ดิฉันขอเล่าประสบการณ์ของวิบากกรรมในทางดีค่ะ
(ทางไม่ดีก็มี แต่เรื่องยาวกว่ามากค่ะ เลยขี้เกียจเล่า^^)
เผื่ออาจจะเป็นแรงใจในการทำสิ่งดีๆ

หลายเดือนก่อน ดิฉันนั่งรถ Taxi แล้วเห็นกระเป๋าตังค์ brand name
ในนั้นมีเงินอยู่ประมาณ 6,000 บาท และบัตรเครดิตอีกหลายใบ
ดิฉันจึงบอกคนขับรถ taxi และให้เค้าพาไปที่เค้าไปส่งผู้โดยสารคนก่อนหน้านี้
และติดต่อเจ้าของตามหลักฐานที่อยู่ในกระเป๋าตังค์นั้น
ปรากฏว่าเจ้าของกระเป๋าเป็นคนต่างชาติ(ที่มาทำงานในไทย) เค้าดูดีใจมาก

และอีกเหตุการณ์นะคะ
ดิฉันไป Mall บางกะปิ
ขณะเดินผ่านหน้าร้าน Boots เห็นทองคำตกอยู่
ดูใกล้ๆ เป็นสร้อยข้อมือ น่าจะหนักประมาณ 1 บาท
เลยไปให้ประชาสัมพันธ์ประกาศหาเจ้าของ
ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็สอบถามเรื่องรูปพรรณสัณฐานของสร้อยนั้น
เจ้าของก็ดีใจมากเช่นกัน
(เล่าให้เพื่อนคนนึงฟัง เค้าบอกว่าทำไมโง่จัง ไม่เอาก็น่าจะเอามาให้เค้า)

ทีนี้ผลนะคะ

ครั้งแรกดิฉันลืมโทรศัพท์มือถือไว้ในห้องน้ำหญิงของ Major รามคำแหง
ปรากฏว่าคนที่เก็บได้นำไปส่งเจ้าหน้าที่ของ Major ซึ่งดิฉันก็ได้คืนค่ะ

ครั้งที่ 2 ทำโทรศัพท์มือถือตกตอนไปปล่อยปลาที่วัดแถวศิริราช
ก็ได้คืนอีก (กว่าจะรู้ตัวก็อีกหลายชั่วโมงตอนออกมาจากแถวนั้นแล้ว)

ครั้งที่ 3 ดิฉันทำแบ๊งค์500 ตกที่ธนาคารหน้า office
ไม่คิดว่าจะได้คืนแน่ๆ เพราะคนก็ผ่านไปมาเยอะ
ปรากฏว่าพี่ฝ่ายการเงินที่เค้าติดต่อกับธนาคารดังกล่าวบ่อยๆโทรมา
บอกว่าเจ้าหน้าที่ธนาคารดูจากกล้องวงจรปิด เลยโทรมาหาเค้าถามว่ารู้จักดิฉันหรือไม่
ดิฉันก็ได้คืนอีก
(ทั้ง 3 ครั้งได้คืนภายในวันนั้นทุกครั้งเลย)
ในขณะที่เพื่อนคนที่ท้วงเรื่องเก็บทองได้ เค้าก็ทำเงินหายที่ธนาคารนี้เช่นกัน
และทำโทรศัพท์มือถือหายในเวลาไล่เลี่ยกับดิฉัน กลับไม่ได้คืนเลย

ครั้งที่ 4 เวลาผ่านไปหลายเดือน ลืมกระเป๋าตังไว้ที่นั่งเล่นรวมของหอพัก
มีคนเก็บได้แล้วเอาไปให้ผู้จัดการหอพัก จึงได้คืน

ทำให้ดิฉันเชื่อเลยว่าผลย่อมเกิดจากเหตุที่เราสร้างไว้จริงๆ ไม่ว่าเรื่องอะไร ทั้งดีและไม่ดี

แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ โมทนานะครับ
ขอให้เจริญ ๆ สาธุ

...ผู้ให้ของชอบใจย่อมได้ของชอบใจเป็นสิ่งตอบแทน...
...ขอชื่นชมและยกย่องแด่คุณธรรมที่ทำให้ใจเป็นเทวดา...
...เพราะนอกจากการให้ทานและรักษาศีลแล้วคุณธรรมที่ทำให้จิตใจสูง...
...มีหลายขั้นตามกำลังของการกระทำคือตามกรรมที่ทุกคนสร้างขึ้นในจิตใจค่ะ...

