วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 22:50  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=7



กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 มี.ค. 2013, 11:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

โอวาทธรรม
ของ
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)

วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

แสดงพระธรรมเทศนาเมื่อวันที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๔๙๖
ณ วัดสุปัฏนาราม อ.เมือง จ.อุบลราชธานี


:b44: :b44:

ลมเหมือนกระดาษ ร่างกายเหมือนกับว่าว
รังบวบหรือส้มโอ ส้มที่แก่จัดเนื้อมันเน่า ใช้ไม่ได้
แต่เมล็ดของมันสืบเชื้อสายได้ทุกเมล็ด
ถ้าจิตใจของเรามีสมาธิแก่กล้า
ย่อมจะสามารถดูดความดีให้เข้ามาในร่างกายได้ทุกอย่าง

เรากลัว “แก่” จึง “บวชไม่สึก” บวชจนมันไม่รู้จัก “แก่” (เจ็บ ตาย)
หมายความว่า ทำความเพียรไปจนให้มันเห็นร่างกายนี้ไม่เป็นของสำคัญอะไรเลย

มันจะแก่ก็แก่ไปไม่ทุกข์ร้อน ถ้าเราไม่มีสมบัติอะไรเลย
ไปนึกอยากกินเป็ดกินไก่ มันก็จะต้องได้กินแต่เกลือเท่านั้น จะเอาสมบัติอะไรไปซื้อ
ถ้าเรามีสมบัติ ถึงบ้านมันจะพังก็ไม่ต้องกลัว บ้านพังก็ปลูกตึกอยู่ใหม่
เด็กเล็กๆแดงๆพอออกจากแม่เขาเอาไปทิ้งไว้มันต้องตายแน่นอน
แต่ถ้าโตแล้วเราปล่อยมันไป ขับไล่มันไป อย่างไรๆมันก็ไม่ตาย
เพราะมันมีความรู้ รู้จักรักษาตัวได้ บางทีมันไม่กลับมาหาเราซะอีก

การที่เราทำสมาธิก็เหมือนเราสะสมเมล็ดพันธุ์ผักไว้ให้มันจัด
พอถูกน้ำเข้า มันก็จะแตกกิ่งก้านสาขาเป็นต้น เป็นดอกเป็นใบเลย
เหมือนเรามีสมาธิแล้วเกิดปัญญา รอบรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ทั้งด้านโลก ด้านธรรม รู้ว่าอะไรเป็นธาตุ ขันธ์ อายตนะ ฯลฯ
ทุกๆ ส่วนของร่างกาย จนเราไม่ต้องกลัวแก่ กลัวเจ็บ กลัวตาย


เหมือนเราโตขึ้น ความเป็นมันก็หายไป
ดังนั้น เราจะไม่เห็นว่า ร่างกายนี้เป็นของสำคัญอะไรเลย
พระพุทธประสงค์ก็มุ่งให้ปฏิบัติทางจิตใจเป็นข้อใหญ่
ใครไม่ปฏิบัติตาม เรียกว่า ไม่รักไม่เคารพในพ่อของเราเลย
พระพุทธเจ้านั้นทรงมีพระคุณยิ่งกว่าพ่อแม่
ถ้าเราไม่ทำตามคำสอนของพระองค์ก็เท่ากับเราหลอกท่าน


อาตมาเคยกินใบไม้บนยอดเขาต่างข้าว
เพราะเคืองตัวเจ้าของเองว่า ไม่ดีพอ ให้มันเป็นบุ้งเป็นหนอนไปเสียเถิด
อย่าสมควรกินข้าวของชาวบ้านเขาเลย
มาบวชอยู่ป่าแล้วก็ยังคิดถึงคนนั้น รักคนนี้ เกลียดคนโน้นอยู่
บอกกับตัวเองว่า
“มึงมันเลวอย่างนี้ มึงอย่ากินข้าวของเขาหนา
ถ้ามึงไม่ดีเป็นผู้เป็นคนแล้ว ก็อย่ากลับไปให้เขาเห็นหน้าอีกเลย”



:b40: :b40:


คัดลอกจากหนังสือ แนวทางวิปัสสนา-กัมมัฎฐาน ๑
พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร วัดอโศการาม
โดย ชมรมกัลยาณธรรม
ลี ธมฺมธโร. แนวทางวิปัสสนา-กัมมัฎฐาน ๑. พิมพ์ครั้งที่ ๑.
กรุงเทพฯ : ขุมทองอุตสาหกรรมการพิมพ์, ๒๕๕๒. หน้า ๑๐๑-๑๐๓


:b53: กระทู้รวมคำสอนพระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38679

:b53: ประวัติและปฏิปทาพระอาจารย์ลี ธมฺมธโร

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=21381

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2015, 17:08 
 
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 ก.ย. 2013, 07:16
โพสต์: 2374

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b39: ขออนุโมทนา สาธุๆๆ ค่ะ
:b8: :b8: :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 14 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร