คุณสมบัติผมยังไม่ถึงจ้า แม่ทัพซู หาคนอื่นเถิด

ปล เมื่อคืนเพิ่งดูยาจกซูไปหมาดๆ ดูไปสิบกว่าเรื่อง ไว้ไปใช้งาน ตอนบวชผมไม่ดูหนังไม่ฟังเลย

คำถาม เมื่อหลับตา หนังตาก็ปิด แต่สิงที่เห็น คือภาพล่วงหน้า กับสิ่งที่เป็นบรรยากาศภายนอก หรือ ตัวนั่งหลับตาอยู่ แต่เห็นบุคคลที่ต้องการเห็นอยู่ที่ยะลา กำลัง กินบะหมี่อยู่ ใช้อายตนะใดเห็น
ปล. ของดเว้น คำตอบประมาณว่า ไม่ช่วยให้พ้นทุกข์อะไรประมาณนี้ เพราะผมอ่านเอาในพระไตรปิฏกเองได้ครับ:b1:

สวัสดีครับ ทิด หลับอยู่ ผมผู้มองทางอยากขอคำชี้แนะใน ชายผ้าเหลืองบ้าง คาดว่าคงมีประโยชน์ต่อผมที่จะเข้าไปอยู่ใต้ร่มผ้าเหลือง ขอคำชี้แนะ ด้วยท่าน ประมาณว่าให้เห็นเห็ตที่อาจทำให้เราละความเพียรและสิกขามาก็ดีนะครับ
ก้อขออนุโมทนาด้วยครับ

เหตุที่ต้องลาสิกขา ในพระไตรปิฏกมีบอกไว้แล้ว จะบรรลุธรรมขั้นสูงได้บารมีต้องมากจริงๆ อินทรีย์ต้องแก่กล้ามากๆจริงๆ ผมอินทรีย์ยังอ่อนอยู่ครับ กิเลสมากอยู่.... (ก็เลยต้องมานั่งโพสอยู่นี่)


หากคุณจะบวช ศึกษาธรรมวินัยก่อน อย่าไปทำปาราชิก4กับสังฆาทิเลส13(ข้อย่อยต่างๆยังมีอยู่) เช่นสังฆาทิเลสพระนวกะจะติดอาบัติสังฆาทิเลสโดยไม่รู้ตัวกันมาก(โดยเฉพราะพวกมีสีกา(แฟน)มาก่อนบวช)

แปลกแต่จริงหากติดสังฆาทิเลสแล้วไม่ไปอยู่ปริวาสกรรมก่อนสึก แต่ละคนล้วนตกต่ำทันตาเห็น ถามพระท่านดูได้

หากเป็นพระนวะกะก็ต้องมีพระพี่เลี้ยงดูแล4พรรษา (หากไปเจอพี่เลี้ยงแบบที่เอาของสงฆ์ไปขายหรือ แบบที่ผมได้อานิสงค์พรรษาแล้ว บอกกล่าวแล้วไปเข้าป่าปริวาสกับพระเพื่อน กลับมามันก็ไล่ให้ออกจากวัด ๆลๆ อันนี้ช่วยไม่ได้โดนมาเลยกล้าพูดเพราะพวกอลัชชีปาราชิกมันมีอำนาจคงคิดว่าวัดนี้เป็นของมันกระมัง)ๆลๆ

ส่วนcaseที่ผมรู้มา เช่นลาสิกขาแบบอดีตพระอาจารย์เสริฐลูกศิษย์หลวงปู่สรวง แล้วท่านก็นุ่งขาวห่มขาวไปอยู่ในป่ากับฤาษีก็มี เพื่อนผมที่เป็นลูกศิษย์หลวงปู่สรวงบอกว่าไปต่อวิชา ผมก้อยากรู้วาวิชาอะไรเหมือนกัน
ๆลๆ


บวชไปเดี๋ยวก็รู้เองยิ่งอยู่ในอารามใหญ่เดี๋ยวก็รู้ครับ สำคัญที่คุณต้องเตือนตัวเองให้เรื่องศีล เจตนาต้องดีจริงๆ อาบัติต่างๆจะได้ไม่ต้องเข้า อยู่ต่อก็ได้ สึกออกมาก็สบาย....

