วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 21:50  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=7



กลับไปยังกระทู้  [ 18 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ม.ค. 2010, 07:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




1.bmp
1.bmp [ 378.86 KiB | เปิดดู 4809 ครั้ง ]
เจริญกรรมฐานด้วยสติปัฏฐาน ๔ ปิดอบายภูมิได้


คนเราที่จะอยู่อย่างดีนี้ จะต้องดำเนินชีวิตเป็น คือ รู้จักดำเนินชีวิตนั่นเอง
ถ้าใครรู้จักดำเนินชีวิต ชีวิตนั้นก็เป็นชีวิตที่ดีงาม เป็นชีวิตที่พัฒนาเจริญก้าวหน้า
ประสบประโยชน์สูง


แต่ถ้าดำเนินชีวิตไม่เป็น ก็จะมีแต่ขาดทุน และประสบแต่ความทุกข์ และความเสื่อม
ฉะนั้น จะต้องรู้จักดำเนินชีวิต หรือดำเนินชีวิตเป็น



ญาติโยมเอ๋ย โปรดทราบไว้เถอะว่า
บุญกรรมนั้นมีจริง บาปกรรมนั้นมีจริง ยมพบาลจดไม่มี จิตนี้เป็นผู้จด

จดทุกวันคืออารมณ์ เรื่องจริงแน่ จดทุกกระเบียดนิ้ว บาปบุญคุณโทษ บันทึกเข้าไว้
ถ้าเราทำกรรมดี ก็ไปบังเกิดในสวรรค์ ทำชั่วก็ลงนรกไป



วันนี้ อาตมาขออนุโมทนาสาธุการส่วนกุศลที่ท่านทั้งหลายมาบำเพ็ญกุศล

เจริญวิปัสสนากรรมฐานให้แก่ตนเอง โดยเฉพาะด้วย การเจริญสติปัฏฐาน ๔

กาย เวทนา จิต ธรรม พิจรณาโดยปัญญา ตลอดกระทั่งยืน เดิน นั่ง นอน

จะคู้เหยียดขาทุกประการก็มีสติครบ รับรองได้เลยว่า ถ้าโยมทำถึงขึ้น ปิดประตูอบายได้เลย



เพราะเหตุใด เพราะกิเลสทั้งหลาย โลภะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้น โยมก็กำหนด
ขณะมีโลภะก็กำหนดโลภะ โลภะก็หายไป

จิตวิญญาณตายขณะมีโลภะ ตายไปเป็นเปรต
กำลังมีโทสะตายไปขณะนั้นลงนรก
มีโมหะรวบรวมอยู่ในจิตไว้มาก ตายไปกลายเป็นสัตว์เดรัจฉาน

แต่ถ้ามีสติปัฏฐาน ๔ มีสติสัมปชัญญะดี อบายภูมิไม่ต้องไป
ปิดประตูนรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน
ทางอายตนะ ธาตุ อินทรีย์ดังที่กล่าวมาแล้วนี้ทุกประการ



ขอกุศลที่ญาติโยมได้บำเพ็ญไว้แล้ว จงเป็นพลวปัจจัยย้อนกลับเป็นบุญกุศลให้แก่ญาติโยมทั้งหลาย

ประสบความสุขสันต์นิรันดรทุกท่าน และจงพยายามก้าวหน้าผ่านอุปสรรคถึงฝั่งฟากคือพระนิพพาน

โดยทั่วหน้ากัน ณ โอกาสนี้เทอญ

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม





มีชีวิตใหม่ เปลี่ยนถ่ายเลือดใหม่

ด้วยการเจริญสติปัฏฐาน ๔




หลวงปู่หล้าเขียนไว้ว่า รู้ตามความเป็นจริง ปฏิบัติตามความเป็นจริง สิ้นสงสัยตามความเป็นจริง ...

พวกเราทั้งหลาย อย่าได้นอนใจในวัฏสงสารเลย จงรีบหลุดพ้นตามคำสั่งของพระบรมศาสดาที่ว่า

" เมื่อพวกเธอทั้งหลาย ยังไม่มีญาณว่าพ้นทุกข์ โดยสิ้นเชิง พวกเธออย่าได้นอนใจนะ "


สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช ทรงกล่าวไว้ว่า ...

ชีวิตนี้น้อยนัก ... แต่ ... ชีวิตนี้สำคัญนัก

เป็นหัวเลี้ยว หัวต่อ เป็นทางแยก
จะไปสูง หรือ ไปต่ำ จะไปดี หรือ ไปร้าย

เลือกได้ในชีวิตนี้เท่านั้น

พึงสำนึกข้อนี้ให้ดี แล้วจงเลือกเถิด เลือกให้ดีเถิด


หลวงพ่อ พระครู ภาวนานุกูล ชูชัย ( วัดนาค บางปะหัน ) จะสอนเสมอๆว่า ..
ให้ดูตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น รู้ลงไปตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น อยู่กับมัน ไม่ชอบ ไม่ชัง ไม่ดิ้นรนคิดเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไข ไม่แทรกแซงสภาวะ เมื่อวิปัสสนา( เห็นตามความเป็นจริง ) หรือ วิปัสสนาญาณ (เห็นแจ้ง ) เมื่อเขาจะเกิด เขาจะเกิดเอง จงขจัดความอยากที่เกิดขึ้นในจิตออกไปให้หมด

พระอาจารย์ปรีชา ( วัดนาค บางปะหัน ) ท่านสอนว่า
จงทำตัวเหมือนแมงมุม ที่กางใยดักเหยื่อ จงจับเหยื่อกินให้หมด



จงเป็นผู้มีความเพียรเจริญสติปัฏฐานกันเถิด

วันเวลานับวันจะล่วงเลยผ่านไปเรื่อยๆ
เราไม่อาจจะรู้ล่วงหน้าได้เลยว่า วินาทีต่อไป เราจะมีโอกาสได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกหรือไม่




สติปัฏฐาน แปลว่า ที่ตั้งของสติ หมายความว่า บุคคลผู้ประสงค์จะฝึกจิต
ให้เกิดศิล สมาธิ ปัญญานั้น ต้องอาศัยสติเป็นหลักใหญ่และสำคัญที่สุด
เพราะสติเป็นผู้ควบคุมกายกับใจ หรือเรียกอีกนัยหนึ่งว่า สติ คอยควบคุมรูปกับนาม
ให้ดำเนินไปถูกทางที่เราต้องการ ดุจบุคคลเลี้ยงเด็กๆที่กำลังซุกซน
ต้องคอยดูแล ระมัดระวังอยู่เสมอ จะประมาทหรือเผลอมิได้ ทางนั้นได้แก่ สติปัฏฐาน ๔
ซึ่งพระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ หน้า ๓๒๕ เป็นต้นไป
กับเล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๐๓ เป็นต้นไป



อินทรีย์ ๕

บรรดาอินทรีย์ ๕ นั้น ถ้าข้อหนึ่งมีกำลังมากเกินไป อินทรีย์นอกนั้นก็พึงทราบว่า
ไม่สามารถทำกิจของตนได้ แต่เมื่อว่าโดยพิเศษแล้ว นักปราชญ์ทั้งหลายย่อมยกย่อง
สรรเสริญว่า สัทธากับปัญญาต้องเท่าๆกัน วิริยะกับสมาธิต้องเท่าๆกัน เพราะว่าคนที่มีสรัทธามาก
แต่มีปัญญาน้อยย่อมเลื่อมใสโดยลุ่มหลง คือ เลื่อมใสในสิ่งที่ไม่ควรเลื่อมใส
ส่วนคนมีปัญญามากแต่มีสรัทธาน้อย ย่อมตกไปในฝ่ายเกเรย่อมเยียวยาได้ยาก
ดุจโรคที่เกิดจากยา ย่อมทำให้นายแพทย์เยียวยาได้ยากฉะนั้น


อันธรรมดากุศลย่อมเกิดขึ้นได้โดยง่าย คือ เพียงจิตตุปปบาทเดียว ก็สามารถเกิดขึ้นได้
เมื่อจิตของบุคคลเป็นไปเร็วอย่างนี้ ถ้าใครไม่ได้ทำบุญ มีทานเป็นต้นไว้
ย่อมตกนรกได้โดยง่ายดายทีเดียว


เมื่อสัทธากับปัญญา วิริยะกับสมาธิสม่ำเสมอกัน บุคคลนั้นย่อมเลื่อมใสในวัตถุที่ควรเลื่อมใสเท่านั้น
ถ้าบุคคลมีสมาธิกล้า มีความเพียรอ่อน ความเกียจคร้านย่อมครอบงำได้
เพราะสมาธิเป็นไปในฝักฝ่ายแห่งความเกียจคร้าน


ถ้าบุคคลมีความเพียรกล้า มีสมาธิอ่อน ความฟุ้งซ่านย่อมครอบงำได้ เพราะวิริยะเป็นไปใน
ฝักฝ่ายแห่งความฟุ้งซ่าน ส่วนสมาธิที่บุคคลประกอบด้วยความเพียร ย่อมไม่ตกไปในความฟุ้งซ่าน
เพราะฉะนั้น นักปฏิบัติธรรมผู้มุ่งหวังตั้งใจต่อมรรค ผล นิพพาน ต้องทำสัทธากับปัญญา
วิริยะกับสมาธิให้สม่ำเสมอกัน อินทรีย์ ๕ เสมอกันเมื่อใด อัปปนาก็เกิดได้เมื่อนั้น


สำหรับผู้ที่เคยเจริญสมถกรรมฐานมาก่อน สัทธาแก่กล้า จึงควร เพราะถ้าผู้นั้นเชื่ออยู่อย่างนั้น
จึงจักถึงอัปปนาได้ ส่วนสมาธิกับปัญญาเอกัคคตามีกำลังแก่กล้าจึงควร เพราะผู้นั้นจะรู้แจ้ง
แทงตลอดพระไตรลักษณ์ได้ด้วยอุบายอย่างนี้


สำหรับผู้เจริญวิปัสสนา ปัญญาต้องมีกำลังแก่กล้าจึงจะควร เพราะผู้นั้นจะรู้แจ้งแทงตลอด
พระไตรลักษณ์ได้ด้วยอุบายอย่างนี้


ส่วนสตินั้น ต้องการให้มีกำลังกล้า ในทุกที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ
เพราะว่าสติย่อมรักษาจิตไว้ไม่ให้ตกไปอยู่ในความฟุ้งซ่านด้วยอำนาจ
แห่งสัทธา วิริยะ ปัญญา ซึ่งเป็นไปในฝักฝ่ายแห่งความฟุ้งซ่าน และรักษาจิตไว้ไม่ให้
ตกไปสู่ความเกียจคร้ายด้วยสมาธิ ซึ่งเป็นไปในฝักฝ่ายความเกียจคร้าน
เพราะเหตุนั้น สติจึงจำเป็นต้องปรารถนาในทุกที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ
และเหมือนกับพระเจ้าแผ่นดินปรารถนาอำมาตย์ผู้สำเร็จราชการ ในราชกิจทุกอย่างฉะนั้น


อาศัยเหตุดังพรรณนามาฉะนี้ ท่านจึงตั้งคำถามและคำตอบไว้ว่า เพราะเหตุไร
สติจึงจำปรารถนาในที่ทั้งปวง ตอบว่า เพราะจิตมีสติเป็นที่ระลึก
และสตินั้นมีความระลึกได้ในอารมณ์เนืองๆเป็นลักษณะ คือเป็นเครื่องหมาย เป็นป้ายบอกให้รู้
มีความหลงไม่ลืม เป็นหน้าที่ มีการรักษาอารมณ์ไว้เป็นอย่างดี
เป็นผลปรากฏคือ มีหน้าที่มุ่งตรงต่ออารมณ์

จากหนังสือ วิปัสสนากรรมฐาน ภาค ๒ ว่าด้วย มหาสติปัฏฐาน หลวงพ่อโชดก

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ม.ค. 2010, 09:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2009, 15:36
โพสต์: 435

ที่อยู่: malaysia

 ข้อมูลส่วนตัว


อนุโทมนาสาธุค่ะ คุณwalaiporn
:b48: สวัสดีปีใหม่ค่ะ :b48:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ม.ค. 2010, 19:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 1/1


Learn how to live says :

ตัวหมูๆยังไม่ค่อยรู้เลยค่ะ เหม่อบ่อยๆ

สุขที่แท้จริง says :

อื่มมม .. เหม่อยังไงหรือคะ

Learn how to live says :

ก็วันๆ คิดโน่นคิดนี่ไม่เกิดสติค่ะ รู้เรื่องที่คิด พออยากปฎิบัติมันก็แน่นๆ
คือ ตอนนี้ก็ไม่มีรูปแบบค่ะ เพราะที่ทำมามันเพ่งค่ะ อย่างดูลมก็เครียด


สุขที่แท้จริง says :

เพ่งยังงไหรือคะ

Learn how to live says :

ดูท้องก็หลับ เพ่ง อึดอัด

สุขที่แท้จริง says :

ขอโทษนะคะที่ถามรายละเอียด

Learn how to live says :

มันหนัก เครียด ยินดีค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says :

เพราะพี่จะดูสภาวะน่ะค่ะ

Learn how to live says :

หมูภาวนาพอง - ยุบ แล้วมันไม่อยู่กะพองยยุบค่ะมันฟุ้ซ่าน
บางที่ก็เคลิ้มๆหลับค่ะ ค่ะ หนูเลยอาศัยฟังเทศน์หลวงพ่อ สังเกตุใจไป


สุขที่แท้จริง says :

อ่อ .. ภาวนาเฉยๆแบบนั้นใช่มั๊ยคะ ไม่ได้ดูท้องพองยุบ

Learn how to live says :

บางครั้งดูได้แต่นานนนนนมากค่ะ ทำมาหมดเลยค่ะ ทั้งพุทโธ ทั้งพองยุบ แต่ตอนนี้ดูจิตค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ไม่ได้ดูอาการของกายใช่มั๊ยคะ คือแค่ภาวนาเฉยๆใช่มั๊ย[/color]

Learn how to live says :

ค่ะ เพราะมันเด่นทางความคิดมากกว่าค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ตอบพี่น้ำทีละคำตอบดีกว่ามั๊ยคะ

Learn how to live says :

ได้ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says :

พี่น้ำถามว่า ที่ว่าภาวนาพองยุบน่ะค่ะ ภาวนาเฉยๆใช่มั๊ยค่ะ

Learn how to live says :

ดูท้องด้วยค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ไม่ได้จับอาการท้องพองขึ้นยุบลงด้วย แบบนั้น

Learn how to live says :

จับอาการท้องพองยุบค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ดูยังไงคะ ดูไปพร้อมๆคำภาวนา

Learn how to live says :

พอมันพอง ก็บอกพอง ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

แล้วยังไงต่อคะ จับพองยุบ

Learn how to live says :

ดูแล้วมันก็เบลอๆค่ะ แล้วความคิดก็เข้าแทรกค่ะ มันก็หลับต่อค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

อ่อ .. สติไม่ทัน เลยไม่ยอมดูกาย ลมหายใจล่ะคะเห็นชัดเจนมั๊ย เดินจงกรมก่อนนั่งหรือเปล่าคะ

Learn how to live says :

ไม่ได้เดินค่ะ ดูลมแล้ว มันหลับค่ะ มันเคลิ้ม

สุขที่แท้จริง says :

ถ้าดูลมพร้อมๆกับท้องพองยุบไม่น่าจะเคลิ้ม คงจะไปจับลมอย่างเดียวมากกว่า
พอลมหายใจหายก็เลยเคลิ้ม ใช่แบบนั้นหรือเปล่าคะ


Learn how to live says :

หมูไม่สามารถจับสภาวะที่ชัดเจนแบบนั้นได้ค่ะ ทราบอีกทีคือมันเคลิ้มๆ แล้วก็รู้ว่าไม่ถูก แน่ๆ เลยหยุด

สุขที่แท้จริง says :

เพราะว่าหมูรอท้องพองก่อน จึงกำหนดพองหนอ ใช่ป่ะคะ

Learn how to live says :

พอท้องค่อยๆพองหมูก็คิดพองงง เลยค่ะ พอสุดพองก็หยุด

สุขที่แท้จริง says :

นี่แหละค่ะผิด ตอนนี้นั่งบนเก้าอี้หรือบนพื้นคะ

Learn how to live says :

นั่งเก้าอี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

อ่า ... งั้นทำแบบนี้นะ ลองอันนี้ก่อน หายใจเข้ายาวๆ
ปล่อยลมหายใจออกช้าๆ ลองทำสักสี่ห้าครั้งค่ะ ไม่ต้องกำหนดอะไร เอาจิตรู้


Learn how to live says :
หนูหายใจตามที่บอกแล้วค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

เอาละ ทีนี้เอาใหม่ หายใจแบบเมื่อกี้ใหม่ เอามือวางบนหน้าท้อง
เหนือสะดือเล็กน้อยน่ะ จับพองยุบได้ชัดมั๊ยคะ


Learn how to live says :

พอได้ค่ะ ถ้าไม่บริกรรมจะรู้สึกได้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

เห็นท้องพองขึ้นยุบลงตามลมหายใจเข้าออกหรือเปล่าคะ
เอ้า .. ไม่ได้ให้บริกรรมเลย ให้ดูค่ะ เอาจิตรู้ลงไป


Learn how to live says :

เห็นค่ะ แต่มันจะยังไม่ค่อยชัด ทำไปพักหนึ่งจะนิ่งขึ้นแล้วรู้สึกว่าชัดขึ้นค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

เอาใหม่ค่ะ หายใจยาวๆใหม่ค่ะ หายใจให้แรงกว่าเมื่อกี้ อันนี้เป็นการปรับลมหายใจค่ะ

Learn how to live says :

พี่คะ ระหว่างที่กำลังรู้ท้อง ความรู้สึก ความคิดมันแทรกค่ะ
ทำให้เรารู้ท้องอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ เหมือนมัน รู้พร้อมกัน 2 อย่าง ความคิดกับท้องค่ะ


สุขที่แท้จริง says :

ไม่เป็นไรนี่คะ คิดก้ให้รู้ว่าคิด ลองใหม่นะคะ อีกครั้ง เอามือวางบนหน้าท้อง
ทำอีกคะ หายใจแบบเมื่อกี้ สักสี่ห้าครั้ง เป็นไงคะ ชัดขึ้นมั๊ย


Learn how to live says :

มันยังรู้ท้องไม่ชัดค่ะ แล้วสลับไปรู้ความคิดกับลมหายใจทางจมูกเป็นช่วง

สุขที่แท้จริง says :

อ่า .. ทีนี้ ไม่ใช้มือนะคะ ให้เลือกค่ะ
หายใจเข้าออกปกติ หายใจไปเรื่อยๆ ไม่ต้องภาวนาอะไร กับมีคำกำกับ ชอบแบบไหนคะ


Learn how to live says :

ชอบแบบไม่มีคำกำกับค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ค่ะ ทีนี้ เอาใหม่นะคะ นั่งธรรมดาๆนี่แหละค่ะ หายใจยาวๆเรื่อยๆ
แล้วดูท้องพองยุบ หายใจเข้าท้องจะพอง หายใจออกท้องจะแฟ่บ ตอนแรกอย่าเพิ่งไปจับ
ให้หายใจยาวๆไปเรื่อยๆก่อน แล้วสังสังเกตุดูว่าเห็นพองยุบชัดเจนตอนไหน 5 นาทีค่ะ ลองดู


Learn how to live says :

เสร็จแล้วค่ะพี่ ช่วงแรก มันไปดูที่ท้องเลยค่ะ แล้วเกร็งๆ
สักพักลืม ไปคิดอีก แล้วสักพักรูสึกที่ท้องอีก คราวนี้เป็นธรรมชาติแและชัดเจน แต่แป๊ปเดียวค่ะ
จิตมันไปสนใจเสียง จากไมโครโฟน ที่ประชุมลูกบ้านกัน จิตไปสนอย่างอื่น


สุขที่แท้จริง says (11:56 AM):

ความคิดเกิดต่อใช่ป่ะคะ

Learn how to live says :

จากนั้นความคิดเกิดต่อค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ทีนี้เอาใหม่ 5นาที เวลาเกิดความคิด ให้หายใจยาวๆ กำหนดคิดหนอๆๆ
เช่น คิดหนอๆๆๆ 3 ครั้ง แล้วตามด้วยรู้หนอๆๆๆ 3 ครั้ง พร้อมๆกับหายใจยาวๆ
เสียงก็เหมือนกันค่ะ กำหนดเสียงหนอๆๆ 3ครั้ง แล้วตามด้วยรู้หนอๆๆ 3 ครั้ง


Learn how to live says :

ให้คิดเป็นเสียงเลยเหรอคะ หมายถึง คิดหนอๆ ออกเป็นเสียงในใจ เป็นการบริกรรมกำกับ

สุขที่แท้จริง says :

อ๋อ ใช่ค่ะ เป็นการดึงสติค่ะ

Learn how to live says :

พี่ค่ะ มันบริกรรม ไม่ทันค่ะ เสียง มันมีมาเรื่อยๆ หมูต้องบริกรรมจนเสยงหายเลยไหมคะ

สุขที่แท้จริง says :

ไม่ค่ะ ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้น เราเพียงกำกับให้จิตเป็นเครื่องรู้
กำกับแค่ตอนแรก ฝึกจิตเขา แล้วคิดว่า ถนัดแบบไหนล่ะคะ


Learn how to live says :

เอ่อ หมูพอมีบริกำ มัน สับสนน่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

ลองนึกเปรีบยเทียบสิคะ

Learn how to live says :

ตอนแรก ที่พี่ให้หมูดู หมูรู้สึกสบายกว่า ครั้งล่าสุดนี้หมูเห็นบางอย่างเพิ่ม
เช่น ความคิด มันเกิดแล้วดับเลย ไม่ทันบริกรรมให้ครบ 3 หน มันก็หายไปแล้ว
ก็กิดความกลัวแทรกว่าเฮ้ย ไม่ทัน แล้วก็มีเวทนาเกิดด้วยค่ะ หมูรู้สึกว่าระหว่างที่
เรากำลังบริกรรมกำกับสภาวะเดิม สภาวะใหม่ก็เกิดเรียบร้อยแล้วค่ะ


สุขที่แท้จริง says :

ก็ใช้ตามถนัดค่ะ คือพี่ต้องลองน่ะค่ะ ว่าจริงๆแล้วถนัดแบบไหน นี่แหละค่ะ
สติมันทันขึ้น ไม่เกี่ยวค่ะ คือสติมันทันน่ะ ความคิดเลยดับ ลองทำสลับดูค่ะ
มีเวลาพอหรือเปล่าคะ เแบบว่าต้องใช้เวลาน่ะค่ะ เข้าใจค่ะ


Learn how to live says :

ขอคำแนะนำ เลยค่ะ หมูจะได้มีหลัก

สุขที่แท้จริง says :

ในการใช้กำกับความคิด แบบที่พี่บอกเมื่อกี้ กับที่แบบของหมู ความคิดอันไหนดับไวกว่ากันคะ

Learn how to live says :

ถ้าเอากันจริงๆ ให้เทียบตอนหมูฝึกเอง กับเมื่อกี้ หมูรู้สึกว่า ตอนเมื่อกี้หมูมีแรง มากกว่า
ถ้าปกติจิตหมูจะไหล เห็นความคิดเป็นสาย แต่แบบเมื่อกี้มีแรงดูได้ชัดกว่า
แต่ปัญหาคือจิตหมูมันดื้อ มันขัดแย้ง วิธีการนี้


สุขที่แท้จริง says :

เข้าใจค่ะ ใหม่ๆพี่น้ำก็เป็นค่ะ ต้องใช้เวลา ค่อยๆตะล่อมไปเรื่อยๆ

Learn how to live says :

อีกอย่างนะคะ หมูขออภัยก่อนนะคะ หมูฟังคำสอน หลวงพ่อแล้ว
ท่านจะเทศน์บ่อยว่า การบริกรรม มันยังเป็นสมถะ มันไม่ทันสภาวะ หนูก็เลยไม่กล้า


สุขที่แท้จริง says :

แล้วจริงๆแล้วหมูต้องการอะไรล่ะคะ

Learn how to live says :

ต้องการออกจากทุกข์ค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

นั่นสิ ต้องการออกจากทุกข์ แต่ไปติดในคำเรียก ไม่กล้าที่จะเดินต่อไป
แล้วจะไปได้ยังไงล่ะคะ สมถะคืออะไรคะ หมูเข้าใจอย่างไรว่าคำว่าสมถะ


Learn how to live says :

การทำให้จิตสงบ จิตดี มีแรงพัก

สุขที่แท้จริง says :

แล้วสิ่งที่หมูที่บอกว่าหลวงพ่อบอกน่ะคือบอกอะไรคะทางไหนคะพ้นทุกข์

Learn how to live says :

จริงๆ ท่านไม่ได้บอกว่า สายไหนผิดหลอกค่ะ ท่านบอกว่ามีทางไปหลายทาง

สุขที่แท้จริง says :

พี่ไม่ได้พูดถึงสายค่ะ

Learn how to live says :

ท่านให้รู้กายรู้ใจค่ะ แล้วจะพ้นทุกข์ค่ะ

สุขที่แท้จริง says :

รู้กาย รู้ยังไงคะ

Learn how to live says :

กายมันเคลื่อนไหวก็รู้ จิตคิดก็รู้ค่ะรู้สึกก็รู้ ให้รู้สึก รู้อาการที่จิตมันหลงไปคิดค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:28 PM):

กายเคลื่อนไหวก็รู้ ถูกมั๊ยคะ

Learn how to live says :

ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says : [/size]

แล้วท้องพองยุบนี้เป็นการที่กายเคลื่อนไหวหรือเปล่าคะ

Learn how to live says :
ใช่ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says :

