เมืองมาเฟีย (เรื่องยาว) เขียนเล่นๆ
เขียนจากเรื่องจริง
เท่าที่จะนึกออกนะ ^^^^

โดย ....หลับอยู่

เมื่อ ยี่สิบกว่าก่อน ที่ปัตตานี ในเมือง สมัยนั้น จะมีการแบ่งเขตแดน อย่างชัดเจน
เช่น กลุ่ม หน้าตลาด กลุ่ม จะบังติกอ กลุ่มสะบารัง กลุ่มตลาดโต้รุ่ง และๆลๆ ในกลุ่ม ลูกคนจีน นั้น จะมี การแบ่งกันอยุ่ ในกลุ่ม หน้าตลาด กับกลุ่ม ตลาดโต้รุ่ง แต่ก็มีความสัมพันธ์กันฉันเพื่อน แต่กลุ่มหน้าตลาดจะมีความนักเลงอันธพาลมากกว่ามากนัก....
และยังมี ดาวเด่นนักเลงอันธพาล.คือ มังลาละ ซึ่งเป็นพี่น้องช่าวมุสลิม
อีกทั้ง มังลาละ ยังกว้างขวาง เพราะมังลาละ นั้น มีบ้าน อยุ่แถว จะบังติกอ และ อาเนาะซูงา อีกทั้ง ยังมีบ้านมีร้านจำหน่ายนกเขา.ของแบยุ พ่อของเขา ที่แถว หน้าตลาด ในซอยร้านโกเบ่งด้วย (แบยุ เป็นมือขวาของน่าย มุข สุไลมาน อดีตนักการเมืองชื่อดัง)
ซึ่ง ในซอยร้านโกเบ่ง นั้นสมัยก่อน ตำรวจไม่กล้าเข้าไปเลย..
และอีกทั้งยังมี รุ่นพี่ ที่ มีเบอร์ติดชารต์ เช่น ตาหม้อ เฮียกุ่ย อาออน
.. และ เสือร้าย ในด้านผู้หญิง เช่น บูตู้ แขกดำอินเดีย แท้ๆ และๆลๆ เป็นต้น

มังลาละนั้น เขาจะมี เพื่อนซี้อยุ่ คือ ดิงแป๊ะ ฉายา นีโน่แห่งเมืองปัตตานี

มีคราวนึง(ที่จริงมีหลายคราว เยอะจนจำไม่ได้ ^^)

ต่อ...

มีคราวนึง(ที่จริงมีหลายคราว เยอะจนจำไม่ได้ ^^)

มังลาละ ได้ ชวนผมไปเที่ยวงานเต้นดิสโก้ ในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ปัตตานี มังลาละ ได้ ชักชวนพวกจะบังติกอ ไปด้วยกัน
อีกทั้งยังมี เพื่อนหน้าตลาด ไปด้วย2คนคือ ผมและ ไ้อ้่ ภพ เฮียป๊อก(ตัวสูงใหญ่ประมาณ180กว่า)

ยุคนั้น เดอะปารีส ซึ่งเป็นดิสโก้เธคใต้โรงแรมมายการ์เก้นท์ ได้ถูกปิดแล้ว...
เนื่องจาก คว่ามเถื่อน สุดๆ ขนาด หรั่ง รอคเคสตาร์ ทีไป ทัวร์ในสมัยนั้น ถึงกับออกปากว่า "เป็นที่ๆ เถื่อนที่สุด "
เพราะ พวกจะบังติกอ คุมอยุ่ !!! (มีเรื่องกันบ่อยมากๆๆๆ....)
โดย ที่จะมี ไอ้ยุ .ไอ้ เล็ง. ไอ้โอม. ไอ้เปี๊ยก. และเฮงพี่ใหญ.่ มังลาละ
ดิงแป๊ะ .แอหน้าผี และๆลๆ อีกมากมาย
ขอตัดเข้ามา ที่ตอนไปเที่ยว ในมอ.กันก่อน

ตอนนั้น มีคนๆนึงท่าทางนักเลงโต เป็นช่างซ่อมรถ ได้เดินไปสะดุด ขาไอ้มังลาละเข้า เท่านั้นแหละ ไอ้มังมาสะกิดบอกพรรคพวกทันที
ว่า "เตรียมตัวเล่นมันได้เลย รอให้มันออกมาก่อน"

แล้วไอ้มังกับพรรคพวกก็ได้ออกมา และได้ตามดูอยุ่ห่างๆ
พอพวกนั้นออกมาคราวนี้ เสร็จ โจรทันที ได้เกิดมีการไล่ตีกันขึ้น โดยที่อีกฝ่าย.สู้ไม่ได้เลย ทีเดียว.แล้วมันก็ขับรถหนีกันไป
พวกของจะบังติกอ ได้ ขับรถไปดักรอตรงหน้า ร้านขนมหวานแถวจะบังติกอ
หวังว่า จะมีพวกนั้น หลงทางขับมา

และแล้วก็มีรถอยุ่คันนึง หลงทางกับมา จริงๆ ไอ้ มังบิ๊กสุ(สุไลมาน)ได้เอาเก้าอี้ จากร้านขนมหวาน ซัดฟาดเข้าไป ดังโครม ใส่รถมเตอร์ไซค์ คันนั้นที
พอมอเตอร์ไซค์ คันนั้น ได้จังหวะ ก็รีบๆขับหนีไปทันที
และแล้ว พวกจะบังติกอ ก็ ได้ ตกลงกันว่า ขับรถไล่ล่ากันดีกว่า
พอรถของฝ่ายจะบังติกอ ได้ขับไปถึง.หน้ารพ.ปัตตานี ผมซึ่งซ้อมท้ายไอ่เปี๊ยกอยุ่ โดยที่ผมได้ถือไม้หน้าสาม ฝังตะปู แอบซ่อนอยุ่ตรงตัวถัง ได้ไปเจอกับรถ ของอีกฝ่าย เปี๊ยกจึง ลงมือบิดคันเร่ง หมายจะเข้าไปตี เอาให้แหลกคามือไปเลย.