...1)คุณธรรมที่ทำให้จิตใจได้ความเป็นมนุษย์คือให้ทาน รักษาศีล และอย่าเห็นแก่ตัว...
...2)คุณธรรมที่ทำให้จิตใจเป็นเทวดาคือทำแบบมนุษย์ และเพิ่มอีก 2 อย่างคือ...
...เพิ่มการภาวนาและคุณธรรมด้านมีความละอายและเกรงกลัวต่อบาป มีหิริ โอตัปปะ...
...3)คุณธรรมที่ทำให้จิตใจเป็นพรหมคือทำแบบเทวดาและเพิ่มคุณธรรมอีก 1 อย่างคือ...
...ที่ทำให้ได้ความเป็นพรหม มีเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา มีเมตตาพรหมวิหารธรรมนั่นเองค่ะ...
...เพราะว่ามนุษย์ทุกคนได้เลือกภพชาติที่เกิดสูงๆต่ำๆแล้วตามกำลังการกระทำของจิตใจตน...

โมทนากับคุณงามความดีครับ

โมทนานะจ้ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ทำดีย่อมได้ดี ขออนุโมทนาบุญด้วย ค่ะ่ำ:b8:

...................................................................
กฎแห่งกรรมไม่มีวันหยุด
กฎแห่งกรรมเที่ยงธรรมตลอดกาล

คุณเป็นคนดีมากค่ะ ขออนุโมทนากับความดีที่คุณทำด้วยค่ะ

ถ้าต่างชาติเค้าก็จะตบมือให้และก็ยิ้มด้วยความชื่นชม บ้านเราก็อนุโมทนาสาธุในความไม่โลภ สละกิเลสได้

สาธุ สาธุค่ะ

อนุโมทนาด้วยครับ

ของผม ก็ไม่เคยมีของหาย เช่นกัน อย่างไรก็มักได้คืน

ที่ไม่ได้คืน มีน้อย ก็คิดว่า คงเป็นประโยชน์กับคนที่ได้ไป ก็ดีใจกับคนที่ได้ของนั้นไป
เลยไม่ได้จำที่ไม่ได้คืนเลย

เล่ากันว่า มหาตมะคานธี ท่านนั่งรถไฟชั้นสาม ผิดสิ ท่านยืนโหนอยู่ เหมือนคนอื่นๆ
ปรากฏว่า เราเท้าท่านตกลงไปข้างนึง

ท่านรีบสลัดอีกข้างลงไปทันที

คนได้ถามว่า ทำไมทำอย่างนั้น

ท่านบอกว่า สงสารคนที่เขาเก็บได้ข้างเดียว เขาคงต้องเดินตามราง และคอยหาด้วยความหวัง
ว่าจะมีอีกข้างตกลงมา

ท่านมีความเมตตา ในการให้ และคิดรอบคอบได้ไกล และเร็วขนาดนั้นเลย

การสมาทานศีล 5 และการแผ่เมตตา

บทสวดมนต์ก่อนการนั่งสมาธิ
และก่อนนอน ต้องอาราธนาศีล 5
และสมาทานศีล 5 โดยเริ่มจาก

คำบูชาพระ
อิมินา สักกาเรนะ ตัง พุทธัง อะภิปูชะยามิ
อิมินา สักกาเรนะ ตัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิ
อิมินา สักกาเรนะ ตัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ

คำนมัสการพระรัตนตรัย
อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ ภะคะวา พุทธังภะคะวันตัง อภิวาเทมิ(กราบ)
สะวาขาโต ภะคะวะตาธัมโม ธัมมังนะมัสสามิ(กราบ)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ(กราบ)