เอานะ แสดงว่าเข้าใจ ถามอีกครั้งนะคะ ถ้าเลือกระหว่าง เวลาเกิดความคิดน่ะค่ะ
ให้กำหนดคิดหนอ คือจริงๆแล้ว ตรงนี้เขาเรียกว่าให้จิตมีที่เกาะ เป็นการฝึกจิตอย่างหนึ่ง
สภาวะมันจะเกิดดับเร็วขึ้น แทนที่จะตั้งอยู่ได้นาน เนื่องจากว่า
พอจิตมีที่เกาะ สติก็เกิดไวขึ้น เมื่อสติเกิดไวขึ้น ความคิดมันเลยดับไวขึ้นเท่านั้นเองค่ะ

มันไม่มีอะไร ส่วนคำที่กล่าวว่าสมถะนั้น พี่น้ำมองว่า
มันคือรูปแบบของคำพูด เป็นเพียงวิธีการแนะนำของแต่ละสำนัก
สำนักนี้ปฏิบัติได้แบบนี้ เลยแนะนำแบบนี้ สมถะ คือ ผลของการทำสมาธิค่ะ
คือ ความสงบ นี่คำแปลคือตรงนี้ ส่วนคำบริกรรม มีหลายรูปแบบ
บางคนที่ไม่ได้มาศึกษาเรื่องหนอที่แท้จริง จะไม่มีวันมาเข้าใจตรงนี้ได้เลย พอดีพี่น้ำน่ะ

อาจจะกุศลสร้างสั่งสมมาดี เลยได้ทุกรูปแบบ ได้หลายครูบาฯกว่าจะมาถึงจุดนี้
พี่ไม่ยึดติดรูปแบบ ไม่มีการมาบอกว่าอันนั้นดีอันนี้ไม่ดี
ดีไม่ดีอยู่ที่ผู้ปฏิบัติ ทำแล้วสะดวกไหม ทำแล้วกิเลสลดลงไหม
ทำแล้ว สติ สัมปชัญญะดีขึ้นไหม ตรงนี้ต่างหากที่สำคัญ วิธีการน่ะแค่แนวทางเฉยๆ
พี่ถึงให้หมู ลองทำทีละอย่างไง เพื่อดูความถนัด ว่าถนัดแบบไหน จะได้ไปต่อได้ง่ายขึ้น


Learn how to live says :

แบบแรกหมู รู้สึกว่ารู้สบายๆ แต่จิตไม่ค่อยมีแรง แบบที่สอง สับสนวุ่นวาย
หลายสภาวะมาก แต่จิตเหมือนมีแรง มีแอบเครียด้วยค่ะ แบบ 2

สุขที่แท้จริง says :

อ่า .. ค่ะ แล้วพองยุบล่ะคะ เป็นไงบ้าง

Learn how to live says :

แบบ 2 ไม่ค่อยเห็นพองยุบเลยค่ะ มันไปวุ่นวายกะคำบริกรรม

สุขที่แท้จริง says :

เข้าใจค่ะ มัวแต่ไปจับตัวอื่น เวลาน้อยด้วย ความคิด มีเท่านั้นจริงๆ ฝึกมานานเท่าไหร่แล้วคะ

Learn how to live says :

จริงๆ ก็ฟังเทศมาจะเกือบปีแล้วค่ะ
แต่เพราะไม่มีรูปแบบที่ชัดเจนในการปฎิบัติ เลยยังไม่ชัดเจนในตัวเอง
เหมือนไม่ได้ปฎิบัติเลย พอนึกขึ้นได้ว่าต้องรู้สึกตัวก็กลับมาดูจิตอีก

สุขที่แท้จริง says :

ค่ะ การเจริญสติปัฏฐาน 4 จะมีถึง 4 ฐาน และทำได้ทุกอริยาบท
ดูจิตเป็นหนึ่งในนั้น แต่เน้นฐานจิตเป็นหลัก พี่ถามนะคะ
ให้เลือก ระหว่างดูความคิดแบบที่เคยดู กับให้กำหนดลงไปแบบที่พี่แนะนำ
คิดว่าจะทำแบบไหนดีคะ เอาทีละอย่าง


Learn how to live says :

ตอนนี้หมูคิดว่า ถ้าหมูจะนำวิธีของพี่น้ำไปเป็นเครื่องอยู้ หมายถึง ตอนที่กลับบ้าน
แล้วทำแบบพี่น้ำ แต่ระหว่างปฎิบัติในชีวิตประจำวัน ก็ดูกายดู ใจ ไปแบบที่หลวงพ่อแนะนำ

สุขที่แท้จริง says :

บอกแล้วว่ามันไม่มีรูปแบบ แต่อยู่ที่เราจะพลิกแพลงเอาเอง
คือนำแบบที่พี่น้ำสอนไปเป็นรูปแบบ เพื่อให้จิตมีหลัก แล้วค่อยๆปรับไปเรื่อยๆ
ลองใหม่นะคะ เสียงปล่อยไปก่อน เสียงสักแต่ว่าเสียง ให้ดูท้องพองยุบแทน
หรือถ้าลมหายใจชัดกว่าพองยุบ ให้ดุลมหายใจแทน ความคิดเกิด ให้กำหนดนะคะ 5 นาทีค่ะ


Learn how to live says (1:00 PM):

เสร็จแล้วค่ะ มีคิดไปแล้วกำหนดไม่ทันค่ะ แต่ไม่ฟุ้งเท่า ตอนที่แล้ว แล้วก็ มันนิ่งๆ
มีความรู้สึกเหมือน มันสบายๆ


สุขที่แท้จริง says (1:00 PM):

มันจะค่อยๆปรับค่ะ ลมหายใจล่ะคะ ที่ว่านิ่งน่ะค่ะ

Learn how to live says (1:01 PM):

ไม่รู้สึกค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:01 PM):

ท้องพองยุบล่ะคะ จับได้มั๊ย

Learn how to live says (1:01 PM) :

ไม่รู้สึกถึงลมหายใจค่ะ ไปดูท้อง เห็นท้องค่ะ จับได้บ้าง แต่มันไม่ชัดมากค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:02 PM):

ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าดีขึ้นกว่าเมื่อกี้
จิตคุณเป็นสมาธิชั่วแว๊บน่ะค่ะ ที่หมูรู้สึกว่าสบายๆ รู้สึกว่านิ่ง


Learn how to live says (1:03 PM):

เหมือนมันได้หลับอยู่ค่ะ แต่ไม่ใช่หลับ

สุขที่แท้จริง says (1:03 PM):

เข้าใจค่ะ ชักจะคล่องขึ้น ยังหายใจยาวๆอยู่หรือเปล่าคะ

Learn how to live says (1:04 PM):

จริงๆ หมูไม่ได้หายใจยาวเลยค่ะ มันหายใจเบาๆ ธรรมชาติ

สุขที่แท้จริง says (1:04 PM):

เอ้า ... เอาใหม่นะคะ พี่ต้องการให้หมูปรับลมก่อนค่ะ
ที่ว่าใหม่นี่ อยากให้เพิ่มเดินจงกรม เดินได้ไหมคะ 5 นาที


Learn how to says (1:05 PM):

ต้องต้องบริกรรมอะไรไหมคะ หรือแค่เดินก็รู้สึกถึงการเดิน

สุขที่แท้จริง says (1:05 PM):

ถ้าไม่ชอบ ไม่ต้องค่ะ ให้เอาจิตรู้ลงไปทุกย่างก้าวที่เดิน
เดิน 5 นาที นั่ง 5 นาที ปรับลมหายใจก่อนนะคะ


Learn how to live says (1:18 PM):

หมดเวลาไวจัง เรียบร้อยแล้วค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:18 PM):

เป็นไงบ้างคะ เดินแล้วค่อยนั่ง แตกต่างจากนั่งอย่างเดียวมั๊ย

Learn how to live says (1:18 PM):

ช่วงที่เดินจงกลม มีรู้เท้าสลับกับ หลุดไปกลับความคิดค่ะ
สิ่งที่เห็นว่าแตกต่าง รู้สึกว่าเราตั้งใจได้ใจมากกว่าไม่เดินค่ะ เหมือนเวลาผ่านไปเร็ว
ต่างกับนั่งอย่างเดียว แต่ตอนนั่ง คำบริกรรม คิดๆหนอๆ บางทีมันขึ้นมาเอง ลอย
ไม่ถูกจังหวะเวลา อีกอย่างที่เห็นคือจิตมันจะคิดไปก่อนเสมอ แล้วเราค่อยมาไล่หลังคำบริกรรม


สุขที่แท้จริง says (1:21 PM):

ถ้ามันคิดไปแล้ว กำหนดไม่ทัน ให้แค่รู้ค่ะ ไม่ต้องไปกำหนดตาม
คือแค่รู้ มันเป็นอดีตไปแล้ว ทำได้ผล แต่ไม่รู้ว่าได้ผล เข้าใจค่ะ


Learn how to live says (1:21 PM):

ค่ะผุดเป็นภาพในหัวแล้ว บางครั้งมันภาพ แวบๆไม่รู้ว่าภาพอะไร
แล้วเปลี่ยนสภาวะ ได้ค่ะ ให้รู้ว่าเมื่อกี้มีบางสิ่งเกิด แต่ไม่ต้อบริกรรมค่ะ
ถ้าไม่มีคนแนะ หมูก็คิดว่ายังโหลยโท่ย ทำไม่ได้อะไร ไม่ถูก เลยเลิกทำค่ะ


สุขที่แท้จริง says (1:23 PM):

พี่ถึงบอกว่าได้ผล แต่หมูไม่รู้ว่าได้ผล

Learn how to live says (1:24 PM):

หมูจะสังเกตได้แบบไนว่าตัวเองมาถูกทางแล้วคะ แต่ก่อนตอนทำพองยุบเองเครียดมากค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:24 PM):

ทำตามที่เราถนัดก่อน แล้วค่อยๆปรับไปเรื่อยๆ มันจะค่อยๆเข้าที่เข้าทางไปเอง
ทำแล้วเครียดคือผิดทาง ทำแล้วสบายคือผิดทาง ทำแล้วมีสติมากขึ้นคือถูกทาง


Learn how to live says (1:25 PM):

ค่ะ งั้นต้องลองทำไปแล้วสังเกตุตัวเองว่าสติดีขึ้นไหม

สุขที่แท้จริง says (1:26 PM):

อย่างเมื่อกี้เห็นได้ชัดๆว่าหมูเริ่มทัน สติเริ่มทันมากขึ้น ค่อยๆเพิ่มเวลาค่ะ
เพิ่มไปครั้งละ 5 นาที คือเดิน5 นั่ง 5 เพิ่มเป็น เดิน 10 นั่ง 10 ให้เท่าๆกันนะคะ
จะลองอีกสักรอบมั๊ย เบื่อหรือยังคะ


Learn how to live says (1:27 PM):

ไม่เบื่อค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:27 PM):

เอา งั้นลองใหม่ค่ะ

Learn how to live says (1:27 PM):

ได้ค่ะพี่ ขอบคุณพี่น้ำด้วยค่ะทีกรุณาแนะนำ

สุขที่แท้จริง says (1:28 PM):

อยู่ที่หมูด้วยแหละค่ะเดิน 10 นั่ง 10 ลองดูค่ะ อย่าลืมหลักนะคะ
อย่าปล่อยให้จิตนิ่ง พอเห็นนิ่ง ตรงอาการไหนจับได้ชัดจับตรงนั้น


Learn how to live says (1:50 PM):

เสร็จแล้วค่ะ ไวมากเลย คราวนี้ตอนเดินมันฟุ้งมากกว่าเดิมค่ะ แต่ก็ยังรู้สึกถึงขาได้

สุขที่แท้จริง says (1:50 PM):

ฟุ้งยังไคะ

Learn how to live says (1:51 PM):

ก็ความคิด ก็ทิฏฐิมันหลอกเอา

สุขที่แท้จริง says (1:51 PM):

หลอกว่าไงคะ

Learn how to live says :

เดินผิดแล้ว ที่ได้ยินมาต้องเดินแบบนี้ กลายเป็นลืมรู้ พอมานั่ง
สงบกว่าเดิม แต่ มันรู้สึกเหมือน จิตมัน ไม่ค่อยตื่นตัวค่ะ
เหมือนมันมียิ้มๆ แต่ไม่ได้นิ่งนะคะ จิตเยิ้มๆ เพราะคอยดูว่านิ่งไหม
ส่วนท้องพอง ยุบ รู้บ้าง แต่มันไม่ค่อยยอมรู้เท่าไร แต่อย่างหนึงคือเวลาผ่านไปไวมากค่ะ


สุขที่แท้จริง says (1:53 PM):

ต่อไปไม่ต้องไปสนใจนะคะ ไม่ต้องไปคอยดูว่านิ่งหรือไม่นิ่ง มันจะรู้เอง
ให้ดูตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นน่ะค่ะ แบบว่า หมูเห็นตรงไหนชัด จับตรงนั้นเลย


Learn how to live says (1:54 PM):

ต้องบริกรรมไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (1:55 PM):

เฝ้าดูนี่ไม่ต้องปริกรรมค่ะ การกำหนดนี่กับบริกรรมแตกต่างกันนะคะ

Learn how to live says (1:55 PM):

อย่างไรหรือคะ การกำหนด กับการบริกรรม ต่างกันอย่างไร

สุขที่แท้จริง says (1:55 PM):

บริกรรมมันแค่รู้ไปกับคำนั้นๆ แต่กำหนดนี่ จะรู้ลงไปในอาการที่เกิดขึ้นค่ะ แตกต่างตรงนี้

Learn how to live says (1:56 PM):

ถ้าอาการที่เกิดหายไปแล้ว เราหยุดกำหนดเลยไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (1:56 PM):

ค่ะ ไม่ต้องกำหนด แค่รู้

Learn how to live says (1:57 PM):

งั้นหมู อาจจะไม่ต้องคิดหนอๆๆ รู้หนอๆ 3 อย่างละ 3 ครั้ง ทุกรอบใช่ไหมคะ ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ปรากฎ

สุขที่แท้จริง says (1:57 PM):

ใช่ค่ะ อื่มมม เดินแล้วฟุ้ง

Learn how to live says (1:57 PM):

แต่พี่น้ำให้หมูทำหลายครั้งเพื่อให้จิตมีหลัก มีสติไม่เลื่อนลอย

สุขที่แท้จริง says (1:58 PM):

ใช่ค่ะหมูที่ให้ทำหลายครั้งเพื่อให้เห็นข้อแตกต่าง ลองใหม่
เดินจงกรม อยากให้เดิน 5 นาที แต่ให้กำหนดรู้ลงไปโดยใช้
ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ อยากให้ลองดูน่ะค่ะ แล้วนั่งต่อ 5 นาที จะได้ไม่ขาดทุน


Learn how to live says (2:15 PM):

เสร็จแล้วค่ะพี่ ตอนเดิน ยังมีหลงเหมือนเดิม แต่ลอยน้อยลงค่ะ
แต่มันจะมีกังวล ว่ากำหนดถูกจังหวะไหนบ้าง ก็รู้ความกังวลค่ะ
ก็ยังมีคิดเหมือนเดิม แต่มีส่วนหนึ่งที่นิ่ง


สุขที่แท้จริง says (2:16 PM):

ใหม่ๆจะแบบนี้แหละค่ะ พี่น้ำก็เป็น เดินใหม่ๆนี่หัวทิ่มหัวตำเลย เดินไม่เป้น อะไรที่ว่านิ่งคะ

Learn how to live says (2:17 PM):

ลมหายใจมันสั่นเบา เหมือนสมาธิมันนิ่งมากขึ้นจิตไม่ค่อยแกว่งค่ะ

สุขที่แท้จริง says (2:17 PM):

เป็นตอนนั่งใช่มั๊ยคะ

Learn how to live says (2:17 PM):

แต่ก็มีคิดแทรก ใช่ค่ะ ลมสั้น แต่มันอั้นๆที่ระหว่างจมูกกะลิ้นปี่ค่ะ อึดอัดบ้าง

สุขที่แท้จริง says (2:18 PM):

พอจะแยกความแตกต่างได้มั๊ยคะ ระหว่างเดินแล้วค่อนั่ง กับ นั่งอย่างเดียว แบบที่เคยทำ

Learn how to live says (2:18 PM):

ค่ะพี่ จิตไม่แกว่งมากค่ะ หมูยังบังคับตัวเองอยู่นะคะ

สุขที่แท้จริง says (2:19 PM):

บังคับยังไงคะ

Learn how to live says (2:19 PM):

รหว่างนั่น รู้สึกเหมือนจิตมันจะปรับนั่นปรับนี่ตลอดเวลา จิตมันปรับ
ปรับให้เป็นแบบนั้นแบบนี้ พอเราเห็นว่าจิตปรับเราก็รู้ว่าจิตปรับ


สุขที่แท้จริง says (2:19 PM):

เขาหาวิธีการที่ทำให้เขาสะดวกขึ้น

Learn how to live says (2:19 PM):

แล้วเราก็พยายามปรับจิตไม่ให้ปรับ มันทำของมันเองค่ะ

สุขที่แท้จริง says (2:20 PM):

ต่อไปอย่าไปทำอะไรค่ะ แค่ดูเขาค่ะ ปล่อยไปตามสภาวะ

Learn how to live says (2:20 PM):

มันปรับเอง มันไม่อยากปรับเอง อ่อ บริกรรมน้อยลงค่ะ

สุขที่แท้จริง says (2:21 PM):

เดินอีกสักรอบไหวมั๊ยคะ อยากให้เพิ่มเวลา แล้วกำหนดแบบเมื่อกี้ สติดีขึ้นค่ะ
เดิน 10 นั่ง 10 นะคะ


Learn how to live says (2:41 PM):

เสร็จแล้วค่ะ ครั้งนี้ ตอนเดินก็ยังมีเหมือนเดิมค่ะ แล้วเหมือนจิตมันจะเบื่อตอนเกือบหมดเวลา
แต่ตอนนั่ง จิตมันสงบเร็วขึ้น ก่อนหน้านี้ที่บอกพี่น้ำไปว่าจิตนิ่งขึ้น ลมสั้นลง
อันนี้พอเริ่มนั่งก็เป็นเลยค่ะ แต่ครั้งหลังนี้ เห็นว่าใมจมันลอย มีเคลิ้มหลงไป

ตอนนั่งมีใจลอยเคลิ้มๆหลงไปด้วยค่ะ มีความคิดเป็นระยะเหมือนเดิม
แต่ความคิดมันแผ่วๆ นิ่มๆขึ้นไม่โฉ่งฉ่างค่ะ

สุขที่แท้จริง says (2:43 PM):

เข้าใจค่ะ สติยังไม่ทัน อยากให้เดิน 10 นาที นั่ง 5 นาที

Learn how to live says (2:59 PM):

เสร็จแล้วค่ะ คราวนี้ ไม่ค่อยดีค่ะ นั่งล้วฟุ้งซ่านค่ะ ไม่รู้ท้องพองยุบ

สุขที่แท้จริง says (2:59 PM):

ทีละอย่างนะคะ ตอนเดิน เดินเป็นไงคะ

Learn how to live says (3:00 PM):

ก็ยังฟุ้งอยุ่ แต่มีขช่วงท้ายๆ ที่รู้สึกว่าเดินได้ดีขึ้น ไม่เครียดมากแต่แป๊ปเดียวค่ะ
แต่นั่งแล้ว


สุขที่แท้จริง says (3:00 PM):

เรื่องนั่งไม่ต้องไปพะวง พี่ถึงให้ลดนั่งไง กลัวหมูจะเบื่อ จริงๆแล้วถ้าว่าง
อยากให้ทบทวนซ้ำ เพราะพี่ยังว่างอยู่ เดิน 15 นั่ง 5 ไหวมั๊ยคะ


Learn how to live says (3:01 PM):

ได้ค่ะ ไหวค่ะ

สุขที่แท้จริง says (3:02 PM):

size=85]กำหนดเดิน ไม่ต้องรีบนะคะ เดินพอดีๆ[/size][

soaked with says (3:23 PM):

เสร็จแล้วค่ะพี่ ตอนเดิน มีช่วงที่รู้สึกว่า เท้ากำการกำหนด สัมพันธกันมากขึ้น ช่วงหนึ่ง
แล้วก็ ยังมีคิดอยู่เหมือนเดิมค่ะ ส่วนนั่ง ยังคิดอยู่นะคะ แต่ว่า
รู้สึกถึงท้องพองยุบชัดขึ้นช่วงหนึ่งค่ะ ที่เหลือก็คิดเหมือนเดิม อ้อ มีทุกขเวทนาด้วยค่ะ[/size]

สุขที่แท้จริง says (3:25 PM):

ไม่เป็นไรคะ เรื่องคิด แบบไหนคะ

Learn how to live says (3:25 PM):

ปวดหลัง กะคัน

สุขที่แท้จริง says (3:25 PM):

อ่อ .. ไม่เป้นไรค่ะ ถ้ากำหนดได้ ให้กำหนด

Learn how to live says (3:25 PM):

ที่คันคงเพราะยังไม่ได้อาบน้ำ พอคันแล้วเราเห็นความหงุดหงิดด้วยค่ะ แหะๆ

สุขที่แท้จริง says (3:25 PM):

ถ้าไม่ชอบกำหนด ให้ดู จะอาบน้ำก่อนมั๊ยคะ เพื่อเนื้อตัวสบายขึ้น แล้วมาลองทำกันใหม่

Learn how to live says (3:26 PM):

ดีค่ะพี่ งั้นหมูขอเวลาสัก 45 นาทีล้างจาน แล้วอาบน้ำ กลับมาใหม่นะคะ

piggy says (3:56 PM):

มาแล้วค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says[/b] (3:57 PM):

มัยไวจัง วิ่งผ่านน้ำมาป่ะคะ


piggy says (3:57 PM):

แหะๆ รีบค่ะ นี่แถมกินข้าวกับซักผ้าแล้วด้วยนะคะเนี่ย

สุขที่แท้จริง says (3:57 PM):

โหๆๆๆ ไวมากๆเลย ทานข้าวด้วยเหรอ เดินไหวป่ะเนี่ย
เอ้าลองดุนะคะ เดิน 15 นั่ง 5 ค่ะ


piggy says (4:18 PM):

เสร็จแล้วค่ะ ช่วงเดิน สู้ก่อนหน้านี้ไม่ได้ค่ะ เท้าไม่ค่อยสัมพันกับการกำหนด
ช่วงนั่งก็ เคลิ้มง่ายค่ะ สงสัยเพราะอาหารจริงๆ
แล้วมี เสียงรอบข้างทำให้สะดุ้ง ก็ดูความรู้สึกไปนะคะ บางครั้ง ลมหายใจเด่นกว่าท้อง


สุขที่แท้จริง says (4:20 PM):

ยังอิ่มก็แบบนี้แหละ จริงๆแล้ว พี่ถามก่อนนะคะ
ไงหรือคะ เห็นลมหายใจชัด เอาตรงนี้ก่อนกลัวหมูลืม

piggy com says (4:21 PM):

ก็รู้สึกถึงลมหายใจ มากกว่า ที่จะรู้สึกท้องค่ะ
ท้องต้องตั้งใจรู้มันถึงจะรู้ได้ค่ะ มันชัดบางช่วงค่ะ


สุขที่แท้จริง says (4:21 PM):

ค่ะ พี่ถึงบอกว่า ตัวไหนชัดดูตัวนั้น ทำมาตลอดนี่ หมูพอจะจับอะไรได้บ้างไม๊คะ
พอจะเห็นอะไรได้บ้างในความรู้สึกน่ะค่ะ พูดได้ค่ะตามที่รู้สึก


piggy says (4:22 PM):
อืมม เห็นว่ามันรู้ชัดขึ้นค่ะ แยกสภาวะได้
ถ้าปกติ มันจะเบลอ ๆทั้งวันรู้ไม่ชัดว่าอะไรเกิด แต่รู้ว่าาตัวเองหลง
แต่พอทำแบบนี้แล้วรู้ว่ามีสภาวะใดเกิดค่ะ แต่สภาวะนั้นมันไม่ใช่สิ่งที่เราอยากให้เกิดค่ะ
ปกติหมูจะบอกพี่น้ำไม่ได้หลอกค่ะ ว่ารู้สึกนั่งไงเป็นยังไง
แต่ครั้งนี้อธิบายได้มากขึ้น แค่นี้นะคะ ที่รู้สึกตอนนี้ แต่ก่อนสภาวะใดเกิดมันเชื่อมต่อกันหมด

[size=50]สุขที่แท้จริง says (4:25 PM):


ดีค่ะ เริ่มแยกสภาวะได้ สติ+สมาธิทำงานได้ดีขึ้น ถ้าฟุ้ง จะแยกไม่ถูกค่ะ
เริ่มมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมั่งยังคะ


piggy says (4:26 PM):

อืมม ค่ะ มีขึ้นมาบ้างแล้ว

สุขที่แท้จริง says (4:26 PM):

หมูดูดีๆนะ พิจรณาตามคำพูดพี่น้ำด้วยค่ะ ลองทบทวนไล่ดูนะคะ
ตั้งแต่เราเริ่มคุยกันใหม่ๆ แล้วหมูลองทำดู โดยค่อยๆปรับเวลาสลับไปมา
สภาวะแต่ละครั้งจะแปรเปลี่ยนไปตลอดเวลา เห็นตรงนี้ไม๊คะ


[size=50]piggy says (4:27 PM):[/size]

ค่ะ เห็นว่า มันให้ผลไม่เหมือนกัน

สุขที่แท้จริง says (4:27 PM):

ตรงนี้แหละ หมูสามารถนำไปประยุกต์ใช้เองได้ เวลาไม่เจอพี่น้ำ เช่น นั่งแล้ว มันดิ่ง

นี่คือสมาธิมากเกิน หมูก็ปรับเดินให้มากขึ้น ถามได้ค่ะ


piggy says (4:29 PM):