พอรถคันนั้น เห็น ก็ตกใจรีบขับหนี แต่ ไปชนกับรถเก๋ง ป้ายทะเบียนสงขลา จนยุบไปหมด แล้ว ไอ้คนขับรถคันนั้น ตัวมันใหญ่เหมือนพวกตังเก ก็ ได้หลุดออกจากรถ พุ่งตัวขึ้นไป บนฟ้ายามค่ำ แล้วหมุนตัวตกลงมา อย่างหน้า อัศจรรย์มากนัก. ผมกับไอ้เปี๊ยกเห็นเข้า ก็รีบขับหนีไปทันที จะอยุ่ทำไทให้เขาจับ ล่ะ ^^ ทุกวันนี้ ผมยังสงสัยอยุ่เลยว่า ไอ้ตังเกซ่อมรถนั่น มันแขวนพระอะไร ? จบแบบคร่าว;คร่าวก่อนนะ เพราะเรื่อง มันมีอีกเยอะ ^^ จนหลายเรื่อง ผมยังลืมไปแล้วเลย เหอๆๆ


จบตอน

มังลาละ กับดิงแป๊ะ ปัจจุบันได้ตายไปเรียบร้อยแล้ว

เมืองมาเฟีย
ตอน: การเขียนบท เสือสิงห์กระทิงเล้ง กับ แบมา จอมขมังเวทย์
การเขียนบทนั้น เราต้องนึก เรื่องย่อ ทรีตเม้นท์ สกรีนเพลย์ และชื่อเรื่อง ให้ได้ก่อน
ส่วนการเขียนเรื่อง เสือสิงห์ กระทิง เล้ง นั้น ผมตั้งชื่อเรื่อง ก่อน แล้ว ลงตัวสกรีนเพลย์ เลย ก่อนหน้านั้น ก็เริ่มลง ทรีตเม้ทน์ แล้ว ก็เลิก มาทำเป็นสกรีนเพลย์ เลย
เรื่อย่อยังไม่เขียน ..
กล่าวคือ ตั้งชื่อเรื่องท่ ี กทม.
แล้วเอาเรื่องไปลง ดีเทลในสกรีนเพลย์ เลย ต่อที่ ปัตตานี...
แล้วยังเขียนบท แค่ตอนต้นๆเท่านั้น
วันนึง ผมได้ไปกินก๋วยเตี๋ยว ร้านของเมียพี่หง โต๊ะบอล รายใหญ่พอควร แล้วไปดูนสพ. บันเทิง ก็ไปเห็น โอเด๊ต เฮนเรียต แจคโคมิน เข้า ก็สะดุดในคาแรกเตอร์ อีกทั้งนัง เห็น โอเด๊ต ออนแอร์ โฆษณา สเตปซิล นะถ้าจำไม่ผิด ....

ร้านเมียพี่หง ก็ได้คุยๆกับผมในวงการบันเทิง
ผมก็เลยบอกว่า น่าจะเอาโอเด๊ตมาเล่นในหนัง เสือสิงห์ กระทิงเล้ง
แล้วพวกเมียพี่หง ก็เงียบ คงจะเข้าใจว่า ผม เพี้ยนไปแล้ว กระมัง
อยุ่ปัตตานี ดีๆไม่ชอบว่างั้น
ผมก็บอก เฮ้ย พี่เอาจริงนะเว้ย เฮ้ย ..!
พวกนั้นมันก็เงียบ ตอนนั้น ยุควีซีดี เริ่มๆเข้ามาในบ้านเรา

พอผมกลับบ้าน ผมรีบๆ ลงมือปั่นในยามค่ำทันที
และ เรื่องนี้ กว่าจะเขียนเสร็จ ใช้เวลานานพอสมควร เพราะ ผมไปมีเรื่องกับ คนมุสลิม แถวๆ วัดตุยง พวกนั้นมันเป็นโจร พอวันสงกรานต์ พวกนั้น มันจะนำทีมมา กระชากสร้อย และลวนลามหญิงสาว ตรงบ้านผม
ผมก็เฉยๆ ไว้ ไม่อยากมีเรื่อง
พอดี ไอ้เมาะ สาวมุสลิม ลูกจ้างบ้านผม
ได้ออกไปข้างนอกร้าน และได้ถูก พวกนั้นลวนลาม
แล้วมันก็เข้่ามาบอกคนในบ้าน....
เท้านั้นแหละผมก็ได้เดินออกไป เพื่อเล็งหา ไอ้คนที่ทำ อุบาทว์
แล้วผมก็เจอตัวมันๆ มากันเป็นทีม

แล้ว มัน(ตัวหัวโจก) ก็ทำท่าทางนักเลง เก๋าโจ๋ เดินเข้ามาหาผม หุหุ พอผมรู้ปุ๊ป ผมทิ้งหมัดขวาไปเต็มๆ อย่างสุดแรงเกิด ไปที ดัง ตูม!!! แล้ว มันก็เดิน เข้ามาอีก ทำท่าจะสู้ผมก็ซัดเข้าไปอีก หลายหมัด แต่มัน ไม่ล้มลงไปว่ะ ยังมีแรง เดินขึ้นมา ได้อีก ... แถมรอยแตกไม่มีด้วย. งงไหมล่ะ