ข้อนี้ผมก็คาดว่าจะเจอเหมือนท่าน เล่าถึงวัด ที่บ้านผมก่อนนะ จะได้เข้าใจที่มาที่ไป ที่บ้านผม วัด มีอยู่สองวัด วัดดั้งเดิม เหมือนวัดทั่วไป อายุ สองร้อยกว่าปี เห็นจะได้ และวัดใหม่ที่เพิ่งตั้งขึ้น เป็นวัดป่า ซึ่ง เจ้าอาวาส ก็เคยเป็นพระพี่เลี้ยงผมสมัยบวช ตามประเภณี ส่วนวัดเดิม ก็เป็นพระอุปชาจารย์ แต่เชื่อเสียงท่านไม่ค่อยดี คนในหมู่บ้านไม่ค่อยให้การ เคารพนับถือนัก อันนี้ก็ไม่ขอกล่าว
ขอเข้าเรื่องเมื่อผมจะบวช ผมจะเข้าไปบวชในวัดเดิมนี้ก่อนแล้วจะเข้าไปอยู่วัดป่า โดยผมไปแจ้งความประสงค์ แก่ท่านเจ้าอาวาสวัดป่าไว้ก่อนแล้ว ท่านก็อนุโมทนา
ตอนนี้ยังมิได้บอกกล่าว ท่านเจ้าอาวาส วัดเดิม เอาไว้ต่อเมื่อบวชก็จะบอกท่าน ถึงจุดประสงค์นี้
ทีนี้เมื่อเข้าไปในวัดป่า ก็คง ปฏิบัติและศึกษาตามแนวทางวัดป่า จบแล้วค่อย ขยับขยายหา ครูบาอาจารย์เพิ่มเติมตามคำแนะนำของเจ้าอาวาสวัดป่าต่อไป ก็หวังใจว่าบุญบารมีคงช่วยส่งให้เจอ ครูบาอาจารย์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
ขอแจงเหตุที่ไม่จำ อยู่ วัดเดิมด้วยว่า ตอนนี้เจ้าอาวาสท่านอยู่แต่เพียงองค์เดียว ครั้นผมจะอยู่วัดนี้ก็เกรงว่าจะปฏิบัติไปแบบ ไม่มีผู้อบรม ตามสมควร ทั้งที่ใจจริงไม่อยากให้ เห็นเหมือนว่าเราเลือกวัดหรือเลือกที่อยู่ อันเป็นเหมือนการหมิ่น เจ้าอาวาสวัด เดิม กลายๆ นี้แหล่ะเหตุขัดข้องใจของผม ท่านช่วยชี้แนะด้วยเทอด

ปัญหาอีกอันครับ เป็นพระสมัยนี้ต้องมีใบสุทธิ .....

แค่กิเลสในตัวเองก็แย่แล้ว

เลือกได้ไม่ผิด

ขอบคุณที่ให้คำชี้แนะครับท่าน

เมื่อหลับตาอยู่ จักษูวิญญาณย่อมดับอยู่ มีแต่ความมือและแสงเล็ดลอด การเห็นภาพล่วงหน้า และบรรยากาศภายนอกคือ ใช้มโนวิญญาณ เห็นบุคคลที่ต้องการเห็นด้วยมโนวิญญาณ

กินตับ

http://www.youtube.com/watch?v=no30f7MA ... r_embedded

คิดว่า..ไม่ได้เป็นอายตนะใด ๆ ไปเห็น..นะครับ..หากเป็นอายตนะในความหมายของปฏิจจสมุปบาท..อายตนะ..ในนี้นั้นยังเป็นสิ่งที่ถูกสร้าง...แล้วก็มีการเสื่อมสลาย..ภายใต้กฎไตรลักษณ์

ทั้งหมดในปฏิจจฯ...เป็นสิ่งที่ไม่เที่ยงสักอย่าง...มีได้..ก็มลายได้..แม้แต่ภพ..ก็สูญไปจากเราหากเราถึงนิพพาน

แต่...ในสิ่งที่ถูกสร้างก็มีสิ่งที่ไม่เกิดไม่ดับอยู่ในนั้น...

