หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย


ถ้าเป็นผู้ครองเรือนอย่างนี้นะ ถ้ามี “ทานมัย” นั้นอยู่ในใจ
เป็นอารมณ์อยู่ในใจอย่างนี้ใจก็เบิกบาน
หายห่วงหายหวงในทรัพย์สมบัติต่างๆ
ทรัพย์สมบัติส่วนใดที่ตนได้บริจาคทานไปแล้วนั่น
หายห่วงเลย เพราะมันเป็นบุญกุศล เป็น “บุญนิธิ”*
คือ มันฝังแนบแน่นอยู่ในจิตใจนี้แล้ว
ตกน้ำก็ไม่ไหล ตกไฟก็ไม่ไหม้ โจรจะมายื้อแย่งเอาไปก็ไม่ได้

แต่ต้องเชื่อจริงๆนะ เชื่อว่า “ทานนี้มีผลจริง”
อย่างนี้แหละมันจึงเป็นบุญนิธิได้
ถ้าบุคคลให้ทานไปแล้วยังลังเลอยู่ว่า
ทานนี้จะมีผลจริงหรือไม่หนอ เช่นนี้ย่อมไม่มีผลมากเลย
และเราต้องเชื่อลงไปให้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เลย
ถ้าทานนี้ไม่มีผล พระศาสดาไม่ทรงแนะนำสั่งสอนให้พุทธบริษัทบำเพ็ญ
พระองค์ก็ปรารถนาให้สัตว์โลกทั้งหลายเป็นสุขโดยทั่วกัน
ทางใดจะเป็นไปเพื่อความสุข พระองค์ย่อมแนะนำสั่งสอน

แม้ "ศีล" ก็เหมือนกัน ถ้าผู้ใดน้อมเอาศีลเข้ามาเป็นอารมณ์
ศีลนี้แหละจะพาเราให้พ้นจากอบายภูมิทั้งสี่ มีนรกเป็นต้น
นี่มาคำนึงอยู่อย่างนี้ว่า เรามีศีลบริสุทธิ์แล้วหรือยัง
ตรวจดูความประพฤติทางกายวาจาของตนแต่ละวันแต่ละคืน
อย่างนี้มาทบทวนดู เมื่อทบทวนดูเห็นว่า ศีลของตนบริสุทธิ์จริง
ตนมีสติสัมปชัญญะ สำรวมกายวาจาอยู่ตลอดเวลา
ไม่พลาดพลั้งไปทำชั่ว ไปล่วงศีลที่ตนได้สมาทานมาแล้ว
เมื่อเห็นว่า ตนสำรวมศีลอยู่ด้วยดีตลอดมานี่
มันก็จะได้ความเบิกบานใจล่ะบัดนี้นะ มองเห็นตนเป็นผู้สะอาด
ปราศจากบาปอันมัวหมองเหล่านั้นอยู่ เช่นนี้ก็ย่อมมีใจเบิกบานผ่องแผ้ว


*บุญนิธิ แปลว่า ขุมทรัพย์ คือ บุญ




:: ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689