ขณะนั้น คนจำนวนมาก หยุด ทันที ในนั้น มีลูกน้อง ของ บาฮารูดิน ยืนอยุ่ฝั้งตรงข้าม ยืนฉงนอยุ่
แล้วมัน(ไอ้หัวโจก) ได้เดินเข้ามาอีก พร้อมกล่าวกับผม ประม่าณ ว่า เชื้อชาติ ห่าเหวอะไร

ืทำนองนั้น
พวกมึงคนไทย มาทำพวกกู กู จะสู้ อะไรทำนองนั้น...
ผมเลยบอกว่า"มันเกี่ยวอะไรด้วยว่ะเฮ้ย พวกมึงเป็นโจร มาลวนลาม ลูกน้องกูที่เป็นมุสลิมได้ไงว้ะ ..!"
แล้ว ไอ้ดิง ที่เป็นหลานชายของ เด่น โต๊ะมีนา ก็เดินเข้ามา เพราะไอ้ดิง เป็นเจ้าใหญ่ของการค้า ซิมและบัตรเติมเงิน ดีแทค (มันทำธุรกิจกับบ้านของผม เรื่องบัตรเติมเงินและซิมการ์ด ) ได้เดินเข้าร้านผมมันก็ งง ๆ

แล้วพูดอะไรก็ไม่รู้ กับพวกมัน
แล้วตำรวจก็มา จับตัวผมกับมันไป ที่โรงพัก พอขึ้นรถตำรวจไปแล้ว ผมก็ประกาศ ชื่อผมแล้วตบกระบาลมันฉาดใหญ่ๆ ด้วยมือซ้าย เพราะตอนนั่น มือขวาผมมันบวมเปล่งมาก
หมอบอกว่ากระดูกมือแตก เอาล่ะสิงานนี้ กู เขียนบทต่อไม่ได้
เอาไงดีว่ะ?
แล้ว แม่ผมก็พาผมไปหา" แบมา "
ซึ่งแก เป็น มุสลิม ที่มี ขมังเวทย์ อีกทั้ง ยังสวดบทเป็นภาษาบาลีได้เก่งมาก เพราะมีพระธุดงค์ท่านมาสอน แกในนิมิต บ้านแกอยุ่ เลย ยะหริ่งยามูไปอีก .แกว่า ให้เอาแป้งมา แกก็เสก แล้วรักษาให้....

เมืองมาเฟีย
ตอน: การเขียนบท เสือสิงห์กระทิงเล้ง กับ แบมา จอมขมังเวทย์
การเขียนบทนั้น เราต้องนึก เรื่องย่อ ทรีตเม้นท์ สกรีนเพลย์ และชื่อเรื่อง ให้ได้ก่อน
ส่วนการเขียนเรื่อง เสือสิงห์ กระทิง เล้ง นั้น ผมตั้งชื่อเรื่อง ก่อน แล้ว ลงตัวสกรีนเพลย์ เลย ก่อนหน้านั้น ก็เริ่มลง ทรีตเม้ทน์ แล้ว ก็เลิก มาทำเป็นสกรีนเพลย์ เลย
เรื่อย่อยังไม่เขียน ..
กล่าวคือ ตั้งชื่อเรื่องท่ ี กทม.
แล้วเอาเรื่องไปลง ดีเทลในสกรีนเพลย์ เลย ต่อที่ ปัตตานี...
แล้วยังเขียนบท แค่ตอนต้นๆเท่านั้น
วันนึง ผมได้ไปกินก๋วยเตี๋ยว ร้านของเมียพี่หง โต๊ะบอล รายใหญ่พอควร แล้วไปดูนสพ. บันเทิง ก็ไปเห็น โอเด๊ต เฮนเรียต แจคโคมิน เข้า ก็สะดุดในคาแรกเตอร์ อีกทั้งนัง เห็น โอเด๊ต ออนแอร์ โฆษณา สเตปซิล นะถ้าจำไม่ผิด ....

ร้านเมียพี่หง ก็ได้คุยๆกับผมในวงการบันเทิง
ผมก็เลยบอกว่า น่าจะเอาโอเด๊ตมาเล่นในหนัง เสือสิงห์ กระทิงเล้ง
แล้วพวกเมียพี่หง ก็เงียบ คงจะเข้าใจว่า ผม เพี้ยนไปแล้ว กระมัง
อยุ่ปัตตานี ดีๆไม่ชอบว่างั้น
ผมก็บอก เฮ้ย พี่เอาจริงนะเว้ย เฮ้ย ..!
พวกนั้นมันก็เงียบ ตอนนั้น ยุควีซีดี เริ่มๆเข้ามาในบ้านเรา

พอผมกลับบ้าน ผมรีบๆ ลงมือปั่นในยามค่ำทันที
และ เรื่องนี้ กว่าจะเขียนเสร็จ ใช้เวลานานพอสมควร เพราะ ผมไปมีเรื่องกับ คนมุสลิม แถวๆ วัดตุยง พวกนั้นมันเป็นโจร พอวันสงกรานต์ พวกนั้น มันจะนำทีมมา กระชากสร้อย และลวนลามหญิงสาว ตรงบ้านผม
ผมก็เฉยๆ ไว้ ไม่อยากมีเรื่อง
พอดี ไอ้เมาะ สาวมุสลิม ลูกจ้างบ้านผม
ได้ออกไปข้างนอกร้าน และได้ถูก พวกนั้นลวนลาม
แล้วมันก็เข้่ามาบอกคนในบ้าน....
เท้านั้นแหละผมก็ได้เดินออกไป เพื่อเล็งหา ไอ้คนที่ทำ อุบาทว์
แล้วผมก็เจอตัวมันๆ มากันเป็นทีม

