท่านั้นที่จะทำให้ท่านเห็นบุญบาป
อดีตอนาคตของตนเองผู้อื่น ภาวนาเท่านั้นที่จะทำให้ท่านพ้นทุกข์ได้
นอกจากนี้แล้วเราหรือพระพุทธเจ้าองค์ใดๆ กะช่วยท่านบ่ได้
พระพุทธเจ้าหรือเราก็บอกทางให้ท่านได้เท่านั้น
ทุกอย่างถ้าท่านอยากจะพ้นทุกข์ ท่านต้องทำด้วยตนเองเท่านั้น”
“ตั้งแต่มาอยู่ปฏิบัติกับพ่อแม่ครูอาจารย์ชอบ
เราก็ทำทุกอย่างตามคำสอนของท่าน
จนเราไม่สงสัยในธรรมพระพุทธเจ้า
เราบ่มีอีหยังให้สงสัยในธรรมอีกแล้ว”
บันทึกโดย ครูบากล้วย - พระวีระศักดิ์ ธีรภัทโท พ.ศ.๒๕๔๖
ประวัติและปฏิปทา “หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=48908
รวมคำสอน “หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=49039
หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ
วัดป่าเวฬุวนาราม (วัดป่าผาน้อย)
บ้านโนนกกจาน ต.ผาน้อย อ.วังสะพุง จ.เลย
หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ บอก หลวงพ่อ...(ขอสงวนนาม)
หลังมรณภาพได้มาหาท่านสองครั้ง
มาแต่ละครั้งก็มาในรูปจีวรขาด กายมัวหมอง
ท่านบอก หลวงพ่อ...ร้องไห้มาขอให้ท่านช่วยสงเคราะห์ธรรม
เพราะก่อนตายตนเองติดคาในอาบัติสะสม...
ท่านบอก องค์ท่านหลวงปู่ชอบ ฐานสโม สอนลูกศิษย์ลูกหาว่า
ความประพฤติต่อเนื่องใน “อาบัติปาจิตตีย์”
หรือล่วงละเมิดอาบัติเล็กน้อยโดยไม่มีความละอาย ประพฤติเลวทรามต่อเนื่อง
แม้กล่าวปลงอาบัติ หรือขอสิกขามานาท่ามกลางหมู่สงฆ์ผู้ทรงศีล
ก็ไม่พ้นในอาบัติและศีลนั้นได้ถ้าไม่ละประพฤติ
อาบัติปาจิตตีย์กับสิกขามานาสามเณรนี้
หลวงปู่ชอบท่านบอกเป็นโทษ “หญ้าปากคอก”
ที่ทำให้พระเณรเราเป็นเปรตตกนรกมากกว่าทุกอาบัติศีลสิกขามานา
สัตว์นรกเปรตสงฆ์องค์เณรที่ขอส่วนบุญจากองค์ท่าน
ล้วนมาจากการผิดศีลธรรม วินัยหญ้าปากคอก
จนเป็น “อธิบาป” อันบุญบันดาลไม่ขึ้น...
หลวงพ่อสมศรีบอก “เราพิจารณาวาสนาตนเองที่จะสงเคราะห์
หลวงพ่อ...ได้ไหม ? วาสนาเราสงเคราะห์ท่านไม่ได้
เราพิจารณาทุกอย่างแล้ว วาสนาเรากับหลวงพ่อ...มืดไปหมด
เราบอกหลวงพ่อ...ผมสงเคราะห์ท่านไม่ได้
ผมจะไปสงเคราะห์ญาติท่านในงาน หลวงพ่อ...เดินร้องไห้
ออกจากวัด (เวฬุวนาราม) ไปทางบ้านโคกแฝก”
หลวงพ่อสมศรี...“ตอนเป็นพระด้วยกันเราเตือนแล้วท่านไม่ฟัง
พอตายไปก็สายที่จะสงเคราะห์ธรรมกันได้
บุคคลถ้าถือมานะทิฐิแล้วยากที่จะโปรด”
เราถามหลวงพ่อสมศรี
ภูมิ “สุกขวิปัสสโก” สงเคราะห์หลวงพ่อ...ไม่ได้หรือ...?
ท่านบอก...“พระเณรผู้ล่วงละเมิดอาบัติศีลเป็นอาจิณ
เป็น “อธิบาป” (บาปหนัก หรือบาปอันยิ่ง)
พระพุทธเจ้าองค์ไหนๆ พระอรหันต์ผู้ทรงศีลองค์ใดๆ ก็โปรดไม่ได้
ต้องใช้กรรมของตนเองให้หมดถึงจะพ้นได้”
ถามหลวงพ่อสมศรีผู้เป็นพี่ชายธรรม เรื่องกรรมนี้มีวิธีแก้ หรือหลีกเลี่ยงได้ไหม
หลวงพ่อสมศรีบอก “เรื่องกรรมเมื่อกระทำแล้วจะหลีกเลี่ยงแก้ไม่ได้
พระในปัจจุบันอย่างพ่อแม่ครูอาจารย์ชอบท่านเหาะเหินเดินอากาศหายตัวได้
ท่านยังเลี่ยงกรรมของตนเองไม่พ้น ท่านยังเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต
เพราะกรรมหักขากบเขียดดึงขาปูให้ขาดออกจากกัน
เราถามพ่อแม่ครูอาจารย์ใช้ฤทธิ์รักษาตนเองได้ไหมข้าน้อย
พ่อแม่ครูอาจารย์ชอบบอก ฤทธิ์เดชใดๆ กะสู้ฤทธิ์กรรมบ่ได้
เฮาขอใช้กรรมเป็นชาติสุดท้ายให้จบเบิ่ดทุกอย่าง”
“เรื่องกรรมนี่พระพุทธเจ้าก็หนีกรรมของตนเองไม่พ้น
ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะมาสะเดาะเคราะห์กรรมให้กันได้
เมื่อทำกรรมอันใดไว้ไม่ว่าดีหรือชั่วก็ต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ
คนให้ทานรักษาศีลยังมีจิตปรุงแต่งกับอดีตอนาคต
คนภาวนา ถ้าถาวนามั่นคงแล้วจะอยู่กับปัจจุบัน
อดีตอนาคตมันก็ออกมาจากปัจจุบันทั้งหมด
หลวงปู่ชอบสอนเรา ศรี...ภาวนาเท่านั้นที่จะทำให้ท่านเห็นบุญบาป
อดีตอนาคตของตนเองผู้อื่น ภาวนาเท่านั้นที่จะทำให้ท่านพ้นทุกข์ได้
นอกจากนี้แล้วเราหรือพระพุทธเจ้าองค์ใดๆ กะช่วยท่านบ่ได้
พระพุทธเจ้าหรือเราก็บอกทางให้ท่านได้เท่านั้น
ทุกอย่างถ้าท่านอยากจะพ้นทุกข์ ท่านต้องทำด้วยตนเองเท่านั้น”
“ตั้งแต่มาอยู่ปฏิบัติกับพ่อแม่ครูอาจารย์ชอบ
เราก็ทำทุกอย่างตามคำสอนของท่าน
จนเราไม่สงสัยในธรรมพระพุทธเจ้า
เราบ่มีอีหยังให้สงสัยในธรรมอีกแล้ว”
บันทึกโดย ครูบากล้วย - พระวีระศักดิ์ ธีรภัทโท พ.ศ.๒๕๔๖
ประวัติและปฏิปทา “หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ”http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=48908
รวมคำสอน “หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ”http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=49039
ขออนุโมทนา สาธุๆๆ ค่ะ