22780.อานิสงส์การบูชาพระบรมสารีริกธาตุ

อมัย

อานิสงส์การบูชาพระบรมสารีริกธาตุ

เรื่องปัจจุปัฏฐากสัญญกเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 405 – 408

พระเถระรูปนี้เมื่ออดีตชาติเป็นยักษ์ เมื่อพระพุทธเจ้า อัตถทัสสีดับขันธปรินิพพานแล้ว ตนเองได้ยินพระอัครสาวกสอนว่า การบูชาพระบรมสารีริกธาตุนั้น มีผลเท่ากับการบูชาพระพุทธเจ้า เมื่อยังมีพระชนม์ชีพอยู่ จึงชักชวน สร้างพระสถูป บรรจุพระบรมสารีริกธาตุแล้วบูชา จุติจากยักษ์ได้เกิดเป็นเทวดา มนุษย์ เมื่อครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิหลายครั้ง ครั้นชาติปัจจุบันเกิดในตระกูลที่มีโภคทรัพย์เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา บวชไม่นานบรรลุอรหัต พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์ 8

อมัย

เรื่องปีตวิมานขุททกนิกาย วิมานวัตถุ และอรรถกถา เล่มที่ 48 หน้า 382 – 389

เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว พระเจ้าอขาตศัตรูนำพระบรมสารีริกธาตุที่พระองค์ได้รับส่วนแบ่ง มาสร้างพระสถูป แล้วทำการฉลอง ระหว่างที่มีงานฉลองนั้น

อุบาสิกา ชาวราชคฤห์ผู้หนึ่งคิดจะบูชาพระพุทธเจ้า ด้วยการสักการบูชาที่พระสถูป โดยถือดอกบวบขม 4 ดอก ตามที่หามาได้ ด้วยศรัทธาอุตสาหะอย่างแรงกล้าเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน โดยมิได้คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น มีใจมุ่งตรงต่อพระเจดีย์อย่างเดียว

ในขณะนั้น โคแม่ลูกอ่อนวิ่งสวนทางมาอย่างเร็ว ขวิดเข้าร่างของอุบาสิกานั้น ทำให้นางสิ้นชีวิต นางตายลงในที่นั้นไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ จุติ(ตาย) แล้วปฏิสนธิ (เกิด) ทันทีโดยไม่มีระหว่างคั่น คือ สัตว์ทั้งหลายเมื่อตายแล้วต้องเกิดทันทีจะเกิดเป็นอะไรก็แล้วแต่เหตุปัจจัยทำให้เป็นไป ในกรณีนี้ นางเกิดในสวรรค์ขั้นดาวดึงส์ เพราะเมื่อก่อนจะตาย

จิตของนางเป็นบุญเป็นกุศล คือ มุ่งมั่นที่จะไหว้พระสถูป เมื่อนางเกิดเป็นนางฟ้า ท้าวสักกเทวราชเสด็จไปในอุทยานเห็นนางพร้อมรถ มีรัศมีซ่าน ออกจากตัวของนาง ข่มรัศมีของนางฟ้าทั้งหมดที่มาพร้อมกับท้าวสักกะ ท้าวสักกะแปลกพระราชหฤทัยจึงถามนางว่าท่านมีเครื่องทรงและอาภรณ์เหลือง ของต่างๆเหลืองหมดแม้รถ ม้า ฉัตร เมื่อเป็นมนุษย์นั้น ท่านทำบุญด้วยอะไร

เทพธิดาตอบ ข้าพระบาทได้นำดอกบวบขมที่ไม่มีผู้ต้องการที่จะให้เทวดาทั้งหลายเกิดความเลื่อมใส ในบุญกุศลนี้ จึงตรัสกับมาตลีเทพสารถี

“ดูก่อนมาตลี จงดูผลบุญกุศลนี้ไทยธรรม(ดอกบวบขม) ที่เทพธิดาได้ทำถึงจะมีค่าน้อย แต่ผลบุญมีมาก เพราะความที่มีใจเลื่อมใส ศรัทธาในพระพุทธเจ้าหรือในสาวกของพระพุทธเจ้า ให้ยิ่งๆขึ้นไป เพราะผู้ที่ได้บูชาพระพุทธเจ้าแล้วจะไปสู่สวรรค์