แล้ว มัน(ตัวหัวโจก) ก็ทำท่าทางนักเลง เก๋าโจ๋ เดินเข้ามาหาผม หุหุ พอผมรู้ปุ๊ป ผมทิ้งหมัดขวาไปเต็มๆ อย่างสุดแรงเกิด ไปที ดัง ตูม!!! แล้ว มันก็เดิน เข้ามาอีก ทำท่าจะสู้ผมก็ซัดเข้าไปอีก หลายหมัด แต่มัน ไม่ล้มลงไปว่ะ ยังมีแรง เดินขึ้นมา ได้อีก ... แถมรอยแตกไม่มีด้วย. งงไหมล่ะ

ขณะนั้น คนจำนวนมาก หยุด ทันที ในนั้น มีลูกน้อง ของ บาฮารูดิน ยืนอยุ่ฝั้งตรงข้าม ยืนฉงนอยุ่
แล้วมัน(ไอ้หัวโจก) ได้เดินเข้ามาอีก พร้อมกล่าวกับผม ประม่าณ ว่า เชื้อชาติ ห่าเหวอะไร

ืทำนองนั้น
พวกมึงคนไทย มาทำพวกกู กู จะสู้ อะไรทำนองนั้น...
ผมเลยบอกว่า"มันเกี่ยวอะไรด้วยว่ะเฮ้ย พวกมึงเป็นโจร มาลวนลาม ลูกน้องกูที่เป็นมุสลิมได้ไงว้ะ ..!"
แล้ว ไอ้ดิง ที่เป็นหลานชายของ เด่น โต๊ะมีนา ก็เดินเข้ามา เพราะไอ้ดิง เป็นเจ้าใหญ่ของการค้า ซิมและบัตรเติมเงิน ดีแทค (มันทำธุรกิจกับบ้านของผม เรื่องบัตรเติมเงินและซิมการ์ด ) ได้เดินเข้าร้านผมมันก็ งง ๆ

แล้วพูดอะไรก็ไม่รู้ กับพวกมัน
แล้วตำรวจก็มา จับตัวผมกับมันไป ที่โรงพัก พอขึ้นรถตำรวจไปแล้ว ผมก็ประกาศ ชื่อผมแล้วตบกระบาลมันฉาดใหญ่ๆ ด้วยมือซ้าย เพราะตอนนั่น มือขวาผมมันบวมเปล่งมาก
หมอบอกว่ากระดูกมือแตก เอาล่ะสิงานนี้ กู เขียนบทต่อไม่ได้
เอาไงดีว่ะ?
แล้ว แม่ผมก็พาผมไปหา" แบมา "
ซึ่งแก เป็น มุสลิม ที่มี ขมังเวทย์ อีกทั้ง ยังสวดบทเป็นภาษาบาลีได้เก่งมาก เพราะมีพระธุดงค์ท่านมาสอน แกในนิมิต บ้านแกอยุ่ เลย ยะหริ่งยามูไปอีก .แกว่า ให้เอาแป้งมา แกก็เสก แล้วรักษาให้....

ต่อ...



แล้ว แม่ผมก็พาผมไปหา" แบมา "
ซึ่งแก เป็น มุสลิม ที่มี ขมังเวทย์ อีกทั้ง ยังสวดบทเป็นภาษาบาลีได้เก่งมาก เพราะมีพระธุดงค์ท่านมาสอน แกในนิมิต บ้านแกอยุ่ เลย ยะหริ่งยามูไปอีก .แกว่า ให้เอาแป้งมา แกก็เสก แล้วรักษาให้ผม สามครั้ง ครั้งสุดท้าย ไอ้โอม จะบังติกอ มันติดไปด้วย ก็นอนและนั่งคอย แบมา บนบ้าน พอแบมา กลับมา แกก็รักษา ให้สาวมุสลิม คนนึง จากคนที่บวมๆ แกนวดจับแปปเดียว คอที่บวมๆอยู่ นั้นได้ยุบลงไปทันที
ผมเห็นผมยังอึ้งเลย
คราวนี้ ไอ้โอม มันนอนดูอยุ่พอมันเห็นปุ๊ป มันรีบดีดตัวเข้าดู เพราะเป็นไปไม่ได้!!!้ ที่คอบวมๆของหญิงคนนั้นจะยุบลง
แล้วไอ้โอมก็ ตีสนิทเข้าไปคุยกะแบมา
คุยจนเรื่องแหวนที่แบมาใส่(ท่าทางแหวนที่แบมา ใส่นั้นจะมี พวกกายาสิทธิ์อยุ่)
่ แล้วแบมา แกก็รักษาผม แปปเดียว จนหาย เลย
แถม แบมา ยังอธิบาย อาการ มือของผม เหมือนยังกะตาแก เป็นเครื่องเอกเรย์ได้ ยังไงยังงั้น
ทำให้ผม เขียน บท เสือสิงห์กระทิงเล้ง ได้สำเร็จ และได้กำกับเรื่องทีผมชอบ ได้ ในสไตล์ กายริชชี่ ผสม เควนติน ทารันติโน่ ออกมาเป็นสไตล์ของผมเอง ...
ขอบคุณแบมา จอมขมังเวทย์ไว้ตรงนี้ด้วยครับ

จบ เอาแค่นี้พอ

ปล.ที่ไอ้หมอนั่นหัวโจกโจรวัยรุ่น ไม่เป็นอะไรเลยนั้น เพราะมันมีของคือเม็ดประคำที่มันคาดเอว


จบตอน

โหยยย...นั่งอ่านอ้าปากค้างเลยอ่ะ...



