พระอาจารย์ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล
ต.โนนทัน อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู
บาปและบุญเมื่อเรากระทำบำเพ็ญแล้ว
มารวมอยู่จุดเดียว คือ ใจ
เมื่อเราทำบุญมาก ใจบุญนั้นก็ถูกกุศล
วิวัฒนาการให้เจริญเติบโตขึ้นโดยลำดับ
จนถึงจุดอิ่มตัว คือ ความพอ
มีกำลังมากเรียกว่า "พละ" หรือเรียก "มโนพละ"
มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา
มโนเสฏฺฐา มโนมยา
ธรรมทั้งหลายมีใจถึงก่อน
มีใจเป็นใหญ่..สำเร็จแล้วด้วยใจ
เพราะฉะนั้นการบำเพ็ญบุญกุศลทาน
ไหว้พระ รักษาศีล บำเพ็ญภาวนา
นักปราชญ์จะต้อง "เตือนตน" เสียก่อน
หรือต้อง "ตั้งใจ" เวลาถวายทาน
ก็ตั้งใจให้แน่วแน่ จึงจะมีผลานิสงส์มาก
เวลาถือศีลก็ให้ใจถือด้วย
อย่าเป็นทำนองว่า มือถือสาก ปากถือศีล
ไม่ตรงกัน มันปีนเกลียวกัน
มันไปด้วยกันไม่ได้เลยทีเดียว
แต่บางคนไม่มีสติ จะพูดก็พูดไปโดยมิได้พิจารณา
หรือแบบไม่มีสติ ขาดสติ ดังคำพังเพยที่ว่า
"ไวปากเสียศีล ไวตีนตกต้นไม้"
คัดลอกเนื้อหาบางส่วนจาก หนังสือหลวงปู่ขาว อนาลโย
โครงการหนังสือบูรพาจารย์ เล่ม ๔ หน้า ๓๓๙
ประวัติและปฏิปทาหลวงปู่ขาว อนาลโยhttp://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=22390
รวมคำสอนหลวงปู่ขาว อนาลโยhttp://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43187
ประมวลภาพ “วัดถ้ำกลองเพล” จ.หนองบัวลำภูhttp://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=26644