แล้วรับสั่งให้หยุดการละเล่นทั้งหมด ทรงทำการบูชาพระเขี้ยวแก้วที่พระจุฬามณีเจดีย์ 7 วัน ท้าวสักกะทรงเล่าเรื่องนี้ถวายพระนารทเถระ เมื่อครั้งพระเถระไปเทวโลก

อมัย

เรื่องจูฬรถวิมาน
ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ และอรรถกถา เล่มที่ 48 หน้า 498 – 518

เมื่อพระพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานแล้ว ได้มีการแบ่งพระบรมสารีริกธาตุ ท่านพระมหากัสสปเถระสังคายนาพระธรรมเสร็จแล้ว พระกัจจายนะได้ไปอยู่ป่าแห่งหนึ่ง ได้มีพระราชโอรสของพระราชาโปตลินคร แคว้นอัสสกะ พระนามว่าสุชาติ ถูกขับออกจากเมืองเรื่องแย่งราชสมบัติ

พระกุมารได้เป็นพรานป่าเลี้ยงชีวิต ในอดีตชาติของพระกุมารนั้น เคยบวชเป็นพระ ในครั้งพระพุทธเจ้ากัสสป ทำได้เพียงรักษาศีลให้บริสุทธิ์เท่านั้น หลังจากมรณภาพแล้วเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

เมื่อกาลพระพุทธเจ้าสมณโคดม พระกุมารจะไปล่าเนื้อ เทพบุตรผู้เคยเป็นสหาย แปลงร่างเป็นเนื้อมาล่อด้วยความหวังดี วิ่งเข้าไปที่ท่านกัจจายนะ แล้วหายตัวไป พระกุมารตามเนื้อนั้นไป ไม่พบเนื้อพบแต่พระเถระ นั่งอยู่นอกศาลา

พระเถระทราบรายละเอียดของพระกุมารทั้งหมด
ด้วยจิตที่คิดจะสงเคราะห์ช่วยเหลือจึงถามว่า ท่านถือธนูหน้าไม้จ้องอยู่ ท่านเป็นใครเป็นกษัตริย์ราชกุมาร หรือพรานป่าแน่ ราชกุมารตรัสตอบว่า เราเป็นราชโอรสของพระเจ้าอัสสกะ มาล่าเนื้อไม่พบ พบแต่ท่าน

พระเถระทูลว่า ท่านมาดีแล้ว เชิญดื่มน้ำก่อน
ราชกุมารตรัสตอบว่า ท่านช่างพูดจาไพเราะ มีประโยชน์ยิ่ง ท่านพูดแต่เรื่องที่ดี ท่านอยู่ป่ามีความสุขสบายด้วยอะไร ช่วยบอกด้วย

พระเถระตอบว่า อยู่ด้วยศีล สงบ เป็นพหูสูต ร (แตกฉานในธรรม)พระเถระรู้ว่าอายุของราชกุมารจะยาวไม่เกิน 5 เดือน จึงกล่าวว่า ท่านราชโอรส อีก 5 เดือน ท่านจักสิ้นพระชนม์

ราชกุมารตรัสถามว่า ที่ใดเป็นที่ไม่ตาย มีวิชาอะไรจึงไม่แก่ ไม่ตาย
พระเถระตอบว่า ไม่มีที่ไหน ไม่แก่ ไม่ตาย มีวิชา มีบุญมากแค่ไหน ก็ต้องตาย

ราชกุมารตรัสถามว่า แล้วจะทำอย่างไรดี
พระเถระตอบว่า ท่านจงพึ่งพระพุทธเจ้าเถิด
ราชกุมารตรัสถามว่า พระพุทธเจ้าอยู่ ณ ที่ใด

พระเถระตอบว่า บัดนี้ดับขันธปรินิพพานแล้ว แล้วแบ่งพระบรมสารีริกธาตุให้พระกุมาร พร้อมกับแนะนำให้กลับเข้าเมืองให้ทุกคนได้ทำการสักการบูชา จะได้ไปสู่สุคติ