... แสบจริง ๆ ด้วย ....

http://www.manager.co.th/South/ViewNews ... 5700000310

ลองเข้ากูเกิล แล้วพิมพ์ว่า บาฮารูดิน ยูโซะ
ดูนะ. คนนี้เขานิสัยดี คบได้ เป็นหนึ่งในเจ้าพ่อปัตตานีคนนึง. แต่...โหด มาก!!!

ถ้า ลูกบ้านคนไหนค้ายา บาฮา จะอุ้มมา ตักเตือนก่อนพอถ้าห้ามสามครั้งไม่ฟัง
ครบสามครั้ง ปุ๊ป ก็. ลั่น!!...เลย ครั้งที่สี่ ไม่มี

เมืองมาเฟีย
ตอน:ต่อยกับไอ้เกรียติ นักค้ายาบ้ารายกลาง...

สมัยนึง เมื่อตอนกลางคืน จะมี ตัวดาราหลักในสายนักเลงของจังหวัดปัตตานี คือ...
1.ไอ้โอมจะบังติกอ (รามดิน อารีย์อับดุลซอมะ)
2.ไอ้รง จะบังติกอ
และอีกหล่ายๆคน มีมากจริงๆ

พวกมัน2คน(โอมกับรง. จะบังติกอ )ได้มาหากูเกือบทุกคืน ที่บ้านของกู เพื่อการนั่งกินน้ำชา กันหน้าบ้านกูเอง

มีวันนึง กูได้ออกไปที่ร้านเหล้าของ ไอ้ธ้ง เพื่อนกู และได้มี ไอ่เกรียติ ซึ่งมากับเพื่อนมัน

แสดงท่าที ออกแนวนักเลง^^

คราวนี้ เข้าทางกูพอดี กูจึงหมาย หัวไว้เลย

และแล้วกูได้บอกกับไอ้โอมเรื่องนี้ ว่ากูจะเล่นมันแบบตัวต่อตัว
ไอ้โอมรู้จึงบอกว่า "เอาแล.."(แปลว่า เอาเลย. หรือล่อมันเลย)




มีต่อ

ต่อ...


กูจึงบอกกับไอ้โอมว่ากูจะเอามันแล้วนะ
ไอ้โอมมันบอกว่า "เอาแล"^^

กูจึงกึ่งเดินกึ่งวิ่ง เข้าไปต่อยไอ่เกรียติ เลยทันที. ในเวลาที่กูต่อยมันนั้น สักพัก...ได้มีคนมุสลิมเข้ามาห้าม ว่า"พี่ๆผมขอร้องล่ะ เราคนไทยด้วยอย่ามีเรื่องกันเลย..."อีกทั้งยังเข้ามาห้ามกูด้วย ทำให้กูเสียเส้นในการต่อยกับไอ้เกรียติ.
แล้วไอ้โอมก็เข้ามา กันพวกนั้นไว้

แล้วกูก็ต่ิอยกับไอ้เกรียติต่อ
แต่ กูเสียจังหวะในการกระทำต่อเนื่อง ทำให้ไอ้เกรียติ ได้จังหวะ พอกูเตะมันก็ถีบ

จนกูเริ่มเหนื่อย(สูบบุหรี่เยอะ^^)
แล้วกูก็ได้ใช้ทักษะ มวยสากล ที่กูเคยไปเรียนกับอ.ยุทธพล อดีต แชมป์ มวยสากลเวมีราชดำเนิน เมื่อสี่ ห้าสิบปีก่อน
ขึ้นมา...
กูได้ใช้หมัดแย๊บซ้าย เข้าหน้ามันตรงๆ จนมันเลือดออก ตรงหน้า
ถึงกูจะไม่ไหวแต่ใจกูสู้ถึงที่ี่สุด

พอมันหน้าแตกเลือดออก

แล้วกูก็แยกจากมัน. คราวนี้ มันทำท่าไ่ม่ยอมเพราะหน้ามันแตกเลือดออก

กูก็พร้อมต่ิอ....


ไอ้โอมจึงได้ เข้าไปตบมัน (หนักมากหนักจริง) จนมันต้องหยุด แล้วกูก็วิ่งเข้าบ้านไปเอา นิ้ว ออกมายิงมัน พอกูเอา นิ้วเล็งปุ๊ป ไอ้ทายโต้รุ่ง รีบปิดประตูบ้านกูทันที
ทำให้การยิง ไม่เกิดขึ้น

จบ
สมัยนั้น จะแขวน พระกริ่งอรหังหลวงพ่อโอภาสี เหรียญรุ่นสองหลวงพ่อโอภาสี เหรียญพ่อท่านคล้าย ปืนไขว้ เหรียญหลวงพ่อกบ วัดเขาสาริกา(ลพ.โอภาสีเสก) เหรียฐลพ.ดำ วัดตุยงปัตตานี และเครื่อง มีหนุมานท่านพ่อคงวัดวังสรรพรส ปลัดขิกหลวงปู่เขียววัดห้วยเงาะ และเสือ น่าจะหลวงะพ่อเพี้ยนรุ่นแรกมั๊ง จำไม่ค่อยได้ นี้แหละที่ช่วยไม่ให้เราเลือดออก แต่เจ็บพอควร เพราะหมัดมันหนักมาก

