นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”..แด่ชีวิต..

แก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝนต่อให้ฝนตกกระหน่ำทั้งคืน
ก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำคนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้
ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งคืนทั้งวันก็ยังโง่เท่าเดิม

นัยอันล้ำลึกของคำว่า “ขอบคุณ”

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้วิธีลุกขึ้นสู้
ขอบคุณความยากจน ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ
ขอบคุณความล้มเหลว ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ

ขอบคุณความผิดพลาด ที่ทำให้ฉลาดยิ่งกว่าเดิม
ขอบคุณความริษยา ที่ทำให้กล้าสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ขอบคุณคำวิพากษ์วิจารณ์ ที่ทำให้ผลิบานอย่างไร้ข้อตำหนิ

ขอบคุณความไม่รู้ ที่ทำให้รู้จักครูที่ชื่อประสบการณ์
ขอบคุณความผิดหวัง ที่ทำให้ตั้งสติเพื่อลุกขึ้นมาใหม่
ขอบคุณศัตรูที่แกร่งกล้า ที่ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ใช่มืออาชีพ

ขอบคุณมหกรรมคอรัปชั่น
ที่ทำให้เราอยากสร้างสรรค์การเมืองใหม่
ขอบคุณความป่วยไข้ ที่ทำให้เราตั้งใจดูแลสุขภาพ
ขอบคุณความทุกข์ที่ ทำให้เรารู้ว่าความสุขมีค่าแค่ไหน

ขอบคุณความพลัดพราก ที่ทำให้เราสละจากความยึดมั่นถือมั่น
ขอบคุณเพลิงกิเลส ที่ทำให้เรามีเหตุอยากถึงพระนิพพาน
ขอบคุณความตาย ที่ทำให้ฉากสุดท้ายของชีวิตสมบูรณ์แบบ…

โดยท่าน ว. วชิรเมธี

ขออนุโมทนา สาธุ นะคะ ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ ที่ได้มีให้อ่านค่ะ

อนุโมทนาครับ

สาธุครับ

ขอบคุณ พระผู้มีพระภาคเจ้า กับทุกๆสิ่งที่ทิ้งไว้ให้

ขอบคุณ ลานสถานธรรมนี้ ที่เปิดโอกาสให้ยืดเส้นยืดสาย

ขอบคุณเหล่ามิตรสหาย ที่มากมายหลายอารมณ์จิต

ขอบคุณ คำตอบ ข้างๆคูๆ ที่ทำให้รู้ว่ายังมีคูอยู่ข้างๆ.........จะได้ระวังเวลาเดิน

สามสิ่ง..ในชีวิตที่ไม่หวนกลับคือ เวลา คำพูดและโอกาส
สามสิ่ง..ที่ชีวิตเราจะขาดเสียมิได้คือ ความสงบของจิตใจ ความซื่อสัตย์และความหวัง
สามสิ่ง..ที่มีคุณค่าต่อชีวิตคือ ความรัก ความมั่นใจในตัวเองและเพื่อน
สามสิ่ง..ที่ไม่แน่นอนคือ ความฝัน ความสำเร็จและโชคชะตา
สามสิ่ง..ที่นำไปสู่ความพินาศของคนคือ เหล้า ความเย่อหยิ่งและความโกรธ
และ
อีกสามสิ่งที่ เป็นจริงเสมอคือ
อนิจจํ ความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
ทุกขํ ความดิ้นรนเพื่อมีชีวิตอยู
อนตฺตา การควบคุมกาลเวลาไม่ได้..