มรณํ เม ภวิสฺสติ
ธรรมโอวาท
ของ
พระญาณสิทธาจารย์
(หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)
วัดถ้ำผาปล่อง ต.บ้านถ้ำ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่
ถ้าไปถามหลวงพ่อ หลวงพี่ หรือหลวงพี่เณรว่า
"หลวงปู่เทศน์อะไร ?"
คำตอบที่ได้รับ นอกจาก "อัฐิกัง กระดูก ๓๐๐ ท่อน"
หรือ "ดวงจิตผู้รู้" แล้ว
ก็คงมี "มรณํ เม ภวิสฺสติ เราจะต้องตาย" นี่แหล่ะบ่อยที่สุด
ครั้งหนึ่งเมื่อหลวงปู่รับนิมนต์
ไปในงานวันเกิดท่านอาจารย์ไพบูลย์ที่จังหวัดพะเยา
เมื่อหลวงปู่ขึ้นธรรมาสน์เทศน์
ก็ "มรณํ เม ภวิสฺสติ" ตามเคยของท่าน
ลูกศิษย์ที่ติดตามไปจากถ้ำผาปล่องก็คิด
...อยู่ถ้ำผาปล่องก็มรณกรรมฐาน
หลวงปู่มาพะเยาก็มรณกรรมฐานเหมือนกัน
คิดว่าท่านจะเทศน์เรื่องอื่น...
เมื่อให้ยอดกรรมฐานแก่สานุศิษย์เสร็จแล้ว
หลวงปู่มานั่งฉันน้ำชา ขณะจิบน้ำชา
หลวงปู่ก็ปรารภว่า
"คนเมืองพะเยาก็จะต้องตายเหมือนกัน
จึงเอามรณกรรมฐานมาเทศน์"
ในโอกาสต่างๆ หลวงปู่ยังได้เทศน์ มรณํ เม ภวิสฺสติ
เพื่อเตือนใจลูกศิษย์จังหวัดอื่นว่า
"ดูเบื้องต้น ไม่มีอะไร ไม่มีสมบัติอะไรติดตัวมา
เวลาเบื้องปลาย คนเราเวลาจะตายหรือตายไป
ก็ไม่มีอะไรติดตามไป
ญาติ มิตรสหาย สามี ภรรยา พ่อแม่
เขาก็ไปส่งได้แค่ป่าช้าเขาก็กลับมา
ไม่ได้ตามไปในโลกหน้า"
"...ฉะนั้น เราอย่าไปห่วงใครทั้งนั้น
ห่วงตัวเราคนเดียว ห่วงใจของเรา
เอาใจของเรามาตั้งอกตั้งใจปฏิบัติบูชา
ไม่ได้อะไรก็ได้จิตเลื่อมใส
ศรัทธาในการปฏิบัติธรรม"
"...คนโบราณเขาฉลาด มีปัญญา
เอ...! ทำอย่างไรจะให้มันรู้จักว่า
มันตายเป็น มันแก่เป็น มันหมดไป สิ้นไปตามวันคืนเดือนปีนี้
ครั้นเกิดตายกันขึ้นมา ก็เอาะละทีนี้
นิมนต์พระมาชักบังสุกุล มาเทศนาให้ฟัง
แต่คนเราที่ยังอยู่ ก็ไม่เข้าใจว่า พระท่านมาเทศน์ให้เราฟัง
(นึก) ว่าเทศน์ให้ผีฟัง"
"เวลารับศีล อาราธนาพระให้ศีล
ละก็เอาฆ้อนเอามือตบตีโลงว่า พระจะมาให้ศีล ๕ นะ
จงรับศีล รับศีลแล้วก็รักษาศีล ๕ ให้ได้นะ
อันความหลงของคนเรามันเข้าใจว่า
ผีของคนนั้นมันจะอยู่ที่นั้น
มันจะมาอยู่ทำไม...มันแตกแล้วนะ"
คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือละอองธรรม
สิงหาคม, ๒๕๕๕. หน้า ๒๓-๒๕
:: ประวัติและคำสอน “หลวงปู่สิม พุทธาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=42673
