สะกิดใจ
เคยคิดกันบ้างหรือไม่ว่า เมื่อไหร่ถึงจะมีโอกาสให้ได้ทำความดีกันอย่างนี้อีก...
ความดีของเราที่มีอยู่นั้น มากจนพอกันแล้วหรือ...
ต่อแต่นี้เรามีเวลาเหลือกันอยู่อีกเท่าไหร่ มันเหลือพอสำหรับเรา
ที่จะทำอะไรกันได้อย่างที่คิดไว้ไหม เราไม่รู้ว่าโอกาสที่มีเช่นในวันนี้จะย้งมีเหลือไว้
สำหรับวันพรุ่งนี้อีกมากน้อยเพียงใด...
ต่อไปอาจจะไม่มีโอกาสให้เราทำความดีอย่างนี้อีกก็ได้ ให้รู้ใว้ในใจให้ได้ เตือนใจไว้เถิดว่า
ความดีนั้นมันเอาแต่จะหนีห่างเรา หากเราไม่รีบทำไว้แล้ว ในวันข้างหน้านั้น เราก็อาจ
จะไม่มีโอกาสได้ทำกันก็เป็นได้...


จากเรื่อง...น่าคิด

ได้อ่านแล้วนึกไปถึงคำสอนบทหนึ่ง(จำไม่แน่ชัดว่าบทไหนยังไง) สอนว่า ให้ระวัง ที่ทำน้อยแต่คิดว่าทำมากน่ะ อันตรายต่อตัวเอง เพราะคิดว่าตัวเองทำมากแล้วจึงย่อหย่อนการปฏิบัติลงไป ทำให้เสียโอกาสจะได้ในสิ่งที่ตนควรได้มากขึ้นไปอีก

ก็คงเหมือนกันกับเรือ่งสะกิดใจนี้ คือ เราจะรอเวลาไม่ได้ ๑ เราจะคิดว่าทำแค่นี้พอแล้วไม่ได้ ๑ ทุกลมหายใจให้มีสติ ทำได้น้อย ปานกลาง มากก็ว่าไปตามแต่ความสามารถของแต่ละคนแต่ต้องทำทุกเวลา วันนี้ทำได้ไม่มากก็ดีกว่าไม่ได้ทำ ถ้าตายไปเสียตอนนี้ก็ยังดีที่ได้ทำไว้บ้าง แต่ถ้ายังไม่ตายก็ได้ทำต่อไปให้มากๆเข้าอีก

อย่างเราเอง เราเองนี่ไมใช่นักปฏิบัติเลย เริ่มต้นฝึกหัดแต่เราก็พยายามมีสติทุกขณะๆ อบรมตัวเองไปเรื่อยๆ สักวันถ้าไม่ตายก่อนก็ต้องดีขึ้นมั่งแน่ๆ