อยากทราบว่าต้องทำอย่างไร เตรียมอะไรบ้างคะ อยากจัดให้น้องชาย ต้องการให้เรียบง่ายที่สุดเท่าที่จำเป็น ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ตั้งใจจะไป วัดอโศการาม สมุทรปราการ ค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

ลองดูที่นี่ครับ
เมื่อท่านคิดจะบวช
http://www.salatham.com/ordane/

จะบวชที่ใหนก็ขึ้นอยู่กับศรัทธาของเราและสดวกเรียกว่าสัปปายะ
แต่ถ้าเป็นสำนักที่เขาปฏิบัติดีก็เป็นการดี
ตัองตั้งใจปฏิบัติให้มากๆ เมื่อมีโอกาสบวชแล้ว..
และสรุปข้อที่ต้องเตรียมคือ

๑ ให้บิดาหรือมารดาหรือผู้ปกครองพาไปหาเจ้าอาวาสและพระอุป้ชฌาย์
(ถ้าเจ้าอาวาสเป็นพระอุปัชฌาย์ด้วยก็ไม่ต้องพาไปสองแห่ง)
๒ ท่องคำขอบวช (ขานนาค) สรณคมน์ และศีล ๑๐ ให้คล่อง
๓ หมั่นฝึกซ้อมพิธี เช่นการกราบ เป็นต้น
ส่วนอย่างอื่นเดี๋ยวท่านเจ้าอาวาสที่เราไปขอบวชท่านจะแนะนำให้เอง
ขออนุโมทนาสาธุด้วยนะครับ

ขั้นตอนและบทที่ต้องท่องจำใช้ในพิธีบวชแบบธรรมยุต (เอสาหัง)
http://www.salatham.com/ordane/ritual2.htm
ขั้นตอนและบทที่ต้องท่องจำใช้ในพิธีบวชแบบมหานิกาย (อุกาสะ)
http://www.salatham.com/ordane/ritual.htm

แหล่งซื้อของเตรียมตัวบวช ราคาประหยัดครับ
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?p=72361

อย่าสึกออกมานะคึรับ บอกน้องชายคุณด้วย อย่าสึกดีสุดไม่งั้นเสียใจเหมือนผม เพราะโอกาสกลับไปบวช ไม่มีอีกแล้ว ผมแนะอย่างเดียวเลย อย่าสึกครับอย่าสึก อนุโมทนา ด้วยครับ อยู่เรื่อยๆ สบายๆ ไม่สึกดีสุด เพราะไม่งั้น โอกาสกลับไปบวชไม่มี ผมพูดจิงจิง เชื่อผม

อย่าเกิ่นว่าอยากบวชสิ เพราะหลังจากบวชเสร็จใหม่ จะมีผีมาขอส่วนบุญ

WTW!!

เราพูดจริงๆนี่ เราไปนอนเป็นเพื่อนเพื่อน ตอนนั้นคืนแรก เราก็เห็นอย่างที่เพื่อนเห็น

ขออนุโมทนา...แด่ท่านที่ตั้งใจจะบวชด้วยครับ
เมื่อบวชแล้วขอให้ตั้งใจ...ศึกษา...พระธรรมวินัย
อันเป็นกิจที่...ผู้บวชควรศึกษา...เล่าเรียน
พอถึงเวลาอันสมควร...ได้เวลา...สิกขา...ลาเพศบรรพชิตแล้ว
จะได้นำความรู้...ที่ได้ศึกษา...มาประพฤติปฏิบัติ
นำพาชีวิต...ไปสู่ความสำเร็จ
เป็นเหตุให้...พระพุทธศาสนาดำรงอยู่...ตราบนาน...เท่านาน

อย่าลืมเอาบุญมาฝากกันด้วย ครับ

ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ

ขอกราบอนุโมทนาบุญ สาธุ.....................

ครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชาย การบวช ถือได้ว่าเป็นมหากุศลที่ยิ่งใหญ่
ขอให้เตรียมสิ่งต่างๆ ดังนี้ คือ
1.เตรียมกาย ควรสละความสุขทางโลก ตัดภาระของผู้ครองเรือน
2.เตรียมใจ ควรอธิษฐานจิตว่าเราจตั้งใจประพฤติพรตพรหมจรรย์ให้หมดจดทุกสถาน
3.เตรียมวาจา เราจะต้องสำรวมกาย วาจา ใจ คือให้เป็นคนพูดน้อย

ให้เราไปหาพระที่วัดเพื่อขอคำแนะนำ และถ้าเป็นไปได้ก่อนวันบวช ถ้ามีเวลาสักสองสัปดาห์ให้เจ้านาคเข้าวัดถือศีลแปด เรียนรู้หลักปฏิบัติ วิถีชีวิตของพระเณร ท่องคำขานนาค บทสวดมนต์ต่างๆ เมื่อวันบวชแล้วเจ้านาคจะสามารถให้พรโยมพ่อโยมแม่ได้ทันที รับรองได้ว่าทุกท่านจะปิติใจอย่างยิ่ง นี่แหละอานิสงส์จะเกิดก็ด้วยเหตุนี้

พระมเหสีพระเจ้าสุตโสม

ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์บังเกิดเป็น พระสุตโสมกุมาร โอรสพระเจ้าพรหมทัต แห่งสุทัสนนคร มีพระอนุชานามว่า โสมทัตกุมาร เมื่อพระสุตโสมเจริญวัยขึ้น พระเจ้าพรหมทัตก็ตั้งให้เป็นพระเจ้าสุตโสม ครองเมืองสุทัสนนครสืบมา

พระเจ้าสุตโสมมีพระชายา ๗๐๐ องค์ และมีสนมนารีอีก ๑๖,๐๐๐ นาง


ในครั้งนั้น พระนางพิมพามาเกิดเป็นพระอัครมเหสี พระนามว่า จันทาเทวี ทรงมีพระโอรส ๒ องค์

วันหนึ่ง พระเจ้าสุตโสมเห็นผมหงอกบนศีรษะเส้นหนึ่ง ทรงเห็นภัยของชราและมรณะ จึงตรัสเรียกเสนาอำมาตย์มาประชุมกันและประกาศสละราชสมบัติเพื่อออกผนวช


เสนาอำมาตย์ทูลคัดค้าน อ้างเหตุว่าพระชายาและพระสนมนารีทั้งหลายจะขาดที่พึ่ง พระเจ้าสุตโสมตรัสตอบว่า

"สนมนารีเหล่านี้ยังสาวยังสวยอยู่ เธอสามารถหาพระราชาอื่นเป็นที่พึ่งได้ ส่วนเราจะปฏิบัติธรรมเพราะต้องการสวรรค์"


อำมาตย์จึงไปกราบทูลพระราชบิดาและพระราชมารดาให้ทรงทราบ พระราชบิดาและพระราชมารดาก็ทัดทานว่า โอรสและธิดานั้นยังเล็ก จะมีความทุกข์ทั้งกายและใจที่ขาดบิดา รอให้โอรสธิดาเจริญวัยก่อนจึงค่อยบวช พระเจ้าสุตโสมยืนยันจะออกบวช กราบทูลว่า

"สรรพสังขารไม่ว่าจะดำรงอยู่สั้นหรือยืนยาวสิ้นกาลนาน ในที่สุดก็ต้องพลัดพรากจากกัน เพราะในโลกสันนิวาสนี้ สังขารขึ้นชื่อว่าเป็นของเที่ยงนั้นไม่มีเลย"


อำมาตย์จึงไปแจ้งพระชายาที่รักทั้ง ๗๐๐ ของพระเจ้าสุตโสม พระชายาเหล่านั้นจึงลงจากปราสาท ต่างยึดข้อพระบาท ร้องไห้คร่ำครวญ พระเจ้าสุตโสมก็ตรัสยืนยันจะออกบวช

"ใจเรานี้มีความกรุณาในเธอทั้งหลาย แต่เราปรารถนาสวรรค์ เพราะฉะนั้น เราจึงจะออกบวช"


อำมาตย์จึงไปทูลพระนางจันทาเทวีอัครมเหสีผู้กำลังทรงพระครรภ์อยู่ พระมเหสีทูลถามว่า เหตุใดพระองค์จึงไม่ทรงมีเยื่อใยทั้งแก่เราและทารกในครรภ์ ขอให้พระองค์รออยู่จนประสูติแล้วค่อยออกบวช พระเจ้าสุตโสมตรัสให้พรพระมเหสีและบุตรในพระครรภ์แล้วยืนยันว่าจะออกบวช

"ครรภ์ของเธอแก่แล้ว ขอเธอจงประสูติพระโอรสด้วยความสวัสดีเถิด ส่วนเราจะละโอรสและเธอไปบวช"


