เวลาที่เราเห็นคนอื่นทำชั่วหรือไม่ดีให้เรามองกิเลสที่เกิดขึ้น เช่น มีการฆาตกรรมเพราะต้องการเงินหรือทรัพย์สินของคนอื่น ให้มองเห็นที่ความโลภเป็นเหตุไม่ใช่มองเห็นคนที่ทำเป็นเหตุ มีการฆ่ากันก็เพราะโกรธที่อีกฝ่ายมาด่า ก็ให้มองเห็นกิเลสโทสะเป็นเหตุ เพราะที่เกิดการเบียดเบียนกันอยู่ทุกวันก็เพราะกิเลสทั้ง 3 คือ ราคะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้นมาครอบงำจิตของผู้นั้น และการที่เรามองเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นเพราะกิเลสเป็นเหตุจะทำให้จิตเราได้เกิดปัญญาเห็นตามความเป็นจริงตามที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ ทำให้จิตเราสงบและเป็นกุศลขึ้นมา แต่ถ้รเรามองเหตุที่บุคคลทำแล้วจิตเราก็จะเกิดความไม่ชอบใจ ไม่พอใจและมีความโกรธตามมาจิตนั้นก็เป็นอกุศลย่อมเศร้าหมองและไม่เกิดปัญญาแน่นอน เราต้องไม่ลืมว่าทุกคนย่อมมีกรรมเป็นของๆตน ใครทำกรรมอะไรไว้ไม่ว่าจะดีหรือชั่วก็ต้องได้รับผลกรรมนั้นอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นจึงควรปล่อยให้กรรมทำหน้าที่ไปเพราะเราเชื่อว่ากรรมมีจริง