ผู้สุจริต...ย่อมผ่องใส
ผู้มีความสุจริต...
คือ คิดสุจริต พูดสุจริต ทำสุจริต
แม้จะเพียงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
ชั่วเวลาใดเวลาหนึ่ง
แล้วลองพิจารณาใจตัวเอง
...ตลอดเวลานั้น
จะพบความผ่องใสไม่เศร้าหมอง
เพราะผู้มีความสุจริตเท่านั้น
เป็นผู้ที่ไม่ต้องรับรู้ความจริงว่า
ตนคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี...อันเป็นบาป
“บาป” นั้น...
ส่วนหนึ่งเข้าใจกันว่าหมายถึง...
การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเขาเท่านั้น
แต่ที่จริงมีความหมายกว้างกว่านั้น
การทำความเดือดร้อนให้เกิดแก่คน...สัตว์
...ล้วนแต่เป็นบาปทั้งสิ้น
เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำทั้งสิ้น
เพราะเมื่อบุคคลใดกระทำแล้ว
ย่อมเป็นไปตามพุทธศาสนสุภาษิตว่า...
“ตนทำบาปเอง...ย่อมเศร้าหมองเอง”
: ธรรมนิพนธ์
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
