นิทานเรื่องที่ 1

ยักษ์ตัวใหญ่
(จงทำใจให้สงบบ้าง)

สมัยโบราณ วันหนึ่ง.....
บุรุษผู้หนึ่งทำงานในสวน ขุดดินไปเรื่อยๆ
จอบกระทบของแข็ง เกิดเสียงดังขึ้น
บุรุษผู้นั้นเอะใจ จึงค่อยๆ ขุดดิน
อย่างระมัดระวัง

ตะเกียงเก่าๆ อันหนึ่ง ปรากฏแก่สายตา
เอาผ้ามาเช็ดๆ ทำความสะอาด
ยักษ์ตัวใหญ่ โผล่ขึ้นมาในอากาศ
แล้วตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ
และขอบคุณที่ทำให้เขาเป็นอิสระ
ปวารณาตัวว่าจะรับใช้บุรุษผู้นั้นตลอดไป



แต่มีข้อแม้ว่า...............
ต้องมีงานให้ทำตลอด เพราะผมจะอยู่เฉยๆ ไม่ได้
ถ้าไม่มีงานทำ ว่างจากงาน ผมจะกินท่านเป็นอาหาร
บุรุษผู้นั้นก็พิจารณาดูแล้วว่า
น่าจะดีหากมีใครสักคนคอยรับใช้เรา
ยักษ์ย้ำอีกครั้งว่า ต้องมีงานให้ทำตลอดนะ

ผมว่างงานเมื่อไร...............
หมายถึงความตายของท่าน
บุรุษผู้นั้นคิดแล้วคิดอีกว่า
ไม่น่าจะมีปัญหา มั่นใจว่าสั่งงานให้ทำตลอดได้
ไม่ยากอะไร จึงตกลงกัน



.....ตั้งแต่วันนั้น
บุรุษกับยักษ์ตัวใหญ่ก็กลายเป็นคู่ชีวิตกัน
จวบจนทุกวันนี้..... ยักษ์ถามว่า ให้ทำอะไรก่อน.....
บุรุษผู้นั้นอยากได้บ้านหลังใหญ่ๆ สักหลังหนึ่ง
มานานหลายปี เลยสั่งว่า สร้างบ้านหลังใหญ่.....
ยักษ์รับคำสั่งแล้วก็เนรมิตบ้านใหญ่ขึ้นมา
ในเวลาพริบตาเดียว อ้าว สร้างบ้านใหญ่ๆ
คิดว่าใช้เวลาอย่างน้อย 2-3 ปี

ยักษ์ตัวใหญ่ถามว่า จะให้ทำอะไรต่อครับนาย
อื้อ..... ขอสระน้ำใหญ่หลังบ้าน
ยักษ์ตัวใหญ่เนรมิตสระน้ำในทันที
ให้มีถนนใหญ่เข้าบ้าน แล้วสองข้างทางมีป่าใหญ่ร่มเย็น
ยักษ์ตัวใหญ่ก็เนรมิตถนน สร้างป่า ขึ้นทันที

ตั้งแต่วันนั้น บุรุษผู้นั้นคอยคิดสั่งงาน
ตลอดทั้งวันทั้งคืน ยืน เดิน นั่ง นอน
อยู่ในห้องน้ำ และแม้ว่ากำลังนอน



ต้องสั่งงานตลอดว่า...............
อยากได้... อยากมี... อยากเป็น... อย่างนี้... อย่างนั้น...

จนในที่สุด เสมือนว่าเป็นทาสของยักษ์แล้ว เป็นทุกข์จริงๆ
วันหนึ่งฉุกคิดได้สั่งว่า ตั้ง เสาต้นหนึ่ง สูงๆ หน่อยๆ
แล้วให้ยักษ์ตัวใหญ่ค่อยๆ ปีนขึ้นจนถึงยอด
ยักษ์ตัวใหญ่ตะโกนถามว่า ให้ทำอะไรต่อ...............

สั่งไปว่า ค่อยๆ ลง ไม่ต้องรีบร้อนอะไร ค่อยๆ
ขึ้น..... ค่อยๆ ลงอยู่อย่างนั้น
ตั้งแต่วันนั้น บุรุษผู้นั้นก็มีเวลาพักผ่อนสมอง
สงบ สบาย สบายใจ มีความสุข



ยักษ์ตัวใหญ่ คือ ความคิด
เสาสูงๆ หมายถึง ลมหายใจ
ลมหายใจเข้ายาว ลมหายใจเข้ายาว.....
ให้มีสติสัมปชัญญะ ความรู้สึกตัวทั่วพร้อม
ลมหายใจออกยาว ลมหายใจเข้ายาว
ให้ติดต่อกัน ต่อเนื่องกัน
เมื่อจิตใจสงบปราศจากนิวรณ์แล้ว
เราสามารถรู้แจ้ง เห็นจริง ตามที่เป็นจริงได้



คัดลอกบางตอนมาจาก ::
หนังสือ...ความสุขสูงสุด (ฉบับปีมะเส็ง)
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=20090