คำอาราธนาศีล 5
มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ
ติสะระเณนะสะหะ ปัญจะ สีลานิยาจามะ
ทุติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ
ติสะระเณนะสะหะ ปัญจะ สีลานิยาจามะ
ตะติยัมปิ มะยังภันเต วิสุง วิสุง รักขะนัตถายะ
ติสะระเณนะสะหะ ปัญจะ สีลานิยาจามะ

คำนมัสการพระพุทธเจ้า
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3 จบ)

ไตรสรณคมณ์
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ศีล 5
ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

หัดทำไปทุกวัน ทุกเช้าและก่อนนอน หากใครกลัวว่า
ทำไปแล้วเราก็ต้องออกไปผิดศีลอยู่ดี แนะนำให้ทำก่อนนอน
เพราะเราไม่ต้องไปเจอสังคม
ไปต้องไปผิดกับใครจึงทำให้เกิดกุศลมากที่สุด

คำขอขมาพระรัตนตรัย
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ

หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกิน ต่อพระรัตนตรัย
อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม
และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี
ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี

ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์
ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดงดเว้นโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ

คำแผ่เมตตาให้แก่ตนเอง
อะหัง สุขิโต โหมิ
ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุข
อะหัง นิททุกโข โหมิ
ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากทุกข์
อะหัง อเวโร โหมิ
ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากเวร
อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ
ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากความลำบาก
อะหัง อะนีโฆ โหมิ
ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากอุปสรรค
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ
จงรักษาตนให้มีความสุขตลอดกาลนานเทอญ

คำแผ่เมตตาให้แก่ผู้อื่น
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียน
ซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิดอย่าได้มีความ
ทุกข์กายทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ
รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยสิ้นเถิด

พระคาถาพระเจ้าสิบชาติ
ให้หมั่นท่องไว้ ก่อนออกจากบ้านให้สมาทานศีล 5 แล้วท่องว่า
เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา วิ เว

พระคาถาหลวงปู่โอภาสี(อิติสุคโตฯ)
อิติสุคะโต อะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ ปะฐะวีคงคา พระภุมมะเทวา ขะมามิหัง(สวด 9 จบ)

หลังจากนี้หากจะทำสมาธิ ก็ให้สวดมนต์บทไหนก็ได้
อิติปิโสฯ อิติสุขโตฯ ชินบัญชร หรือบทไหนๆก็ตาม
ก่อนนั่งให้ขอบุญบารมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และครูบาอาจารย์ ขอเพื่อให้นั่งได้เข้าถึงสมาธิโดยไว
ไม่มีอะไรมากวนใจ หรือทำให้ต้องถอนสมาธิโดยไว
หลังจากนั้นก็ตามด้วยบทแผ่เมตตาของแม่ชีใหญ่ต่อไป

บทกรวดน้ำ คุณแม่ชีใหญ่
"ทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม"
พระจัตตุโลก พระยมกทั้งสี่ ขอส่งน้ำอุทิศนี้
เข้าไปในลังกาทวีป ในห้องพระสมาธิ เป็นที่ประชุมการใหญ่
ของแม่พระธรณี ขอให้แม่พระธรณี จงมาเป็นทิพย์ญาณ เป็นผู้ว่าการ
ในโลกอุดร ขอให้แม่พระธรณี จงนำเอากุศล ผลบุญของข้าพเจ้า
ที่ได้กระทำในวันนี้ นำส่งให้แก่ข้าพเจ้า ในกาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

พุทธังอนันตัง ธัมมังจักรวาลัง สังฆังนิพพานัง
ข้าพเจ้าขอแผ่เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
ให้แก่สรรพสัตว์ที่มี ดิน น้ำ ลม ไฟ และขอถวายเป็น
ปฏิบัติบูชาแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า
พระอริยเจ้า พระอริยสงฆ์ และพระปัจเจกโพธิเจ้า
พระอรหันตเจ้า