พระมเหสีจึงเสด็จกลับขึ้นบนปราสาทร้องไห้น่าเวทนา พระโอรสองค์โตก็ร้องไห้อยู่กับพระมารดาส่วนพระโอรสองค์รองชันษา ๗ ขวบ เสด็จไปหาพระบิดาทูลทัดทาน พระเจ้าสุตโสมจึงมอบแก้วมณีให้พี่เลี้ยง แล้วให้พี่เลี้ยงพาโอรสไปเล่นแก้วมณีที่อื่น


ฝ่ายอำมาตย์ เข้าใจว่าพระเจ้าสุตโสมคิดว่าราชทรัพย์มีน้อยจึงออกบวช จึงเปิดพระคลังให้ทอดพระเนตรราชทรัพย์ พระเจ้าสุตโสมก็ยืนยันในการบวช

"คลังน้อยของเราก็ไพบูลย์ คลังใหญ่ของเราก็บริบูรณ์ ปฐพีมณฑลเราก็ชนะแล้ว แต่เราจักละสิ่งนั้นออกบวช"


ฝ่าย กุลพันธนเศรษฐี ก็เข้ามากราบทูลคัดค้าน พร้อมถวายทรัพย์ของตระกูลตนให้ทั้งหมด

"ดูก่อนเศรษฐี เรารู้ว่าทรัพย์ของท่านมีมาก และท่านก็บูชาเรา แต่เราปรารถนาสวรรค์ เพราะฉะนั้น เราจึงต้องบวช"


พระเจ้าสุตโสมตรัสเรียก เจ้าชายโสมทัต อนุชามามอบราชสมบัติให้

"ดูกร โสมทัต พี่กระสันจักออกบวช เหมือนไก่ป่าถูกขังกระสันจะออกจากในกรง ความไม่ยินดีในฆราวาสครอบงำพี่ พี่จะบวชในวันนี้ เธอจงครอบครองราชสมบัตินี้เถิด"


เจ้าชายโสมทัตเห็นพระเจ้าสุตโสมจะออกบวชแน่ จึงขอออกบวชด้วย พระเจ้าสุตโสมตรัสห้ามไว้ เกรงว่าประชาราษฎร์จะขาดที่พึ่ง


เสนาอำมาตย์และประชาราษฎร์ เห็นว่าไม่อาจทัดทานพระราชาของตนได้ ต่างก็ร้องไห้เสียใจอยู่ พระเจ้าสุตโสมจึงแสดงธรรมว่า

"ท่านทั้งหลายอย่าเศร้าโศกกันไปเลย ถึงเราจะดำรงอยู่ได้นาน ก็จะต้องพลัดพรากจากท่านทั้งหลายในที่สุด เพราะสังขารทั้งหลายจะได้ชื่อว่าเที่ยงนั้นไม่มี


บัดนี้ ความชราได้ครอบงำเราแล้ว ชีวิตที่เหลือเป็นของน้อยดุจน้ำในโคลน บัณฑิตจึงไม่ควรประมาท คนพาลผู้ประมาทเพราะมีตัณหาผูกไว้แล้ว ย่อมไปบังเกิดในนรก สัตว์เดียรัจฉาน เปรต และอสุรกาย"


แสดงธรรมแล้ว พระเจ้าสุตโสมก็เสด็จขึ้นบนปราสาทชั้น ๗ เอาพระขรรค์ตัดพระเมาลี แล้วเปลี่ยนเครื่องทรงเป็นบรรพชิต เสด็จจาริกไปแต่ผู้เดียวยังป่าหิมพานต์ ประชาชนจำนวนมากก็ตามเสด็จไปบวชเป็นฤาษีจนเต็มพื้นที่กว้างถึง ๓๐ โยชน์


พระฤาษีทั้งหมดประพฤติธรรมตามที่พระสุตโสมฤาษีสั่งสอน สิ้นชีวิตแล้วก็ไปบังเกิดในพรหมโลก


พระราชบิดาพระราชมารดา มาเกิดเป็น ศากยมหาราชสกุล

พระเจ้าสุตโสม มาเกิดเป็น พระพุทธเจ้า

พระนางจันทาเทวี มาเกิดเป็น พระนางพิมพา

พระโอรสองค์โต มาเกิดเป็น พระสารีบุตร

พระโอรสองค์รอง มาเกิดเป็น พระราหุล

กุลพันธนเศรษฐี มาเกิดเป็น พระกัสสปะ

มหาเสนาบดี มาเกิดเป็น พระโมคคัลลานะ

โสมทัตอนุชา มาเกิดเป็น พระอานนท์