พระอาจารย์สิม พุทธาจาโร
วัดถ้ำผาปล่อง
อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่


การเกิดการตายเป็นธรรมดาของสังขาร บุญบารมีที่เราบำเพ็ญมา
บำเพ็ญอยู่ จะบำเพ็ญต่อไป...อันนี้สำคัญกว่าชีวิต
ชีวิตนั้นเอาแน่นอนไม่ได้ มันจะแตกดับทำลายตายเมื่อใดเวลาใดเราก็ห้ามไม่ได้
แต่ทาน ศีล ภาวนา ในจิตใจของเรานั้นเราต้องทำเอง ปฏิบัติเอง
บำเพ็ญให้ได้ให้ถึงตามสติกำลัง ความพากเพียรพยายาม
ความอดความทนของเราอีกทีหนึ่ง เปรียบอุปมาเหมือนอย่างว่า
คนเราที่เกิดมาในโลกนี้เมื่อเราเกิดมาเป็นเด็กเป็นคนหนุ่ม
"วิชาว่ายน้ำ" เราจะไม่หัดไม่ได้ เวลาตกน้ำเราก็ตายเพราะไม่ได้หัดวิชาว่ายน้ำ
วิชาว่ายน้ำนี้แหละเป็นเหมือนกับว่า "บุญบารมี"
ที่เราบำเพ็ญในทาน ในศีล ในภาวนา มารวมอยู่ที่ตัวบุคคลผู้นั้น
บุคคลผู้นั้นได้ฝึกหัดฝึกซ้อมวิธีว่ายน้ำ เวลาไปเรือไปแพหรือมีอะไรเกิดขึ้น
เกิดเรือล่ม แพจม บุคคลผู้นั้นจะไม่ตาย เพราะเรือล่มแพจม
เพราะเขาฝึกวิชาว่ายน้ำไว้ คนนั้นจะลอยน้ำได้ ไม่ตาย ฝั่งที่ไหนเขาลอยข้ามไปได้
เปรียบเหมือนเรามีทาน มีศีล มีภาวนา อยู่ที่กาย วาจา จิตของเราอยู่ทุกลมหายใจ





ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
"การมีพระพุทธเจ้าเป็นของยาก"
อ่านพระธรรมเทศนาทั้งหมดได้ที่กระทู้...
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=26&t=49931

รวมคำสอน “หลวงปู่สิม พุทธาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=42673