อิอิ...พี่หญิง ขอระบายเป็นบันทึกช่วยจำหน่อย...น๊าาาาาา....

วันนี้เข้ามานั่งทำงาน...
ในระหว่างที่กำลังนั่งคีย์ข้อมูล...
เรา...รู้สึก...ถึง...อารมณ์บางอย่าง...
อารมณ์ที่เรารู้สึก...ก่อนที่เราจะตีความว่ามันคือ...อารมณ์อะไร

ซึ่งถ้า...เราเข้าไปตีความมัน...
มันคือ...อารมณ์...ไปในโซน...กังวลใจ...น่ะ

ถ้าเราตามอารมณ์ไป...มันก็จะดำเนินไปเป็นเรื่องราวที่กังวลใจ

แต่...อารมณ์นี้...ปรากฎได้อย่างไร
(ก่อนหน้านี้มีอะไรเข้ามากระตุ้นอารมณ์นี้เกิดปรากฎ...)
และ...อารมณ์นี้...จะถูกจัดการให้ดับไปได้อย่างไร...
(ไม่ให้อารมณ์นี้เข้ามา...ครอบงำ...ลากจูง...ไป



แบบว่า...นานแล้วที่เอกอนไม่ได้รู้สึกอย่างที่รู้สึกอยู่นี่น่ะ...
....
สมัยก่อน...เวลาที่อยู่คนเดียว
เอกอนชอบนั่งมอง...อารมณ์ที่ปรากฎ...
....
และก็นั่งพิจารณามัน...
....
อารมณ์ที่ปรากฎนี้ล่ะ...ที่มักจะผลักดันเราไป...

นายสมเกียรติ เล่าว่า ขณะที่ตนเองขับขี่รถจักรยานยนต์ออกมาจากที่ทำงาน และจะมาหาซื้ออาหารบริเวณตลาดอ่างทอง ขณะที่จอดรถติดไฟแดงอยู่บริเวณสี่แยกเรือนจำอ่างทอง เห็นมีรถตำรวจขับไล่รถปิคอัพมาจอดอยู่ใกล้ๆ จากนั้นเห็นมีตำรวจลงมาพยายามจับกุมตัวคนในรถก่อนมีเสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด ตนเองรู้สึกเจ็บที่หน้าอก จึงก้มดูพบว่ามีเลือดไหลออกจริงรู้ว่าตนถูกยิง จึงขับรถเข้าไปหาเจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังจับกุมคนร้ายในรถปิคอัพอยู่ พร้อมบอกให้ช่วยพาตนส่งรพ. แต่ตำรวจบอกให้รอจับคนร้ายก่อน เนื่องจากไม่ทราบว่าตนถูกยิง จึงได้ตัดสินใจกัดฟันขับรถมาที่ รพ.อ่างทอง ด้วยตนเอง เพื่อให้หมอช่วย

http://news.sanook.com/1204528/รปภ.เคราะห์ร้าย-ถูกลูกปืนเจาะอก-ขณะตร.ไล่ล่านักค้ายาเสพติด




อ่านข่าวตรงนี้แล้ว ก้อสงสารคนที่โดนกระสุนปืน
แต่อีกด้านหนึ่งก้อขำตำรวจ