"เจ้าของจำไม่ได้ กรรมจำได้"
" .. "ศาสนาของพระพุทธเจ้าเรานี้ยกกรรมเป็นที่หนึ่งเลย" ขึ้นต้นกรรมการกระทำดีชั่ว เป็นบทเป็นบาทเป็นพ่อเป็นแม่เป็นผู้บังคับบัญชาให้เป็นดีเป็นชั่วต่าง ๆ บอกชัดเจน "คือทำดีจะไปทำที่ไหนก็ทำเถอะ"
อย่างที่เขาติดตะรางแหละ "ไปฉกไปลักที่ไหนก็มาติดคุกติดตะรางจนได้" แต่นี้จะมาติดเฉพาะผู้ที่เขาอยู่ในที่แจ้งที่เขาเห็นหรืออะไร "แต่เรื่องบาปเรื่องกรรมในพวกคนทำบาปไม่มีเศษมีเหลือมากน้อยเลย ร้อยทั้งร้อย ๆ ทำดีทำชั่วเป็นดีเป็นชั่วทั้งร้อย ๆ เลย" ไม่มีปิดบัง
"นตฺถิ โลเก รโห นาม ชื่อว่าที่ลับไม่มีในโลกไม่ว่าจะไปทำที่ไหน คนอื่นไม่เห็นเจ้าของก็เห็น" ทีนี้เวลาตายไปแล้ว "เจ้าของจำไม่ได้ กรรมจำได้ กรรมติดตาม" เป็นไปอย่างนั้นแหละ .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