มโนวิญญาณ..เป็นขันธ์..แต่ในขันธ์นี้ก็..สิ่งที่แสดงความเป็นเราตลอดมา..ไม่ว่าเกิดกี่ภพกี่ชาติแล้วก็ตาม...ไม่ว่าขันธ์จะเปลี่ยนไปไม่รู้กี่ขันธ์ต่อกี่ขันธ์แล้ว...หรือแม้แต่ไปบางภพที่ไม่มีขันธ์...มันก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน..บางคนเรียกจิตบ้าง..จิตเดิมบ้าง..

จิตเดิมนี้..มันก็มีคุณสมบัติของมัน...รู้ได้..คิดได้..จำได้..และ..อภิชฌา

ก็คุณสมบัตินี้ที่มันลอกเอาไปสร้าง..ขันธ์นั้นเอง...เหมือนมนุษย์ที่สร้างลูกตา 2 ข้าง..ทำแขนทำขาให้กับหุ่นยนต์นั้นแหละ..นิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลย

มโนวิญญาณ..เป็นขันธ์..ไม่อาจแยกตัวไปในที่อื่น ๆ ได้...มันต้องอยู่พร้อมกันในนามรูป...เคยได้ยินเรื่อง...พระบางรูปแยกจิตไปที่อื่น..แต่ร่างกายยังเดินจงกรม..ยังกวาดลานวัด...เคยไหม??

มโนวิญญาณไม่มีแล้ว..จะเดินจงกรม..เดินไปเดินมาได้งั้ย...จะกวาดลานวัดปัดซ้ายทีขวาทีได้งั้ย??...ทำได้..แต่ก็ทำแบบ..เซ่อ ๆ ..เดินเข้ารกเข้าพงกว่าจะหันกลับก็มี...เห็นท่านว่าอย่างนั้นนะ...ก็จิตนายใหญ่ไม่ได้อยู่คุมนะซิ

จิต..มันไม่มีเวลา..ไม่มีระยะทางสถานที่..อย่างโลกธาตุ...ในยามที่มันแสดงตัวตนของมันออกมา...เวลาและระยะทาง..จึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับมัน...จึงเสมือนว่ามันจะไปอยู่ที่ใดก็ได้..ได้ทุกเวลา

หากการเห็นนี้..ไม่ได้เกิดจากการปรุงแต่งของจิตแล้ว...ก็เชื่อว่า..การเห็นแบบนี้..เห็นได้ด้วยจิต
หรือ...อาจจะว่า..เห็นด้วยมโนวิญญาณ..ก็ไม่ผิดเท่าไรนัก

เพราะจิตนี้ถูกหุ้มห่อด้วยขันธ์...เหนี่ยวรั้งด้วยความเชื่อว่าขันธ์นี้แหละคือเรา..ถูกบังคับบัญชาด้วยอวิชชาจอมกษัตริย์ผู้สร้างเรือน...พร้อมเหล่ากิเลสตัณหาเป็นมหาอำมาตย์..เพราะเป็นแบบนี้งัย..จิตจึงไม่เป็นอิสระ..สักที

เรื่องโม้ ๆ ..ก็จบลงด้วยประการฉะนี้...เอวัง

กฎหมายบังคับว่า...พระอุปัชฌาย์ต้องได้รับการแต่งตั้งไม่งั้นผิดกฎหมาย

คุณก็หาวัดป่าที่มีพระอุปัชฌาย์ บวชสิครับ เพราะสมัยนี้บวชแบบญัติๆได้แบบเดียว(20รูปขึ้นไปบางวัดพระอาจารย์ท่านกันไว้ก่อน เพราะไม่รู้ว่ารูปไหน ไปทำอะไรมาบ้าง(ปาราชิก4)
หากคุณแคลงใจในพระรูปที่คุณกล่าว ขอแนะว่าให้หาวัดอื่นเลย เพราะ จะมีผลต่อเมื่อคุณทำกรรมฐาน ยามต้องระลึกถึงคุณครูอุปัชฌาย์อาจารย์ พระคู่สวด ๆลๆ

ขอขอบคุณในคำแนะนำนี้ครับ ก็ยังคิดอยู่ว่า จะทำอย่างไรให้ เชื่อให้ศัทธาในอุปัชฌาอาจารย์ที่เรารู้เราทราบข้อวัตร ขอท่านอยู่แก่ใจ อนุโมทนาครับ