ที่หมู บอกว่านิ่งๆ เคลิ้มๆ นั่นคือสมาธิหนักไปใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says[/b] (4:29 PM):

ใช่ค่ะ พี่น้ำเลยให้เพิ่มเดิน สติด้อยไป

piggy says (4:29 PM):

ช่วงที่เหมาะสุดคือช่วงที่ หมูแยกสภาวะได้

สุขที่แท้จริง says (4:29 PM):

แล้วพอมาเดิน 15 นั่ง 5 นี่ เป้นไงคะ

piggy com says (4:30 PM):

ตอนนั่งมันไม่ดิ่งค่ะ มันยังมีสภาวะให้ดูเยอะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (4:30 PM):

สติดี สมาธิดี มันจะแยกสภาวะได้ชัด ถ้าดิ่งคือสมาธิล้ำ ให้ปรับ
ลองอีกไหวป่ะคะ เดิน 20 นั่ง 10 ค่ะ


piggy says (5:01 PM):

เสร็จแล้วค่ะพี่ เห็นผลจริงๆเลยค่ะ กินข้าวกับไม่กินข้าว
ตอนเดิน ช่วงที่เร่มเดินเลื่อนลอยค่ะ เบลอๆ รู้สึกว่ามันติดสมาธิไป
ในช่วงตอนนั่งน่ะค่ะ ต้นเดินเลยความรู้สึกตัวไม่ชัดเจน พอหลายๆรอบ มันก็ดีขึ้น
แต่ก็ยังสติไม่ชัดอยู่ดี พอมานั่งนี่สิคะ วูบเลย แบบ จิตมันหนีไปสร้างนิยายเลยค่ะ
สร้างที วืบรู้สึกตัวที


สุขที่แท้จริง says (5:03 PM):

ความอิ่มมา นิวรณ์ย่อมคืบคลานตามมาค่ะ

piggy says (5:03 PM):

สร้างใหม่ วืบรู้สึกตัวใหม่ค่ะ จนหมดเวลาค่ะ
ขอโทษค่ะพี่คะ ที่บ้านหมูกลับมาแล้ว เค้าจะเสียงดังและ งงว่าเราทำอะไรค่ะ
วันธรรมดา ตอนกลางคืน ยังพอได้ค่ะเขาขึ้นห้องกัน หมูจะลองนำไปทำดูนะคะ หมดกันเลย


สุขที่แท้จริง says (5:14 PM):

เอาน่า ... เข้าใจค่ะ ว่ากำลังเริ่มเข้าใจ กลางคืนล่ะคะ คืนนี้

piggy says (5:14 PM):

สัก 2 ทุ่มครึ่ง พี่สะดวกไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (5:15 PM):

สะดวกค่ะ กี่ทุ่มก็ได้ค่ะ เอาที่หมูสะดวกที่สุด

piggy says (5:15 PM):

ค่ะ ถ้างั้นหมูมาตอน 2.30 นะคะ ตอนนี้ขอไป ดูคนที่บ้านก่อน

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ม.ค. 2010, 20:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 2

Learn how to live says (9:55 PM):

เสร้จแล้วค่ะพี่ เดิน 25 นั่ง 15 ตอนเดิน วันนี้มันมัวๆ รู้ไม่ชัคค่ะ
แล้วลับกับมีอารมณ์ ที่ติดจาก มันมัวๆค่ะ แล้วก็มีอารมณ์ฟุ้งซ่าน

สุขที่แท้จริง says (9:57 PM):
หมายถึงจิตหรือเท้าคะ

Learn how to live says (9:57 PM):
จิตค่ะ รู้ไม่ชัด

สุขที่แท้จริง says (9:57 PM):
กำหนดป่ะคะ

Learn how to live (9:57 PM):
รู้อาการเคลื่อนไหว ของเท้า แต่ไม่แจ่มชัด กำหนดค่ะ ขวา ย่าง หนอ

สุขที่แท้จริง says (9:58 PM):
เหม่อๆแบบนั้นใช่มั๊ย

Learn how to live says (9:58 PM):
แล้วมีอารมณ์ ฟุ้งซ่าน แทรก ใช่ค่ะเหม่อๆ

สุขที่แท้จริง says (9:58 PM):
ทานข้าวเย็นไปหรือยังคะ

Learn how to live says (9:58 PM):
แต่ก็ยังรู้อาการเคลื่อนไหว ค่ะ ทานแล้วค่ะ

สุขที่แท้จริง says (9:58 PM):
ทานไปกี่โมงคะ

Learn how to live says (9:58 PM):
ไม่เกินชั่วโมงค่ะ

สุขที่แท้จริง says (9:59 PM):
อ่อ .. งั้นไม่เป็นไรค่ะ

Learn how to live says (9:59 PM):
เราควรงดหรือเปล่าคะ

สุขที่แท้จริง says (9:59 PM):
ธรรมดาค่ะไม่มีอะไร ปกติไม่ควรทานค่ะก่อนปฏิบัติ ทานน้ำปานะหรือพวกนมกล่อง

Learn how to live says (9:59 PM):
ผลไม้ละคะ

สุขที่แท้จริง says (9:59 PM):
พี่น้ำถึงไม่ทานมื้อเย็นไงคะ ผลไม้ได้ค่ะ แต่อย่าทานมากเกิน
พออิ่มแล้วจะฟุ้ง เคลื่อนไหวอืดอาด แต่พอประมาณ


Learn how to live says (10:01 PM):
เห็นจิตมันรู้อาการเคลื่อนไหวชัดค่ะ จิตมันพยายามบังคับ

สุขที่แท้จริง says (10:01 PM):
เวลาเกิดอาการ ที่เรารู้สึกว่าจิตมันบังคับ ให้หยุดเดินค่ะ จะกำหนดรู้หนอๆๆ
หรือดูเฉยๆก็ได้ คือรู้ลงไปน่ะ พอมันคลาย เราก็เดินต่อ จะได้ไม่ไปเกร็ง


Learn how to live says (10:03 PM):
เมื่อกี้หมูเห็นว่ามันบังคับก็รู้แล้วไม่สนใจเดินต่อเลย แล้วมันก็หายไปเอง

สุขที่แท้จริง says (10:03 PM):
หมู พี่น้ำถามนะคะ คือฝึกกับพี่น้ำนี่ หมูจะได้แต่เรื่องสภาวะที่เกิดขึ้น
แต่หมูจะไม่รู้จักคำเรียกต่างๆ ที่เรียกว่าปริยัติน่ะ เพราะพี่ศึกษาด้านนี้มาน้อย


Learn how to live says (10:04 PM):
เอ่อ หมูว่า หมูไม่ได้รู้ปริยัติหรอกค่ะ หมู เข้าใจมากกว่าค่ะ
หมูไม่สนเลยค่ะพี่ มันไม่ได้ทำให้เรารอด นี่ความรู้สึกหมูค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:05 PM):
เอาให้พ้นทุกข์ดีกว่านะ แล้วค่อยมาศึกษาเพิ่มเอา

Learn how to live says (10:05 PM):
แหะๆ จริงๆไม่คิดจะศึกษาเพิ่มด้วยค่ะ ขอแค่รู้กิเลสตัวเองพอใจแล้วค่ะ
พอมานั่งนะคะ หนักเลยค่ะ หลับเลย แต่ไม่ได้หลับแบบนอนหลับนะคะ
แต่จิตมันฝันไปเลยค่ะ พรุ่งนี้หมูไม่กินอาหารหนักแล้ว

สุขที่แท้จริง says (10:06 PM):
ฝันยังไงคะ

Learn how to live says (10:07 PM):

มันก็ไปแต่งเรื่องราวค่ะ เหมือนเวลาเรากำลังจะหลับ จริงๆ ที่มันจะล่องลอย
เห็นเป็นภาพเป็นเรื่องแต่ไม่เป็นสาระ
จดจดรายละเอียดไม่ได้ แนวนั้นน่ะค่ะ แล้วสักพักจิตมันก็จะสะดุ้งเอง

สุขที่แท้จริง says (10:07 PM):
กำหนดหรือเปล่าคะ หรือปล่อยไปเรื่อยๆ

Learn how to live says (10:07 PM):
แล้วฝันใหม่ค่ะ มันไม่มีสติจะกำหนดค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:08 PM):
ค่ะ ลอยๆ

Learn how to live says (10:08 PM):
มันไหลไปค่ะ ใช่ค่ะพี่ อาการนี้หมูเป็นบ่อยค่ะพี่น้ำ แต่ก่อนที่ฝึกเอง

สุขที่แท้จริง says (10:08 PM):
เข้าใจค่ะ พี่น้ำเคยเป็น

Learn how to live says (10:08 PM):
เลยเลิกทำเลย เพราะรู้สึกมันผิด

สุขที่แท้จริง says (10:08 PM):
เอ่ ... เอานะ เรื่องราวคนมันเยอะแยะ

สุขที่แท้จริง says (10:09 PM):
อะไรที่ทำให้เรารู้สึกผิด ดีนะที่รู้สึกแบบนั้น
เพราะจะทำให้เราพยายามที่จะหลุดจากตรงนั้น


Learn how to live says (10:09 PM):

คือหมูจะรู้สึกเองว่า แบบนี้มันไม่ใช่ทางค่ะ แต่ไม่รู้ค่ะว่าทางคืออะไร
อืมม หมายถึงหมูมีสติ ที่บอกได้ว่ามันผิด

สุขที่แท้จริง says (10:10 PM):
แบบที่ไม่ใช่ทาง คือการปฏิบัติใช่มั๊ยคะ

Learn how to live says (10:10 PM):
ใช่ค่ะ บอกว่านี่มันไม่ใช่ผลที่ถูก

สุขที่แท้จริง says (10:11 PM):
เอ๋อ ... แบบไหนคะ

Learn how to live says (10:11 PM):
เห็นพี่น้ำพูดเรื่องสติ ประโยคข้างบนเป็นประโยคคำถามค่ะ สงสัยจะผิดจังหวะ

สุขที่แท้จริง says (10:12 PM):
ค่ะ พูดได้ตามสบายค่ะ พี่น้ำพูดเองว่าเคยเป็นค่ะคำว่ารู้สึกผิดน่ะค่ะ

Learn how to live says (10:12 PM):
แล้วจริงๆมันผิดไหมค ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (10:12 PM):
มันมีหลายเรื่องราวที่ทำให้เรารู้สึกผิด มันเป็นความคิดน่ะค่ะ

Learn how to live says (10:13 PM):
นั่นเลยค่ะ ทำไปนานกว่านี้ก็เอนหลับสบายเลย ค่ะ สติทันบางช่วง มันยังไม่มั่นคง ค่ะพี่
ถ้าเจออาการแบบนี้เราควรเลิกนั่งไหมคะ หรือดูมันไปเรื่อยๆ

สุขที่แท้จริง says (10:14 PM):
จะเป็นเฉพาะเวลารู้สึกเครียดน่ะค่ะ ฝึกสติค่ะ ของพี่น้ำเอาไว้ใช้เวลาตัวเองเครียด
แบบว่าไม่อยากคิดอะไรกำหนดหลับเลย ลดนั่ง


Learn how to live says (10:15 PM):
เดินเยอะๆ

สุขที่แท้จริง says (10:15 PM):
เดินให้มากขึ้น นี่คงเพราะอาหารน่ะค่ะ เดิน 30 นั่ง 10 ค่ะ

Learn how to live says (11:00 PM):

เสร็จแล้วค่ะพี่น้ำ ตอนเดิน ดีขึ้นบ้างค่ะ ไม่เหม่อ หรือฟุ้งเท่ารอบแรก แต่ก็ยังมีเผลอ
ลืมการเดินเหมือนกัน คิดเรื่องโน่นนี่ พอเกิดความหยุดเดิน ดู จนมันคลายไป
ก็เดินต่อ ส่วนนั่ง ครั้งนี้ เริ่มจับท้องพองยุบได้บ้าง ในช่วงต้นของการนั่ง
แล้วหลังๆก็ไปลอยๆอีกค่ะ จนหมดเวลา

สุขที่แท้จริง says (11:03 PM):
เดิน 20 นั่ง 10

Learn how to live says (11:39 PM):
เรียบร้อยค่ะพี่ ครั้งนี้เดินไม่ดีเท่าครั้งที่แล้วค่ะ
มันเหนื่อยๆ แต่ก็ยังจับความรู้สึกเคลื่อนไหวได้ค่ะ
ปกติหมูจะกำหนดในใจ ครั้งนี้บางช่วงต้องออกเสียงเพื่อให้รู้สึกกับตัวมากขึ้น ส่วนตอนนั่ง
มีช่วงที่รู้สึกถึงท้องเคลื่อนไหว ช่วงหนึ่ง แล้วที่เหลือก็ หนีไปหลับในเหมือนเดิมค่ะ
พอรู้สึกตัวก็กำหนดคิดหนอ แล้วก็ไหลไปอีกค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:41 PM):

ค่ะ กลายเป็นกรรมฐานหลับ ไปไม่ถึงไหนซะที
นั่งมาแล้วหลับไป5ชมเต็มๆคงเหนื่อยน่ะจ้ะ เหนื่อยจากเมื่อวานด้วยไงหมู
เดี๋ยวร่างกายเขาจะค่อยๆปรับสภาพไปเรื่อยๆ ขอให้ทำให้ต่อเนื่อง


Learn how to live says (11:42 PM):
หมูคิดว่า ทำงานด้วยเลยเหนื่อย

สุขที่แท้จริง says (11:42 PM):
ใช่ค่ะ สะสมไป ไม่เป็นไร

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 00:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 3


สุขที่แท้จริง says (8:24 PM):
เดิน 30 นั่ง 20

Learn how to live says (9:16 PM):

เดิน แล้วมันมีทิฐิค่ะ มันมีความคิดเรื่องการปฎิบัติมากวนตลอดเลยค่ะ เช่น
ตอนที่เราหลง ไปเผลอจากการเดิน ใจเรามันก็ไม่ชอบค่ะ มันอั้นๆ แบบมันไม่พอใจ
แล้วมั่นก็้จุกที่คอ เป็นแบบนี้ตลอดค่ะ ก็พยายามรู้แล้วเดินต่อ

สุขที่แท้จริง says (9:18 PM):
กำหนดรู้หนอป่ะคะ

Learn how to live says (9:18 PM):
ไม่ได้กำหนดนะคะ แค่ดูเฉยๆ

สุขที่แท้จริง says (9:18 PM):
หายใจยาวๆ รู้หนอๆๆ ใหม่ๆกำหนดไปก่อนค่ะ

Learn how to live says (9:19 PM):
ได้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (9:19 PM):
เริ่มใหม่นะคะ

Learn how to live says (9:34 PM):
มาแล้วค่ะพี่ เดิน 20 นั่ง 10 นะคะ
ตอนเดิน แล้วมีอาการความคิดมันมาแรกให้ไม่พอใจ
ก็กำหนดรู้ค่ะ ดีขึ้นค่ะ ปกติมันจะมีความรู้สึกซ่านๆที่อกต่อนคะ

สุขที่แท้จริง says (10:07 PM):
ค่ะ ปีติเกิดไม่มีอะไร

Learn how to live says (10:07 PM):
อันนี้มันไปไม่ถึงอาการนั้น มันก็หยุดก่อน
คือปกติเวลาหมูไม่พอใจการปฎิบัติ จิตมันจะเคลื่อนไหว
มาทำอะไรสักอย่างที่ทำให้มันเครียดมากขึ้น
อาการนั้นจะเกิดร่วมกับอาการซ่านๆ เครียดๆ
เหมือนเวลาเรากลัวอะไรสักอย่างน่ะค่ะ แต่พอกำหนดรู้
ก็ไม่เตลิดถึงระดับนั้น

สุขที่แท้จริง says (10:09 PM):
จะใช้การกำหนดทับก็ได้คือรู้หนอๆๆๆ

Learn how to live says (10:09 PM):
ค่ะ หมูกำหนดรู้หนอๆ ไป อาการซ่านที่อกไม่ได้มากเท่าเก่า
แต่ว่ายังมีตึงๆ ที่หัวนะคะ

สุขที่แท้จริง says (10:09 PM):
หายใจยาวๆช่วยด้วยหรือเปล่าคะ

Learn how to live says (10:09 PM):
ค่ะพี่ ช่วยด้วย

สุขที่แท้จริง says (10:09 PM):
หยุดเดินด้วยหรือเปล่า

Learn how to live says (10:10 PM):
หยุดค่ะ แต่หมูไม่ได้รอให้หายทั้งหมดนะคะ
พอคลายลงหมูก็เดินต่อค่ะ พอมานั่ง คราวนี้ดีขึ้นกว่าเมื่อสักครู่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:12 PM):
ค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ดีแล้ว

Learn how to live says (10:12 PM):
แต่ก็ยังมีลอยเผลอไป ขาดสติ แต่ดีกว่ารอบที่แล้ว
ปกติเขาเป็นแบบหมูกันหรือเปล่าคะ

สุขที่แท้จริง says (10:13 PM):
ค่ะ แต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ แตกต่างบ้าง ไม่มาก

Learn how to live says (10:13 PM):
อืมม เป็นแบบนี้ ถ้าเราฝึกไปเรื่อยๆ มันจะพัฒนาได้ใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (10:14 PM):
ใช่ค่ะ นี่ดีขึ้นนะคะ

Learn how to live says (10:14 PM):
เหรอคะ

สุขที่แท้จริง says (10:14 PM):
ต่อเลยไหม

Learn how to live says (10:14 PM):
หมูละเครียด ต่อค่ะ กี่นาทีคะ

สุขที่แท้จริง says (10:15 PM):
เดิน 30 นั่ง 20

Learn how to live says (11:07 PM):
เสร็จแล้วค่ะพี่น้ำ ตอนเดิน ก็กำหนดรู้เหมือนเดิมค่ะ
ครั้งนี้กิเลสรุนแรง ถึงขั้นอยากร้องไห้ มันอยากเลิกปฎิบัติ
แต่หมูก็ทำต่อไปค่ะ ช่วงหลังดีขึ้นค่ะ สงบลง รู้สึกถึงเท้าที่เคลื่อนไหวได้บ้าง

พอมานั่ง ช่วงแรกดีค่ะ มีสมาธิขึ้น จับอาการเคลื่อนไหวของท้องพองยุบได้ค่ะ
แต่พออีกสักพัก มันก็ลอย ไปหลับในค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:10 PM):
ค่ะ เอาน่ะ เข้าใจค่ะ นี่ดีขึ้นแล้วนะ

Learn how to live says (11:10 PM):
จิงหรอคะ

สุขที่แท้จริง says (11:10 PM):
จริงๆค่ะ

Learn how to live says (11:10 PM):
ทำไมหมูดูไม่ออกเลย

สุขที่แท้จริง says (11:11 PM):
หมูสรุปสภาวะแยกได้ชัดเจนขึ้น

Learn how to live says (11:11 PM):
อ่อ จริงๆแล้วอะไรจะเกิดกับเรา ก็ได้ใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (11:11 PM):
ใช่ค่ะ ทุกอย่างคือสภาวะ

Learn how to live says (11:12 PM):
หมายถึงมันจะห่วยแค่ไหน ไม่ค่อยมีสมาธิแต่เราเห็นว่ามันเป็นแบบไหน

สุขที่แท้จริง says (11:12 PM):
เพียงแต่หมูจะสรุปมันได้ไหม แยกได้ไหม ใช่ค่ะ เรียกว่ายังมีสติดูมันทัน

Learn how to live says (11:12 PM):
ที่มันแย่ไม่ได้หมายความว่าเราถอยหลัง

สุขที่แท้จริง says (11:12 PM):
ใช่ค่ะ เราคิดไปเอง มันไม่เที่ยงอ่ะจ้ะ สภาวะจะแปรเปลี่ยนตลอดเวลา

Learn how to live says (11:13 PM):
น้ำตาจะตก พี่หนูรู้สึกมาตลอดเลยว่าหนูปฎิบัติ เพื่อหาอะไรสักอย่าง

สุขที่แท้จริง says (11:13 PM):
ยิ่งมุ่งหวังมาก ยิ่งไม่ได้ดั่งใจ

Learn how to live says (11:13 PM):
ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:13 PM):
ทำแบบธรรมดาๆสิคะ เหมือนเรากำลังเรียนหนังสือ
อะไรกระทบเราก็รู้ อะไรเกิดเราก็รู้ กำหนดทันให้กำหนด
กำหนดไม่ทันให้ดูแล้วรู้ลงไป อ้อมันผ่านไปแล้ว
อย่าไปคาดเดาหรือคาดหวังใดๆ ลองอีกสักรอบมั๊ย


Learn how to live says (11:15 PM):
ค่ะพี่ งั้น หมูเดิน 30 นั่ง 20 เหมือนเดิมนะคะ

สุขที่แท้จริง says (11:16 PM):
ค่ะ ทำตัวสบายๆ เรียนรู้การเคลื่อนไหวของกาย
ดูสิ่งที่เกิดขึ้น ลองดูค่ะ ทำเลย


Learn how to live says (11:16 PM):
เสร็จแล้วค่ะพี่ ครั้งนี้เดิน ก็ยังคงมีความคิดไม่พอใจการฎิบัติอยู่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:06 AM):
ค่ะ กำหนดป่ะคะ

Learn how to live says (12:07 AM):
แต่มันเป็นระดับความรู้สึก ไม่ได้หยุดเป็นคำพูด มันไวค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:07 AM):
อ๋อ ค่ะ เข้าใจค่ะ

Learn how to live says (12:07 AM):
เห็นแล้วมันผ่านไป ใจไม่เครียดเท่ารอบก่อนหน้า
แต่พี่คะ เหมือนมันทำจนเป็นธรรมชาติ

สุขที่แท้จริง says (12:08 AM):
คะ นั่นแหละค่ะ แค่รู้ ต่อค่ะ รายละเอียด อื่นๆ

Learn how to live says (12:08 AM):

แล้วก็มีบางช่วงไม่ได้กำหนดขวาย่างหนอ แต่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่สบายขึ้น
รู้สึกถึงการเดินที่สะโพกมีการขยับด้วยค่ะ ช่วงหนึ่ง แล้วก็กลับมากำหนดต่อค่ะ

แล้วก็ ตอนนั่งนะคะ มันยังไหลไป ฝันอยู่ค่ะ แต่ว่าสังเกตเห็นว่า
มันจะมีช่วงที่จิตวืบ คือเปลี่ยนอารมณ์ค่ะ หลังจากเราไหลไปฝัน
จิตมันต่างจากเดิมคือ สดใสขึ้น แวบเดียวนะคะ สลับกับไหลไปฝันต่อค่ะ
เราก็ดูมันสดใสแล้ว แล้วมันก็เคลิ้มไปต่อค่ะ สลับกัน บางครั้งก็กำหนดทัน
แต่ส่วนใหญ่ได้แค่รู้สึก กับดูมันเฉยๆค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:11 AM):
เด๋วค่อยๆปรับค่ะ กำลังฟูล่ะสิเนี่ย

Learn how to live says (12:12 AM):
ไม่รู้เหมือนกันค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:12 AM):
คือยังไม่เหนื่อย

Learn how to live says (12:12 AM):
แล้วก็พอหมดเวลา มันไม่ง่วง ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:12 AM):
สมาธิน่ะ คืนนี้ ให้การบ้านเพิ่มนะคะ เวลานอน ให้เอาจิตจับพองยุบ
การเคลื่อนไหวของท้องน่ะ ปกตินอนหงายป่ะคะ


Learn how to live says (12:13 AM):
ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:13 AM):
ดีค่ะ ไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องนับ แค่ดูแล้วรู้ไปเรื่อยๆ
หลับก็ปล่อยให้หลับ เช้าตื่นมา ดูสิว่า เห็นอะไรชัดก่อน


Learn how to live says (12:14 AM):
ได้ค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 01:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 4



สุขที่แท้จริง says (8:55 PM):

เดิน 30 นั่ง 20 ไหวมั๊ยคะ

Learn how to live says (8:55 PM):

ไหวค่ะ
เสร็จแล้วค่ะพี่ ตอนเดิน หมูเห็นสภาวะนะคะ เช่น พอโดนลมจำกัดลม
มันก็รู้สึกชอบน่ะค่ะ แล้วพอผ่านช่วงนั้นไปมันก็ร้อน ก็รู้สึกไม่ชอบ

เดิน มีความคิดความเห็นเรื่องการปฎิบัตมาแทรกตลอดค่ะ มันก็ปรุงไปค่ะ
จิตมันสมมติสถานะการณ์โน้น นี้ค่ะ หมูก็รู้หนอๆ

สุขที่แท้จริง says (9:47 PM):

กำหนดคิดหนอไม่ทันหรือคะ

Learn how to live says (9:47 PM):

กำหนดรู้หนอไปนะคะ

สุขที่แท้จริง says (9:48 PM):

อ่อ .. ได้ค่ะ พยายามฝึกหายใจยาวๆไว้นะคะ

Learn how to live says (9:48 PM):

ค่ะพี่ แล้วก็ พอก้าวขาเดิน แล้วเท้ามันไม่ตรงจังหวะการกำหนดน่ะค่ะ
จิตมันไม่พอใจค่ะ ว่ากำหนดไม่ตรงกับ สภาวะ

สุขที่แท้จริง says (9:49 PM):

ครั้งต่อไป ถ้าเกิดอาการนี้อีก ให้หยุดเดินก่อนค่ะ
หายใจยาวๆ ตั้งสติ แล้วค่อยเริ่มเดินใหม่


Learn how to live says (9:49 PM):

คือมันเกิดแล้วก็หายไปน่ะค่ะ แบบพอก้าวปุ๊ป ไม่ตรงปั๊บรู้ปุ๊ป จิตไม่ชอบปั๊ป ก็หายไป