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ บิดา มารดา ตระกูลพ่อ ตระกูลแม่
ตระกูลพี่ ตระกูลน้อง ตระกูลปู่ ตระกูลย่า ตระกูลตา ตระกูลยาย
ญาติพี่น้องทั้งหลาย เพื่อนสนิทมิตรสหายทั้งหลาย
จงนำและได้รับส่วนบุญส่วนกุศลที่ข้าพเจ้าได้พึงกระทำ
ในครั้งนี้ ขอให้บุคลที่ข้าพเจ้าเคยล่วงเกินด้วยกายก็ดี
วาจาก็ดี ใจก็ดี ที่ตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี ทั้งในภพนี้ และในภพที่เคยผ่านมา
จงได้รับส่วนบุญส่วนกุศลที่ข้าพเจ้าได้พึงกระทำ เมื่อได้รับอานิสงส์แล้ว
จงปลดปล่อยกรรม ปลดปล่อยกรรม ปลดปล่อยกรรม ด้วยกายกรรม
วจีกรรม มโนกรรม ให้แก่ข้าพเจ้าพร้อมทั้งครอบครัวข้าพเจ้า
ทั้งตระกูลปู่ ตระกูลย่า ตระกูลตา ตระกูลยาย ตระกูลพี่ ตระกูลน้อง

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้พระราชาพระมหากษัตริย์ เศรษฐี มหาเศรษฐี
ที่สืบสานพระศาสนาตั้งแต่พุทธกาลจนถึงปัจจุบัน มีพระเจ้าพิมพิสาร
พระเจ้าอโศกมหาราช พระราชามหากษัตริย์ไทย มีสมเด็จพระนเรศวรมาหาราช
สมเด็จพระเอกาทศรถ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช สมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
สมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
สมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว
สมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล
สมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และวีรกษัตรีย์ทุกๆพระองค์
อันได้แก่ สมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยา ฯลฯ

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ จตุสดมภ์ทั้ง 4 ขุนเวียง ขุนวัง ขุนคลัง ขุนนา
ท่านแม่ทัพนายกอง หัวหมู่ ขุนพล ทหารหาญทั้งหลาย ข้าทาสบริพาร
ครูหมัด ครูมวย ครูหอก ครูดาบ ครูศาสตราวุธ ทหารบก ทหารเรือ
ทหารอากาศ ทุกกรมกอง

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ พระแม่ธรณี แม่พระคงคามหาสมุทร แม่พระโพสพ
แม่พระเพลิง แม่พระพาย เจ้าทะเล เจ้าบาดาล เจ้าพิภพ

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ สุริยจักรวาล มีพระอาทิตย์ พระจันทร์

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ สัตตะโลหะ นวโลหะ รัตนชาติ
แร่ธาตุทั้งหลาย ช้างศึก ม้าศึก ช้างเสบียง ม้าเสบียงทั้งหลาย
วัว ควายทั้งหลาย หมูเห็ด เป็ดไก่ กุ้ง หอย ปู ปลา ทั้ง สัตว์น้ำจืด
น้ำเค็ม และสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำทั้งหลาย สัตว์ปีกทั้งหลาย
สัตว์ปีนป่ายทั้งหลาย สัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย สัตว์ในไข่ทั้งหลาย
สัตว์ในครรภ์ทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้าเข่นฆ่าก็ดี บริโภคก็ดี อยู่ในเนื้อ
อยู่ในหนัง อยู่ในกระดูก อยู่ในตับ ไต ไส้พุง อยู่ในทั้งหมดอาการ 32
ของตัวข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ สัมมาอาชีพของข้าพเจ้า ที่ได้มีกินมีใช้
ขอให้สัมมาอาชีพจงได้รับอานิสงฆ์ผลบุญนี้

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ ทรัพย์ของแผ่นดิน
ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ ดวงจิตดวงวิญญาณ ทั้งหลายที่เคยจะเกิดมาเป็นลูก เป็นหลาน
แล้วไม่เกิด จงได้รับในบุญกุศล และจงเว้นจากการจองเวร

