ศรัทธาที่แท้จริง

สมัยเมื่อครั้งพุทธกาล ระหว่างที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมท่ามกลางพระสงฆ์สาวก ได้มีพระสงฆ์สาวกรูปหนึ่งทูลถามเกี่ยวกับการปฏิบัติตน ของเหล่าพุทธศาสนิกชนผู้ศรัทธาในพระพุทธศาสนาขึ้นมาว่า
‘ข้าแด่พระองค์ผู้เจริญ...บุคคลใดกันหรือที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ความศรัทธาเลื่อมใส มีความเคารพต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแท้จริง’
พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า
‘บุคคลที่ได้ชื่อว่ามีความศรัทธาเลื่อมใสในตัวพระตถาคต ก็คือบุคคลที่เมื่อฟังธรรมของพระตถาคตแล้วตั้งใจน้อมนำไปปฏิบัติเพื่อแสวงหาทางหลุดพ้น...หากแม้นว่ามีผู้ใดทำความเคารพบูชาพระตถาคต ฟังธรรมของพระตถาคตทุกเช้าค่ำ หากแต่ไม่นำไปปฏิบัติ บุคคลนั้น ไม่อาจถือได้ว่าเป็นผู้ที่มีความศรัทธาเคารพต่อพระพุทธเจ้าอย่างแท้จริง...’

ที่มา...หนังสือเรื่องเล่าจากสวรรค์

ในแง่มุมของความศรัทธา เป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ ฉะนั้นความศรัทธาคงอยู่ที่หน้าตาแต่ละคนสร้างขึ้นมาในตัวเองไม่ว่าด้านไหนดีหรือเลวสมควรทำหรือไม่สมควรทำมนุษย์มักเอ่ยคำและหาเหตุผลมารองรับตัวเองเสมอ

ความศรัทธาคงน้อยลงไปเรื่อยๆในโลกแห่งโลกาภิวัตน์ เมื่อความศรัทธาในด้านดีลดลง ความเมตตาค่อยๆเลือนหาย ความเห็นแก่ตัวและเอาอารมณ์เป็นที่ตั้งย่อมมีอำนาจเหนืออื่นใด เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง เพื่อความพอใจของตัวเอง
เพื่ออำนาจของตัวเอง เพราะสังคมเริ่มแบ่งพรรคแบ่งพวกแบ่งฝ่าย มนุษย์จึงดิ้นรนตามสัญชาติญาณการอยู่รอด

ความรัก ชีวิต ความเมตตา ศาสนาเริ่มห่างไกลออกไปทุกทีเพราะทิศทางการดิ้นรนเริ่มเข้มข้นขึ้นเพราะเศรษฐกิจย่ำแย่ลงจุดหมายของความฝันเริ่มหริบหรี่เลือนลางดุจแสงหิ้งห้อยใต้แสงจันทร์
แต่ถ้ามาย้อนดูหน้าประวิติศาสตร์เช่น มหาตะมะคานธีท่านทำให้อินเดียไม่เป็นเมืองขึ้นเพราะมีความศรัทธาและเสียสละ

แม้ในทางพระพุทธศาสนาคงต้องยกให้พระพุทธทาส
ในตัวเราเองถ้ากลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวลำบาก ท้อถอยกับสิ่งที่ได้เจอ ความทุกข์ยิ่งได้ใจความศรัทธายิ่งอ่อนแรงซึ่งมักเกิดขึ้นได้กับมนุษย์ทุกคนทุกชนชั้นทำให้ความอดทนสิ้นสุดลง ไม่เชื่อถือเรื่องคุณธรรม ให้ความสำคัญของอำนาจ วัตถุเหนือสิ่งอื่นใด
ความศรัทธาที่ซุกซ่อนย่อมจมหายแทบหาไม่เจอ ดังนั้นความศรัทธาต้องมีความกล้าบวกเข้ามาด้วย จึงจะเกิดศักยภาพแบบไร้ขีดจำกัดลองค้นหาตัวตนในตนเองให้ดี เพราะเรามักมีสิ่งดีๆติดตัวมาด้วยเสมอ เพียงค้นหาให้เจอก็เท่านั้น

อยู่ที่เราจะค้นเจอหรือไม่ บางคนเจอแต่กลับไม่รู้วิธีใช้ คงมีบ้างเพราะ บางคนศรัทธาในอำนาจ ศรัทธาในรูปร่างหน้าตา หรือศรัทธาที่ชอบยกตนข่มท่านอยู่เหนือคนอื่น
ก็เหมือนที่ว่า ถ้าเราอยู่ใกล้ผู้ใดแล้ว อบอุ่น มีความสุข อยากพบ อยากเจอ อยากพูดคุย สนทนา อยากไหว้ อยากกราบนั้นคือ ศรัทธาที่แท้จริง

แต่ในทางกลับกันถ้าผู้ใด ใช้อำนาจที่มีอยู่ในมือ ไปในทางที่ผิด ข่มขู่ ยัดเหยียดเรียกร้องแต่เรื่องที่ตนเองชอบและพอใจ เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่ตั้ง ไร้หลักเมตตาและไร้มนุษยธรรม การสร้างความศรัทธาแบบนี้คงสะท้อนและตอบสนองมาในทางตรงกันข้าม

ทุกคนจึงต้องมีความศรัทธาแต่ต้องเป็นการสร้างความศรัทธาที่ถูกวิธีตามสำเร็จจึงจะตามมาและได้รับการยกย่อง


ขอบคุณที่มา :: กระต่ายใต้เงาจันทร์ :: Oknation

ღ˚ •。* ♥♥ ˚ ˚ กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครองนะเจ้าค่ะ ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ˚. ★ *˛ ✿◕‿◕✿•°°✿◕‿◕.ღ ˛˚ ♥♥ 。✰˚* ˚