“ไม่ชอบบนบานศาลกล่าว แต่จำใจ...”

ปุจฉา - กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ โยมรู้สึกเคืองทุกครั้งที่แม่อยากให้พาไปไหว้ขอบนบาน ศาลกล่าวตามสถานที่ๆ ใครๆ แนะนำมาว่าดีดัง โยมไม่อยากพามาเลยค่ะ เรื่องแก้ปีชง รดน้ำมนต์อะไรเช่นนี้ ตัวโยมเองก็คิดว่างมงาย ใจโยมก็เริ่มร้อนเมื่อต้องมาในสถานที่ดังกล่าว ศาสนาพุทธไม่ได้สอนเราแบบนี้ใช่ไหมค่ะพระอาจารย์ โยมควรจะทำอย่างไรดีค่ะพระอาจารย์ กราบค่ะ


พระไพศาล วิสาโล - พุทธศาสนามองว่าสิ่งศักดิสิทธิ์หรืออำนาจดลบันดาลของเทวดานั้นไม่ใช่สรณะอันประเสริฐ จึงไม่ควรพึ่งพิงหรือลุ่มหลงฝักใฝ่ เพราะไม่อาจแก้ปัญหาให้ได้จริง อีกทั้งยังทำให้ไม่รู้จักพึ่งพาตนเอง ทำให้จิตใจไม่เป็นอิสระ แต่คนเรานั้นบางครั้งก็อ่อนแอ หวังพึ่งพาสิ่งภายนอกรวมทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์โดยเฉพาะเมื่อประสบเคราะห์หรือมีภัยคุกคาม แม้เราจะไม่เห็นด้วยกับการกระทำดังกล่าว แต่การที่จะไปคัดง้างเขาตรงๆ นั้นมักจะไม่เกิดประโยชน์ เพราะขัดกับความเชื่อหรือความรู้สึกของเขา

จะดีกว่าหากเราอาศัยสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้น เป็นสะพานหรือสื่อพาเขาเข้าหาธรรมะ หรือมีการพัฒนาตนจนเกิดความมั่นใจในตนเอง เชื่อมั่นในความเพียรของตน รวมทั้งมีศรัทธาในธรรมว่าเป็นที่พึ่งอันแท้จริง

ดังนั้น อาตมาจึงมีความเห็นว่า เวลาแม่อยากพาให้ไปบนบานศาลกล่าวตามสถานที่ต่างๆ ก็อย่าเพิ่งปฏิเสธ น่าใช้โอกาสนั้นแนะนำท่านว่าการบนบานศาลกล่าวจะได้ผล ต้องหมั่นทำความดี ทำจิตให้เป็นกุศลด้วย หากสถานที่ที่แม่อยากไปนั้น เป็นวัดที่พอจะมีพระสงฆ์ที่สอนธรรมได้ ก็พาแม่ไปฟังธรรมจากท่านด้วย

อาตมาคิดว่า หากพยายามแทรกธรรมะไปในระหว่างที่แม่ไปบนบานศาลกล่าวตามที่ต่างๆ ก็น่าจะช่วยโน้มนำท่านให้เข้าหาธรรม พุทธศาสนายอมรับได้ หากอาศัยสิ่งศักด์สิทธิ์เป็นสื่อพาคนเข้าหาธรรม เพื่อเกิดการพัฒนาตนจนเกิดปัญญาพึ่งพาตนเองได้


พระไพศาล วิสาโล