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ ดวงจิตของข้าพเจ้าที่เคยตกหล่นเป็นกรรม
อยู่ในนรกภูมิที่อยู่ทุกๆขุมนรกจงหลุดพ้นจากอุปกรรม วิบากกรรม
เคราะห์กรรม ด้วยกุศลในครั้งนี้

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ เชื้อโรคเชื้อรา เชื้อร้าย เชื้อมะเร็งทั้งหลาย
เชื้อไวรัสทั้งหลาย เชื้อโรคทั้งหลาย จงมีส่วนได้รับในบุญกุศลนี้
และโรคร้ายทั้งหลายขออย่าพึงมี อย่าได้เกิดกับลูกหลานข้าพเจ้า
จงหยุดที่ข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ ตั้งแต่นรกภูมิ อบายภูมิ สัตว์เดรัจฉานทั้งหลาย
เปรตทั้งหลาย อสูรกายทั้งหลาย ทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน
นรกทุกชั้น นรกทุกขุม ทุกภูมิ สัมภเวสีทั้งหลาย ทั้งที่เป็นญาติ และไม่ใช่ญาติ
ที่อยู่ใกล้และอยู่ไกล ที่รู้จักก็ดี ที่ไม่รู้จักก็ดี ที่เอ่ยถึงก็ดี ไม่เอ่ยถึงก็ดี
ที่ล่วงลับดับขันธ์ไปแล้ว ทั้งที่มีกาย และไม่มีกายทั้งที่มีธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ
และไม่มีธาตุ จงรับเอาส่วนกุศลที่ได้กระทำในครั้งนี้

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ พระอินทร์ พระพรหม พระยายม พระยายักษ์ พระสยามเทวาธิราช
พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง พระกาฬชัยศรี เจ้าพ่อเจตคุป เจ้าพ่อหอกลอง
ท้าวกุเวรมหาราช ท้าวทศรถ ท้าววิรุฬหก ท้าววิรุฬปักษ์

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ พญาครุฑ พญานาค พญาอนันตนาคราช พญางู พญาเงือก
พญาหนุมาน พญาเสือ พญาสิงห์ พญาเต่า พญาจระเข้ พญาปลาไหล พญาตะขาบ
พญาแมงป่อง ปู่ฤาษีทั้ง 108 พระองค์ ปู่อินตา ครูยา หมอยา เจ้าป่า เจ้าเขา
เจ้าทุ่ง เจ้าท่า เจ้าที่ที่บ้าน เจ้าที่ที่ทำงาน รุกขเทวดา นางไม้ทั้งหลาย

ข้าพเจ้าขอนำส่งให้ ธนบัตร ทุกสกุลเงินตรา ของโลกนี้ ที่เป็นทรัพย์ภายนอก
จงได้รับในกุศลผลบุญของข้าพเจ้า

กรรมใดก็ดีที่ข้าพเจ้าเคยมีกรรมต่อทรัพย์ของแผ่นดิน คนของแผ่นดิน ทำผิดเป็นถูก
ทำถูกเป็นผิด และกรรมใดที่ข้าพเจ้าเคยสร้างกรรมกับผู้ใดไว้ ไม่ว่าอดีตชาติหรือปัจจุบันชาติ
ไม่ว่ามนุษย์และสัตว์ ข้าพเจ้าขอให้ท่านทั้งหลายที่ข้าพเจ้าเคยสร้างเวรสร้างกรรมต่อท่าน
จงได้รับอานิสงส์ผลบุญของข้าพเจ้า เมื่อได้รับผลบุญของข้าพเจ้าแล้ว จงปลดปล่อยกรรม
ปลดเปลื้องกรรม งดเว้นการจองเวรและขอดวงจิตที่เกิดในภพนี้ ชาตินี้ ได้หลุดพ้นจากความทุกข์
ทั้งปวง ด้วยกุศลในคราวครั้งนี้ด้วยเทอญ
นิพพานะ ปัจะโย โหตุ

กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมแลกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