ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/forums/

ผมคือ...คนใกล้ตาย...
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=29&t=30103
หน้า 3 จากทั้งหมด 3

เจ้าของ:  Bwitch [ 22 มี.ค. 2010, 12:21 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

รูปภาพ

:b8: ขออนุโมทนาและเจริญในธรรมค่ะ :b8:

เจ้าของ:  Bwitch [ 22 มี.ค. 2010, 13:07 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

รูปภาพ
:b48: ธรรมะสวัสดี (อีกที)ค่ะ :b48:

เจ้าของ:  Panumart Mohaupt [ 28 ก.ค. 2010, 18:56 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

ขอโทษนะค่ะอ่านกระทู้แล้วขำคะ

เจ้าของ:  Chilling [ 29 ก.ค. 2010, 15:29 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

งงจังเลยครับ... ผมเป็นน้องใหม่...

หัวกระทู้แบบนี้ เท่าที่อ่านดู ไม่มีใครสนใจหรือ สงสัยว่า จะตาย ตายเพื่ออะไร ทำไมคิดแบบนั้น ใกล้ตาย ตายแบบไหนยังไง

กลับการเป็นการ อนุโมทนา และเป็นการเพิกเฉยคิดว่าเป็นธรรมดาของทางโลก หรือ อาจะเป็นภาษาที่ผมแทบไม่ค่อยเข้าใจเลยด้วยซ้ำ...

เลยงงครับ...

เจ้าของ:  bbby [ 16 ก.พ. 2014, 20:02 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

คุณChilling เขียน



อ้างคำพูด:
งงจังเลยครับ... ผมเป็นน้องใหม่...

หัวกระทู้แบบนี้ เท่าที่อ่านดู ไม่มีใครสนใจหรือ สงสัยว่า จะตาย ตายเพื่ออะไร ทำไมคิดแบบนั้น ใกล้ตาย ตายแบบไหนยังไง

กลับการเป็นการ อนุโมทนา และเป็นการเพิกเฉยคิดว่าเป็นธรรมดาของทางโลก หรือ อาจะเป็นภาษาที่ผมแทบไม่ค่อยเข้าใจเลยด้วยซ้ำ...

เลยงงครับ...


พอดีเจอกระทู้เก่า น้องเค้าถามเห็นว่าเป็นคำถามน่าสนใจดีค่ะ
ช่วยตอบหน่อยสิค่ะ :b8: :b41: :b55: :b48:

เจ้าของ:  คนใกล้ตาย [ 16 ก.พ. 2014, 23:02 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

bbby เขียน:
คุณChilling เขียน

อ้างคำพูด:
งงจังเลยครับ... ผมเป็นน้องใหม่...

หัวกระทู้แบบนี้ เท่าที่อ่านดู ไม่มีใครสนใจหรือ สงสัยว่า จะตาย ตายเพื่ออะไร ทำไมคิดแบบนั้น ใกล้ตาย ตายแบบไหนยังไง

กลับการเป็นการ อนุโมทนา และเป็นการเพิกเฉยคิดว่าเป็นธรรมดาของทางโลก หรือ อาจะเป็นภาษาที่ผมแทบไม่ค่อยเข้าใจเลยด้วยซ้ำ...

เลยงงครับ...


พอดีเจอกระทู้เก่า น้องเค้าถามเห็นว่าเป็นคำถามน่าสนใจดีค่ะ
ช่วยตอบหน่อยสิค่ะ :b8: :b41: :b55: :b48:


:b1: :b12:

คุณเต้สนใจแง่ไหนครับ เอาเป็นว่าตอนนี้ผมเป็น มันผุดขึ้นมาจากหลุม ก็แล้วกัน :b1:
และผมพร้อมจะตอบข้อสงสัย :b12:

ผมขอเรียกคุณเต้นะครับ เพราะคนที่นี่หลายคน เรียกคุณว่าอย่างนั้น

:b1:

เจ้าของ:  คนใกล้ตาย [ 16 ก.พ. 2014, 23:27 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

ว่าแต่ ก่อนอื่น คุณเต้ลองย้อนกลับไปดูกระทู้ก่อนนะครับ คนที่เข้ามาร่วมแสดงความเห็นในกระทู้นี้ มีความแตกต่างแอบแฝงอยู่ แตกต่างจากกระทู้แนะนำตัวทั่วไป คุณเต้พอจะมองออกมั๊ยว่าตรงไหน