สุขที่แท้จริง says (9:50 PM):

ถ้างั้นค่ะ .. ดูมันไป

Learn how to live says (9:50 PM):

ค่ะ หมูสังเกตแบบนี้นะคะพี่ ถ้าจิตมันไม่ชอบเอง มันก็หายไปไว แต่ถ้าเราไม่ชอบ มันจะเพิ่มขึ้นๆ

สุขที่แท้จริง says (9:51 PM):

ใช่ค่ะ เข้าใจค่ะ

Learn how to live says (9:51 PM):

ค่ะถ้ามากขึ้นหมูก็กำหนด

สุขที่แท้จริง says (9:51 PM):

มีเราเมื่อไหร่ ให้กำหนดนะคะ นั่งล่ะคะ

Learn how to live says (9:51 PM):

ก็ไม่มีแรงเลยค่ะ มันไปฝันเหมือนเดิม กำหนดไม่ไหวด้วยค่ะ มันเหนื่อยๆ

สุขที่แท้จริง says (9:52 PM):

ค่ะ เริ่มใหม่เลยนะคะ เดิน 40 นั่ง 20

Learn how to live says (10:54 PM):

พี่ตะเสร็จแล้วค่ะ หมูก็ทำตามที่บอกค่ะ คือพอมีเราเมื่อไรก็กำหนด
ระหว่างเดินก็ เห็นว่ามักเผลอไปคิดกำหนด คิดหนอไม่ทันค่ะ
มาอีกทีก็รู้หนอ ซึ่งเป็นอาการอึดอัด ที่เกิดขึ้นตามหลังความิดแล้ว
อึดอัดมากก็หยุดเดินกำหนดรู้หนอ แล้วเดินต่อ เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ

วันนี้สภาวะการเคลื่อนไหวในตอนเดินมันรู้ได้บ้างแต่ไม่เด่นชัดเหมือนทางใจค่ะ
แล้วก็ บางครั้งไม่ได้ทำอะไจ จิตมันก็ไปบีบ หรือไม่พอใจของมันเอง

ส่วนนั่ง ก็แย่เลยค่ะ มันฝันตลอด พยายามจะดูท้องพองยุบ มันดูไม่ได้เลยค่ะ
หมูต้องกำหนด พองหนอ ยุบหนอช่วยไหมคะ ปกติดูเฉยๆ พอมีคิดถึงกำหนด คิดหนอ

สุขที่แท้จริง says (10:58 PM):

ใช้ได้ค่ะ

Learn how to live says (10:58 PM):

หา ! ที่หมูฝันๆ น่ะคะ หรือหมายถึงให้กำหนด พองหนอยุบหนอช่วยคะ

สุขที่แท้จริง says (10:59 PM):

อ๋อ.. ไม่ค่ะ กำหนดรู้หนอ หายใจยาวๆค่ะ เอ ... พี่ว่าพี่บอกไปแล้วนา

Learn how to live says (11:00 PM):

ค่ะ ตอนเดิน หมูกำหนดรู้หนอหายจยาวๆค่ะ ส่วนนั่งก็มีรู้หนอด้วยค่ะ
แต่ยังไม่ได้กำหนด ยุบหนอ พองหนอ ที่ผ่านมาดูมันเคลื่อนไหวเฉยๆ
เลยรู้สึกว่าหรือต้องกำหนด เพิ่มจะช่วยได้ ค่ะ ก็ คราวนี้ หลับค่ะ ฝันๆ หลับในไม่มีสติ
ทำไม นั่งมันยากกว่าเดิน

สุขที่แท้จริง says (11:04 PM):

เรื่องนั่งน่ะค่ะ สติยังไม่ทันค่ะ พี่ถึงให้เดินมากกว่านั่ง เอาใหม่ค่ะ เดิน 20 นั่ง 10

Learn how to live says (11:06 PM):

ได้ค่ะพี่ เสร็จแล้วค่ะ เดินนะคะ
มีความคิดเหมือนเดิมก็ มีลืมกำหนดค่ะ แต่พอรู้ตัวก็ตั้งสติใหม่ รู้หนอๆ หายใจยาวๆ

สุขที่แท้จริง says (11:38 PM):

ค่ะ นั่นแหละ

Learn how to live says (11:38 PM):

แล้วก็มาดูอาการเคลื่อนไหวต่อค่ะ ป็นอย่างนี้จนจบเวลาค่ะ ส่วนนั่ง มีแรงดูขึ้นนิดหน่อยค่ะ
เห็นท้อง มันขยับตามการหายใจ แต่เป็นแค่ช่วงแรกๆของการเริ่มต้นดูนะคะ

สักพักใจมันก็ลอยไป คิด คิดแบบเลือนๆน่ะค่ะ
ก็กำหนดคิดหนอๆ มันก็พอรู้ท้องได้บ้างอีกแต่แล้วมันเลือนไปอีก
สรุปแล้วยังมีช่วงที่รู้สึกตัวได้บ้างแต่ส่วนใหญ่ยังเลือนค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:41 PM):

ถือว่ายังดีกว่าแรกๆ อย่าลืมจดบันทึกไว้นะคะ
พอหมูเขียนลงสมุด หมูจะเห็นรายละเอียดชัดขึ้น มันเป็นการทบทวนที่ผ่านๆมา


Learn how to live says (11:42 PM):

อืมม ค่ะ พี่คะบางอย่างมันเกิแล้วเราก็ลืม
คือมันเกิดตอนนั้น เรากำหนดรู้มันหายไป มันจะจำได้เฉพาะช่วงนั้น
ตอนเดิน ตอนนั่งมีสภายิบย่อย มากแต่จำมาเล่าพี่ได้นิดเดียว

สุขที่แท้จริง says (11:44 PM):

เข้าใจค่ะ พี่ถึงให้ไปลงรายละเอียดเอาไว้

Learn how to live says (11:45 PM):

ค่ะพี่ จะทำตามคำแนะนำค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 22:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 5

Learn how to live says (10:07 PM):

ตอนเดิน วันนี้พยายามทำตามที่บอกคือเผลอมีความคิดแล้วไม่ชอบปุ๊ปกำหนดรู้หนอ
หายใจแรงๆ แล้วเดินต่อ ในนี้ตอนเดินมีช่วงที่กำหนด คิดหนอทันค่ะ

กำหนดทันตอนหางๆความคิดนะคะ หัวความคิดเกิดแล้ว มันค่อยกำหนดท่อนหางทัน
กำหนดได้เองไม่ต้องบังคับให้กำหนด วันนี้เผลอโดนไฟช๊อตด้วยค่ะ

เมื่อกี้เดินไปชนคอม ไฟอ่อนๆมันช็อตเห็นว่าเกิดอาการโนช็อตก่อน
แล้วค่อยรู้ว่าเอ่อกำลังโดนช็อต แล้วจิตมันถึงตกใจ แล้วค่อยสะดุ้ง

สุขที่แท้จริง says (10:09 PM):

นั่นแหละสติ

Learn how to live says (10:10 PM):

มันไวมากเลยค่ะ วันนี้มีความคิดเห็นเรื่องการปฎิบัติแทรกมาเหมือนเดิมค่ะ
แต่ไม่โดนมันลากไปมาก สามารถกำหนดรู้แล้วก็เดินต่อได้ ระหว่างกำหนด ขวาย่างหนอ

ตอนย่าง มีความคิดแทรกระหว่างย่าง แต่เป็นความคิดเบาๆ ไม่รู้ว่าคิดอะไร
คือจับเป็นตัวคำพูดไม่ได้ แล้วดับลงไประหว่างคำว่าย่าง
มารู้สึกถึงเท้าชัดอีกทีตอนหนอแล้วกระทบพื้น

พอมานั่งนะคะ อ้อตอนเดินอีกนิด มีโมหะแทรกค่ะ คือใจไม่ง่วงนะคะ
แต่ว่าสมองมันหนักๆ ตามันตกๆ ก็กำหนดรู้ไป แล้วเดินต่อ
หายๆไปดูสภาวะอื่นๆ จากนั้นหลังๆมันก็เข้ามาอีก ก็กำหนดรู้ต่อแล้วปล่อยไปดูการเดินต่อ

คราวนี้มานั่ง สามารถเห็นท้องเคลื่อนไหวได้บ้าง สามารถกำหนดคิดหนอทันบ้าง
แต่ใจมันก็ยังไปฝันเหมือนเดินค่ะ แต่สังเกตที่เวลามันฝันมันจะไม่อีรุงตุงนังเหมือนทุกที
คือตัวจิตมันไม่ได้ง่วง แต่มันก็ฝันค่ะ แค่นี้ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (10:14 PM):

ดีขึ้น ต่อเลยมั๊ยคะ เดิน 40 นั่ง 20

Learn how to live says (11:15 PM):

เสร็จแล้วค่ะ ตอนเดินครั้งนี้ก็ เหมือนเกิมค่ะ ค่ะ พอมีอาการอะไรก็กำหนดรู้หนอค่ะ
มารู้สึกว่าตอนกำหนดรู้หนอ มันไม่ได้รู้จริง
มีชวงที่คำว่ารู้หนอมันไม่ได้รู้สภาวจริงๆกำหนดซ้ำหลายรอบมันถึงจะชัดขึ้น

สุขที่แท้จริง says (11:16 PM):

นั่นแหละค่ะ เรียนรู้สภาวะด้วยตัวเอง

Learn how to live says (11:17 PM):

บางครั้งกำหนดรู้หนอมันชัดอยู่ดีๆ มันก็เลือนหนีไปหลง
แล้วก็กลับมาสนใจคำว่ารู้หนอกับสภาวะปัจจุบันอีกค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:17 PM):

ค่ะ สติเริ่มดีขึ้น ต่ออีกมั๊ยคะ นั่งๆๆ ยังไม่ได้เล่าเลย

Learn how to live says (11:18 PM):

ก็มันก็ยังมีใจไม่ชอบสภาวะอยู่นะคะ แต่หมูไมได้ไปให้ค่า มันเลยไม่ทรมาน

สุขที่แท้จริง says (11:18 PM):

ดีค่ะ แค่รู้

Learn how to live says (11:19 PM):

บางครั้งถึงเราไม่สำคัญกับมา แต่มันก็เพิ่มอาการหนักขึ้น หมูก็ดูไป ได้โดยที่ใจไม่ทรมานค่ะ
แต่อาการกายมันทรมานหนักขึ้น กำหนดรู้หนอๆ พอสมควรก็เดินต่อไปอีก

พอมานั่ง ช่วงต้นกำหนดได้นานขึ้นค่ะ ดูว่ากายเคลื่อนไหวได้บ้าง ดูว่มันหลงคิดบ้าง
แต่ก็ยังเลือนไปฝันอีก ตอนที่นาฬิกาปลุกดัง ก็อยู่ในช่วงที่ใจมันไปฝันๆอยู่ก็รู้สึกตัวว่า
เออ หมดเวลาตอนที่จิตหลงอีกแล้ว เรียบร้อยค่ะ ต่อได้ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:21 PM):

ค่ะ เดิน 20 นั่ง 10 ค่ะ

Learn how to live says :

เรียบร้อยค่ะ ตอนเดิน ก็กำหนดรู้ไป ทำไมคราวนี้หนูจำมาเล่าพี่ไม่ได้ แป๊ปนะคะ
เอาตอนนั่งก่อนดีกว่าค่ะ ตอนนั่งครั้งนี้ฝันน้อยลง มันรู้สภาวะมากขึ้น

แล้วก็ มีอาการเหมือนผิวหนังที่ใบหน้าสั่นนิดๆ ก็กำหนดรู้หนอ
หายไป เกิดใหม่ก็รู้อีก แล้วก็มีการเห็นร่างกายหายใจเห็นท้องเคลื่อนไหวแต่ว่า

มันแทบจะไม่ค่อยเคลื่อนไหวเลย เบาๆเท่านั้น ลมหายใจสั้นๆเบา

สุขที่แท้จริง says (11:48 PM):

ค่ะ แล้วอะไรชัดสุด

Learn how to live says (11:48 PM):

ตอนนั้นท้องนะคะ

สุขที่แท้จริง says (11:48 PM):

แล้วจับที่ท้องป่ะคะ

Learn how to live says (11:48 PM):

ค่ะ แต่มันจับได้ไม่นานค่ะ มันก็ลอยไปตอนท้ายๆ แล้วก็หมดเวลา
อ้อ อีกอย่างที่รู้สึกค่ะพี่ คือตอนที่นั่งแล้วเรารู้น่ะค่ะ มันกำกึ้ง วิ่งสองที่

สุขที่แท้จริง says (11:49 PM):

สติยังไม่ทัน ดีละ พี่จะได้ปรับการนั่งใหม่ สมาธิหมูยังมาก

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 22:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 6


สุขที่แท้จริง says (9:07 PM):

เดิน 45 นั่ง 15 ปรับดูก่อนน่ะ ทำเลยค่ะ

Learn how to live says (10:08 PM):

เรียบร้อยค่ะ ขอรายงานตอนนั่งก่อนนะคะ ตอนนั่งวันนี้รู้ทันเยอะขึ้นค่ะพี่
เห็นว่า จิตมันคิด มันคิดเป็นคำพูด ที่วันนี้คุยกับหัวหน้ามันปรุงความคิดขึ้นมาเองค่ะ

พอเรารู้ทันมันก็ดับไป แล้วก็ รู้การเคลื่อนไหวของท้องบ้าง มันรู้ท้องแล้วก็ไปรู้คิด
พอเรารู้ทันควาคิดจิตก็เปลี่ยน คิดจิตก็เปลียนไปที่สภาวะใหม่ ที่หมูรู้สึกนะคะ ร้สึกว่าเป็นแบบนั้น

วันนี้เลยไม่ไหลไปหลับในค่ะ เพิ่งมาเริ่มไหลเอานาทีหลังๆก่อน จะหมดเวลา ตอนที่เราลืมกำหนด
หรือหลงไปจริงจังกับควาคิดค่ะ ส่วนเดิน ตอนเดินวันนี้ ประหลาดมาก มีอาการร้อน

เนื้อเต้นๆ สะเทือนๆเป็นระยะค่ะ ขนาดอยู่ในห้องแอรแต่รุ้สึกมีกระแสความร้อนมาที่ตัวตลอด
ต้องกำหนดรู้หนอๆหลายรอบ มีโมหะเข้าแทรกด้วยค่ะ มันเป็นอาการหนังตาหลักสมองหนัก

ก็กำหนดรู้ดูมันไป แล้วก้เคลื่อนไหวต่อ สังเกตุว่าจิตมันรู้เท้าบ้าง แต่รู้ไม่นานมันก็ไปรู้แขน
รู้อาการเวทนา วันนี้มีเวทนาสั่นๆคันๆเยอะ เนื้อเต้นๆ เฉพาะตอนเดินนะคะ ตอนนั่งไม่ยักเป็น
เป็นบ้างเหมือนกันแต่ไม่เยอะมาก ตอนเดินรู้สึกว่าเวลาผ่านไปไว 45 นาทีรู้สึกธรรมดาๆ

แต่นั่งแค่ไม่กี่นาทีรู้สึกนาน แต่ไม่ได้เลิกนะคะ มันเฉยๆ นึกออกเท่านี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:15 PM):

ค่ะ งั้นเริ่มต่อเลยค่ะ เดิน 45 นั่ง 15

Learn how to live says (11:16 PM):

เสร็จแล้วค่ะ ตอนนั่งครั้งนี้สติกำหนดไม่ทันค่ะ ความคิดเข้าแทรก
แล้วไหลไปตามมัน แต่ก็จิตมัน สะดุ้งออกมาเป็นพักๆ ก็รู้ว่าเมื่อกี้ไหลไป แล้วพอเริ่มนั่งใหม่

ก็เห็นการเคลื่อนไหวของท้องได้ดี ช่วงแรกๆ จากนั้นความคิดก็เกี่ยวไปอีก
เป็นอย่างนี้จนจบการนั่งค่ะ

ส่วนเดินคราวนี้เห็นว่า จิตหลงไปยาวสักประมาน ขาไปจงกรม หายไปเลยมารู้สึกตัวสุดทาง
กำหนดรู้หนอๆหลายๆรอบ หายใจลึกๆแรงๆ เห็นว่าตอนกำหนดรู้ก็คลาดเคลื่อนคะ

คือตอนเรารู้สภาวะจริงๆมันจะตรงกับความร้หนอแวบเดียว แล้วพอรู้หนอถัดไปมันขึ้นสภาวะหม่
ก็เปลี่ยเป็นเดินต่อ ครั้งนี้ไม่มีอาการร้อนๆผ่าวๆเหมือนครั้งแรกนะคะ จึงหลงไปคิดเรื่องานมากว่า

และก็ระหว่างก้าวเท้า ตอนกำหนดขวาย่างหนอซ้ายย่างหนอ แทนที่เราจะรู้เท้าข้างที่เรากำหนด
จิตมันดันไปสนใจอีกข้าง ประหลาดจิงๆ แล้วมันก็ประมาณว่ามันผิดใช่ไหมคะ จิตมันก็เลยอัดๆ แน่นๆ

ก็รู้หนอๆก็เห็นว่าช่วง 2 รู้หนอแรกหรือ 1 รู้หนอแรกที่แน่นมันก็คลายลงนิดหนึ่ง
แต่ไม่จากไปหมดค่ะ ถ้ากำหนดรู้หนอถัดไปเนี่ยต้องสังเกตดีๆว่าจิตมันจงใจหรือเปล่า
เพราะจงใจแล้วจิตมันเปลี่ยนสภาวะมาอึดอัดกับการจงใจในการกำหนดรู้หนอ กลายเป็นภาวะใหม่อีก

สุขที่แท้จริง says (11:22 PM):

ปล่อยสิคะ ถ้าอึดอัด แค่รู้
โดยการหายใจยาวๆ ใช้ลมหายใจยาวๆช่วย แล้วรู้ลงไป
โดยไม่ต้องใช้หนอ เราปรับเปลี่ยนได้ตลอดเวลาค่ะ ค่อยๆพลิกแพลงค่ะ


Learn how to live says (11:23 PM):

ก็หลังๆหมูสังเกตึว่ารู้หนอพอเห็นสภาวะเดิมคลายแล้ว หมูก็เดินต่อ ไม่กำหนดรู้หนอซ้ำลงไป
ดีค่ะ เพราะมันหมดสภาวะแรกแล้ว อันนี้รู้สึกว่ามันควรเป็นแบบนี้นะคะ

ทีนี้ มีช่วงหนึ่งค่ะ คำบริกรรมมันหายไป แต่รู้สึกถึงการก้าวขาชัดเจนทั้งยกยางวาง
เป็นอยู่สัก 4-5ก้าวได้ค่ะ แล้วก็คิด กำหนดเหมือนเดิม

อ้อ จิตมันพอเรารู้สภาวะแล้ว มันจะสรุปสภาวะนั้นต่อปั๊ปเลยค่ะ
ซึ่งช่วงนั้นเราลืมกำหนดว่าคิดหนอๆ เป็นอย่างนี้บ่อยมันชอบสรุป มีเท่านี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:26 PM):

ค่ะ ต่ออีกสักรอบมั๊ยคะ ไหวป่ะ

Learn how to live says (12:29 AM):

เสร็จแล้วค่ะพี่ ครั้งนี้ มันอาการหนักค่ะ เคลิ้มๆทั้งที่กำลังเดิน
มันก็เหมือนที่เวลาเรานั่ง แล้วกำลังจะเคลิ้ม

สุขที่แท้จริง says (12:30 AM):

เมื่อเย็นทานข้าวเยอะป่ะคะ

Learn how to live says (12:30 AM):
ค่ะเยอะกว่าเมื่อ 2 วัน แต่ก็ไม่เยอะมาก
พอดีทานไอติมกะไก่เล็กไป ตอนกินกะหัวหน้า แต่ก็มีบางช่วงที่โอเคนะคะ

สุขที่แท้จริง says (12:31 AM):

อาหาร เวลาด้วยค่ะ มันดึกเกิน ครั้งต่อไปแค่เที่ยงคืนพอเนอะ


Learn how to live says (12:31 AM):

ได้ค่ะพี่ ตอนกลับมานั่งหมุก็รู้ช่วงต้นๆค่ะ หลังๆก็ลอยๆ หลังๆของการปฎิบัติการยิบๆ
ร้อนๆ มาอีกแล้วค่ะ แล้วก็หมดเวลา ตอนนั้นก็ดูมันไป แค่นี้ค่ะรอบนี้

อ่าหมูจะถามพี่น้ำว่า ตอนเราเดินน่ะค่ะ เช่นขวาย่างหนอ
ตอนขวาเรายกขวา น้ำหนักมันถ่ายเทไปเท้าซ้าย
เรารู้เท้าซ้ายชัดกว่าขวาอันนี้ถูกไหมคะ งงคำถามไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (12:33 AM):

อาบน้ำยังคะ ตามหลักนะคะ หลักการ
เขาจะรู้ตรงเท้าที่กำลังจะย่าง เอาจิตรู้ลงไป แต่สำหรับพี่น้ำ ยังไงก็ได้ ค่อยๆปรับไป
ไม่งั้นผู้ปฏิบัติจะเกร็ง เป็นกังวลว่าถูกหรือไม่ถูก


Learn how to live says (12:35 AM):

ค่ะหมูก็เป็นแบบนั้น หมูรู้สึกชัดตรงเทาที่ถ่ายเทน้ำหนัก มากกว่าคำกำหนด

สุขที่แท้จริง says (12:35 AM):

นั่นสิ กับพี่น้ำนี่สบายๆค่ะ รู้ชัดตรงไหน รู้ตรงนั้น ไม่ต้องไปคิดว่าถูกหรือผิด

Learn how to live says (12:36 AM):

จริงๆมันไม่มีถูกหรือผิดใช่ไมคะ แค่เรารู้ว่ามันกำลังเป็นยังไงนั่นก็ถูกแล้วหรือเปล่าคะ

สุขที่แท้จริง says (12:36 AM):

ใช่ค่ะ รู้ตามความเป็นจริง หลักพี่น้ำมีแค่นี้
คือรู้ ไม่เกร็ง ไม่เพ่ง ไม่เครียด

Learn how to live says (12:38 AM):

ค่ะพี่ หมูก็ยังมีอาการเกร็งตึงเหมือนเดิมบ้าง แต่ไม่ค่อยเครียดแล้วค่ะ
มันมาตอนที่เราเห็นสภาวะแล้วไม่ชอบ หรือตอนที่เราตั้งใจที่จะปฎิบัติ

แล้วพอเรารู้มันก็ไม่หนักมาก มาบ้าง แล้วก็ไป ครั้งแรกสมาธิหนักตอนเดินค่ะ
รู้สึกเลยว่าเหมือนมีพลังบางอย่างมากดใจไม่ให้เคลื่อนไหวมาก ช่วงที่สองน้อยลง
พี่น้ำจะพักหรือยังคะ

สุขที่แท้จริง says (12:42 AM):

หมู พยายามจดบันทึกนะ จะได้เห้นความแตกต่างว่าเราก้าวหน้าแค่ไหน

Learn how to live says (12:42 AM):

คะหมูจะเก็บไว้ เหมือนเดิม เด๋วคืนนี้ศึกษาบล็อกเลยค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:43 AM):

ค่ะ ดีขึ้นนะ เพียงแต่ตอนแรกสมาธิมันเยอะ อนุโมทนาค่ะ

Learn how to live says (12:44 AM):

สาธุค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ม.ค. 2010, 01:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 7


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:02 PM):

เดิน 45 นั่ง 15
ตอนนั่ง มีช่วงที่จิตรู้อาการเคลื่อไหวของท้อง ตอนนั้นก็พยายามสังเกตว่ารู้อะไรชัด

จะได้จับที่ตรงนั้น แต่มารู้สึกว่า ท้องมันไม่ได้ชัดค่ะ เป็นกายที่นั่งอยู่ค่ะที่รู้สึกได้ชัด
ลมหายใจแทบไม่มีเลย

สุขที่แท้จริง says (10:03 PM):

ตรงไหนก็ได้ค่ะที่ชัด

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:03 PM):

นิ่งๆ ก็รู้ว่านิ่งค่ะ ดูมันไปเรื่อยๆ

สุขที่แท้จริง says (10:03 PM):

สลับจับจุดได้ทั้งตัวค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:04 PM):

จนลมหายใจที่เหมือนจะไม่มี ท้องที่เหมือนจะไม่ขยับ ค่อยๆเปลี่นไป

คือลมค่อยหยาบขึ้นท้องค่อยๆเคลื่อนไหว แล้วมันสลับกับอาการสั่นเนื้อเต้นๆยิบๆ ก็รู้ไป

แล้วก็มีความคิดเข้ามาแทรกว่า สงสัยสมาธิมากไปอีกแล้ว คาวนี้พี่น้ำงดนั่งแน่เลย

ได้เตินอย่างเดียวแน่ตูล ก็รู้ไป ค่ะ ระหว่างนั่งช่วงนี้ที่จับความรู้สึกอะไรไม่ได้เลย

คือช่วงที่เรารู้สึกว่าไม่รู้อะไรชัดสักอย่าง ก็หายใจแรงๆ แล้วกำหนดรู้หนอๆ ทำแบบนี้ไปค่ะ

ช่วงท้ายของการนั่งจิตมันหลงไปคิดบ้าง แล้วก็หมดเวลาค่ะ คราวนี้ช่วงเดินนะคะ

ตอนเดินวันนี้เดินช้ากว่าหอยทากอีกมั้งคะ เพราะว่าเดินแล้วเห็นว่ามันไม่สามารถรู้ขาได้ต่อเนื่องค่ะ

คือเราเห็นว่าตอนรู้เท้าเคลื่อนไหว จะมีช่วงที่เบลอไม่ชัดเป็นระยะ เลยต้องค่อยๆเดิน หยุด เดิน หยุด

