หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
ต่างคนต่างเกิดมาในโลกนี้แล้ว ต่างคนต่างสร้างบุญกุศลมามากบ้างน้อยบ้าง มันจึงไม่เหมือนกันนะมนุษย์ เพราะฉะนั้นทุกคนต้องให้นึกถึงบุญวาสนาของตน อันบุญวาสนาหนหลังถ้าตนไม่นึกถึงมันก็ไม่เกิดขึ้น ดังนั้น ต้องนึกถึงวาสนาหนหลังที่ตนทำมา ไม่ใช่ไม่ทำดีมาแต่ก่อน คนไม่ได้ทำดีมาแต่ก่อนมันไม่ได้เกิดมาเป็นคน
ผู้ใดเคยทำความดีอย่างไรมา เกิดมาชาตินี้มันก็ชอบทำความดีอย่างนั้น เช่นเคยเป็นนักบวชมาแต่ชาติก่อน เกิดมาชาตินี้มันก็พอใจในความเป็นนักบวช นิสัยเดิมนั่นแหละมันติดมา คนที่เคยครองเรือนมามีใจผูกพันอยู่กับการครองเรือน เกิดมาชาตินี้มันก็ชอบใจที่จะครองเรือน แม้จะยากลำบากอย่างไรก็สู้เนื่องจากว่ามันชอบใจ
นี่แหละความดีต่างๆ นี้ต่างคนต่างทำมาคนละอย่างคนละเรื่องกัน ไม่ใช่อย่างเดียวกัน เพราะฉะนั้นบุญกรรมเหล่านั้นจึงมาตกแต่งให้ผิดแผกแตกต่างกันไป ตลอดถึงร่างกายก็ไม่เหมือนกัน ดวงจิตก็ไม่เหมือนกัน จริตนิสัยน่ะไม่เหมือนกัน บางคนก็นิสัยไม่หนักแน่น เรียกว่าเป็นคนมีนิสัยใจคอเหลาะแหละอ่อนแอ ทำอะไรให้เข้มแข็งไม่ได้ เพราะกำลังใจนั้นมันอ่อนแอ บางคนก็มีใจคอหนักแน่นเข้มแข็ง ทำอะไรลงไปแล้วทำจริง เอาใจใส่จริงๆ อันเรื่องหมู่นี้นะมันเกิดขึ้นจากนิสัยปัจจัยที่แต่ละบุคคลกระทำมาแต่ชาติหนหลังนู้นมันติดตามมา ที่ท่านกล่าวว่า “อุปนิสัย” นั่นแหละ
อุปนิสัยคือจริตนิสัยที่เคยฝึกตนมาอย่างไรแต่ชาติก่อนนู้นมาชาตินี้มันก็ติดตามมา แต่ว่าจริตนิสัยที่อันใดมันเปฌนไปในทางไม่ดี เรารู้ เมื่อผู้มาภาวนาสมาธินี่ก็รู้เรื่องตัวเอง เมื่อรู้ว่านิสัยอันใดไม่ดีก็เพียรละมันออกไป เมื่อรู้ว่านิสัยอะไรมันดีก็รักษาไว้ จึงเรียกว่าเป็น “ผู้ปฏิบัติธรรม”
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“บุญกรรมนำพามาเกิด”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ“พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080