ราชกุมารเข้าพบพระราชา เล่าเรื่องให้พระราชาทรงทราบพระราชาสร้างพระสถูปเจดีย์ให้มหาชนเคารพกราบไหว้ราชกุมารนั้นได้สักการะบูชา

อมัย

เรื่องนาคสมาลเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 273 – 275

พระเถระรูปนี้ในอดีตชาตินั้น เมื่อพระพุทธเจ้าสิขีดับขันธปรินิพพานแล้ว ได้บูชาพระบรมสารีริกธาตุด้วยดอกแคฝอย ยังใจให้เลื่อมใสในการบูชานั้น เมื่อตายลงได้ไปเกิดในเทวโลกสลับการเกิดในมนุษย์โลก โดยไม่ไปทุคติเลย

เมื่อครั้งเกิดเป็นมนุษย์ในกัปปที่ 15 ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ผลกุศลส่งมายังชาติปัจจุบันเกิดในตระกูลสูง มีใจศรัทธาในพระศาสนาได้บวชไม่นานบรรลุอรหัตพร้อมปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์ 8 ชื่อของท่านคือพระนาคสมาลเถระ

อมัย

เรื่องปภังกรเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 803 – 806

พระเถระรูปนี้ในอดีตชาติครั้งพระพุทธเจ้าปทุมุตตร ท่านเป็นคนทำงานในป่า ได้เห้นพระสถูปบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า มีไม้ปกคลุม รกด้วยเถาวัลย์ จึงถางทางเพื่ออำนวยความสะดวก ไหว้พระสถูปนั้น 8 ครั้ง หลังจากหมดอายุขัยได้เกิดเป็นเทวดา และมนุษย์เท่านั้น เมื่อเป็นมนุษย์พรั่งพร้อมด้วยสมบัติมากมายถ้าท่องเที่ยวไปในป่าใด ป่านั้นจะพร้อมที่พัก ไม่มีโรคภัยใดๆ เลย ผิวพรรณเหมือนทอง มีรัศมีในชาติปัจจุบันได้บวชในพระพุทธศาสนา แล้วบรรลุอรหัต พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์ 8

อมัย

เรื่องธาตุปูชกเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 72 หน้า 131

พระเถระรูปนี้ ในอดีตชาติ เมื่อพระพุทธเจ้าสิทธัตถะดับขันธปรินิพพานแล้ว ท่านได้ชักนำพระญาติของท่านให้บูชาพระบรมสารีริกธาตุ ผลของกุศลดังกล่าว ยังท่านให้ไป สู่สุคติโดยตลอดจวบจนถึงปัจจุบัน ได้บวชแล้วบรรลุอรหัต

อมัย

เรื่อง กัปปรุกขิยเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 165 – 166

อานิสงส์ที่ได้ไหว้พระบรมสารีริกธาตุของพระกัปปรุกขิยเถระ อดีตพระเถระรูปนี้ ได้ถวายผ้าหลายผืนที่สวยงาม ไว้ที่พระสถูป เจดีย์ ของพระพุทธเจ้า พระนามว่า สิทธัตถะ ในกัปปที่ 94 นับจากภัททกัปปนี้ ผลของกุศลครั้งนี้ ทำให้พระเถระรูปนี้ได้เกิดเป็นมนุษย์และเทวดาเท่านั้น ทุกๆ สถานที่เกิดจะมีต้นกัลปพฤกษ์พร้อมด้วยผ้ามากมายอยู่ด้วย สามารถนำมาแจกจ่ายกันได้ถ้วนหน้าในหมู่เพื่อนพ้อง ญาติฯ ในกัปปที่ 7 นับจากภัททกัปปนี้ บุญกุศลได้ให้เกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ถึง 3 ครั้ง มีพระนามว่าสุเจละผลบุญนี้ยังนำส่งถึงชาติปัจจุบัน เกิดในตระกูลผู้พรั่งพร้อมเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา เมื่อฟังธรรมเล้วเกิดศรัทธาขอบวช บวชไม่นานนักก็บรรลุอรหัตพร้อมด้วยคุณวิเศษ อันมีปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์ 8

อมัย

เรื่องคันธมาลิยเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทานและ อรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 338 – 339

