วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 04:42  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=7



กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ม.ค. 2009, 16:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 พ.ค. 2004, 19:46
โพสต์: 2305

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


รูปภาพ

ทุกข์เพราะลูกตาย
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก


ลูกที่แสนดี แสนจะน่ารัก
ใครเห็นใครก็รัก ใครเห็นใครก็เมตตา
วันหนึ่ง เกิดอุบัติเหตุ
ลูกรัก..... ตายจากไป

พ่อแม่ทุกข์แทบขาดใจ
แทบจะตายตามลูกไปด้วย แทบจะเสียสติ
หมดอาลัยในชีวิต..... คิดจะขับรถเร่ร่อนไปเรื่อยๆ.....

พระอาจารย์สอนดังนี้

ถ้าพูดถึงความจริงเราก็ไม่รู้ว่า
ผู้ตายจะไปเกิดที่ไหน เป็นสุคติ หรือทุคติ
แต่เท่าที่ฟังจากคุณโยมพูดว่า ลูกของคุณโยมเป็นเด็กดีจริงๆ
ตั้งแต่เกิดมาชาตินี้ไม่เคยทำชั่วเลย ทำแต่ความดีตลอด
พ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูงที่ใกล้ชิดเขา เขาทำให้ชื่นอกชื่นใจทุกคน
และใครๆ ก็รักเขา เขาเป็นคนที่รักสัตว์ เมตตาสัตว์
ไม่เคยเบียดเบียนสัตว์

ถ้าคุณโยมเชื่อมั่นในความดีของลูกอย่างนั้น
ก็ไม่ต้องเศร้าโศกเสียใจ
ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ต้องสงสารลูก
ถึงเวลาแล้ว เขาก็ต้องจากเราไป
ตามเหตุ ตามปัจจัย


มันก็พอดีพอเหมาะของมัน
อันนี้เราก็ต้องยอมรับความจริง
ยอมรับความพอดีของมัน
ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามเหตุปัจจัยที่สมบูรณ์เสมอ
ถ้าเราเชื่อมั่นในความดีของลูกอย่างนั้นแล้ว
เราก็ไม่ต้องเสียใจ และห่วงสงสารลูกหรอก
เขาคงไปดีแล้วนะ

อย่าคิดว่าเขาเป็นลูกของเราจริงๆ
อย่าคิดว่าลูกเกิดขึ้นมาในโลกนี้เพราะพ่อแม่ช่วยกันผลิตขึ้นมา
ความจริงจิตวิญญาณของลูก ก่อนเกิดมาเป็นลูกของเรา
เขาท่องเที่ยวไปในวัฏสงสารมาเป็นหลายภพหลายชาติ
ด้วยการสร้างทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว
โดยมากเราเรียกกรรมดีเป็นบารมี กรรมชั่วว่าเป็นกรรม
ความผูกพันในอดีตชาติเป็นเหตุ
จิตวิญญาณของเขาจึงมาอาศัยเราเกิด
มาเป็นลูกเป็นการชั่วคราวเท่านั้น
อันนี่แหละคือความหมายที่พูดว่า "เขาไม่ใช่ลูกของเราจริงๆ"
เขาเป็นตัวของเขา มันมีอยู่ตั้งแต่เอนกชาติ

ความตายไม่ใช่อะไร
คล้ายกับเราส่งลูกไปศึกษาต่อต่างประเทศ
เพื่อความก้าวหน้าของลูก
เพื่อเป็นการสร้างบารมีของลูก

รักลูก หวงลูก เอาไว้ใกล้ๆ ตัวตลอดเวลา
รักลูก ผูกลูก เอไว้ที่บ้าน..... เป็นการกีดกันไม่ให้เขาก้าวหน้า
ไม่ดีกับลูกนะ

โบราณาจารย์สอนว่า
ถ้ารักลูกต้องส่งลูกไปศึกษาในสำนักต่างๆ ที่อยู่ไกลๆ
ต้องให้ลูกไปทัศนะศึกษาในที่ไกลๆ
เหมือนกับลูกของเราเก่ง
จึงจำเป็นต้องจากเราไปเพื่อศึกษาต่อ
เพื่อความก้าวหน้า
เพื่อสร้างบารมีเพิ่มเติม

เรื่องความตาย ความเกิด
คล้ายกับการนั่งเครื่องบินไปต่างประเทศ

ผู้ส่งเสียอกเสียใจร้องไห้กันด้วยความอาลัยอาวรณ์
อย่างพวกเรานี้แหละ
แต่ผู้ไปอาจจะไม่เป็นอะไรเลย
ตรงกันข้ามเขาอาจจะตื่นเต้นกับโลกใหม่
อย่างน้อยผู้รับก็ยินดีต้อนรับ ดีอกดีใจกัน
ดังที่ลูกสุดที่รักของเราไปเกิดนั้นแหละ

ถ้าเราเชื่อมั่นในความดีของลูก ในบารมีของลูก ไม่ต้องเสียใจ
ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องสงสารลูก แทนที่จะเสียใจ เราน่าจะภูมิใจด้วยซ้ำ
ความจริง อะไรๆ เขาก็ต้องรับผิดชอบเอง
ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามเหตุปัจจัยที่สมบูรณ์เสมอ

ส่วนเราก็ต้องรับผิดชอบด้วย
ถ้าเรารักลูกจริง..... ต้องทำใจให้สงบสุข
คิดดู..... ลูกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม
เมื่อเขารู้ว่าพ่อแม่ของตนมีความทุกข์มาก
เขาจะรู้สึกอย่างไร

ความทุกข์ของพ่อแม่คือความทุกข์ของลูก
ถ้าเรามีความสุขสบาย เขาก็สบายใจ ไม่ต้องห่วง
เพราะฉะนั้น หน้าที่ของเราคือ
ทำความสงบสุขให้เกิดขึ้นแก่ตน

...........................ถ้าเรารักลูกจริงนะ...........................

อีก 3 ปีต่อมา โยมพบพระอาจารย์ กราบนมัสการว่า
พอคิดได้ดังที่พระอาจารย์สอน ความทุกข์ก็ดับไป จิตใจสบาย
อยู่อย่างมีความสุขได้ คิดถูกดับทุกข์ได้..... ดังนี้


คัดลอกบางตอนมาจาก
หนังสือ...ทุกข์เพราะคิดผิด
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=20096

.....................................................
ศรัทธาในพระพุทธศาสนายิ่ง...ปรารถนาจะช่วยสืบต่ออายุพระพุทธศาสนา


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 15 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร