กิเลสกับธรรมเป็นคู่แข่งขันกัน
การปฏิบัติธรรมให้ได้ผลเท่าที่ควร
พึงทราบจริตนิสัยของตนก่อนว่าหนักไปทางใด
เพราะกิเลสกับธรรมเป็นคู่แข่งขันกัน
เหมือนนายแพทย์ผู้ฉลาด
ก่อนวางยาคนไข้ก็ตรวจดูสมมุฏฐานพร้อมทั้งอาการของโรค
แล้วค่อยวางยาให้ตรงกับสมมุฏฐานของโรค ฉะนั้น
เช่น จริตหนักไปทางเบียดเบียนโหดร้ายต่อผู้อื่น
ควรเจริญเมตตาสงสารเพื่อเป็นเครื่องลบล้างกัน
ความเบียดเบียนโหดร้ายเมื่ออบรมด้วยธรรม
คือ ความเมตตาแล้ว จะกำเริบรุนแรงไปไม่ได้
นับวันจะอ่อนโยนสงสารต่อเพื่อนมนุษย์
และสัตว์โลกด้วยกันโดยถ่ายเดียว
อนึ่ง สิ่งใดเป็นไปเพื่อขัดขวางตัดรอนความดี
และขัดขวางจิตใจไม่ให้สะดวกในการประพฤติความดี
เมื่ออนุโลมแล้ว ยิ่งกำเริบรังควานใหญ่
เหมือนคนไข้ชอบอาหารแสลงแก่โรค
เมื่อรับประทานลงไปยิ่งทำให้โรคกำเริบรุนแรง
ฉะนั้น สิ่งนั้นเรียกว่ามาร
มารนี้ท่านจำแนกไว้มี ๕ คือ กิเลสมาร ขันธมาร
มัจจุมาร เทวปุตตมาร และ อภิสังขารมาร
มารนี้ท่านให้นามว่า ธรรมเหมือนกัน แต่เป็นธรรมฝ่ายชั่ว
และเป็นคู่แข่งขันกันกับธรรมฝ่ายดี
ผู้ปฏิบัติเพื่อธรรมฝ่ายดีจึงต้องรบกับศัตรูเหล่านี้ให้ได้ชัยชนะ
หนังสือธรรมคู่แข่งขัน : ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด
คัดลอกจาก...คุณjsp
http://www.watthummuangna.com/board/arc ... t-961.html
(สู้กับกิเลส) 
