การที่ไม่รักผู้อื่น เป็นการทำให้ตัวเองต่ำ

เพราะรักตนอย่างยิ่งนั่นเอง
จึงเป็นผู้ประพฤติดี ปฏิบัติดี เพื่อให้ตนเป็นคนดี

การสามารถรักษาจิตใจ รักษาวาจา รักษาการกระทำ
ให้เป็นไปเพื่อไม่ก่อทุกข์โทษภัยแก่ผู้อื่น ไม่เรียกว่าเป็นการกระทำเพื่อผู้อื่น
ไม่เรียกว่าเป็นการถือว่าผู้อื่นเป็นที่รักของตน
แต่เป็นการทำเพื่อตัวเอง เป็นการถือว่าตนเป็นที่รักของตนอย่างยิ่ง
ไม่มีความรักอื่นเสมอด้วยความรักตน

ผู้ที่สามารถรักษากายวาจาใจตนให้ดีได้นั้น ก็คือ “ผู้ที่รักตนอย่างยิ่ง” นั่นเอง
เพราะรักตนอย่างยิ่งจึงประพฤติดี ปฏิบัติดี เพื่อให้ตนเป็นคนดี

ผู้ที่ถือเอาการได้มาด้วยวิธีต่างๆ ไม่เลือกสุจริต ทุจริต ไม่ใช่คนรักตนเอง

ผู้ที่มีวาจาหยาบคายก้าวร้าว ทิ่มแทงหลอกลวง ไม่ใช่คนที่รักตนเอง
ไม่ใช่คนที่จะทำให้ตนเองสวัสดีได้ ตรงกันข้ามที่ทำเช่นนั้นเป็นการไม่รักตนเอง
แม้คนจะคิดว่าการที่ทำเพราะไม่รักผู้อื่นก็ตาม แต่ความจริงแท้เป็นการไม่รักตน
เป็นการทำให้ตนต่ำทราม

เมื่อจะคิดชั่วพูดชั่วทำชั่วเมื่อใด ขอให้นึกถึงตัวเอง
นึกว่าตนเป็นที่รักของตน จึงไม่ควรทำลายตน
เหมือนตนเป็นที่รังเกียจเกลียดชังอย่างยิ่ง จนถึงต้องทำลายเสีย
การคิดชั่วพูดชั่วทำชั่ว เป็นการทำลายตนเองแน่แท้


: ตนอันเป็นที่รักยิ่งของตน
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

กระทู้บอร์ดเก่า โพสโดย คุณ I am
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=8675