เพื่อเรียกสติ กำหนดรู้หนอบ่อยค่ะ แต่วันนี้ ไม่อึดอัดหรือเครียดเหมือนที่ผ่านมานะคะ

มีบ้างตอนที่จิตมันหลงไปปรุงความคิดหรือสรุปความคิดค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:08 PM):

ดีแล้ว รู้หนอๆๆนี่ใช้ได้ตลอดค่ะ คือรู้ไว้ก่อน

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:08 PM):

แล้วก็ตอนที่เดิน หมูสังเกตเเห็นว่า มันมีช่วงที่เราเบลอ คือ คิดไปด้วยเดินไปด้วยแบบว่าก้ำกึ่งนะคะ
คือรู้ขาเดิน แล้วความคิดไปคู่กัน แต่มันไม่ชัดสักอย่าง ถึงจุดหนึ่งจิตมันจะเปลี่ยนมารู้สึกชัดขึ้นเองว่า

เมื่อกี้มีภาวะ รู้กำกึ่งเกิดกับเรา ก็เลยกำหนดรู้หนอเพื่อ ตั้งต้นอีกค่ะ ระหว่างเดิน
มีปิติค่ะ ตื้นตัน บางช่วงที่คิดถึงว่าเราตั้งใจปฎิบัติถวายพระพุทธเจ้า ตอนนี้ก็เป็นค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:10 PM):

พี่ก้เคยเป็นนะ มันตื้นตันใจน่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:10 PM):

ก็กำหนดรู้หนอไป แล้วพอหายก็เดิน ค่ะพี่ วันนี้ระหว่างวัน มีมารมาแทรกค่ะ
คือ ตอนนื่นนอน ตอนตื่นเช้า หมูก็ดูเลยว่อะไรเกิดขึ้น ตื่นปุ๊ป จิตวิ่งไปคิดอกุศลปั๊บ

เห็นความไม่พอใจจิตเกิดขึ้น แล้วมันไปดึงสัญญาเก่าๆมา หมูเคยปรามาส พระรัตนตรัย แบบไม่ตั้งใจ
แล้วจิตหมู มักจะล่วงเกินครูบา โดยเฉพาะครูบาที่เรานับถือมากๆ มันปรุงความคิดขึ้นเอง

ที่ผ่านมาหมูจะห้ามมัน แต่มันยิ่งห้ามยิ่งทรมาน หมูก็เลยกดๆ ไว้หลายปี
พอเลิกปฎิบัติก็หายไป เลยมาปฎิบัติจริงใจไม่ได้เพราะกลัว

สุขที่แท้จริง says (10:13 PM):

แล้วกล่าวขออโหสิกรรมยังคะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:13 PM):

กล่าวตลอดค่ะ แต่จิตมันก็จะปรุงเอง เพราะสติไม่ทัน มันกังวลแต่เรื่องนี้
วันนี้หมูก็สวดมนต์ขอขมาและบอกว่า จะตั้งใจปฎิบัติบูชา เพื่อเป็นเครื่องบูชาคุณ

ขอให้มีโอกาสก้าวหน้าในทางธรรม และเป็นการขออโหสิกรรมด้วยการกระทำ
พอคิดเรื่องนี้ก็เกิดตื้นตันค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:15 PM):

ค่ะ เริ่มต่อเลยนะคะ จะถามนะ อาการเคลิ้มๆดีขึ้นมั๊ย

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:15 PM):

ดีขึ้นนะคะ

สุขที่แท้จริง says (10:15 PM):

งั้นเดิน 40 นั่ง 20

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:16 PM):

เสร็จแล้วค่ะ ตอนนั่งกำหนดได้
เห็นอาการท้องพองยุบตามแรงหายใจชัด แล้วจิตก็มัวๆ ยุ่งๆ เหมือนมันจะเริ่มคิด
กำหนดคิดหนอ แล้วรู้หนอ ช่วงรู้หนอายใจยาวๆ เห็นอาการพองยุบและการหายใจชัด

แล้วจากนั้นมีช่วงที่ไม่รู้สึกตัว จากนั้นจิตมันรู้สึกตัวเอง แล้วก็กำหนดรู้หนอๆ
ดูอาการเคลื่อนไหวของท้องต่อ แล้วสักพักจิตก็ไปหลงอีก ก็มารู้สึกจตัวเองอีก
เป็นอย่างนี้ค่ะ ช่วงสุดท้ายตอนนาลิกาปลุก อยู่ในช่วงที่เพ่งหลงไปไม่รู้สึกตัวแล้วจิตมัน
รู้สึกตัวกำลังกไหนดรู้หนอต่อพอดีค่ะ หมดเวลาตอนรู้หนอเลย

ส่วนตอนเดิน ครั้งนี้จิตไม่ค่อยสงบเท่ารอบแรก พราะติดอารมที่คุยกับพี่น้ำไป
ก็เลยต้องกำหนดรู้หนอแรงๆ

สุขที่แท้จริง says (11:20 PM):

กะแล้ว ต้องไม่คุย

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:20 PM):

มีความกลัวเกิดขึ้นบ้าง

ค่ะเห็นผลเลยค่ะพี่ ความกลัวเรื่องที่เล่าให้ฟัง ก็กำหนดรู้หนอ จากนั้นมีบางช่วงจิตวิ่งไปคิดอกุศล
แต่ยังไม่ชัด เพิ่งเริ่มจะคิด ก็รู้ไป มันก็หายไป มีความกลัวบาปเกิดขึ้น ก็รู้ไป แล้วก็เดินต่อ

จิตก็ทรงอารมณ์เก่ามาสงบต่อได้ มีบางช่วงเดินได้ดี รู้สึกถึงการก้าวขา มีสมาธิ แต่เป็นช่วงเดินสั้นๆ
คอยหยุดกำหนดรู้หนอๆ แล้วระลึกถึงรูปที่กำลังยืนอยู่ 3 ครั้ง จากนั้นค่อยเดินต่อ สั้นๆอีก กำหนดอีก
ตอนนาลิกาดัง จิตมันตกใจ คำกำหนดผุดขึ้นมาว่าตกใจหนอแล้วจิตปกกลับปกติ หมดแล้วค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:23 PM):

ต่อเลยค่ะ อีกรอบ ไหวป่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:24 AM):

เดิน 45 นั่ง 15 เสร็จแล้วค่ะ รอบหลังนี้ มีเวทนา จิตมันสั่นๆรอน หัวมึน พยายามกำหนดรู้หนอ หายใจแรงๆ
แต่ช่วงที่เป็นแรกๆ มันป่วนไปเลยค่ะ เสียขบวนไปช่วงหนึ่งค่อยกำหนด
แล้วสนใจการการก้าวเท้าดีขึ้นบ้าง ช่วงที่สุดทางจงกลม มักจะต้องกำหนดรู้หนอๆ
เพราะสติมักจะหลุดช่วงหนั้น ตอนที่ต้องหยุดกลับตัวน่ะค่ะตอนกำหนดรู้หนอๆ
เห็นว่าสภาวะเปลี่ยนไวมาก เปลี่ยนจนกำหนดไม่ทัน ต้องรู้ไปอย่างเดียว มีโมหะแทรก
เห็นความง่วงระหว่างกำลังเดิน ดูมัน แล้วมันก็หายไป
จากนั้นเดินต่อ บางครั้งต้องออกเสียงขวาย่างหนอ ช่วยเพื่อให้มีแรง
พอมีแรงแล้วก็กำหนดรู้ในใจต่อ

ส่วนตอนนั่ง รอบนี้จิตไหลไปเยอะค่ะ หนีไปคิดช่วงหลังๆ ยังไม่มีสติ ช่วงแรกพอกำหนดได้บ้าง
พอคิดรู้ว่า คิด

มันก็หาย มันหมุนไปรู้สภาวะอื่นต่อ เช่น คิด ท้องขยับ รู้อาการเวทๆ ยิบๆ ใจรอนๆสั่นๆ
คิด หมุนไปแบบนี้ค่ะ แล้วตอนหลังหลงเลย เศร้าด้วยค่ะ เพราะหลงไปปรามาสอีกแล้ว

สุขที่แท้จริง says (12:29 AM):

ธรรมดาจ้ะ สภาวะมันจะแปรเปลี่ยนตลอดเวลาน่ะ

with wonderful felling says

ขอขมาพี่น้ำด้วยนะคะ หนูปรามาสพี่จนได้ อยากร้องไห้จริงๆ

สุขที่แท้จริง says (12:30 AM):

เอ้า เรื่องไร อโหสิจ้ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:30 AM):

จิตมันไปคิดไม่ดี ขอบคุณค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (12:30 AM):

ไม่เป็นไรจ้ะ คิดก็ยังดีที่รู้ตัวว่าคิด คิดแล้วยังหยุดได้

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:31 AM):

ค่ะช่วงที่หลงไป หนูต้องหยุดแล้วกล่าวคำขอขมาแล้วค่อยทำต่อค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:31 AM):

เรื่องธรรมดานะหมู

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:31 AM):

มันไวมากเลยค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:31 AM):

สติเราทัน ความคิดมันก็ดับ เข้าใจค่ะ วันนี้ได้บทเรียนใหม่ สังเกตุสิ
แต่ละวันสภาวะของหมูละเอียดขึ้น หมูเริ่มจับรายละเอียดต่างๆได้ทันมากขึ้น สติไงหมู

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:32 AM):

อืมม ค่ะ ตอนนี้หมองๆ

สุขที่แท้จริง says (12:32 AM):

อย่าลืมจดบันทึก
แล้วสรุปด้วยนะ ว่าวันนี้เห็นการเปลี่ยนแปลงอะไร

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:45 AM):

หมูนะคะ ถ้าทำไม่ดี รู้เลยค่ะ รู้เลยว่าจิตใจตอนนั้นเป็นสัตว์นรก

สุขที่แท้จริง says (12:46 AM):

คนเรานะหมู จำไว้เลย โกหกใครๆน่ะโกหกได้ แต่ใจตัวเองน่ะมันโกหกไม่ได้หรอก

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:50 AM):

อืมมม กิเลส นี่ร้ายจริงๆเลยนะคะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ม.ค. 2010, 23:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 8

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:08 PM):

ตอนนั่งตอนแรกหมูหายใจแรงๆ รู้สึกถึงกายที่ขยับขึ้นงลงแรงๆตามลมหายใจ
จากนั้นผ่านไปมันสงบขึ้น กายไม่ไหวแรง จิตคิดกำหนดคิดหนอ
แล้วพอ กำหนดไปเหมือนภาวะที่เรากไหนดอยู่หายไป รู้สึกว่าจิตไม่รู้ว่าจะดูอะไร
แล้วก็รู้สึกถึงที่ท้องพองยุบเคลื่อนไหวอีก

จากนั้นจิตมันก็มีไปคิด แต่เห็นว่าความคิดนั้น เราไม่ได้ไแปปจริงจังกับมัน มันหายไป
สักพักจิตไปสรุปว่า เออนะถ้าเราไม่จริงจัง ความคิดนั้นมันไม่ค่อยมีผลกับเรา

สุขที่แท้จริง says (9:11 PM):

ค่ะ นั่นแหละ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:12 PM):

แล้วมารู้สึกอีกที ก็รู้ว่า ตอนที่จิตสรุป นั่นก็เป็นหลงอีกแบบ

สุขที่แท้จริง says (9:12 PM):

ไม่ใช่หลงหรอก สติน่ะ มันทำให้เราเข้าใจมากขึ้น เมื่อเข้าใจมากขึ้น
ความคิดจะดับไวขึ้น สังเกตุสิหมู ความคิดหมูดับไวขึ้น กว่าตอนแรกๆ


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:13 PM):

ค่ะพี่ เหมือนมันครอบงำได้น้อยลง หมูรู้สึกว่าความคิดมันครอบงำ ต่อนะคะ
ทีนี้พอหมูไปสรุปความคิด คราวนี้มันเกิดความไหลค่ะหลงไปคิดต่อแล้วลืมตัว แล้วอยู่จิตวืบ
เหมือนที่หนูเคยเป็น คือมันเปลี่ยนจากที่เราเข้าไปอยู่ในคามคิด เป็นอีกแบบที่รู้สึกชัดขึ้น
เป็นอย่างนี้ 2 - 3 รอบได้ค่ะ หลง แล้วปลี่ยน หลง แล้วเปลี่ยน

สุขที่แท้จริง says (9:15 PM):

ค่ะ เริ่มแยกถูก

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:15 PM):

จนรอบสุดท้ายรู้สึกว่า วันนี้ 10 นาทีทำไมรู้สึกนั่งได้นาน เหมือนระยเเวลาผ่านไปนานค่ะ
แล้วก็ถึงเวลาพอดี ก็เลยรูว่าไอ้ที่บอกว่านั่งได้นานหลงอยู่ค่ะ มันไปสงสัย
ส่วนตอนเดิน หมูติดอารมณ์ฟุ่งที่คุยกับพี่ไปค่ะ จิตมันหมองๆ หดหู่ ไม่ค่อยรู้ตัว ลอยๆ
ความคิดเกิดเยอะ หมูก็พอกำหนดได้ค่ะ ยังมีอีกค่ะพี่
คือเหมูเห็นสภาวะที่ความคิดเกิดแล้วปกติเราต้องบอกว่าคิดใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (9:17 PM):

ใช่ค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:18 PM):

คำกำหนดก็ขึ้นมาว่าคิดหนอค่ะ แต่คิดหนอนั้นหมูเห็นว่ามันไม่ได้แค่คิดหนอ
มันเป็นจิตที่ไปกำหนดเพื่อบังคับให้หยุดคิด เพราะจิตมันไม่ชอบค่ะ
ระหว่างที่หมูเศร้าเพราะเรื่องที่คุยกัน

สุขที่แท้จริง says (9:18 PM):

คราวต่อไปรู้หนอสิคะ หายใจยาวๆ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:18 PM):

ค่ะพี่ ระหว่างที่เศร้าเพราะเรื่องที่คุยกันหมูก็รู้หนอๆหายใจยาวๆหลายรอบเลยค่ะ
แล้วก็เห็นว่าขนาดที่เราเศร้าอยู่ จิตมันยังหนีไปคิดเลยค่ะ แค่นี้ค่ะ
ที่พี่น้ำบอกให้บันทึก หมูทำตามค่ะ

สุขที่แท้จริง says (9:23 PM):

ทำต่อเลยนะ เดิน 45 นั่ง 15

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:24 PM):

เรียบร้อยแล้วค่ะพี่ รอบนี้ฟุ้งซ่านค่ะ กำหนดไม่ค่อยทัน เห็นเดินไปคิดไป พอรู้สึกก็ กำหนดรู้หนอ
หายใจยาวๆ แรงๆ รอบนี้ใช้รูหนอบ่อยๆ ค่ะ มีปีติบ่อยๆ คิดเรื่องปฎิบัติ คิดเรื่องพี่น้ำ แล้วก็มีปีติ

สุขที่แท้จริง says (10:26 PM):

กำหนดป่ะคะ รู้หนอๆๆ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:26 PM):

กำหนดค่ะพี่ รู้หนอๆๆ
แต่ปีตีไม่หายเพียงแต่มันพร้อมจะเดินต่อได้ คือปีติไม่สำคัฐมากแล้วตอนนั้น เลยเดินต่อ
ระหว่างเดิน ต้องออกเสียงช่วย ช่วงที่ออกเสียงช่วยเห็นว่ามันมีสมาธิมากขึ้น
มีแรงเห็นขาได้ชัดขึ้น สักพักดีขึ้นก็ไม่ออกเสียง กำหนดในใจต่อ
เผลอไปคิดยาว ก้ำกึ่งกับเดิน แต่รู้ความคิดชัดกว่าการเดินนะคะ ก็หยุด กำหนดรู้หนอๆ
หายใจแรงๆ ช่วงสุดทางจงกลม กำหนดรู้หนอๆ ใจมันเผลอคิด แล้วกำหนดไม่ทัน
เห็นว่าจิตมันไปควานหา อารมเก่า ที่คิดเมื่อสักคู่จะมากำหนดให้ทัน

สุขที่แท้จริง says (10:29 PM):

แต่รู้ใช่มั๊คะว่าเผลอ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:30 PM):

ค่ะเห็นจิตเผลอไปควานค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:30 PM):

ทีหลังแค่รู้ค่ะ มันผ่านไปแล้ว ใช้รู้หนอสำทับนะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:30 PM):

มันอยากรู้ให้ทัน มันเลยเผลอไปควาน ต่อจากนั้นหมูเลยกำหนดรู้หนอทับค่ะ
มีบางครั้งกำหนดรู้หนอ 3 ครั้งเห็นครั้งแรก ยังไม่รูจิตยังเลือนๆ
ครั้งที่ 2 รู้ชัดขึ้น ครั้งที่สามรู้สั้น ไม่จบคำว่าหนอ ก็เลือนไป จากนั้นก็มาเดินต่อ

พอมานั่งค่ะ ตอนแรกนั่งก็หายใจเข้าออกแรงๆค่ะ
ก็เห็นว่าตัวโยกตามแรงหาายใจเหมือนเดิม สักพัก จิตมันไม่รู้ชัดอะไรสักอย่าง
แต่แล้วอยู่ๆความคิดก็ผุดออกมาให้เห็น จิตก็รู้สึกส่าไม่ต้องหามันก็มาเอง ก็กำหนดคิดหนอ

สุขที่แท้จริง says (10:33 PM):

จะบอกว่า ครั้งต่อไป ใช้รู้หนอสำทับนะ ให้หายใจยาวๆ
ไม่ต้องไปหายใจแรงๆ ยาวๆสัก 5 ครั้งพอ


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:33 PM):

หายใจยาวๆ ลึกๆ นะคะ

สุขที่แท้จริง says (10:34 PM):

ใช่ค่ะ ยาวๆลึกๆ นึกว่าแรงๆอะไรแบบนั้น

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:34 PM):

ค่ะ 5 ครั้ง หมูจะทำตามค่ะ ที่ผ่านมาหายใจแรงๆ ค่ะพี่น้ำเข้าใจถูกแล้วค่ะ
กำหนดรู้หนอไปด้วยใช่ไหมคะ เสร็จแล้วช่วงหลังจิตมันมีโหหะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:34 PM):

ตอนหายใจยาวๆ ไม่ต้องกำหนดค่ะ แค่รู้ว่าหายใจ เป็นการปรับลมค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:35 PM):

อ่อช่วงต้นใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (10:35 PM):

ใช่ค่ะ แต่ในช่วงการทำสมาธิต้องใช้รู้หนอช่วยไปก่อน

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says

ค่ะพี่ ก็ครั้งนี้จิตมีโหะค่ะมีช่วงที่เห็นความเคลิ้มวิบๆ แต่หมูเห็นมัน
มันเลยไม่อยู่นาน แต่ยังมัวนะคะ แยกสภาวะไม่ชัด หมูก็เลยต้องกำหนดรู้ๆหนอๆๆ
ช่วยบ่อยๆค่ะรอบนี้ จนจบรอบค่ะ หมดแล้วค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (10:37 PM):

สภาวะมันจะเดิมๆซ้ำๆแบบนี้แหละ
ตอนนี้ สภาวะมันจะเป็นแบบนี้แหละ ฟุ้งบ้าง สงบบ้าง เคลิ้มบ้าง
สภาวะเขามาสอน หมูพอจะจับอะไรได้มั๊ย ว่าเขามาสอนอะไรให้กับหมู


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:40 PM):

อืมถ้าหมูรู้สึกนะคะ

สุขที่แท้จริง says (10:40 PM):

ค่ะ พูดตามที่รู้สึก

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:40 PM):

ทุกสภาวะ มาเพื่อให้รู้

สุขที่แท้จริง says (10:41 PM):

รู้อะไรคะ พูดมาเถอะค่ะที่ว่ารู้น่ะรู้อะไร

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:41 PM):

ถ้าเรารู้เฉยๆ มันก็หายไป ว่ากันตามจริงแล้ว เพราะว่าหมูเคยฟังเทศมาเยอะ
หมูจึงพอรู้ จากปริยัติ มันไม่ใช่ตัวเราค่ะ แต่ว่า เห็นเห็นว่าตอนที่หมูเผลอไปคิด
มันเป็นตัวเรา แต่พอหมูรู้มันไม่ใช่ตัวเรา
นี่ค่ะที่หมูรู้สึกค่ะ จากที่ได้จากปฎิบัต ไม่ได้จากการฟัง แต่จิตมันยังไม่เชื่อนะคะ
หมูรู้สึกเฉพาะช่วงที่เกิดสภาวะแล้วเห็นตอนนั้นค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:43 PM):

แค่นี้ใช่ป่ะคะ ที่คิดว่ารู้ พี่จะไล่ให้ฟังนะ ตั้งแต่วันแรกที่หมูได้ปฏิบัติมา แรกๆหมูคิดว่าไง

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:44 PM):

ทรมานค่ะ ไม่รู้อะไรเลย

สุขที่แท้จริง says (10:44 PM):

เจอแต่ความฟุ้ง

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:44 PM):

ไม่รู้ว่าอะไรคือดี แบบไหนก้าวหน้า ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (10:44 PM):

ใช่ป่ะ เจอแต่ความฟุ้ง

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:45 PM):

ใช่ค่ะ ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:45 PM):

ไหลไปเรื่อย จับอะไรไม่ชัด

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:45 PM):

ใช่ค่ะพี่ หงุดหงิด ทรมาน อึดอัด

สุขที่แท้จริง says (10:45 PM):

แต่สภาวะจะสลับไปมา แต่ละช่วง จับได้ชัดบ้าง ไม่ชัดบ้าง ค่ะ
บางทีพอทำคิดว่าทำได้ดี พอรอบต่อไป เปลี่ยนไปอีกแล้ว


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:46 PM):

ใช่ค่ะ มันไม่แน่นอน

สุขที่แท้จริง says (10:46 PM):

เดี๋ยวนี้ รู้สึกจับบางความรู้สึกได้ไวขึ้น

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:47 PM):

ค่ะใช่

สุขที่แท้จริง says (10:47 PM):

เริ่มเก็บรายละเอียดหลักๆได้มากขึ้น เล็กๆจะไม่ค่อยเก็บ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:47 PM):

ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:47 PM):

คือแค่รู้

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:47 PM):

ค่ะมันรู้แล้วก็หายไป

สุขที่แท้จริง says (10:47 PM):

หมู นี่แหละ ที่บางคนติดตำรา แล้วเขาไม่เข้าใจ ไปปลง ไปพิจรณากันเอาเอง
ว่าทุกอย่างมันไม่เที่ยง แต่เขาไม่ได้เห็นโดยสภาวะ เขาเห็นโดยการน้อมเอาคิดเอา

แต่หมูน่ะเห็น รู้โดยสภาวะ มันไม่มีคำเรียก พอเรารู้ว่ามันไม่แน่นอน
เราจะไม่คาดหวังผล ใช่ป่ะ


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:49 PM):

ค่ะหลังๆ แค่รู้ก็พอค่ะ ไม่รู้จะหวังอะไร

สุขที่แท้จริง says (10:50 PM):

นี่แหละสภาวะเขามาสอน
มันปราศจากคำเรียกใดๆ มันแค่รู้ ใช่ ไม่รู้จะหวังอะไร
มันแปรเปลี่ยนตลอดเวลา เราเลยไม่รู้จะไปยึดอะไร รู้แต่ว่า
ทำแล้ว สติเริ่มดีขึ้น


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:51 PM):

ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:51 PM):

เริ่มเห็นสิ่งที่มากระทบชัดขึ้น เวลาสรุปน่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:51 PM):

ค่ะพี่ มันจับความได้มากขึ้น

สุขที่แท้จริง says (10:51 PM):

สรุปในบล็อกของหมู การเขียนคือทบทวน ทบทวนแล้วสรุปอีกที
วันนี้ได้อะไร วันนี้เห็นถึงความไม่เที่ยง หรือเห็นอะไร ก็เขียนลงไป ต่อเลยมั๊ย


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:52 PM):

หมูจะทำตามคำแนะนำค่ะพี่น้ำ
เรียบร้อยค่ะ ค่ะนี้แหะๆ หลับค่ะ จะตกเก้าอี้เลย ช่วงหลังๆของการนั่งน่ะค่ะ
ช่วงแรกพอไหวค่ะ เห็นท้องพองยุบแวบหนึ่ง แต่จิตไม่อยู่นิ่ง มีความคิดขึ้นมาก็เห็น

แต่พอมารู้สึกอีกทีมันหายไปแล้วเมื่อครู่ คือลืมตัวไป กลับมากำหนดรู้ๆ เป็นระยะๆ
แต่ก็ยังเอาไม่อยู่ค่ะ ส่วนตอนเดิน ก็ฟุ้งซ่านค่ะคราวนี้ คิดถึงการปฎิบัติ กำหนดรู้หนอๆ

ต้องใช้รู้หนอช่วยบ่อยๆค่ะ ที่สำคับมันไปคิดถึง ตอนส่งการบ้านรอบที่แล้ว
เห็นทิฐิเรื่องการปฎิบัติ หมูเห็นความอยากจางๆ ด้วยค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:57 PM):

ค่ะ คุยเยอะไปหน่อย

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:58 PM):

ตอนแรกก็มีทิฐิว่า แค่รูก็พอ สภาวะมันไม่แน่นอน มันไม่รูจะคาดหวังอะไร
แต่พอเดินไปๆ มันเลยเริ่มมรู้สึกว่า อยากนี่หว่า อยาก "รู้" พออยากรู้ก็มีความคิดปรุงแต่งว่าต้องแค่รู้

