“ชอบพูดเรื่องธรรมะมาก...จนคนหาว่าบ้า”
ปุจฉา - กราบนมัสการพระคุณเจ้าค่ะ คือคนบางคนเค้าคิดว่าเราบ้าไปแล้วหรือเพี้ยนที่เอาแต่พูดคุยเรื่องธรรม หรือคิดแต่จะหาเวลาไปวัดฟังธรรม เค้าคิดว่าแค่ทำบุญตามประเพณีก็น่าจะพอแล้ว เค้าคิดว่าเราอกหักหรือมีปัญหาชีวิต หรือมีแต่คนมีปัญหาเลยเข้าวัด เราควรจะบอกเค้ายังไงดีเจ้าค่ะ พระไพศาล วิสาโล - พระพุทธองค์เคยตรัสว่า ตถาคตไม่ขัดแย้งกับโลก แต่โลกต่างหากที่ขัดแย้งกับตถาคต ในทำนองเดียวกัน คนที่อยู่แวดล้อมคุณคงคิดว่าคุณสวนทางกับโลก จึงหาว่าคุณบ้า แต่ความจริงอาจเป็นตรงกันข้าม ดังนั้น คุณจึงไม่ควรเอาคำพูดของเขามาเป็นอารมณ์ ถ้าคุณเห็นอานิสงส์แห่งธรรมอย่างแท้จริง คือมีความสุขความสงบเย็น คุณก็จะไม่หวั่นไหวเพราะคำพูดของเขา กลับจะเห็นใจหรือสงสารเขาด้วยซ้ำที่ยังอยู่ในวังวนแห่งความร้อนรุ่ม หรือพลัดไหลไปตามกระแสโลกอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวอย่างไรก็ตามการพูดเรื่องธรรมะ ก็ควรดูกาละเทศะด้วย การพูดธรรมะพร่ำเพรื่อ หรือพูดแบบเอาธรรมะทั้งดุ้นมาพูดโดยไม่คำนึงถึงคนฟัง ก็ก่อปัญหาได้เหมือนกัน เพียงแค่การนำธรรมะมาปฏิบัติกับเนื้อกับตัว หรือให้แนบแน่นกับจิตใจเท่านี้ก็ไม่ต่างจากการประกาศธรรมแล้ว เพราะใครอยู่ใกล้ก็จะรู้สึกสงบเย็น
มีเรื่องเล่าว่าคราวหนึ่งพระเถระซึ่งเป็นน้องชายของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี นั่งสงบอยู่ในป่าองค์เดียว เทวดาก็มานมัสการพร้อมกับโปรยดอกไม้ และพูดว่า พวกข้าพเจ้าขออนุโมทนาในธรรมกถาอันไพรเราะของพระคุณเจ้า ท่านตอบว่า อาตมาไม่ได้เทศน์อะไรเลย ไฉนท่านหาว่าอาตมาเทศน์
เทวดาตอบว่า การที่ท่านนั่งเงียบสงบนั่นแหละคือการเทศน์ที่ยิ่งกว่าเทศน์เสียอีก
พระไพศาล วิสาโล
= รวมคำสอน “พระไพศาล วิสาโล”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=42477
