เหตุใดการพบความสุขจึงต้องเพ่งไปที่ ทุ ก ข์
และการแสวงหาความหมายของชีวิต
จึ ง ต้ อ ง ร ะ ลึ ก ถึ ง ค ว า ม ต า ย
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
วัดป่าสุนันทวนาราม จ. กาญจนบุรี
เพราะมันเป็นความจริงของชีวิต
พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า
“ชีวิตนี้เป็นทุกข์”
ไม่ว่าจะเป็นการที่เราต้องอยู่กับคนหรือสิ่งที่ไม่ชอบใจ
การพลัดพรากจากคนที่เรารักหรือไม่ได้ในสิ่งที่ปรารถนาก็ดี
สิ่งเหล่านี้เป็นทุกขสัจจะ หรือทุกข์เหล่านี้ล้วนแต่เป็นความจริง
ซึ่งถ้าเรามัวคิดแต่จะแสวงหาลาภ
เงินทอง ยศ ตำแหน่ง ยกย่องสรรเสริญ
ความสุขต่างๆที่มนุษย์ส่วนใหญ่พากันแสวงหา
ก็ไม่มีทางจะหลุดพ้นจากทุกข์ได้
ถึงจะปฏิบัติธรรมเป็นร้อยปีก็ตาม
ดังนั้นมนุษย์เราจึงควรพิจารณาถึงความเกิด
ความแก่ ความเจ็บ หรือความตาย
ว่าทั้งหมดล้วนเป็นความทุกข์ที่เป็นความจริง
แต่ถึงอย่างนั้นเราก็สามารถมีความสุขในท่ามกลางความทุกข์ได้
หากเรามีเมตตากับตัวเอง
อย่างน้อยถ้ามีสุขภาพใจดี
เราก็สามารถยอมรับความจริงได้ว่า
เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นกับร่างกายเราก็ดี รอบตัวเราก็ดี
ทุกสิ่งล้วนมีแต่ทุกข์
พระพุทธเจ้าเองก็ยังห้ามไม่ได้
เมื่อเรารับความจริงนี้ได้แล้ว
จากนั้นก็เพ่งไปที่ใจ ให้ใจเป็นประธาน
เพราะทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นที่ใจ
ไม่ว่าจะเป็นเหตุแห่งทุกข์ การดับทุกข์
วิถีปฏิบัติหรือการมีความสุขก็ตาม
ดังนั้นหากเราตั้งใจว่าจะค้นหาความสุขที่แท้จริง
ก็ต้องเกิดจากการยอมรับความทุกข์ของชีวิต
โดยพิจารณาและทำความเข้าใจในทุกข์ตามอุปทานขันธ์ ๕
อันหมายถึง รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ คือตัวทุกข์
แล้วจากนั้นจิตใจก็จะโอปนะยิโก
(การน้อมธรรมเข้าสู่ตัว จนน้อมธรรมเข้าสู่จิตใจ)
(มีต่อ)