เมืองมาเฟีย....
เขียนจากเรื่องจริง!!!
(อีก1เวอร์ชั่น ถ้าจะให้เขียนจริง จะมีมากกว่า สุริยัน ศักไธสง เขียนอีกนะ)

ตอนเส้นทางสายการเมืองของ โอม จะบังติกอ ^^(แบบคร่าวๆ)

สมัยก่อน ตอนที่ผมเรียนจบแล้ว และได้กลับไปอยุ่ที่ปัตตานี เป็นพักๆ
เพื่อนที่ ม่าหาผมที่บ้าน มีมาก แต่ส่วนใหญ่ ที่จะมา่หาผมในช่วงพลบค่ำ โอม จะบังติกอ กับ รง จะบังติกอ
คู่นี้เขาจะมาหาผมทุกคืนเลยทีเดียว
เพื่อนั่งกินน้ำชา.แฮมเบอร์เกอร์ และกะโป๊ะ (ข้าวเกรียบปลา มาลายูแท้ๆ ที่อร่อย เหนียวมาก) และนั่งดูดบุหรี่ คุยกัน
มีคืนนึง ไอ้โอมได้บอกผมว่า "บิลมึงคอยดู ว่า พวกเจ้าพ่อบ้านเรา มัน โง่ แค่ไหน มันมา สยบให้พวกนักเลง.เช่นไอ้ยุ และๆลๆ อะไรแบบนี้ มีอย่างที่ไหน พวกมีอิทธิพล มาสยบมาขอความช่วยเหลือ พวก จากพวกนักเลง มาพูดจาครับๆ กับพวกนักเลง พวกนักเลงขู่ก็เชื่อ


มีต่อ.....

ซึ่งก็จริงแบบที่มันพูด
วันนึง
ตอนนั้น ไอ้โอม เป็นนักข่าว (เคยได้รับรางวัล นักข่าวจากสมาคม เรื่องที่ มันไปถ่าย ที่กรือเซะ ตอนนั้น ผมได้โทรหามัน ๆ ว่า "เฮ้ย บิล มันบุกแล้วๆ..! "
ไอ้เราไ่ม่้ได้ดูทีวี แค่โทรหามันเฉยๆ
ตอนนั้น อยุ่ที่กทม. ก็สงสัยว่า อะไรบุกว่ะ?

เพื่งมารู้ตอนหลัง ในกรณีกรือเซะ ^^ โอมมันได้รางวัลนักข่าวยอดเยี่ยมกรณี กรือเซะ

คืนนึง ไอ้โอม มันพาผมไปกินน้ำชา แถวๆ หน้าเทคนิค ปัตตานี ที่ลานกว้าง คืนนั้น มันบอกกับผมว่า
"บิล เดี๋ยวมึงคอยดู ...แล...พอดีกูปล่อยข่าวออกไปว่า กูจะลง สมัคร เลือก สจ. เดี๋ยวมึงคอยดู ว่าจะมีใครมามั่ง "
ตอนนั้น ไอ้โอมมันแค่ปล่อยข่าวหวังเชคเครดิต ของมันเอง แต่ยังไม่ลง เลือกตั้ง
และแล้ว..คืนนั้นเอง แปะสุวลัย ซึ่งเป็นนักการเมืองท้องถิ่น ได้มั่งไม้ได้มั่ง ก็ได้ให้ เบ๊ ของตน ขับมอเตอร์ไซด์ มาหา ไอ้โอมเลย ทีเดียว

ไอ้โอมมันสะกิด ผม ผมก็ทำเฉยๆไว้
พอมันมา มันก็ นั่ง แล้วทาบทามไอ้โอม ว่าให้อยุ่พรรคของมัน อะไรทำนองนี้
ไอ้โอมก็ไม้ได้ตอบอะไรที่ตรงประเด็น
แปะสุวลัย นั่งคุยกับไอ้โอม สักพัก ก็ กลับ

พอมันกับ เบ๊ ของมันกลับ ปุ๊ป ผม ปล่อย ฮา แตก ทันที 5555555

ว่า มัน ปล่อยข่าว ว่ามันจะเลือกตั้ง แล้วมีพวก รุ่นใหญ่ เชื่อมันด้วย ถึงกับ ให้มันมา ร่วมทีมงาน ของเขาเลยทีเดียว เพราะกระแส ของไอ้โอม นั้น มันมีอยุ่พอควร

และสมัยนี้ มันก็ได้เป็น สจ. สมความปร่าถนาของมันแล้ว
55555

ปล กูขำจริงๆนะเว้ย เรื่องที่มึงปล่อยข่าวลือหน่ะ 55555

ปล่อยข่าวสร้างและทดสอบกระแส

เมืองมาเฟีย
ตอน: เก็บ ซุลกิฟฟลี หะยีเจ๊ะเฮง

สมัยก่อนนั้น. ผมมักจะชอบเสื้อผ้ากระสอบ ก่อนที่จะตลาดนัดจะบังติกอจะรุ่งเรือง
จนถึงวันนี้ นั้น เมื่อก่อน จะมีตลาด นัด ที่ยามู ยะหริ่ง ผมได้ไปเป็นประจำ กับ เอ๋แป๊ะ กับไอ้เปี๊ยกอารีย์ กับไอ้โจ้ และกับไอ้เปี๊ยกจะบังติกอ
เพร่่ะว่า เรานั้น จะบ้าชอบลีวายส์ 501 กับเสื้อผ้ากระสอบ ม่าก.
วันนึง ผมได้ไป กับไอ้เอ๋แป๊ะ เร่าได้ไปรื้อ ตรงที่ที่. เขาคัดผ้าไว้ ตอนนั้นไม่รู้ว่า เขาคัดผ้าไว้แล้ว
ก็มีชายม่าลายู มาตวาดใส่พวกเรา