หลังจากนั้นก็ทำต่อ ช่วงเดินเห็นความคิดที่จิตปรุงขึ้น เป็นความคิดที่มันไม่เกี่ยวกับตัวเราเลย
จิตมันปรุงงุงิ ุงิของมันขึ้นมาเอง ประหลาด คล้ายๆตอนเรานั่งๆ แล้วจะเคลิ้มนั่นค่ะ

แต่ตอนเดินมันขึ้นมาแล้วมันก็ดับไป หมูก็เดินต่อ ระหว่างเดิน ถ้ามีเสียอะไรภายนอก
จิตหมูไหว แล้วก็หาย ไหว แล้วก็หาย มีช่วงหนึ่ง ที่พอมีความคิดแวบหนึ่ง

เกิดขึ้น จำไม่ได้ว่าเป็นความคิดเรื่องอะไรนะคะ มันยังไม่ทันเป็นภาษา
แต่จิตมันรู้แล้ว ว่ามันคิด แล้วจิตมันไหว กระเทือนแล้วหายไป
นี่ค่ะรอบนี้เท่านี่จะพอดึงความจำมาได้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:02 AM):

เริ่มรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ ดีแล้วค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:03 AM):

มีสามาธิต่อได้ แค่กำหนดรู้ แล้วมันก็จางไป ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:03 AM):

สมาธิจะช่วยหนุนน่ะ มันเป็นสิ่งดี เอานะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:05 AM):

หมูอยากถามพี่น้ำว่า ระหว่างวันเราจะปฎิบัติอย่างไร

สุขที่แท้จริง says (12:05 AM):

เวลาหมูจะทำอะไรก็ใช้การกำหนดรู้ลงไปช่วย
อาจจะใช้หนอหรือไม่ใช้ก็ได้ค่ะ จะใช้วิธีรู้ลงไปตรงๆเลยก็ได้


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:06 AM):

คือหมูไม่ต้องบริกรรม ก็ได้ใช่ไมคะ ยกเว้นสภาวะที่มันแรงจริง แล้วขาดสติ

สุขที่แท้จริง says (12:06 AM):

จะบริกรรมหรือไม่บบริกรรมก็ได้ค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:07 AM):

แต่ถ้าเราทำงานที่ต้องใช้ความคิดเราก็ปล่อยมันไป

สุขที่แท้จริง says (12:07 AM):

ค่ะ ทำแบบสบายๆน่ะหมู

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:07 AM):

พี่น้ำคะ ตอนที่เราเคลื่อนไหว บางครั้งมันรู้ไม่ชัดแต่เราก็รู้
นั่นก็ถือว่าเรารู้ถูกต้องแล้วใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (12:08 AM):

ใช่ค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:08 AM):

มันไม่จำเป็นต้องชัดคม

สุขที่แท้จริง says (12:08 AM):

ค่ะ มันจะค่อยๆเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:08 AM):

หมูสงสัยมานานแล้วว่า สุดท้ายแล้วการกำหนด มันจะหายไปไม เ
ราจะมีสติได้โดยไม่ต้องกำหนดไหมคะ ไม่ต้องจงใจน่ะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:09 AM):

สติ สัมปชัญญะดี ตัวกำหนดจะหายไปเองค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:09 AM):

ยกเว้นสภาวะที่เรา ยังไม่ผ่านใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (12:10 AM):

ตอนนี้เราอาจจะต้องหาอะไรให้จิตมีที่เกาะไว้ก่อน

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:10 AM):

เราจะติดมันไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (12:10 AM):

ไม่ค่ะ ทุกอย่างใช้เวลาและความเพียรค่ะ อดทนค่ะ ทำต่อเนื่อง

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:11 AM):

ค่ะพี่ แต่ก่อนหมูก็ปฎิบัติพองยุบ แต่จิตไม่ไปตามทางนี้ มันเครียด เกร็งฟุ้ง

สุขที่แท้จริง says (12:11 AM):

เป็นไงหรือคะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:11 AM):

ปฎิบัติเหมือนกัน ทำไมให้ผลต่างกันคะ

สุขที่แท้จริง says (12:20 AM):

พี่บอกว่า ทุกอย่างมันไม่เที่ยง ให้อยู่กับปัจจุบัน อดทนนะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:21 AM):

ค่ะ พี่ หมูจะอดทน ความตั้งใจในการปฎิบัติทุกวันนี้ หมูขอนอบนำเป็นดอกไม้บูชาครูนะคะพี่น้ำ

สุขที่แท้จริง says (12:23 AM):

โมทนาค่ะ สร้างเหตุดี ผลย่อมดี
กว่าจะออกดอกออกผล ต้องอดทน หมั่นดูแลรักษาให้ดีๆ หมั่นสำรวมอายตนะให้ดีๆ
พยายามอยู่กับปัจจุบันให้ทัน หมั่นดูกายดูจิตบ่อยๆ ข้างนอกน่ะอย่าไปสนใจมาก


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:25 AM):

เข้าใจค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (12:25 AM):

ใช้เวลาน่ะหมู ที่สำคัญมากๆคือความเพียร อดทนค่ะ สู้ๆๆๆ
เอาน่า เขามีคำพูดไว้ว่า ต้นแบบเป็นยังไง แบบต่อๆไปก็จะเป็นแบบนั้น
หมูมีความเพียรมาก ก็จะได้ผู้มีความเพียรมาหา มีอะไรจะถามอีกมัยคะ ถามได้ค่ะ
การคบคน เราควรคบแต่กัลยาณมิตร


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:35 AM):

ค่ะหมูโชคดีที่เป็นเพื่อนกับวา และได้มาเจอกับพี่น้ำ

สุขที่แท้จริง says (12:35 AM):

เคยสร้างกุศลร่วมกันมาน่ะหมู

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ม.ค. 2010, 23:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 9

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:10 PM):

เดิน 50 นั่ง 15
เรียบร้อยค่ะพี่ รอบนี้โมหะมาสอนค่ะ ตอนเดิน มันมัว แล้วหัวเริ่มตื้อ
ตาตก สมองหนัก หมูกำหนดรู้หนอๆ แล้วเดินต่อ มันยังอยู่ แต่ว่า
บางช่วงบางลง แต่จิตยังไม่แจ่ม เดินอยู่รู้ว่าเดิน แต่รู้แบบเบลอๆ สักพักคำกำหนด
มันตรงกับอาการเคลื่อนไหว ที่เท้าตอนลงหนอ จิตมีแรง มัวน้อยลง แล้วก็กลับมามัวใหม่
หมูก็ทำตามเดิมค่ะหนักๆก็กำหนดรู้หนอๆ หายใจแรงๆ ก็มีแรงขึ้น พอหมดกำหนด ก็เบลอมาอีก

บางที่ถึงกำหนดเบลอก็ไม่หาย แต่ก็รู้ไปทั้งเบลแแหล่ะค่ะ
ไม่ได้ดิ้นรนอะไร แล้วก็ มีช่วงที่มันแน่นๆ แน่นตรงแถวจมูกกับปาก หมูก็รู้ไป

ระหว่างปฎิบัติ วันนี้กำหนดคิดหนอไม่ค่อยได้นะคะ เพราะสภาวะของความเบลอ
มันครอบอยู่ แต่พอกำหนดได้ก็กำหนดค่ะ ส่วนใหญ่จะรู้หนอเป็นหลักค่ะ แล้วก็
รู้สึกถึงอาการเวทนา เกิดดับ เช่นเจ็บจี๊ดที่ขา แล้วมันก็หาย ไปเจ็บที่อื่นแวบหนึ่งก็หายอีก

บางครั้งแขนสั่นๆ ก็รู้ไป มีช่วงหนึ่งที่เบลออยู่ แล้วดูไปเรื่อยๆ
มันค่อยเป็นหายเบลอ จิตแจ่มชัดขึ้น แล้วพอเดินๆต่อก็มัวหนักอีก เป็นแบบนี้ค่ะตอนเดิน

ส่วนตอนนั่ง หายใจยาวๆ 5 ครั้งลึกๆ ระหว่างหายใจเข้ายาวๆ
เห็นความคิด กำหนดทัน ดูทัน มันก็หายไป แล้วมันก็หลง จากนั้นก็มีช่วงที่อยู่ๆจิตมันมารู้
การเคลื่อนไหวของกาย ก็ดูไป แล้วมันก็เปลี่ยนสลับไปรู้อาการเวทนา แล้วหลังๆ มันไหลไปคิดค่ะ
ตอนจบการปฎิบัติ อยู่จังหวะจิตคิดพอดีค่ะแบบ ช่วงนั้นจิตไม่มีแรงค่ะ จบค่ะรอบแรก

สุขที่แท้จริง says (10:22 PM):

ไม่มีเคลิ้มนี่

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (10:22 PM):

อืม หมูวันนี้ มันคงเห็นเคลิ้มไม่ทันมั้งคะ ยังไม่เห็นค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:22 PM):

เดิน 50 นั่ง 25

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:40 PM):

เรียบร้อยค่ะ รอบนี้เสร็จเลยค่ะ มีหลับด้วย ตอนนั่ง ช่วงต้นๆ
อ่อ ค่ะ ตอนต้นนะคะ หมูก็เหมือนเดิม หมูหายใจลึกๆ เห็นความคิดเข้ามา
มาเป็นระลอก แต่เพราะเห็นมันเลยยังไม่ไป แต่ช่วงหลังๆ เริ่มไปค่ะ แต่ว่าจิตมัน
ก็หลับแล้วตื่น ช่วงหนึ่งหลับ รู้สึกตัว หลับรู้สึกตัว แต่สภาวะที่รู้สึกตัวมันไม่ได้แจ่มใสนะคะ
แล้วก็ช่วงหลังๆของการนั่ง มีเวทนาประหลาดๆเกิดขึ้นป็นระลอก

ส่วนเดิน รอบบนี้ก็เบลอค่ะ หนักกว่าเก่า แต่ว่า ตอนเริ่มต้นเดิน
มันยังไม่ครอบมากนะคะ พอเดินไปสักพักหมูเห็นอาการหนัก โมหะเบลอๆ ค่อยๆเข้ามา

แล้วก็ อยู่ไปเรื่อยๆ เป็นระยะ ก็พยายามกำหนดรู้หนอๆตลอดค่ะ เดินรอบนี้ก็เห็นความคิด
ที่จิตมันปรุงเพ้อเจ้อเอง ไม่มีความหมาย แล้วก็หายไป เห็นทั้งๆที่มันมัวน่ะค่ะ แล้วก็

รอบนี้ความคิดผุดเยอะมากค่ะ ไม่ค่อยมีสมาธิ แต่จิตไม่ดิ้นรนนะคะ เห็นแทบทุกย่างก้าวค่ะ
พอมีจังหวะก็กำหนดรู้หนอๆ ระหว่างกำหนดก็เห็นความคิดค่ะ เรื่องที่ 1 เรื่องที่ 2

แล้วก็มันมีความรู้สึกเหมือนจะเข้าใจว่า ตอนี้หมูจำไม่ค่อยได้แล้วค่ะว่าเข้าใจอะไร
เกี่ยวกับสภาวะน่ะค่ะ หมูบอกไม่ถูกค่ะ แต่ตอนนั้นมันนึกขึ้น

รู้สึกเหมือนมันเปลี่ยนๆ กำหนดไม่ได้ ที่รู้ก็รู้จิงๆแวบเดียว
ประมาณเนี่ยค่ะ ถ้าแปลเป็นภาษาคนนะคะ แหะๆ

จากนั้นหมูก็พยายามกำหนดรู้ๆหนอๆตั้งสติใหม่เพราะกลัวว่าจะเป็นทิฐิมาหลอก
ให้ลืมหลักปฎิบัติค่ะ แค่นี้ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:51 PM):

เห็นสภาวะชัดขึ้นนะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:51 PM):

มันเหมือนกับว่าที่เรากำหนด

สุขที่แท้จริง says (11:51 PM):

นอกนั้นไม่มีอะไรค่ะ กำหนดอะไรคะ พูดได้ค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:52 PM):

เหมือนกับว่าตอนที่เรากำหนดรู้ มันก็แปรเปลี่ยนตลอดน่ะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:52 PM):

แล้วลองรู้เฉยๆยัง แตกต่างกันมั๊ยคะ คือรู้ลงไป แต่ไม่ใช้หนอ เคยลองยัง

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:53 PM):

อ่ายังนะคะ

สุขที่แท้จริง says (11:53 PM):

งั้นพรุ่งนี้ ลองทำดู เราต้องมีข้อเปรียบเทียบ แต่ละคนไม่เหมือนกัน

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:54 PM):

ได้ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:54 PM):

ตัวเราเองจะรู้ค่ะ วันนี้มีอะไรจะถามมั๊ยคะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:54 PM):

แล้วก็วันนี้ระหว่างวัน หมูเห็นจิตได้เอง โดยไม่ต้องตั้งใจ แต่แวบเดียวค่ะ ที่ชัดๆนะคะ
คือตอนออกจากบ้าน ระหว่างนั่งรถเห็นร้านเหล็กดัด เงยหน้ามองมัน
เห็นปุ๊ปจิตมันชอบปั๊ป มารู้สึกทีว่าทำไมชอบ อ้อเพราะมันสวย ลวดลายแบบนี้เราชอบ เนี่ยค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:55 PM):

ค่ะ เหตุและผล

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:10 AM):

ต้องพยายามมากขึ้น เพราะทุกวันนี้มันพอจะเริ่มเห็นทาง ได้พราะมีหลักให้ใจ
มีพี่น้ำเป็นที่ยึดเหนี่ยวเลยอุ่นใจ แต่ว่า หมูเข้าใจ
ว่าคนเราต้องเดินต่อไปด้วยตนเอง หมูเริ่มเข้าใจพีน้ำที่บอกว่า ถึงจุดหนึ่งคนเราจะมีเมตตา

สุขที่แท้จริง says (12:11 AM):

อนาคต อย่าไปคิดถึงนะหมู พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุด จงเป้นผู้มีความเพียร
มีความอดทน แล้วจะผ่านไปได้เอง โดยไม่ต้องไปหวังผล


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:12 AM):

ค่ะพี่ ปัจจุบัน ปัจจุบัน หมูจะเตือนตัวเองบ่อยๆ สภาวะอยู่ตรงหน้านี้เอง รู้ไป

สุขที่แท้จริง says (12:13 AM):

ค่ะ ปัจจุบัน อย่าลังเล อย่าสงสัย ให้แค่รู้ ไม่ไปค้นหาเหตุผล ไม่ไปหาอะไรนอกตัว ให้ดูแต่ในตัวเรา
ข้างนอกกระทบ นั่นเรื่องของข้างนอก ตั้งสติให้ทัน ใช้เวลานะ กว่าจะทำได้
เอาล่ะจ้ะ ไปพักได้แล้ว พรุ่งนี้เจอกัน โมทนาด้วยค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 00:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 10


สุขที่แท้จริง says (8:25 PM):

ปฏิบัติก่อนจ้ะ เดิน 50 นั่ง 20

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:36 PM):

วันนี้ฟุ้งกระจายค่ะ ใจมันซ่านๆ
กำหนดความคิดไม่ได้ค่ะ จิตมันคิดตลอดเวลา แล้วก็เห็นจิตมันรอดู รอดูอารมณ์เแปรปรวน
เพราะที่ผ่านมา มันจะแปรปรวน เปลี่ยนสภาวะ คราวนีวันนี้เห็นจิตมันรอดูว่าเด๋วก็แปรปรวน
แล้วพอสิ่งนั้งแปรปรวน มันไป ชอบ แล้วก็ ระหว่างที่เดินๆ สังเกตุตัวเองว่าทำนี้เป็นอย่างไร
เทียบสภาวะกับเมื่อวันก่อนๆ เห็นว่าวันนี้จิตมันกระจาย ซ่านๆน่ะค่ะ

แล้วก็ มีช่วงหนึ่งที่รู้สึกว่า กำลังปฎิบัติ เพื่อ จะดี จะก้าวหน้า
จิตมันคอยมีความคิดผุดมาบ่อยๆว่า แบบนี้ แบบนั้น แต่ไม่ใช่คำพูดนะคะ เป็นความรู้สึก

เห็นว่ามันบ่นค่ะ หมายถึง มันพร่ำไปเรื่อยๆ
เรื่องโน้น นี้ ไม่มีความหมาย แต่มันลากเอา คน สิ่งของ เหตุการณ ต่างๆ ในรอบตัวเรามาบ่น

สุขที่แท้จริง says (9:42 PM):

มันคิดก็ให้รู้ว่ามันคิด แค่รู้ จบเรื่องนี้ มันก็ไปเรื่อโน้น

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:42 PM):

ใช่ค่ะพี่ ปกติหมูจะเห็นชัดนะคะ

สุขที่แท้จริง says (9:43 PM):

ก็แค่รู้ไงคะ รู้ว่ามันคิด มันไม่เที่ยงสักอย่างเดียว

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:43 PM):

ค่ะพี่ ถ้าเทียบกับ เมื่อก่อน เหมือนกับว่า เมื่อก่อนหมูเห็น แล้วดับ ชัดๆ
แต่ครั้งนี้มันมาต่อเนื่องๆๆๆๆๆ แต่มันเป็นคนละเรื่องกัน
เลยกำหนดไม่ได้ ดูอย่างเดียวค่ะ อันนี้หมูต้องแก้ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (9:45 PM):

ไม่ค่ะ เราแค่รู้ลงไปบ่อยๆ กำหนดทันให้กำหนด ถ้าไม่ทันไม่เป็นไร รู้ว่าคิดก็ให้รู้ มันจะคิดช่างมัน
เอาสติมาจับอาการเดินต่อ ทำแค่นี้แหละค่ะ นั่งล่ะ


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:46 PM):

ตอนนั่ง หายใจลึกๆ มีเวทนาแทรกบ่อย หมายถึงอาการสั่นๆ เหมือนที่เป้นมาค่ะ
แล้วก็เห็น ความคิดแต่ว่า กำหนดไม่ทัน มันก็ไหลเข้าไป

แล้วมันก็สะดุ้ง เหมือนเดิม ต่างจากเดิมตรงที่ ตอนที่ไหล หมูไม่ได้หลับนะคะ
เหมือนจะรูสึกตัวว่าไหลเข้าไป อยู่ข้างใน แต่มันไม่หลุดแล้วมันก็รู้สึกว่า
เราดูความคิดไม่ทัน มันเลยเข้ามาภาวะนี้ ต่อไปต้องสังกตดีๆ แล้วมันก็หมดเวลาค่ะ

สุขที่แท้จริง says (9:49 PM):

ยังดียังรู้ว่าคิดค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:49 PM):

วันนี้ระหว่างเดิน อาการสั่นๆ เหมือนมีกระแสไฟฟ้า
ค่ะ มีมาตลอดเวล่ทั้งนั่งและเดินค่ะ ตัวมันเบาๆ ใจมันเบาๆ แต่ซ่านๆ ตอนนี้ก็ยังซ่านค่ะ จบแล้วค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (9:49 PM):

ปีติค่ะ ไม่มีอะไร

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (9:49 PM):

วันนี้เป็นทั้งวันเลยค่ะ

สุขที่แท้จริง says (9:50 PM):

เดิน 50 นั่ง 20 ต่อเลยค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:00 PM):

รอบนี้ โมหะ รอบแรกใจัมนซ่านๆ ฟุ้งๆ รอบนี้มัน มัวๆ
ซึมๆลง มีช่วงหนึ่งหมูต้องกำหนดออกเสียงช่วย แล้วเห็นเลยว่าความมัวคอยๆแจ่มชัดขึ้นๆ
ระหว่างนั้นมีความเรื่องการปฎิบัติเข้าแทรก ก็รู้ แต่ใจไม่เป็นกลางนะคะวันนี้
มันมีความไม่ชอบ เอ่อเอาใหม่ ไม่พอใจ ดีกว่าค่ะ ดีกรีมันเบากว่าไม่ชอบ

วันนี้เห็นว่าไม่เป็นกลาง เมื่อเทียบกับ 2 วันที่แล้ว ตลอดค่ะ มาเป็นระยะ แต่ใจไม่ได้เครียดนะคะ
แล้วก็สังเกตุเห็นว่า มีความคิดทิเรื่องปฎิบัติขึ้นมาก่อน แล้วมันถึงเกิดความไม่พอใจ
เห็นความคิดว่าจิต มันจะทำ ค่ะ ทำ ให้ดี แต่ไม่ได้ทำตามที่มันคิดนะคะ ก็รู้ต่อไป

พอมานั่ง หายใจลึก มีความคิดแทรกก็ดูไปค่ะ วันนี้แทบจับความเคลื่อนไหวของกายไม่ได้เลยตอนนั่ง
ไปกับโมหะหมด ช่วงที่หลงไป ก็มีสลับกับ รู้สึกตัว หลง รู้สึก
แต่ช่วงหลงจะนานกว่านะคะ รู้สึกชัดแว่บเดียว แล้วหลงนานกว่า ตอนจบ กำลังอยู่ในช่วงหลงค่ะ
หมดแล้วค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:07 PM):

ต่อเลยนะ เดิน 40 นั่ง 20

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (11:57 PM):

นั่งรอบนี้ รู้สึกว่าดีขึ้นนิดหนึงนะคะ ช่วงแรก ดูมันค่อนข้างจะชัดเจนขึ้น แต่ก็ยังไหลไปคิดอยู่ค่ะ
มีช่วงหนึ่งที่รู้สึกเห็นความคิดชัดเจนน่อย พอจะมีแรง เห็นมันเกิดดับน่ะค่ะ คล้ายๆตอนเราเดิน

ปกติ มันจะไหลไป แบบไม่ค่อยรู้ตัว เป็นจริงเป็นจังไป แต่ครั้งนี้เหมือนเห็นได้ชัด
ก่อนที่จะหลงไป มีช่วงที่เห็นอกาการของจิตมัน อ่อนๆ มันจะอ่อนๆ โรยๆ ก่อนจะเคลิ้มไปค่ะ
พอเห็นมันก็หาย สังเกตได้ครั้งเดียวค่ะ แล้วก็หลงไป สลับกับรู้สึกตัว แต่ไม่ได้รู้สึกตัวถี่นะคะ

แล้วก็ มีช่วงที่รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวของท้องได้ชัดขึ้นกว่าครั้งที่แล้วค่ะ แต่ไม่สามารถจับนิ่งได้
จิตมันวนเวียนแต่ หลง ส่วนตอนเดิน ช่วงต้นนี่ดีค่ะ
มันชัดไม่ค่อยมีโมหะ สงบขึ้น สัก ไปกลับทางจงกลมนะคะ

จากนั้นสภาวะเดิมๆก็วนมาอีก แต่ที่เห็นรอบนี้คือ ความ พอใจ - ไม่พอใจ สลับกันไป พอใจการปฎิบัติ
ไม่พอใจการปฎิบัติ คิดก่อน แล้วพอใจ คิดก่อนแล้วไม่พอใจ หลงไป รู้ปุ๊ป ไม่พอใจ
ไม่พอใจ แล้วรู้ว่าไม่พอใจ แล้วมันก็พอใจที่รู้ ประมาณค่ะ งงไหมคะ ประมาณนี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:04 AM):

ไม่ค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:04 AM):

หลังก็ไม่ค่อยดีค่ะ

ขที่แท้จริง says (12:04 AM):

ปฏิบัติดีๆ โรคจะหายค่ะ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:04 AM):

ชัก ไม่รู้สึกตัว มารู้สึกอีกที สุดทางจงกลมกำลังจะตั้งท่าตั้งใจทำต่อ ให้รู้สึกตัวมากขึ้น หมดเวลา
อ่อ หมายถึงหลังๆของการปฎิบัติ ไม่ค่อยดีค่ะ พี่

สุขที่แท้จริง says (12:05 AM):

อ๋อ คิดว่าหลังไม่ดี

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:05 AM):

จบแล้วค่ะพี่รอบนี้ที่รู้สึกได้

สุขที่แท้จริง says (12:05 AM):

หมูเริ่มดีขึ้นนะ สติเริ่มชัดมากกว่าก่อนๆ

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:05 AM):

เหรอคะ หมูว่าวันนี้ มันมาครบเลย

สุขที่แท้จริง says (12:06 AM):

เริ่มจับพองยุบได้ พี่ว่าโดยรวมๆจ้ะ ไม่ใช่แค่วันนี้
มันจะเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา สภาวะมันจะสอนให้เราปล่อยวางน่ะ

คิดก็ให้รู้ว่าคิด คิดแล้วมันก็ผ่านไป มันจะแปรเปลี่ยนตลอดเวลา พอเราไม่สนใจมัน
ความคิดที่เกิดมันดับไวขึ้น มันเปลี่ยนไปเป้นอื่นอีก จริงมั๊ย


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:07 AM):

จริงค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:07 AM):

ค่ะ เขามาสอนเรา ว่าอย่าไปยึดมั่นถือมั่นใดๆ แล้วเราจะมีความคิดน้อยเรื่องลง
มันจะเห็นอาการของกายของลมหายใจที่เริ่มชัดเจนขึ้น
มันจะค่อยๆชัดขึ้นเรื่อยๆ ขยันแบบหมูก็ดีสิ จะได้ไปได้ไว
จริงๆแล้ว ปริยัตินี่เรามาศึกษาทีหลังได้ ทำแบบพี่น้ำก็ได้

ทำอย่างเดียว ไม่ไปสนใจอะไร ไม่ไปสนใจในคำเรียก
ของพรรค์นี้ ไม่แน่ค่ะ เราไม่อาจคาดเดาได้ อย่าประมาทค่ะ
ทำความเพียรต่อไป กอบโกยไปตอนนี้


Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:15 AM):

ค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 00:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 11



สุขที่แท้จริง says (10:04 PM):

คราวต่อไปนะ ถ้ามาแล้ว พี่น้ำไม่ตอบ ทำเลยค่ะ เดิน 50 นั่ง 20

felling says (10:05 PM):