พระเถระรูปนี้ ในอดีตชาติ ครั้งพระพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ กัปปที่ 94 จากกัปปนี้ถอยหลังไป ได้บูชาของหอม มีจันทน์ กำยาน การบูร และกฤษณา เอาดอกมะลิอาบแต่งพระเจดีย์ ด้วยผลบุญดังกล่าวนี้ ได้เกิดเป็นเทวดา มนุษย์เท่านั้น จวบจนชาติปัจจุบันเกิดในตระกูลอันมั่งคั่ง เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา บวชไม่นานสำเร็จอรหัต พร้อมด้วย ปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์ 8

อมัย

เรื่องถัมภาโรปกเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 481 – 483

พระเถระรูปนี้ ในอดีตชาติครั้งพระพุทธเจ้าธัมมทัสสี ดับขันธปรินิพพานแล้ว ท่านมีความเลื่อมใส ได้ปักเสายกธง ไว้ที่พระเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ พร้อมได้ร้อยดอกมะลิประดับเป็นอันมาก บูชาพระบรมสารีริกธาตุนั้น หลังจากมีชีวิตจนชั่วอายุนั้น ตายแล้วเกิดในเทวโลก และมนุษย์โลกเท่านั้น ในชาติปัจจุบัน เกิดในตระกูลสูง เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ได้บวช และบรรลุอรหัตในที่สุด พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์

อมัย

เรื่องอธิฉัตติยเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 478 – 480

พระเถระรูปนี้ เมื่อครั้งพระพุทธเจ้าอัตถทัสสี ดับขันธปรินิพพานแล้ว เสียใจว่า ตนเองหมดโอกาสที่ดีแล้ว คิดว่าควรจะทำชาตินี้ให้มีประโยชน์ จึงสั่งให้ช่าง ทำฉัตร บูชา พระบรมสารีริกธาตุนั้น ด้วยกุศลอันดีนี้ ได้เกิดในที่ดี คือ เป็นมนุษย์และเทวดาสลับกัน จนถึงชาติปัจจุบันเกิดในตระกูลที่ดี ได้บวชในพระพุทธศาสนา ไม่นานบรรลุอรหัต พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา6 วิโมกข์ 8

อมัย

เรื่องชคติการกเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 659

พระเถระรูปนี้ในอดีตชาติครั้งพระพุทธเจ้าอัตถทัสสี ดับขันธปรินิพพาน ท่านได้สร้างลานดินจัดที่วางดอกไม้ให้เป็นระเบียบที่พระสถูปบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า แล้วบูชาพระบรมสารีริกธาตุ ด้วยกุศลดังกล่าวนี้ หลังจากสิ้นอายุแล้วได้เกิดในเทวโลกและมนุษย์โลกเท่านั้น ไม่เกิดในทุคติเลย จวบจนชาติปัจจุบัน ได้บวชในพระพุทธศาสนา แล้วบรรลุอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา 6 วิโมกข์ 8

อมัย

เรื่องปทุมัจฉทนิยเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 189 – 191

อานิสงส์ที่ได้บูชาเชิงตะกอนของพระพุทธเจ้าวิปัสสีด้วย ดอกบัว ผลของกุศลนี้ ได้เกิดเป็นเทวดา และมนุษย์หลายๆครั้ง พรั่งพร้อมด้วยสมบัติต่างๆ มากมายเหลือคณานับ จนถึงชาตินี้ได้เกิดในตระกูลผู้มั่งคั่ง เมื่อครบวัยได้บวชเป็นภิกษุ บวชไม่นาน ก็สามารถทำความเพียร ให้สู่อรหัตได้ไม่ยาก ไม่ว่าท่านจะพักอยู่ที่วิหารเวลาใด ดอกบัวจะเกิดขึ้นโดยรอบวิหารนั้น

