คนที่ขึ้นไปสวรรค์ มี 2 แบบ



แบบ 1 ทำบุญสร้างกุศลอยู่เนืองนิจ จนสิ้นอายุขัย
ประเภทนี้ส่วนมากขึ้นไปอยู่สวรรค์ชั้นที่ไม่สูงนัก
ส่วนมากไม่ได้ฝึกสมาธิและวิปัสสนาละลายกิเลส ละลายรูปนาม
ทำให้เทวดาประเภทนี้ยังมีการยึดตัวถือตน มีโลภ โกรธ หลง เจือปนอยู่ในนิสัยอยู่บ้าง

แบบ 2 ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ด้วยอำนาจฌานญาณ
ประเภทนี้ส่วนมากมีการฝึกสมาธิวิปัสสนาละลายรูป นามและละลายกิเลส โลภ โกรธ หลง มากกว่าประเภทที่1
ซึ่งท่านฝึกสมาธิได้ปฐมฌาน ท่านก็มีโอกาสขึ้นไปอยู่ที่เทวโลกแล้ว

เทวดาทั้ง 2 ประเภทที่กล่าวมานี้ ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์แล้วก็ยังมีโอกาสบำเพ็ญยกระดับจิตให้สูงขึ้น
ด้วยการค่อยๆลดละกิเลส โลภ โกรธ หลง และฝึกจิตสร้างอำนาจฌานญาณต่อไปให้แข็งแกร่งสูงขึ้นยิ่งๆขึ้น
มิฉะนั้น เมื่อท่านหมดสิ้นอายุขัยแห่งการเป็นเทวดาชั้นนั้นๆ ท่านก็ต้องลงมาเกิดอีกในโลกมนุษย์
เพื่อใช้กรรมตามวาระหรือกระทำผิดเพียงเกินเส้นยาแดงก็ต้องลงมาเกิดในโลกมนุษย์ เพื่อใช้กรรมที่ก่อไว้เช่นกัน

ทั้งนี้ การที่วิญญาณได้ขึ้นไปสวรรค์เกิดเป็น พรหม เทพ นั้นยังไม่พ้นที่จะต้องเกิดอีก

ท่านที่หวังหลุดพ้นจากทุกข์โดยสิ้นเชิง ก็ควรที่จะบำเพ็ญวิปัสสนาละลายรูป นาม จนเกิดญาณปัญญาอันเลิศ
แล้วพิจารณากำจัดกิเลสจนจิตบริสุทธิ์ สามารถมุ่งสู่แดนนิพพาน
ซี่งเป็นเป้าหมายอันแท้จริงของผู้หวังฝึกจิตให้ไปสู่ ในโลกุตระ

ดังนั้น เพื่อสนับสนุนให้เกิดการรู้แจ้งเห็นจริงในทางแห่งการหลุดพ้นทุกข์โดยสิ้นเชิง
จึงขอให้ศึกษาธรรมต่างๆให้ละเอียดต่อไป และทดลองปฏิบัติ
เมื่อฝึกสำเร็จตามขั้นตอนแล้ว ก็จักทำให้ญาณปัญญาเจริญถึงพร้อมได้โดยง่าย