หมูเพิ่งทำเสร็จเมื่อกี้ค่ะ 50/10 รอบแรกค่ะ หมูรายงานเลยนะคะ
วันนี้ สะบักสะบอมเลยค่ะพี่ ทุกขมาเล่นงาน

ทุกข์ทางกาย ปวดหัว ท้องร้อน คออึดอัด ทางใจ ก็เป็นพวก ไม่พอใจ จิตไม่พอใจ
เช่นก้าวขา เสร็จ จิตมันรู้สึกว่าก้าวขาไม่ดี พอเห็นแล้ว มันก็หลุดไป จริงๆ มันก็แวบขึ้นมา
แป๊ปเดียวแหละค่ะ ต่อจากแว่ปไม่พอใจความคิดก็หมุนต่อเลย แล้วก็สลับกับเวทนา ชาๆ ตามตัว

มีความเบลอด้วย ส่วนการนั่ง วันนี้ทดลองเปลี่ยนค่ะ เปลี่ยนจากนั่งเก้าอี้ มาขัดสมาธิ ที่เตียง
รู้สึกว่าสติดีกว่านั่งเก้าอี้นะคะ ไม่หลั บ

แต่ยังคิดเอื่อยๆ ส่วนใหญ่เป็นความคิดพิจารณาเรื่องการปฎิบัติ รู้สึกว่ายังพอเห็นท้อง
เห็นการเคลื่อนไหวได้ ไม่เหมือนเมื่อนวานแค่ช่วงต้นเห็นจิตไปคิดทัน

ช่วงหลัง มีเบลอๆ บ้าง วันนี้จะหัวหนักๆ ค่ะ เวทนาเยอะ ระหว่างตอนเดิน มีความกลัวผุดขึ้นมาด้วย
กลัวปฎิบัติไม่ดี ไม่ก้าวหน้า แต่ก็เห็นมันนะคะ พอมันหายไป
บางคั้งก็กลับมาใหม่ อย่างตอนพิมพ์อยู่นี้ก็เป็น

สุขที่แท้จริง says (10:10 PM):

มันปรุงน่ะ

felling says (10:10 PM):

มันจะผุดร้อนๆ ขึ้นมา เหมือนมันทนไม่ได้แล้วมันก็หายไป ค่ะ จบค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:11 PM):

ค่ะ ทีนี้นั่งบนที่นอนไปก่อนก็ได้ ต่อไปพี่จะปรับให้นั่งบนพื้น เดิน 50 นั่ง 20 ค่ะ เริ่มเลย

felling says (10:12 PM):

ค่ะพี่ เรียบร้อยค่ะพี่
ตอนเดิน รอบนี้ก็ต่างอีกแล้วค่ะ ช่วงต้น จิตมันแจ่มชัด กว่ารอบแล้ว แล้วก็ไม่ค่อยฟุ้งมาก
เห็นอาการก้าวเดินได้ชัดขึ้น พอเดินไป มันไปคิดพิจารณาการปฎิบัติเหมือนเดิมค่ะ กำหนดไม่ทัน

พอคิดปุ๊ป ว่าทำไมจิตแจ่มขึ้น เดินไปอีกไม่นาน ก็เริ่มมีเบลอแล้ว แต่ก่อนที่จะเบลอ
เห็นจิตมันเกรง ประมาณ ว่ากลัวอาการเบลอ เตรียมตั้งรับอะไรแบบนี้ค่ะ
ก็พยายามกำหนดรู้นหนอช่วย

สุขที่แท้จริง says (11:35 PM):

ดีแล้วค่ะ ถ้าทัน

felling says (11:36 PM):

อ่อ มันไม่ค่อยทันค่ะ เกิดไปแล้วแต่อารมณ ยังอวลๆ ไม่จบ กำหนดช่วงนั้น
แล้วก็ ตอนเดิน ช่วงที่ต้องกำหนดรู้หนอ หมูจำได้ว่าเราจะลองเปลี่ยนเป็นรู้เฉยๆ
เห็นจิตมันไม่พอใจ แน่นขึ้นมา กายแน่นน่ะค่ะ แต่ใจมันไม่ได้หนัก
ความไม่พอใจมันอยู่แป๊ปเดียวค่ะ ความคิดต่อทันที มันไปตรึก หาเหตุผลค่ะ

เห็นมันตรึก แล้วมันกัไม่พอใจอีกค่ะ ที่ไปหลงตรึก แล้วก็เปลี่ยนไปรู้สึกเวทนา ที่กาย
มีบางช่วงที่ กำหนดรู้ ไปจับความรู้สึกที่ลมหายใจและอาการเคลื่อนไหวของท้องคะ
ก็แปลกใจว่าไม ไปรู้ท้อง บางช่วง คิดถึงพี่น้ำ แล้วก็ซ่านๆ ตื้อๆ เกิดปีติ

คือรอบนี้หมูเห็น หลักๆ คือจิตมันชอบไปสรุปการปฎิบัติ มันชอบไปไม่พอใจการปฎิบัติ
มันไม่เป็นกลาง ส่วนนั่ง ก็หลงค่ะ หลงแบบ ไม่ได้หลับนะคะ

ตอนต้นของการนั่งกำหนดทันค่ะ ความคิดเข้ามากำหนดทัน ดูทันได้บ้าง
มันก็หายไป หายแล้วก็หลงไปคิด แป๊ปเดียวรู้สึกตัว ต่อด้วยไม่พอใจ ที่หลง
แล้วจากนั้นก็หลงไปอีก รอบหลังๆ ไม่ตื่นคะ แต่ไม่ได้หลับ แค่นี้ค่ะ

อ้อรอบนี้มันอยากเลิกปฎิบัติด้วยค่ะ เหมือนร้อนรนนิดๆ
ก็ดูไป ปฎิบัติ ยากกว่า 2-3 วันที่แล้วค่ะ อารมณืที่เข้ามามันเป็นแนวทุกข์

สุขที่แท้จริง says (11:43 PM):

ค่ะ สังเกตุนะ พี่ถึงบอกไง สภาวะมันจะวนๆ ซ้ำไปซ้ำมา

felling says (11:44 PM):

ค่ะใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:44 PM):

ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เด๋วจิตเราจะเริ่มปล่อยมันเอง ไม่ไปยึดติดกับสภาวะที่เกิดขึ้น
จะเริ่มแค่รู้มากขึ้นเรื่อยๆ มันเบื่อเหรอ อ้อมันเบื่อ
เบื่อเพราะอะไร เบื่อเพราะมันเดิมๆซ้ำๆ ชอบเหรอ อยากทำ เพราะอะไร รู้สึกมันดีขึ้นนะ


felling says (11:46 PM):

ใช่เลยค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:46 PM):

ทั้งหมดเกิดจากความคิดเราเข้าไปปรุงแต่งมัน

felling says (11:46 PM):

ค่ะพอดีก็ชอบ พอไม่ดีก็เบื่อ

สุขที่แท้จริง says (11:46 PM):

ใช่ค่ะ ความคิดเราทั้งนั้น

felling says (11:46 PM):

แล้วเปลี่ยนกันแทบจะ 2 - 3ก้าว

สุขที่แท้จริง says (11:47 PM):

เบื่อก้ให้รู้ว่าเบื่อ ชอบก้ให้รู้ว่าชอบ มันไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน หน้าที่เราคืออะไร
เดินให้ครบเวลา นั่งให้ครบเวลา ตรวจสอบตัวเองตลอดเวลา

สภาวะนนี้เกิดขึ้น ทันไหม ปรุงมันไหม หรือแค่ดูมัน
เมื่อดูมันแบบจริงๆจังๆ ไม่เอาเราเข้าไปเกี่ยวข้อง เราจะเห็นมันเกิดแล้วก็ดับ
มันมีแค่นั้นเอง แต่เมื่อมีเราเข้าไปข้องกับสภาวะที่เกิดขึ้น ไปแล้ว


felling says (11:49 PM):

ใช่ค่ะ ไปสุดกู่

สุขที่แท้จริง says (11:49 PM):

เบื่อหนอๆๆๆ เมื่อไหร่จะหมดเวลาหนอๆๆๆ เข้าใจค่ะ พี่เป็นมาก่อน

felling says (11:49 PM):

กำนาลิกาเลย

สุขที่แท้จริง says (11:49 PM):

เซงงงจังเฟ๊ยยย สารพัดมันจะคิดคำออกมา ปล่อยมันสิ
มันคิดอะไรปล่อยมัน


felling says (11:50 PM):

มันก็ปรุงด้วยค่ะว่าทำแบบนี้มีประโยชน์เหรอ ทำอะไรอยู่ ประมาณนี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:50 PM):

ใช่ค่ะ แล้วแต่มันจะปรุง

felling says (11:50 PM):

โหดจริงๆ ความคิดนี่

สุขที่แท้จริง says (11:50 PM):

แล้วพอได้คำตอบว่า ดูพี่น้ำสิ อย่างเหมือนพี่น้ำ แน่ะ

felling says (11:51 PM):

ค่ะพี่ เกิดปีติ มีแรงทำต่อ มันมีแค่นี้เอง

สุขที่แท้จริง says (11:52 PM):

แล้วหมูคิดดูละกัน สมัยก่อนน่ะ พี่ทำคนเดียว เดินคนเดียว ไม่มีใครมาคอยบอกเราว่า
ทำแบบนี้นะ กำหนดแบบนี้นะ คิดดูละกัน มันสุดๆแค่ไหน


felling says (11:52 PM):

โอ้โหพี่คะ มันสุดๆจริงๆค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:52 PM):

เข้าใจใช่ไหมคะ

felling says (11:52 PM):

เข้าใจมากค่ะ โดดเดี่ยวมากๆ

สุขที่แท้จริง says (11:52 PM):

ของได้มาง่ายๆมันไม่มีค่าหรอก ของที่ได้มายากมากๆ สุดแสนสาหัส นี่คุณอนันต์
เอาอะไรมาเปรียบเทียบไม่ได้เลย เพราะเรามีที่หมายแล้ว เรากำหนดชะตาชีวิตเราแล้ว

ดีกว่าปล่อยลมหายใจทิ้งไปวันๆ ใช้ลมหายใจที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์
ถึงจะต้องลำบากขนาดไหน เบื่อขนาดไหน ก้ต้องทำ

เวลาเบื่อ คิดสิ เฮ้ยยย ... เรานี่โชคดีนะ พี่น้ำยังอยู่ แนะนำตัวต่อตัว
ดูพี่น้ำสิ อ่านเรื่องราวแล้ว ทำแบบเขาได้ไหม
เหมือนนิยายน้ำเน่าสุดๆ เห็นป่ะ เท่านี้จะได้กำลังใจที่จะมุ่งมั่นต่อไป


felling says (11:55 PM):

ค่ะ หมูเข้าใจ เรื่องพยายามนี่หมู คิดว่าน่าจะได้อยู่
หมูไปแพ้พวก ทิฐิที่มันปรุง ว่า ทำแล้วไม่ก้าวหน้า ประมาณนี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (11:56 PM):

เข้าใจค่ะ หักลำมันสิ

felling says (11:56 PM):

เนี่ย ตัวสังหารเลย

สุขที่แท้จริง says (11:56 PM):

คิดแบบหักมุม ตัวอย่างมีให้เห็น พี่น้ำไงตัวอย่าง
เอาเรื่องพี่มาขบคิดเวลาท้อ เวลาเบื่อ เวลาเหนื่อย
หมูน่ะแค่วันละไม่กี่ชม. พี่น้ำอย่างต่ำ 10 ชม. กว่า


felling says (11:57 PM):

แหะ ๆ 10 ชั่วโมงนี่แบบว่า

สุขที่แท้จริง says (11:58 PM):

ใช่ เห็นภาพที่แตกต่างกันมากมาย ทำไมใช้เวลาเยอะ
เพราะขาดคนนำทาง ขาดการแนะนนำที่ถูกต้อง คลำทาง หาทางเอาเอง
คลำไปทีละจุด กว่าจะเข้าใจมัน กว่าจะผ่านมันไปได้


felling says (11:59 PM):

ช่วงนั้น ตอนที่ พี่น้ำ เกิดความรู้สึก เหมือนลอยคอกลางทะเลไม่รุตัวเองทำอะไรอยู่ พี่น้ำทำอย่างไรคะ

สุขที่แท้จริง says (11:59 PM):

ตอนนั้นเหรอ อดทนไง ทำเดิมๆซ้ำๆ เดินจงกรม นั่งสมาธิ เจริญสติอริยาบทย่อย
ไม่มีใครบอกอะไร ทำมันอย่างเดียว ไม่รู้อะไรทั้งสิ้น


felling says (12:00 AM):

ไม่รู้ว่าถูกหรือผิด

สุขที่แท้จริง says (12:00 AM):

ใช่ ไม่รู้อะไรเลย ทำแล้วดึกๆ มันง่วงมากนักใช่ไหม
สารพัดหาวิธีการไม่ให้ง่วง ทำทั้งคืน ออกมานอกบ้าน มาเดินนอกบ้าน


felling says (12:01 AM):

มีที่ปรึกษาไหมคะ พระอาจารย์ต่างๆ

สุขที่แท้จริง says (12:01 AM):

ไม่เคย จะไปปรึกษาาใครล่ะ ถามไปได้คำตอบเดิมๆ ทำไปเด๋วรู้เอง
มีแค่นี้จริงๆ ถามจนเลิกถาม

เพราะมันไม่ได้คำตอบเลยไม่รู้จะไปถามหาอะไร มันเลยไม่มีสงสัย
สงสัยไปก็เท่านั้น คำตอบเดิมๆ เหมือนท่องบทอาขยาน ทำไปเด๋วรู้เอง ไม่ต้องไปถามใคร


felling says (12:03 AM):

นั่นสิคะ

ขที่แท้จริง says (12:03 AM):

เดินนั่ง กะเวลาเอาเอง ไม่เคยมีใครบอกว่า ต้องเท่านี้นาที ไม่มีเลย
แค้นๆๆๆๆๆ ทำมันด้วยความเจ็บใจลึกๆ


felling says (12:04 AM):

แล้วพี่น้ำเริ่มมั่นใจว่าถูกทางเมื่อไรคะ ว่าที่ทำนี่ทำถูกแล้ว

สุขที่แท้จริง says (12:04 AM):

มั่นใจหรือ สังเกตุตัวเอง
มันสงบลง มันไม่อยากได้อะไรของใคร ใครจะมาด่า มันไม่ไปโกรธเขามากมาย
เรื่องกรรมนี่เชื่อฝังหัวเลย เรื่องเที่ยวต่างๆที่เคยเที่ยวมันเลิกเองหมด มันอยากอยู่แต่บ้าน


felling says (12:05 AM):

อืมมม กิเลสลดลง เราดูตรงนี้

สุขที่แท้จริง says (12:05 AM):

ใช่ กิเลสลด ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าคืออะไร รูปนามก็ไม่รู้จักเลยนะ ไม่รู้หรอกว่าอะไร
แล้วมันจะรู้เอง รูป นาม สมมุติน่ะ ไม่ต้องไปเรียนเลย


felling says (12:06 AM):

หมูก็ไม่รู้จักค่ะ รู้ตามตำราแต่ไม่เข้าถึงจิตถึงใจ ถามก็ตอบได้ แต่ไม่รู้สึก รู้แต่อารมณืที่เกิดขึ้น

สุขที่แท้จริง says (12:07 AM):

ใช่ค่ะ มันตอบแค่ตามตำรา แต่มันไม่รู้เข้าไปถึงใจ

felling says (12:08 AM):

อดทนๆๆๆๆ หมูจะอดทนต่อไป อ่อ

สุขที่แท้จริง says (12:08 AM):

ใช่อดทน ใครจะสอบอารมณ์แบบไหนช่างเขา เราดูสติเราเป็นหลัก

felling says (12:09 AM):

พี่คะ ภาวะรู้นี้มันก็ลืม กันได้หรือคะ ลืมว่าแค่รู้เป็นยังไง

สุขที่แท้จริง says (12:09 AM):

คืออะไรคะ อ๋อ พอถึงจุดๆหนึ่งน่ะ รู้นี่ก็แค่บัญญัติน่ะ

felling says (12:11 AM):

หมายถึง ตอนที่หมู ปฎิบัติ มีบางช่วงที่แค่รู้ได้ แล้วก็เออเราก็แค่รู้กอย่างก็ผ่าน
แต่พอเรามาปฎิบัติอีกรอบ มันจะ แค่รู้ ไม่ได้

สุขที่แท้จริง says (12:11 AM):

อ๋อ ... ใช่หมู แค่รู้แล้วผ่าน ปริยัติ เอาไว้สื่อสาร

felling says (12:12 AM):

แต่พอจะแค่รู้อีก มันแค่รูไม่ได้แล้วอะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:12 AM):

สภาวะนี่ของจริง วัดกันตรงนี้ผ่านมั๊ยผ่าน เราไปรุงมันเองน่ะหมู ดูดีๆสิ
คำว่าแค่รู้ ถอดออกมาแบบสมการน่ะ
ถอดออกมาทีละส่วน เวลาคิดอ่ะนะ แค่รู้ของเราคือรู้อะไร


felling says (12:13 AM):

รู้สิ่งที่เกิด รู้อารมณ์

สุขที่แท้จริง says (12:13 AM):

แล้วทำไมเราจึงไปคิดว่าเรารู้ รู้อารมณ์ แล้วอารมณ์คืออะไร

felling says (12:13 AM):

ทุกอารมณ์ที่เกิด

สุขที่แท้จริง says (12:14 AM):

เกิดเพราะอะไร

felling says (12:14 AM):

คืออะไรไม่ทราบอะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:14 AM):

ความคิดไง มันเกิดการกระทบ

felling says (12:14 AM):

ใช่ค่ะเกิดหลังความคิด

สุขที่แท้จริง says (12:14 AM):

เรารู้ลงไปบ่อยๆ ถอดมันออกมาแบบสมการ ไล่มาทีละขั้น ราก็ได้คำตอบ
อ๋อ เราไปคิดมันเอง มันเลยแค่รู้ รู้จริงๆ มันไม่มีคำเรียก มันจะดับไปอย่างเดียว
เห็นการเกิด แล้วก็ดับ มันมีแค่นั้น แต่ส่วนมากไปยึดติดกับศัพท์ เรียกนั่นเรียกนี่ นี่เอาไว้คุยกัน
เราศึกษาเพิ่มเติมได้


กำหนดเรา says (12:16 AM):

แม้แต่ความหลงตัวเองยังเป็นสภาวะเลย

สุขที่แท้จริง says (12:16 AM):

เราแค่จับสภาวะให้ทันเท่านั้นเอง
ใช่ แต่ใครล่ะจะรู้ ตัวนี้ละได้เฉพาะพระอรหันต์เท่านั้น

felling says (12:17 AM):

อย่างที่หมูเห้นความคิด แล้วพอใจ ไม่พอใจ หงุดหงิด พวกนี้ก็ถือว่า ถูกแล้ว

สุขที่แท้จริง says (12:17 AM):

ใช่ กิเลสไง

felling says (12:17 AM):

เพราะหมูรู้สภาวะ

สุขที่แท้จริง says (12:17 AM):

พอใจเพราะเราชอบ ไม่พอใจเพราะเราไม่ชอบ เราเฉยๆ เพราะเราแค่ดู
สภาวะมันสอนเราตลอดเวลา ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ อนัตตาไม่ต้องไปพูดถึง เห็นสองตัวนี่แหละ
มันจะค่อยๆปล่อยสิ่งที่เรายึดเอาไว้ หรืออยากจะทำคนเดียวแบบพี่ล่ะ เอาแบบนั้นไหม ทำเอง
ทุกข์โคดๆ สุดๆเลยดีกว่า


felling says (12:19 AM):

ไม่เอาค่ะ สยองมากๆค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:20 AM):

ถามไป เจอแต่คำว่า ทำต่อไปเด๋วรู้เอง

felling says (12:20 AM):

พี่น้ำคงแค้นน่าดู

สุขที่แท้จริง says (12:21 AM):

เซงซะไม่มี แต่พูดไม่ได้ นั่นคือครูบาฯ แค้นดิ แค้นโคดๆเลยช่วงนั้น ไม่ถามก็ได้

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:21 AM):

ทำให้ยิ่งฮึดหนักเลยใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (12:21 AM):

ไปวัดไหนๆเจอแต่คำตอบซ้ำซาก ใช่ค่ะ ไม่หลับไม่นอน ทำเองก็ได้( วะ )

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:22 AM):

รุนแรงมาก

สุขที่แท้จริง says (12:22 AM):

แบบนี้จริงๆนะ แค้นชิบเป๋งเลยช่วงนั้น บางทีนั่งร้องไห้เลย

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:23 AM):

ค่ะพี่ ถ้าไม่สู้ ก็คงโดนกิเลส กล่อมเลิก

สุขที่แท้จริง says (12:23 AM):

ไปต่อไม่ได้ ไปไม่ถูก โอ๊ยยยยยย กิเลสมันชวนเลิกตั้งหลายหน ทำมันไปทำมั๊ย

Learn how to live with the rain And be soaked with wonderful felling says (12:23 AM):

ใช่ๆ มันพูดแบบนี้เลย พี่น้ำปฎิบัติตั้งแต่อายุเท่าไรคะ

สุขที่แท้จริง says (12:28 AM):

พี่นะ ตั้งแต่เด็กนะ แต่ทิ้งๆขว้างๆ เพราะไม่รู้เรื่องอะไร มาทำจริงๆนี่ไม่กี่ปีนี่เอง
ตามบล็อกน่ะแหละหมู ที่ว่ามาทำจริง



อ่านต่อที่นี่ค่ะ
viewtopic.php?f=7&t=25996&st=0&sk=t&sd=a&start=15

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


แก้ไขล่าสุดโดย walaiporn เมื่อ 13 ก.พ. 2010, 23:36, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ก.พ. 2010, 22:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 26


felling says (8:11 PM):

ครั้งนี้ เดิน 80 นั่ง 40

สุขที่แท้จริง says (8:11 PM):

ไม่ค่ะ เดิน 60 นั่ง 50 ค่ะ พี่จะถามว่า เวลานั่ง 60 น่ะ ไหวมั๊ย

felling says (8:12 PM):

คือ เอาจริงๆ มันก็ฝืนน่ะค่ะ บางครั้งก็ มีลืมตามานั่งถอนหายใจบ้าง

สุขที่แท้จริง says (8:12 PM):

ประมาณไหนถึงจะพอดีคะ

felling says (8:12 PM):

อืม ตอนนี้สภาวะหมูน่าจะสัก 40 อะค่ะ คือ ตอน 40 -50 ก็เคยพอไหว

สุขที่แท้จริง says (8:13 PM):

งั้นเดิน 60 นั่ง 40 จริงๆแล้ว จะให้เดินมาก กลัวว่าจะเบื่อสะก่อน การเดินจงกรม สำหรับพี่นะ
พี่ว่ายิ่งเดินมากเท่าไหร่ยิ่งดี สมาธิมันจะตั้งมั่นได้ง่ายขึ้น เพราะความคิดมันกระจายไปกับการเดินแล้ว


felling says (8:14 PM):

สำหรับหมูรอบแรกเดินนานๆได้อยู่ค่ะ แต่รอบสองมันจะล้า

สุขที่แท้จริง says (8:14 PM):

เข้าใจค่ะ ร่างกายหมู ยังไม่พร้อม

felling says (8:14 PM):

แต่หมูก็ทำหมดละค่ะ ถ้ามันสมควรทำทำได้ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (8:14 PM):

งั้นเอาแค่นี้พอละกันค่ะ เด๋วหมูจะเบื่อสะก่อน พี่ไม่ชอบให้ฝืนใจทำค่ะ
ชอบให้ทำแบบธรรมชาติ เหมือนเราใช้ชีวิตประจำวัน หมูเลือกสภาวะเองได้นะ ปรับได้ บอกพี่ได้
แต่เท่าๆที่ได้คุยๆกันมา พี่เห็นว่า หมูก็ทำได้ดีนะ
คือหมูสามารอธิบายรายละเอียดแบบแยกแยะสภาวะได้ชัดขึ้นน่ะค่ะ


felling says (8:17 PM):

ค่ะพี่ เพราะเดินน่ะค่ะ เดินแล้วชัดดีน่ะค่ะ
งั้นรอบแรกหมูเดิน 60 นั่ง 40 นะคะ แล้วเด๋วมารายงานพี่น้ำ

ค่ะเดินแล้วมันมัวๆ ไม่ค่อยรู้สึกที่กายค่ะ จะเป็นพวกอารมณ์ พวกความคิด มาตลอดค่ะ
ขณะกำหนดก็ขึ้นมา ควบคุมไม่ได้คะ แล้วก็ ก้าวที่ 2 ของการเดิน รอบแรก เห็นความง่วงเข้ามาแล้วค่ะ
กำหนด แต่ความคิดก็เข้ามาแทรก อีกก่อนเห็นความง่วงดับ
รอบนี้จะไม่ค่อยเห็นการดับเป็นตัวๆ ค่ะ มันปะปน หายใจยาวๆ ช่วย

ตอนหายใจยาวๆ มันก็ยังไปคิด แล้วก็ เห้นอารมณกลุ่มเดิมๆ คือ ความไม่พอใจ
แต่ไม่ได้ไปคิดมันว่าทำไมไม่พอใจ รู้แต่อาการมันมีแรงอั้นๆ อึ๊ดๆ ขึ้นมาเหมือนจะสู้ๆในอก
มันไม่แรงเท่าไรคะ อึ๊ดๆ สั้นๆ เป็นระยะคะ มีแล้ว ก็ความคิดเข้ามาก็ละไปกำหนดความคิด
กำหนดไม่หายความคิดใหม่แทรก กำหนดต่อ สลับไปรู้สึกเท้าบ้าง รู้สึกเท้า นี่รู้แบบไม่ชัดค่ะ
และรู้ได้เป็นจุดๆ ยก ย่าง วาง ยกย่างว่า ไม่ได้รู้แบบต่อเนื่อง
ระหว่างยกย่างวางก็มีสภาวะ หลายๆอย่างแทรกตลอดอย่างที่เลาไปตอนแรกค่ะ