อมัย

เรื่องสปริวาริยเถราปทาน
ขุททกนิกาย อปทาน และอรรถกถา เล่มที่ 71 หน้า 487 – 488

พระเถระรูปนี้ ในอดีตครั้งพระพุทธเจ้าปทุมุตตร เมื่อ พระพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานแล้ว สาธุชนทั้งหลาย ได้รวมพระบรมสารีริกธาตุไว้ ช่วยกันสร้างพระสถูปเจดีย์ ท่านได้มีส่วนสร้างที่ครอบเจดีย์ด้วยไม้แก่นจันทน์ ไว้เบื้องบนเจดีย์ แล้วทำการบูชาอย่างยิ่งใหญ่ ด้วยผลบุญนี้เมื่อสิ้นชีวิตได้เกิดในสุคติอย่างเดียว คือ เทวดาและมนุษย์เท่านั้น ในชาติปัจจุบันได้เกิดในตระกูลที่ดี ได้บวชแล้วบรรลุอรหัต พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4 อภิญญา6 วิโมกข์8

อมัย

เรื่องธาตุวิวัณณเปตวัตถุ
โทษของการห้ามผู้ไปบูชาพระบรมสารีริกธาตุ
ขุททกนิกาย เปตวัตถุ และ อรรถกถา เล่มที่ 49 หน้า 439 – 446

เมื่อพระพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานแล้ว พระเจ้าอชาตศัตรูได้ให้มีการฉลองบูชาพระบรมสารีริกธาตุในกรุงราชคฤห์มหาชนจำนวนมากต่างพากันไปบูชาตลอดเวลาหลายปี

ในชนเหล่านั้นมีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่ง ซึ่ง ภรรยา ธิดา , สะใภ้ได้นำเครื่องสักการะไปบูชา ตัวของ
กฎุมพี (ผู้มีฐานะ) กลับไม่เลื่อมใสและยังห้ามปราม แต่ผู้เป็นภรรยาฯ ก็ไม่ฟังยังคงบูชาอยู่ เมื่อตายไปแล้วได้ไปบังเกิดในเทวโลก ส่วนกฏุมพีหลังจากตาย ได้ไปเกิดเป็นเปรตหนอนชอนไชปาก ส่งกลิ่นเหม็นไปทั่ว

ครั้งนั้น พระกัสสปเถระได้แสดงอภินิหาร ให้เปรตปรากฏต่อฝูงชน แล้วซักถามถึงความเป็นมา

พระเถระถาม “ท่านยืนอยู่ในอากาศ มีกลิ่นเน่าเหม็น หนอนชอนไชปาก เพราะทำกรรมอะไรไว้?”

เปรตตอบ “เมื่อก่อนกระผมเป็นผู้มั่งคั่งในกรุงราชคฤห์ได้ห้ามปรามภริยาฯ ไม่ให้ไปบูชาพระบรมสารีริกธาตุ จึงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างนี้ ถ้าได้ไปเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง คงจะได้บูชาพระบรมสารีริกธาตุ เนืองๆ เป็นแน่แท้”

อมัย

ในวิสุทธิมรรคแปล ภาค 3 ตอน 1 หน้า 12 – 18
ปฏิสัมภิทา 4 คือ

1. อัตถปฏิสัมภิทา ความรู้ในอรรถ
2. ธัมมปฏิสัมภิทา ความรู้ในธรรม
3. นิรุตติปฏิสัมภิทา ความรู้ในการกล่าว ธรรมนิรุตติ
4. ปฏิภาณปฏิสัมภิทา ความรู้อย่างกว้างขวางในความรู้ทั้งหลาย

ในขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่มที่ 68 หน้า 950 – 1036อภิญญา 6 คือ

1. อิทฺธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้ต่างๆ
2. ทิพฺพโสตธาตุญาณ ความรู้ ดุจได้ยินด้วยโสตธาตุอันเป็นทิพย์
3. เจโตปริยญาณ ความรู้ กำหนดใจ (คนอื่น) ได้
4. ปุพฺเพนิวาสานุสฺสติญาณ ความรู้ในอันตามระลึกถึงชาติก่อนๆของตนได้
5. สตฺดานํ จุตูปปาตญาณ ความรู้ในเรื่องตายไปและได้กำเนิดขึ้นแห่งสัตว์ทั้งหลาย
6. อาสวกฺขยญาณ คือญาณที่ทำให้กิเลสหมดสิ้นไปวิโมกข์ 8 คือ รูปฌาน 4 และ อรูปฌาน 4

กฎการใช้บอร์ด

22780.อานิสงส์การบูชาพระบรมสารีริกธาตุ

ผู้ใช้งานขณะนี้