มีอยู่ในวันหนึ่งตอนใกล้พลบค่ำ
พระอาทิตย์ซึ่งมีสีแดงเลือดหมูกำลังใกล้จะลับขอบฟ้าอยู่พอดี
มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง เดินมาตามทางสายยาว
และเพราะมันได้เดินหันหลังให้กับดวงตะวันที่ กำลังจะตกดินอยู่นั่นเอง....
ในตอนนั้นมันได้มองเห็นสิ่งหนึ่งบนพื้นทางข้างหน้า
ซึ่งก็คือเงาของตัวมันเองนั่นแหละ...
เงาของมันนั้นได้ส่องทาบไปข้างหน้าเป็นทางยาวใหญ่
มันให้เป็นแปลกใจและนึกทึ่งกับเงาของตัวมันเองเป็นอย่างมาก
" ว้าว...มันชั่งเป็นเงาที่ใหญ่โตมากเลยนะเนี่ย "



In the evening of certain day when the crimson sun is setting,
a fox was walking along the road, facing back from the setting sun .
The fox was surprised with looking at his shadow,suddenly.
Deep black and long and big shadow are made on the road lighted
by the setting sun, and walked together with the fox.
"Wao! It is a very big shadow!"

" ก็ถ้าเงาของข้านี่มันใหญ่ขนาดนี้แล้วละก็
มันก็หมายความว่า ตัวของข้าเองนั้น ก็จะต้องใหญ่เท่า ๆ หรือเหมือนกันด้วยน่ะสิ"
มันเกิดความคิดที่หยิ่งผยองขึ้นมา และ เริ่มออกเดินส่ายไปเรื่อย ๆ
แล้วในขณะนั้น ก็ได้มีเสือลายพลาดกลอนตัวใหญ่มากตัวหนึ่ง
ออกมาปรากฏตัวขึ้นที่ตรงทางตรงหน้า
และได้หยุดยืนนิ่งอยู่ที่ตรงเงาอันใหญ่โตของเจ้าสุนัขจิ้งจอกตัวนั้นเข้าพอดิบพอดี

"As my shadow is so large, it means that I am large similarly."
The fox boasted of himself and began to walk.
Then, a big tiger came from other side,
and stepped upon the shadow of a fox.

เจ้าสุนัขจิ้งจอกเมื่อมองเห็นมันเริ่มมองเปรียบเทียบ
และมันก็ได้เห็นว่า เสือลายพลาดกลอนนั้น
ตัวเล็กกว่าเงาของมันเป็นอันมากเลยทีเดียว....
มันจึงได้พูดว่า "ข้าดูแล้วนะ..เอ็งตัวเล็กกว่าข้าตั้งมากมาย
ดังนั้นต่อแต่นี้ไปข้าไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวอะไรแล้วทั้งสิ้น "


A fox compares the size of his big shadow and a tiger,
and said. "I see now a tiger is much smaller than I.
It was no need that I have feared until now."

สุนัขจิ้งจอกพูดแบบหยิ่งยะโสต่ออีกด้วยว่า

" เฮ้...อ้ายเสือลายพลาดกลอนตัวเล็กนิดเดียว! ถอยออกไป
และไปคุกเข่าทำความเคารพข้าที่ตรงข้างทางนั่น
จนกว่าข้าจะเดินผ่านไปเสียก่อน..เดี๋ยวนี้ ! "

" ก้าววว! อัายสุนัขจิ้งจอกหน้าโง่
ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนนี้ข้าจะเคยมีความคิดพิจารณาไว้ว่า ถ้ากินเอ็งเข้าไปคงจะไม่อร่อย
แต่ตอนนี้ข้าไม่อาจที่จะยกโทษให้เอ็งได้เสียแล้วสิ ก้าววว! "
สุนัขจิ้งจอกต้องได้พบกับจุดจบคือถูกเสือลายพลาดกลอนกินเสียแต่ตอนนั้น
และอาจที่จะพูดได้ว่าสุนัขจิ้งจอกต้องพบกับจุดจบ
ที่คิดพิจารณาผิด ๆ ไปกับเงาของตัวมันเอง..??


The fox said arrogantly. "Hey that little tiger! kneel down
there greeting until I pass now." "Gao! this thin fox,
Although I thought I would save you looking no delicious
even if eating, I don't pardon you any longer!"
The fox has been eaten by the tiger.
It was the last of the fox who regarded the shadow as himself.




นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

การหลงลืมตนคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เหนือใคร ๆ นั้น
บางทีมันก็อาจที่จะทำให้ เกิดความล้มเหลวขึ้นมาในภายหลัง...

If you overestimated himself, you will fail later.


คัดลอกจาก... http://sukumal.net/isoppu/okamitokage
/okamitokage01.html

อนุโมทนาสาธุกับคุณลูกโป่งด้วยครับ

ภาษาไทยพอได้ครับ

ภาษาอังกฤษบอดสนิท

ขออนุโมทนาสาธุให้กับคุณลูกโป่งด้วยนะค่ะ

เป็นสมาชิกใหม่พึ่งเข้ามาค่ะ

ขอนำนิทานอีสปนี้ไป ส่งต่อให้เพื่อนๆ ได้อ่านบ้างนะค่ะ



ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