แล้วก็บางช่วง ลงไปคิดอยู่ ตอนกลับตัว จิตกลับชัดขึ้น มันไม่ได้ชัดเพราะเรากำหนดค่ะ
มันชัดของมันเอง แล้วก็เดินๆไป จนจบค่ะ

พอมานั่ง ก็ช่วงต้น ๆ มีความง่วง แต่ไม่มาก กำลังขึ้นมา ก็กำหนด มันขึ้นปนคิด
กำหนดๆไป ก็ไม่หลง แต่ไม่ชัดค่ะ เห็นกายเคลื่อนไหว ไม่เห้นท้องพองยุบ
เห็นเป็นกายเคลื่อนไหว บางครั้งกายเคลื่อนไหว เห้นชัดตรงบริการโครงกาย คือแขนสองข้าง
จากนั้นสลับไปจับความคิด คิดๆอยู่ สะดุ้งไป เพราะเวทนา ดูเวทนาอยู่ ก็สลับกลับมารู้ที่กาย

คราวนี้รู้ที่กาย เคลื่อนไหวเป็นโครงกายเหมือนเดิม แต่ไปจับแถวช่วงแผ่นหลัง
แล้วจิตก็เริ่มไปหลง หลงแบบเมื่อวานค่ะ คือไม่หลับ ไม่รู้นอก ไม่รู้ใน

สุขที่แท้จริง says (10:25 PM):

ค่ะ หายใจยาวๆไม่ได้ใช่มั๊ยคะ

felling says (10:25 PM):

ค่ะหายใจไม่ได้ค่ะ ไม่ระลึก ถึงการหายใจ
แล้วมันก็ผงะออกมา มันไม่แรงเท่าสะดุ้ง มัน ผงะออกมาเบาๆ

แล้วจากนั้นก็มีการหลงไปอีก มีเห็นมันวูบด้วยค่ะ ระลึกไม่ทัน แต่วูบไม่สุด รู้สึกตัวก่อน
ระหว่างนั่งๆหลังไปงอบ่อยมาก ก็ค่อยๆขยับตัวขึ้น หายใจยาวๆ

ชวงที่กขยับตัวขึ้น หายใจยาวๆแล้วนั่งเหมือนเริ่มใหม่ ค่ะ
ช่วงที่นั่งเหมือนเริ่มใหม่ก้พอดูการเคลื่อนไหวของกายได้แต่ไม่นานค่ะ
พอใกล้หมดเวลา จิตมันจะเริ่มรู้สึกว่าพอแล้ว ก็ขยับตัว ลืมตา พอดี 1 นาทีหมดเวลาค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:29 PM):

ค่ะ สติยังไม่ค่อยทัน แต่หมั่นรู้ลงไปละกันค่ะ

felling says (10:30 PM):

ค่ะพี่ อ้อวันนี้จิตมันไม่สู้ค่ะ มันฝ่อๆ
มันหดตัวๆ เข้าไปข้างใน อารมณืเหมือนไม่ทำอะไร

สุขที่แท้จริง says (10:30 PM):

ไม่เป็นไรค่ะ มันก็แบบนี้แหละหมู หมูคิดอะไรอยู่ล่ะ

felling says (10:31 PM):

คิดว่าเป็นเพราะผลกระทบ จากรอบตัว และจากความดีค่ะ

สุขที่แท้จริง says (10:31 PM):

นั่นสิ หมู ... ความอยากนี่ตัวร้ายนะ ทำให้เราทุรนทุราย เพราะมันไม่ได้ดั่งใจ


felling says (10:32 PM):

ค่ะพี่ วันนี้มันเลยเหมือนหมดแรง
ใช่ค่ะ แต่ว่า หมูไม่ได้ทุรนไปกับมันค่ะ คือมีหดเหี่ยวบ้าง
แต่เหี่ยวเพราะมันเหี่ยว ไม่ได้หายเหี่ยวอะค่ะ พอมันเริ่มไม่พอใจก็ดู ความไม่ใจ มันยังเป็นตัวเล็กๆ

สุขที่แท้จริง says (10:33 PM):

เริ่มต่อเลยค่ะ เดิน 60 นั่ง 30 พอ

felling says (10:33 PM):

ค่ะรอบนี้ มันไม่มัวตอนแรกค่ะ
แต่ว่า ความิดยังเยอะเหมือนเดิน ก็รู้ ลงไป สลับกับกำหนด
แล้วก็กำหนด ตัวหนึ่งแล้ว เช่นเวลาเดินๆไป มีความง่วง

กำหนดความง่วง อยู่ดีๆ ความคิดก็ผุดขึ้นมาเป็นคำพูด แล้วก็จบคำพูด
ก็มีหายใจยาวๆ คอยช่วยน่ะค่ะ

ระหว่างเดิน ก้อมีคำพูดขึ้นมาตลอด แต่มันเป็นคนละเรื่องกัน กำหนดไปด้วยน่ค่ะ
รอบนี้มี เบื่อ ไม่พอใจ หลงไปคิด

สุขที่แท้จริง says (12:08 AM):

มันเบื่อมาตั้งแต่รอบแรกแล้วว

felling says (12:09 AM):

ใช่ค่ะ กำหนดเบื่อ แล้วมันก็เปลี่ยนสภาวะไป แล้วหลังๆก็เข้ามาใหม่
แล้วก็คิดไปว่าเฮ้อ พี่น้ำเคยเป็นไหมนี่ แล้วก็เดินต่อไปอีกค่ะ
หลังๆ ออกเสียงช่วย ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ ทำรอบ 2 รอบค่ะ ก็ดีในช่วงแรก
ความคิดน้อยลงหน่อย แต่รอบหลังๆ เหมือนดีขึ้นจิตมันก้ไม่ไป ออกเสียงอีก มันดีไม่นานน่ะค่ะ
ก็ทำไปเรื่อยๆ อย่างนี้ ค่ะจนจบ

มานั่งต่อ อื้อหือ เริ่มต้นไม่กี่ลมหายใจ วูบ แล้วก็พอรู้สึกตัว
อีกสักพักก็หลงไปอีก หลงไป คิดแล้วเหมือนหลับในน่ะค่ะ
วูบลงไปสัก 2 ครั้งได้ เนี่ยค่ะ หมดเวลาไปกับการหลง

สุขที่แท้จริง says (12:13 AM):

ค่ะ สรุป ว่าไงคะ วันนี้

felling says (12:13 AM):

อ่า สรุปว่า สติถดถอยค่ะ แล้วก็ ทั้งที่ทำตลอด
มันก็ยังควบคุมไม่ได้ ใช้วิธีการเดิมไม่ได้

สุขที่แท้จริง says (12:14 AM):

ให้การบ้านนะคะ วันนี้ เวลาอรมณ์แจ่มใสแล้ว ให้หมูกลับมาอ่านทบทวนในการปฏิบัติวันนี้
แล้วพรุ่งนี้ สรุปมาส่งพี่น้ำด้วยค่ะ จิตหมูตอนนี้ไม่แจ่มใส เลยสองสภาวะมัวๆไม่ชัด
มีอะไรจะถามเพิ่มมั๊ยคะ


felling says (12:16 AM):

ไม่มีค่ะ ขอบคุณพี่น้ำเช่นเดิมนะคะ

สุขที่แท้จริง says (12:16 AM):

จ้าาาา จำคำพูดพี่ไว้นะคะ การเจริญสติปัฏฐาน
คำว่า สติถดถอยลงไปน่ะไม่มีหรอกค่ะ เพราะทำอย่างต่อเนื่อง บอกใบ้ให้แค่นี้นะคะ


felling says (12:17 AM):

ค่ะพี่ งั้นไว้ หมูพักแล้ว อารมณืดีขึ้น จะกลับมาทบทวน แล้วสรุปส่งให้พี่พรุ่งนี้ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (12:17 AM):

ค่ะ จะได้หัดฝึกอ่านสภาวะไปด้วยค่ะ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ก.พ. 2010, 01:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่ 27


felling says (9:06 PM):

ค่ะพี่ เสร็จแล้วค่ะพี่ 60/40
เดินวันนี้ ก็เป็นอารมกลุ่มเดิมๆ คือมีความง่วงเกิดขึ้น ระหว่างก้าวขา กำหนดรู้หนอ
แล้วจิตมันก็ไปดูอย่างอื่นต่อ เดิน ๆ อยู่ จิตรู้สึกที่เท้า อยู่ ความคิดก็ผุดขึ้นมาขัด
แล้วความคิดก็หายไป ก็วางเท้า

รู้สึกถึงการวางเท้า แต่ระหว่าที่เดิน มันไม่ได้เกิดแค่อารมณืเดียว
มันมีความ คิด และอารมณือื่นๆ อยู่ตลอดเวลา

ตอนเดิน กำหนด ขวา ย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ แต่พวกอารมณืที่ผุด ตลอดเวลา มันจะรู้ลงไป
รู้ลงไป ไม่ได้ใช้คำกำหนด แล้วก็เห็น บางๆ ว่า มันมี ตัวจงใจ ตัวจงใจทุก ก้าวขา จงใจก่อนก้าวค่ะ
แต่มันจางๆ เห็นได้บางมาก แล้วพอก้าวขาเสร็จ ก็มีตัว ที่เหมือนผลขอการจงใจ
ที่เหมือนมันสรุปผลของการจงใจ ประมาณว่าดีหรือไม่ดีประมาณนี้น่ค่ะ แต่มันบางมาก
และมันเป็นสภาวะของอารมณ์ ไม่ได้ขึ้นเป็นคำพูด

แล้วก็ เห็นว่าจิตมันรู้โน่นรู้นี่ อย่างเดินๆ รู้ขายก แต่เดี๋ยวคิด เดี๋ยวไปรู้เวทนา ที่ส่วนบน
เดียวไปรู้เวทนาที่ขา เดี๋ยวไปรู้อุณภูมิร้อนผ่าวเบาๆของกาย เด๋วไปรู้ถึงอารมรร
แล้วแต่ว่ามันจะไปจับตรงไหนค่ะ ช่วงหลังๆ มีมึนๆ หัวปวดๆหัวก็รู้ๆไปค่ะ

บางทีเดินๆอยู่ ทั้งที่ตั้งใจเดิน จิตมันก็ เบลอๆ ลอยๆ จากการเดิน เราก็รู้ว่ามันไม่ชัด
แล้วก็ เห็นว่ามันมีการเกร็งของกราม ในช่วงที่หลงไปคิดแล้วรู้ไม่ทัน เดินมีเท่านี้ค่ะ

ส่วนนั่ง ก็เริ่มมต้น รู้ภายเคลื่อนไหวได้บ้างแต่ไม่ชัดเจนค่ะ และไม่นาน มันจะไปหลง ท่าเดียว
หลงนี่ คราวนี้มีหลงไปคิดค่ะ แต่ความคิดไม่ได้เป็นคำพูด ออกมา มีมันสะดุ้งเบาๆ
แบบ " วับ " ค่ะถ้าถอดเป็นเสียงได้ พอ วับ ปั๊ป ก็รู้สึกตัว ก็หายใจยาวๆ ดูการเคลื่อนไหวใหม่

สักพักไปอีกแล้ว ทีนี้ มีช่วงหนึ่งที่ จิตมันระลึก ระลึกได้ว่า ตัวเราหายไป
มันทวนก่อนว่านี่เรากำลัง ทำอะไร อยู่ที่ไหน แล้วค่อยชัดขึ้นเรื่อยๆ ว่าอ่อ หลง
แล้วสุดท้ายของการนั่ง ก็กำลังวูบเลยค่ะ จบแล้วค่ะ อ้อ ทั้งนั่นทั้งเดินมีเบื่อด้วยค่ะ ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (11:04 PM):

พี่ถามนะคะ ชอบฟังเพลงมั๊ย หรือชอบฟังเทศน์

felling says (11:04 PM):

ชอบฟังเทศนมากกว่าเพลงค่ะ แต่ต้องเฉพาะบางองค์

สุขที่แท้จริง says (11:05 PM):

งั้นรอบนี้ ให้เปิดเสียงเทศน์ แล้วให้หมูเดินจงกรม หมูจะฟังเสียงเทศน์ไปด้วยก็ได้
แต่ต้องรู้ที่เท้า รู้ที่อริยาบท พี่อยากให้หมูพักน่ะ เดิน 60 นั่ง 40 เวลานั่งให้ปิดเสียงนะ
ให้เปิดเฉพาะเวลาเดิน


felling says (11:06 PM):

หมูเปลี่ยนเป็นเเจสดีกว่าเพราะถ้าฟังเทศมันจะไปสนใจคำเทศ

สุขที่แท้จริง says (11:07 PM):

ได้ค่ะ อะไรก็ได้ที่ฟังแล้วผ่อนคลาย ก่อนจะนั่งให้ปิดซะ ทำเลยค่ะ

felling says (12:53 AM):

เสร็จแล้วค่ะพี่ ตอนเดิน ก็อ่า มันก็รู้สึกถึงขาได้นะคะ ช่วงแรกๆ มันจะยัง ไม่ชิน
มีจิตมันจะมีแรงไม่พอใจ

สุขที่แท้จริง says (12:54 AM):

พี่จะดูสภาวะน่ะ พูดมาได้ค่ะ ตามความคิด

felling says (12:54 AM):

ค่ะ จิตมันมีแรงไม่พอใจ มีเหมือนหัวตึงๆ กรามเกร็งๆด้วย
แล้วก็ถ้าเป็นเพลงที่เราชอบก็จะผ่อนคลาย ในความผ่อนคลายมีความชอบใจเจืออยู่

แล้วบางทีก็สลับมารู้เวทนา เวทนาร้อนวูบที่ขาข้างซ้าย แล้วมันก็หายไป
เวทนาที่จุดอื่นๆ ของกาย แล้วมันก็หายไป

เดินไป มีความคิดขึ้นมาด้วย แต่ไม่สนใจกำหนด รู้ว่ามันมีเฉยๆ แล้วก็ตอนเดิน
ช่วงแรกๆ จะรู้สึกถึงการเดินโดย รู้ตอนยก ตอนวาง ตอนย่างจะไม่ค่อยรู้สึก
เดินนี่ ส่วนใหญ่จะเดินเร็วๆ แต่บางช่วงบางตอน ก็เดินปากลาง มีช่วง ที่รู้สึกถึงการก้าวขาได้ดี
มีสมาธิ แต่สมาธิไม่แรงมาก ประมาณ 2 รอบ แต่แยกรอบกันค่ะ

หลังๆ เดินๆไป เหมือนจะเต้น ตามจังหวะเพลง แต่ว่า ก็รู้สึกถึงขาและตัวที่เคลื่อนไหว
แล้วก็มีง่วง ง่วงนี้อยู่ตลอด แต่ไม่กำหนดแค่รู้แล้วเคลื่อนไหว บางครั้งก็ปิดตาเดินอะค่ะ
แล้วก็ ใจมันจะ ตามเพลง บางทีเพลงขึ้นเร็ว ใจมันก็มีอารมณืเคลื่อนไหว ตามเพลง
แต่บางครั้ง เพลงก็ไม่เข้ามาถึงใจ เพลงที่ไม่ได้ชอบน่ะค่ะ


เดินรอบนี้ รู้เลยว่าใจมันติดเครียดมา มีการตึง มีการไม่พอใจ แต่หลังๆก็คลายไป
แต่ไม่ใช้คำกำหนดเลย เพราะรู้สึกว่ากำหนดแล้วสภาวะมันจะตีกัน
แค่นี้ค่ะตอนเดิน ส่วนตอนนั่ง

สุขที่แท้จริง says (1:02 AM):

ถามนะคะ ระหว่างมีเพลง กับ ไม่มีเพลง สภาวะไหนชัดเจนกว่ากันค่ะ

felling says (1:03 AM):

ไม่มีเพลง สภาวะชัดกว่าค่ะ แต่มันจะเครียด
มีเพลง จะรู้การเคลื่อนไหวของเท้าได้ดีกว่า เพราะมันจะไม่ค่อย คิด

สุขที่แท้จริง says (1:04 AM):

งั้น ต่อไปจะทำสองแบบ คือ รอบแรก จะไม่มีเพลง เพราะเพิ่งมาจะไม่ค่อยเครียดใช่ป่ะคะ
รอบสองเราจะรู้สึกเหนื่อยๆเบื่อๆ


felling says (1:05 AM):

ใช่ค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:05 AM):

งั้นถ้าหมูมีเวลานะ ให้ก๊อปเพลงที่ชอบไว้ จะได้ช่วยให้จิตผ่อนคลายลง

felling says (1:06 AM)

ค่ะพี่ จะไปหาเพลงที่ชอบๆมา

สุขที่แท้จริง says (1:06 AM):

พี่เองก็ใช้วิธีนี้นะ

felling says (1:06 AM):

เราเดิน แบบว่าเหมือนเต้นนี่ ได้ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (1:06 AM):

ทำหลายๆรอบมันก็เบื่อเหกมือนกัน แต่เราต้องทำ ขอให้รู้ตัวค่ะ รู้เท้ากระทบพื้น
จะเดินแบบไหนไม่ผิดกฏ พี่เองเพลงไม่มีผลต่ออริยาบท


felling says (1:07 AM):

แล้ว ขาที่ย่างบางครั้งไม่ชัดแ ต่ชัดที่ยก กับกระทบนี่ได้ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (1:07 AM):

เพลงคือเพลง มันดีอยู่นะ ความคิดมันจะไม่ค่อยมี

felling says (1:07 AM):

พี่น้ำก็เป็นเหมือนหมูเหรอคะ ความคิดไม่ค่อยมี

สุขที่แท้จริง says (1:07 AM):

เป็นค่ะ พี่ไม่ค่อยชอบเดินจงกรม รอบแรกๆไม่เท่าไหร่ พอรอบที่สามเบื่อเป็นบ้า
แหมมมม คนธรรมดาๆนี่คะ


felling says (1:08 AM):
แต่มันก็ต้องทำจริงๆด้วยนะคะ หมูเห็นด้วยเลย ต้องทำต่อเนื่อง หมูอะถึงขนาดเดินเหมือนเต้นเลย

สุขที่แท้จริง says (1:08 AM):

ทุกวันนี้พี่ก็ทำเหมือนที่หมูทำ ทำยังไงก็ได้รักษาจิตเอาไว้
เพลงช่วยพี่ได้เยอะในเรื่องเดินจงกรม ความคิดมันไม่ค่อยมี
จิตมันไปอยู่ที่เท้า มันรู้นะ ตึกๆเข้ามาในใจ เดิน 2 ชม.ก็เดินได้


felling says (1:09 AM):

ใช่ค่ะ บางที่จิตมันก็ขึ้นๆลงๆตามเพลง
อย่างนี้มันก็มีสติ เหมือนกันแต่จะน้อยกว่าตอนไม่เปิดเพลงหรือเปล่าคะ

สุขที่แท้จริง says (1:10 AM):

มันจะแค่รู้ เสียงเพลงน่ะ ไม่มีผลต่อการเคลื่อนไหว แต่เหมือนมันช่วยให้สภาวะผ่อนคลาย
แล้วแต่นะหมู เอามาวัดกันไม่ได้หรอกค่ะ หมูต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง แล้วปรับเปลี่ยนเอา
ทำแบบนี้แล้วสังเกตุดู มันผ่อนคลาย สติรู้ตัวตลอดเวลา
กับไม่ใช้เพลง แตกต่างตรงไหน วิเคราะห์เองได้ค่ะ ส่วนเวลานั่งต้องเงียบอย่างเดียว


felling says (1:12 AM):

ส่วนนั่ง นะคะ ก็ยังหลงไปเหมือนเดิมค่ะ มีวูบ มีสะดุ้งเบาๆ พอมันสะดุ้งเบาๆ
ก็รู้สึกตัวแล้วหายใจยาวๆช่วย รู้การเคลื่อนไหวของกายได้ แต่ว่าสั้นๆ มีช่วงหนึ่งหลงไป
แล้ว ก็มารู้ถึงกายนได้อีกแต่มันน้อยมาก แล้วก็หลงไปอีกค่ะ อ้อมดกัด มดจริงๆ ก็ดูไปค่ะ
ตอนกัด ก็ใจมันสะเทือนตาม กายก็สะดุ้ง แต่ก็แป๊ปเดียวใจก็สบาย แล้วก็กลับมาสะดุ้งอีก
ตอนมันกัดซ้ำ ตอนหลังทนไม่ไหว เลยหลับตาเอานิ้วเขี่ยมันออก

เนี่ยค่ะ ตอนนั่งมีแค่นี้ ที่หลงก็มัน หลงไปคิด
แต่คิดแบบเบาๆ แล้วมันก้รู้ตัวแบบเบาๆ บางทีแทบแยกไม่ออก

สุขที่แท้จริง says (1:15 AM):

ไม่มีเคลิ้ม

felling says (1:15 AM):

ระหว่างคิดกับรู้ตัวมันแนียนๆ ไม่นะคะ

สุขที่แท้จริง says (1:16 AM):

สติเริ่มทัน

felling says (1:16 AM):
เคลิ้มนี่คือเหมือนเรากำลังจะหลับใช่ไหมคะ

สุขที่แท้จริง says (1:16 AM):

ใช่ค่ะ

felling says (1:16 AM):

ไม่อะค่ะ

สุขที่แท้จริง says (1:16 AM):

ค่ะ การบ้านเมื่อวาน

felling says (1:16 AM):

ค่ะพี่ไปอ่านดูแล้วค่ะ ก็เลยรู้สึกว่า จริงๆก็มีสตินะคะ บอกสภาวะได้ชัด
เห็นหลายอย่าง เพียงแต่เป็นสภาวะที่เราไม่ชอบ เราเลยคิดว่ามันถดถอย

สุขที่แท้จริง says (1:17 AM):

ความพอใจ กับ ไม่พอใจ

felling says (1:17 AM):

ค่ะพี่ มันทำให้คิดว่าเราไม่ก้าวหน้า หรือตกต่ำ

สุขที่แท้จริง says (1:17 AM):

หมู ... วันใดหมูเห็นสภาวะทุกอย่างไม่เที่ยง หมูจะผ่อนคลายมากกว่านี้
สิ่งที่หมูพูดๆมา มันคือสิ่งที่เก็บไว้ในใจ มันจะถูกปล่อยออกมาตามความคิด
จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรเลย มันเกิด แล้วก็ดับ แล้วมันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
บางทีก็เป็นไปตามที่เราคิด ความคิดนี่ เราไปห้ามมันไม่ได้


felling says (1:19 AM):

ค่ะพี่ ห้ามไม่ได้ แต่จิตมันก้อไปห้ามเอง

สุขที่แท้จริง says (1:20 AM):

พอมีเสียงเพลง ความคิดมัวๆไม่ชัด เราจึงไม่รู้สึกอะไรกับมัน ทั้งๆที่มันมีอยู่
เราเลยไม่ไปเครียดกับการเดิน พี่ถึงบอกให้หมูหาเพลงที่ชอบ
แล้วเราจะค่อยๆลดเพลงลง ตอนนี้ปรับสภาพก่อน เพราะหมูเหนื่อยกลับมาด้วย
แถมทำตั้งสองรอบ ถ้ารอบเดียวมันก็ไม่มีปัญหาเท่าไหร่หรอก แต่พี่เห็นด้วยนะที่หมูทำสองรอบ


felling says (1:22 AM):

ค่ะ หมูก็ว่า ดี

สุขที่แท้จริง says (1:22 AM):

ทำแบบสบายๆก็ได้แบบสบายๆค่ามันต่างกัน อดทนนะ

felling says (1:22 AM):

สติ ยังน้อย ค่ะพี่

สุขที่แท้จริง says (1:23 AM):

ค่ะ สตินี่สำคัญมากๆ บททดสอบมีตลอดเวลา

felling says (1:23 AM):

หมูอดทนได้

สุขที่แท้จริง says (1:23 AM):

ใจเรานี่แหละ ไปเกาะเกี่ยวกิเลสมันเข้ามา

felling says (1:23 AM):

ค่ะพี่ ช่วงนี้หมุก็มีกังวล มาจาก สิ่งรอบข้างค่ะ หมูตั้งใจปฎิบัติทุกวัน
กะทำไปตลอดเลย ไม่มีกำหนด จนกว่าจะเอาตัวรอด
ซึ่งก็ ทำให้ตารางชีวิตมันเปลี่ยนไป เพื่อน ก็เริ่มบ่น และถามกัน
พี่น้ำคะ ถ้าหมูมีเหตุให้ปฎิบัติที่บ้านไม่ได้ หมูขออนุญาติส่งการบ้านทางโทรศัพท์นะคะ

สุขที่แท้จริง says (1:41 AM):

ได้ค่ะ กว่าจะเข้าที่ยากมาก

felling says (1:44 AM):

ไม่อยากคิดเลยเรื่องหยุด เวลาปฎิบัตินะคะ หมูคิดถึงบทหนึ่ง ของคำสอนของพระพุทธเจ้าขึ้นมาลางๆ
ที่ท่านบอกว่า ให้มีสติ ประเดุจ คนที่ถืออะไรสักอย่างแล้วมีเพชรฆาตตามหลัง
หากไอ้ที่ถือตกลง เพชรฆาตตัดหัว

สุขที่แท้จริง says (1:45 AM):

อ่านแล้วตื้อๆนะ

felling says (1:46 AM):

ทำไมคะพี่

สุขที่แท้จริง says (1:46 AM):

กิเลสมันจ้องจะงาบเราตลอดเวลา

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 18 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 29 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร