"ผียักษ์กลับใจ"
" .. เจริญสมณธรรมอยู่ที่ถํ้าเป็ดไตรมาส์ ๓ เดือน ไม่นอนทั้งวันคืนนะ เร่งรัดพัฒนาทำความเพียร เดิน ยืน นั่ง อยู่อย่างนั้นก็ได้รับผลเป็นที่น่าพอใจ
"เมื่อจิตสงบลงไปแต่ละครั้งแล้วมันลืม มันหมดความแสบความร้อน ความหิวกระหายก็ไม่มี หิวข้าวก็หายหมด หิวนอนก็หายหมด มีแต่ความสุขร่าเริงบันเทิงใจ" นึ่ข้อสำคัญนะสำหรับผู้ที่ประพฤติปฏิบัติธรรม กินธรรมเป็นอาหารก็ดีอย่างนั้น เป็นของดีเลิศประเสริฐแท้
ไม่นานอยู่มาวันหนึ่ง "จิตสงบลงได้แล้ว กลางคืนนะ ราวเที่ยงคืน มีผียักษ์ตนหนึ่งเขี้ยวยาว ถือตะบองเหล็กเข้ามาหา แล้วว่า"
"ท่านมาทำอะไรอยู่ที่นึ่ อวดดีหรืออย่างไร?"
"อ๋อ...มาเจริญสมณธรรมดอกท่าน"
"อะไร คือ สมณธรรม?"
"พุทโธ ธัมโม สังโฆ สมณธรรมศีล สมาธิ ปัญญา สมณธรรมมรรค ๘ โพซฌงค ๗ สมถวิปัสสนา นี่คือสมณ ธรรม"
"สมณธรรมอย่างนี้ ดีอย่างไร?"
"ดี !... ล้างบาปได้ ถอนกิเลสออกจากดวงใจได้ไม่มี สิงใดที่จะชนะได้ ดีเลิศประเสริฐแท้ ฉะนั้นพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นเจ้าของสมณธรรมนั้น พระองค์ว่า จงไปเจริญ สมณธรรมในสถานที่ต่าง ๆ อยู่เป็นนิจ จิตใจจะสิว่างผ่องใส นั่นแหละจึงได้มาทำอย่างนี้"
"ไม่กลัวตายหรือ ?"
"ไม่ !...เรื่องตายเป็นของเล็กน้อย เรื่องความตาย อยู่เบื้องหลัง ไม่เอามาขวางหน้า ไม่หวั่นไหว จะเป็นจะตายอย่างไร ไม่กลัวทั้งนั้น"
"ไม่กลัวหรือ?"
"ไม่กลัว !... เจ้า ... จะทำอย่างไร ก็ทำเถิดว้า ไม่กลัวทั้งนั้น"
"ท่านเป็นผียักษ์ใหญ่ เป็นเปรตครึ่งหนึ่ง เป็นผียักษ์ครึ่งหนึ่ง เป็นสัตวโลกครึ่งหนึ่ง เป็นสัตว์เดรัจฉานครึ่งหนึ่ง" เป็นสัตว์พเนจรมีแต่ไปอยู่อย่างนั้น ทำแต่บาปหยาบข้าลามก ใส่ตนหาความดีไม่ได้ "ถึงจะมีอาคมกล้าอย่างไรก็ตามเถอะ เมื่อทำบาปหยาบช้าสิงไปแล้ว ทุศีล ทุธรรมก็ฉิบหายวายป่วง" จะได้ประสบแต่เหตุเภทร้าย นั่นแหละ
"อยากดีไหมเล่า ?
"อยากดี !"
"อยากดี จะสอนให้เอาไหม ?
"เอา"
"เอา ... ก็ตั้งใจนะ พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณังคัจฉามิ ว่าตาม
เขาก็ว่าตาม ทุติฯ ตติฯ แล้วก็มอบ ศีล ๕ ให้อีกนั่นแหละ"
"ตั้งใจนะ ธรรมทั้งหลายเหล่านี้จะพาท่านพ้นจากความเป็นผียักษ์ เป็นสัตว์โลก" (สัตวะ แปลว่า เป็นผู้ข้อง อยู่ด้วยความอยากและความหลง) เป็นเปรตในวัฏสงสาร (เปโต แปลว่า เปรต)
นั่นแหละ อดอยาก ทุกข์ยากลำบาก "ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งอาศัย มีแต่ทุกข์กับทุกข์" มีแต่ยากกับยาก มีแต่ร้อนกับร้อน มีแต่หนาวกับหนาว มีแต่หิวโหยกระหาย อยู่อย่างนั้น
นั่นแหละ "เพราะไม่ได้ประพฤติธรรมปฏิบัติธรรม ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า" จะอวดอ้างว่าดีก็ตามเถอะว้า "นั่นแหละ เทศน์ให้ฟังจนใจของผียักษ์มันอ่อนโยน อ่อนลงสบาย"
"โอ๋... ไม่เคยได้ยินได้เห็นอย่างนี้ ต่อไปจะขอประพฤติ ปฏิบัติตามอย่างที่ท่านสอน"
"เออ ดีมาก จะได้ชื่อว่า "ตะโม โขติ ปะรายะโน" เบื้องต้น ประพฤติธรรมอันมืดดำมา เป็นเปรต เป็นผี "เบื้องปลายมาพบปราชญ์ ชาติเมธีใจดี มีศีลธรรมให้โอวาท จิตอ่อนน้อม อ่อนโยน มาประพฤติปฏิบัติธรรมก็จะมีสุคติเป็นที่ไปเบื้องหน้านะ" ไม่ต้องสงสัย"
เมื่อได้ยินได้ฟังอย่างนั้น "ผียักษ์มันก็ยอมเลย ต่อแต่นั้นมันก็ตั้งตนเป็นอุบาสก เป็นผีที่ดี ละชั่ว ไม่ยอมประพฤติชั่วช้าด้วยกาย วาจา ใจ" แล้วพอใจประพฤติปฏิบัติธรรม ตลอดไป .. "
ที่มา...หนังสือธรรมพเนจร เนื่องในงานถวายเพลิงสรีระสังขารหลวงปู่จันทา ถาวโร
วัดป่าเขาน้อย ตำบลวังทรายพูน อำเภอวังทรายพูน จังหวัดพิจิตร
รวมคำสอน “หลวงปู่จันทา ถาวโร”http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=48699
ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่จันทา ถาวโร” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=21128