"เศรษฐีขี้เหนียว"
" .. ต่อแต่นั้น ข้าพระองค์เดินผ่านทางมา "มาเห็นสัปโปงูเหลื่อมใหญ่ ขนดขดตัวอยู่จอมปลวกใหญ่แห่งหนึ่ง ไปไหนไม่ได้หลายร้อยปี ไม่ได้กินอาหารอะไร หิวโหยอยู่อย่างนั้น นี่เป็นพระกรรมเวรอันใดหนอ พระเจ้าข้า"
ดูก่อนอุบาสก "สัปโปงูเหลื่อมใหญ่ตัวนี้ แต่ปางก่อนโน้น เป็นเศรษฐีมีเงิน ๘๐ โกฏิ ตระหนี่ถี่เหนียว" นักปราชญ์สมณชีพราหมณ์มาภิกขาจารบิณฑบาตรไม่ให้เลย ยาจกวณิพกมาขอก็ไม่ให้ บริโภคแต่ตนผู้เดียว "แล้วเอาทองคำหนักแสนบาทใส่ไหไพใหญ่ ไปฝังไว้ที่จอมปลวกนั้น"
นั่นแหละ "จิตปฏิพัทธ์รักใคร่ พอดีสิ้นลม กรรมกับกิเลสพาไปเกิดเป็นงูเหลื่มใหญ่แล้วก็เลื้อยไปอยู่ที่จอมปลวกนั้น" ความตระหนี่เหนียวแน่นผูกมัดรึงรัดให้ขนดขดตัวอยู่ที่จอมปลวกนั้น ไปไหนไม่ได้ อดอยากข้าวปลาอาหารอยู่อย่างนั้น .. "
ธรรมพเนจร
หลวงปู่จันทา ถาวโร
