ความสุข อยู่ที่ไหน

โดย...นาวาเอก(พิเศษ) วุฒิ อ่อนสมกิจ
พิมพ์ลงในนิตยสาร “ธรรมจักษุ”
ฉบับเดือน เมษายน 2546


ถ้าถามว่าความสุขอยู่ที่ไหน? คำตอบก็คงจะแตกต่างกันออกไป
เด็กๆ จะตอบว่าความสุขอยู่ที่ได้เล่น
หนุ่มสาวจะตอบว่าความสุขอยู่ที่การได้เที่ยวเตร่
ผู้ใหญ่จะตอบว่าความสุขอยู่ที่ได้ทำงาน
ผู้สูงอายุก็จะตอบว่าความสุขอยู่ที่ได้คิดถึงความหลัง
แต่คำตอบนี้ย่อมไม่ถูกแท้เสมอไป
เพราะเด็กที่ไม่มีความสุขในการเล่นก็มี
หนุ่มสาวไม่มีความสุขในการเที่ยวเตร่ก็มี
ผู้ใหญ่ที่ไม่มีความสุขในการทำงานก็มี
และผู้สูงอายุไม่มีความสุขในการคิดถึงความหลังก็มี
ถ้าจะให้ถูกแท้จริงแล้ว เด็กจะมีความสุขก็ต่อเมื่อได้เล่นสิ่งที่พอใจ
หนุ่มสาวจะมีความสุขก็ต่อเมื่อได้เที่ยวเตร่กับคนที่พอใจ
ผู้ใหญ่จะมีความสุขก็ต่อเมื่อได้ทำงานที่พอใจ
และผู้สูงอายุจะมีความสุขก็ต่อเมื่อได้คิดถึงความหลังที่น่าพอใจ

จากคำตอบนี้ เป็นอันจับประเด็นได้ว่าความสุขอยู่ที่ความพอใจ
ปัญหามีอยู่ว่า คนเราคงไม่ได้รับสิ่งที่พอใจได้ทุกอย่างทุกเวลา
เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำอย่างไรจึงจะมีความพอใจ
ได้คำตอบก็อยู่ที่คำว่า "พอใจ" นั่นเอง
คือ ถ้าทำใจให้รู้จักพอ ก็จะเกิดความพอใจขึ้นมาเอง

การทำใจให้รู้จักพอนั้นมี 2 วิธี

วิธีแรก คือ อยากได้อะไรที่น่าพอใจ
ก็แสวงหาสิ่งนั้นมาสนองความอยากจนกว่าใจจะพอ,
วิธีนี้เป็นวิธีที่คนทั่วไปชอบทำ แต่ไม่มีใครทำได้สำเร็จ
เพราะความอยากนั้น เหมือนกับไฟเอาเชื้อใส่เข้าไปเท่าไรก็ไม่มีวันพอ
และคนส่วนมากก็มีความสามารถในขีดจำกัด
จึงไม่อาจแสวงหาสิ่งที่น่าพอใจมาสนองความอยากได้ทุกกรณีไป

วิธีที่ 2 ให้รู้จักพอในสิ่งที่มีคือเมื่อไม่มีสิ่งที่ตนพอใจ
ก็จงพอใจในสิ่งที่ตนมี
วิธีนี้ทำยาก แต่ก็มีหวังสำเร็จได้ถ้าทำจริง
เพราะสิ่งที่จะต้องทำ ก็มีเพียงแค่ควบคุมความต้องการของตัวเอง
ให้อยู่ในขอบเขตเท่านั้น

เมื่อสามารถควบคุมความต้องการของตัวเองให้รู้จักพอในสิ่งที่ตนมีได้แล้ว
ความพอใจซึ่งเป็นพื้นฐานแห่งความสุขก็เกิดขึ้นมาเอง
โดยไม่ต้องเที่ยววิ่งหาความสุขจากที่ไหนๆเลย


คัดลอกจาก... http://mahamakuta.inet.co.th/T-BOOK/april-46.html

รู้จัก "ทำใจ" ให้ "พอใจ" ในสิ่งที่ตัวเองมี ก็จะ "มีสุข"

สาธุ !!! ครับ คุณ ลูกโป่ง

เจริญในธรรมครับ

ความทุกข์เกิดที่ใจ และดับได้ที่ใจเช่นกัน

พอใจในความพอเพียง

สาธุครับ

อนุโมทนาครับ