ปัญญาในการทรงจำธรรมที่ได้ฟังมาแล้ว เป็นสุตมยญาณ [ญาณอันสำเร็จมาแต่การฟัง]
ปัญญาในการทรงจำธรรมที่ได้ฟังมาแล้ว เป็นสุตมยญาณอย่างไร
ปัญญาอันเป็นเครื่องทรงจำธรรมที่ได้ฟังมาแล้ว คือ เครื่องรู้ชัดธรรมที่ได้ฟังมาแล้วว่า

ธรรมเหล่านี้ควรรู้ยิ่ง
ธรรมเหล่านี้ควรกำหนดรู้
ธรรมเหล่านี้ควรละ
ธรรมเหล่านี้ควรให้เจริญ
ธรรมเหล่านี้ควรทำให้แจ้ง

ธรรมเหล่านี้เป็นไปในส่วนแห่งความเสื่อม
ธรรมเหล่านี้เป็นไปในส่วนแห่งความตั้งอยู่
ธรรมเหล่านี้เป็นไปในส่วนแห่งความวิเศษ
ธรรมเหล่านี้เป็นไปในส่วนแห่งการชำแรกกิเลส

สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง
สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์
ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา

นี้ทุกขอริยสัจ
นี้ทุกขสมุทัยอริยสัจ
นี้ทุกขนิโรธอริยสัจ
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ

เป็นสุตมยญาณ

อ้างอิง:
(๑) มหาวรรค ญาณกถา พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๓๑ ข้อที่ ๑ หน้า ๕
https://84000.org/tipitaka/v.php?B=31&A ... agebreak=0

จินตามยญาน คือ การคิด
https://84000.org/tipitaka/pitaka2/v.ph ... 501&Z=7015

ภาวนามยญาณ คือ ปัญญาสำเร็จด้วยการอบรม
https://84000.org/tipitaka/pitaka2/v.ph ... 501&Z=7015