ผมก็ได้บอกกับไอ้เอ๋แป๊ะว่าจะเอาไง?
รุ้สึกว่าไอ้เอ๋ บอกว่า แล้วแต่มึงละกัน....
ผมก็เลย จ้องไปที่ไอ้คนนั้น แล้ว ตะโกนใส่หน้ามันว่า มึงจะเอายังไงกับกูว่ะ แล้วก็กะจะฟัดกับทันให้สุดๆไปเลย แล้วมันก็ ืทำแบบว่า ไม่สนใจแบบว่ายอมๆ นิ่งเงียบ ไปเลย

อีกครั้งนึง ผมได้ไป ยามู กับไอ้เปี๊ยก จะบังติกอ แล้วตอนกลับ ก็มีวัยรุ่นสองคน ขับรถซิ่ง มาด่าว่า เรา ว่า อะไรก็จำไม่ได้ นานแล้ว
และไอ้เปี๊ยกจะบังติกอ (กาแฟเทพปัตตานี ในปัจจุบัน)

ได้ ชูกำปั้น พร้อมตะโกนว่า "ตูโม๊ะ.. !" แปลว่า ต่อย ....แต่ไอ้วัยรุ่นสองตัวนั้น รีบขับรถแซงหนีไปเฉยเลย เพราะรถเรามันช้า ใช้รถ ซูซูกิเลิฟ ^^
อีกวันนึง ผมได้ไป กับใครแถวๆหน้าตลาดนี้แหละจำไม่ได้ ไปตลาดนัดยามู กัน แล้ว มีวัยรุ่นสองสามคน ตามเรามา
ไอ้เราก็สงสัยว่า โจทย์เราที่ไหนปล่าวว่ะ. เพราะตอนนั้น ศัตรูมีมาก จนจำไม่ได้^^
แล้วพอเรา กระซิบกับเพื่อนที่ไปด้วยกันว่า เดี๋ยวเรา เดินล่อ มันออกมาก่อนนะแล้ว ถ้าเล่นได้ค่อยเล่น มันกัน พอผมเดินมาจน ถึงทางเข้าออก ตลาด ก็ได้เจอกับ .......

ต่อ...


ถึงทางเข้าออก ตลาด ก็ได้เจอกับ ไอ้ยู หรือนาย ซุลกิฟฟลี หะยีเจ๊ะเฮง เพื่อนผมสมัยเรียนตั้งแต่ เด็กๆ ที่ รร.ประถม ยัน จน ม .3

แถมตอนเป็นเด็ก ป.4ผมยังต่อยกับมันเลย

จน มันเข้ามาเรียน ที่เดชะ มันได้มาอยุ่ห้องเดียวกับผม ถือได้ว่า ตอนนั้น มัน คุม ทั้งหมด ของ เด็กม.ต้นเลยทีเดียว...
ย้อนกลับมาพอผม เดิน มาเจอมันเข้า ผมกับมันก็ืืัทักทายกัน เพร่าะไม่ได้เจอกันมานาน แล้ว ไอ้วัยรุ่น สองส่ามตัวนั้นืก็ เดิน มาพอดี ไอ้ยู ก็ได้พูด ภาษายาวี ประมาณว่า พวกมึง ไปเลยไป นี่เพื่อนกู ไปไปไป....ทำนองนี้ นะ
ผมเลย บอกมันว่า มึงช่วยกูหล่าว....
ไอ้ยู กับคนอื่นมันจะร้ายม่าก แต่กับผมมันจะดีมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

คุยไปคุยม่า สักพัก ผมก็ บอกว่างั้นกูกลับก่อนละกัน
แล้วมันบอกว่า มันจะขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพ

วันนึง
ก่อนที่ ไอ้ยู มันจะขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพนั้น มันได้โดนรถบรรทุก ชนทับตายคาที่

ทุกคน เชื่อว่า มันเป็นอุบัติเหตุ แต่ส่วนตัวผมว่ามันเป็นแผนฆาตกรรม แน่นอน เพราะ ไอ้ยู มันไม่โง่ไปขับรถไปชนกับรถบรรทุกสิบล้อหรอก นะ

เพราะ ว่า ไอ้ยูมัน ค้ายาด้วย การฆาตกรรม จึง เป็น เหตุจูงใจ ให้ ฆ่ามัน ก่อนที่มันจะขึ้นมากรุงเทพ โดยไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร เพราะ ตัวมันนั้น แถวบ้านมันมันก็มีชื่อเสียงพอควร ™(ชื่อเสียงด้านเกเร^^)

ลาก่อนเพื่อนรัก ซุลกิฟฟลี หะยีเจ๊ะเฮง

จบ ...

