พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย


มันจะแก่กล้าขึ้นเพราะการทำนะ บุญกุศลเนี่ย
อยู่เฉยๆ จะให้มันมากขึ้น มันไม่ได้..ต้องให้เข้าใจ

ทำยังไงจึงเป็น "บุญกุศล"

เราเป็นนักบวชอย่างนี้
ไม่มีเงินทองข้าวของอะไรให้ทานเลย
..อดกลั้นทนทานต่ออำนาจของกิเลส..
นี่ให้มันได้ในขั้นต้น..นี่แหละ "บุญใหญ่"

อดกลั้นทนทานต่อความรักความใคร่
อย่าให้มาครอบงำจิตใจ
อดกลั้นต่อความโกรธ โมโหโทโสต่างๆ
อดกลั้นต่อความหลงความเมา ความอยากเพลิดเพลิน
ไปในรูปเสียงกลิ่นรสเครื่องสัมผัสต่างๆนานา
หมู่นี้มันไม่ใช่หนทางพ้นทุกข์..เตือนตนเข้าไว้เสมอ
อด..ไม่ส่งเสริมความคิดอย่างนั้น

ผู้ใดอดต่อเรื่องต่างๆดังกล่าวมาหมู่นี้นะได้แล้ว
จิตใจมันก็ต้องหันเข้ามาสู่กุศลคุณงามความดีได้
ทำข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ ได้ เช่น เดินจงกรม นั่งสมาธิภาวนา
เพราะว่าถ้าผู้ที่มีความอดทนต่อกิเลสดังกล่าวมานั้นน่ะ
แสดงว่าผู้นั้นต้องการความสงบ ไม่ต้องการความวุ่นวาย
เพราะกิเลสเหล่านั้นมันทำให้คนเรา วุ่นวายทั้งภายในและภายนอก
ภายในจิตใจก็วุ่นคิด ปรุงแต่งไม่หยุดไม่ยั้ง ทั้งเร่าร้อนด้วย
แล้วไปทำเรื่องให้วุ่นวายภายนอกนู่น ดังที่เราทราบกันมานี่





ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=20708

รวมคำสอนและประมวลภาพ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689