เมืองมาเฟีย....
ตอน:ยกพวกเพื่อรบกับ แก๊งค์เณรเดือน

เป็นที่รู้กันดีว่า สมัยก่อนนั้น เวลา ที่พวกจะบังติกอ ไม่มีคนไม่รู้เหมือนกันหายไปไหน..
และเวล่าที่พวกหน้าตลาดไม่มีคน
ก็ต้องไปตามพวกจะบังติกอเช่นกัน

วันนึง ไอ้บู่ มันไปมีเรื่อง กับ เด็กที่เรียนเดชะ กับเบจมราชูทิศ


นั่นคือ ไอ้วัฒน์ ที่มันเคยมาเรียนเซนต์จอน ที่กทม.
แล้วไอ้บู่ก็ได้พาผมไป ที่บ้านของใครไม่รู้จำไม่ได้ ที่ถนน มะกรูด พอเจอตัว ผมก็ดรียกตัวมันออกมา โดยที่บ้่่านนั้น มีประตู เหล็กแน่นหนา แต่ ถ้าฉลาดเราสามารถที่จะ งัดหมัดออกมาใส่มันได้ ด้วยช่องเล็กๆ

แล้วไอวัฒน์ มันก็เดินออกมา ทำท่านักเลงใส่ ผม ผมจึง ซัดหมัดออกไปเข้าหน้ามัน ดังตูม
แล้วไอ้บู่มันก็ ออกอาการจะเอามันให้ได้คราวนี้ มันไม่ยอมออกมา จนผมกับไอ้บู่ ต้องด่า สั่งสอนมัน จนพอใจแล้ว เราก็กลับ

ต่อมา
เรื่องนี้ยังไม่้จบแค่นี้
รุ้สึกว่า ในรร.มันจะมีตัวนึง ชอบแสดงตนว่าเป็นเจ้าพ่อ ขี้โม้ ว่ามันตบ ผมตบไอ้โน่นตบไอ้นี่ ก็ว่ากันไปตามเรื่องที่มันโม้
เรื่องนี้ ไอ้บู่ กับไอ้ชัยโต้รุ่ง เอามาบอกผมกับพวก ตอนนั้น แถวบ้านผม ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนกันหมด
พอดี ไอ้ยา บาต๊ะ(จะบังติกอหรือยา่ โลโบ๊ะ ) มันมาพอดี ผมจึงชวนมันไปเพียงสองคน ไปหน้ารร.เดชะ ยืนคอยอยุ่ฝั่งตรงข้าม

แล้วได้เจอพวกมัน ผมก็เลยบอกไอ้ยาว่า มึงคอยดูกูให้ดีๆนะเว้ย...
แล้วผมก็ได้เข้าไปอัดกับเข้าไปตบหน้ามันกับหมัด จนมันยอมกล่าวคือมันไม่สู้ นั่นเอง แล้วผมก็กับ ไอ้ยา โลโบ๊ะ ก็กลับ กันไป ตอนหลัง ไอ้ยาติดคุก เพราะคดียาเสพติด มั้ง
และออกมา มอบ ที่ใส้ไฟแชค เป็นไม้ลงรักฝังมุกลายมังกรทรงด้ามปืนให้ผมเป็นที่ระลึกในการที่มันติดคุก

'...............
ต่อมา

ไอ้หมอนั่น ที่มันขี้โม้ ก็เอาอีก มันเอาเงินเลี้ยงพวก รร.เดชะ กับพวกข้างนอก แล้ว ดัน ประกาศ ท้ารบกับกลุ่มของผม คราวนี้ รู้สึกว่ามันจะไป ทำอะไรกับไอ้ชัยโต้รุ่งด้วย

คราวนี้ ผมกับพวกหน้าตลาดกับพวกจะบังติกอ ก็ได้ออกรบพร้อมกัน
พอถึงที่ ผมก็เข้าไปต่อยกับใครก็ไม่รู้ลืม จำไม่ได้ ^^
ไอ้ฮ้งก็เข้าไปเตะๆอัดๆ ่ส่วนไอ้มังบิ๊กสุ
ได้เข้าไปเล่น ไอ้เล็กนิทัศน์ แล้วได้เตะ จน ไอ้เล็กมัน กระเด็นเข้าไปใต้ล้อรถสิบล้อ เลยทีเดียว!!!


มีต่อ...

ต่อ...


แล้วพอพวกเราชนะ ก็พากันกลับ บ้านใครบ้านมัน

ต่อมา
ไอ้หมอนั่น มันเอาอีก คราวนี้มัน ใช้ ให้ เณรเดือน (ฉายาของมัน )
เณรเดือน ตัวสููงใหญ่ ประมาณ 180กว่า ทรงมันจะเหมือนพวกตังเก
คราวนี้ พวกมัน มารอ หน้า อาชีวะปัตตานี
ผมกับพวกหน้าตลาดและจะบังติกอ ได้ยกพวกกันไปอีก
ผมได้เดินเข้าไปหา พวกมันเพียงคนเดียว

แต่พวกผม รอพร้อมอยุ่แล้ว
ผมได้เข้าตบต่อยๆ มันแล้ว ไอ้เณรเดือนก็ได้ เอาท่อนเหล็กเข้ามาหมา่ยจะฟาดผม ขณะที้ผมกำลัง รัดฟัดเหวียง มันอยุ่
คราวนี้ ไอ้ภพได้ชักเข็มขัดเข้ามา่ฟาดใส่เณรเดือน เสียงดังมาก!!!และได้ชกต่อยกันกับเณรเดือน แล้วไอ้เปี๊ยกจะบังติกอ(กาแฟเทพปัตตานีในปัจจุบัน) ได้วิ่งเข้ามา หยิบท่อนเหล็กของเณรเดือน เข้ามาฟาด ศัตรู แต่ ไปโดนแขนซ้ายผม ไอ้เปี๊ยกมันตีหนัก จนแขนผม แตกเลือดไหล เลย
และแล้ว พอ ต่อยตีกันได้สักพัก ตำรวจก็มา พวกแถวบ้านผมกับจะบังติกอหนีหายไปหมด ^^ ที่สุดผมก็โดนตำรวจจับไปโรงพัก

จบ เอาแค่นี้พอ ^^