:b1:

เจ้าของ:  bbby [ 17 ก.พ. 2014, 12:16 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

คุณคนฯเขียน

อ้างคำพูด:
ผมคือ "คนใกล้ตาย" ครับ

มีอะไรจะแนะนำ คนใกล้ตาย อย่างผมบ้างครับ



ประโยคนี้ไงล่ะกำกวมและ :b10:

นี่คือคำเฉลยที่คุณตอบเอง


อ้างคำพูด:
คนที่ผมรักเขาเป็นผู้ที่หลงไหลในธรรมครับ
เธอคงรักผม น่ะนะ
เพราะนอกจากเธอจะเอาใจใส่ในธรรมของเธอ
เธอก็เอาใจใส่ในความพัฒนาธรรมในชีวิตของผมด้วย

:b1:

อืมห์ เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ ผมก็ทำให้เธอรู้สึกว่าผมพอใจในความน่ารัก แสนดีของเธอ
เพราะผมไม่อยากให้เธอต้องไม่สบายใจ คิดมาก เป็นกังวล
ส่วนลับหลัง ไม่มี เพราะมันคือสิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะให้เธอได้รับรู้

ว่าเธอทำให้ผมรู้สึก อยากปลีกวิเวกเต็มแก่...แล้ว :b1:



ก็ขออนุโมทนาจิต :b8: กับผู้ที่ให้กำลังใจกับคุณคนฯด้วยค่ะ



คุณChilling เขียน


อ้างคำพูด:
งงจังเลยครับ... ผมเป็นน้องใหม่...

หัวกระทู้แบบนี้ เท่าที่อ่านดู ไม่มีใครสนใจหรือ สงสัยว่า จะตาย ตายเพื่ออะไร ทำไมคิดแบบนั้น ใกล้ตาย ตายแบบไหนยังไง

กลับการเป็นการ อนุโมทนา และเป็นการเพิกเฉยคิดว่าเป็นธรรมดาของทางโลก หรือ อาจะเป็นภาษาที่ผมแทบไม่ค่อยเข้าใจเลยด้วยซ้ำ...

เลยงงครับ...


ทีนี้คุณตอบคำถามนี้ได้หรือยังค่ะ :b12: หรือว่าตอนนั้นคุณรู้สึกท้อแท้ :b12:
เบื่อชีวิต ก็เลยประชดชีวิตโดย การใช้ชื่อคนใกล้ตาย เพื่อความสะใจ :b12: :b32: :b32: :b41: :b55: :b47:

เจ้าของ:  คนใกล้ตาย [ 17 ก.พ. 2014, 15:52 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

ผมไม่ค่อยได้เห็น ท่านพล ท่านศรี ท่านชาติ ท่านdd ฯลฯ
จะออกมาต้อนรับสมาชิกในห้องแนะนำตัวมากนัก

เมื่อผมเห็นพวกท่านออกมาให้การต้อนรับผมอย่างอบอุ่นเช่นนั้น (ทุกท่าน)
ซึ่งพวกท่านต่างมาโพสต์ให้กำลังใจผม โดยไม่ได้นัดหมาย
ผม.................. :b1:

ซึ่งจริง ๆ คนที่รักผม และคนที่ผมรัก ที่ผมเปรยถึง ก็ไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับ
บรรดาเหล่าท่านนักปฏิบัติธรรม กัลยาณมิตรทั้งหลายในลานแห่งนี้นั่นล่ะครับ
ความรักของทุก ๆ ท่านที่เผื่อแผ่มายังผม ผมรับรู้ได้ และผมรู้สึกซาบซึ้ง
พวกท่านต่างอยากให้ผม และคอยเป็นแรงผลักดันให้ผม ไปสู่หนทางทีดี ครับ
และทำให้ผมอยากจะ ปลีกวิเวกให้รู้แล้วรู้รอด ...
คือ หมายความว่า ผมอยากจะหลบไปปฏิบัติให้แล้ว ... จริง ๆ :b1:

กระทู้นี้ ผมโพสต์ เพื่อจะได้รำพึงความรู้สึกที่มีอยู่ในใจนั้นล่ะครับ ออกมา

และพวกท่านก็เข้ามาให้การต้อนรับผม โดยไม่ได้นัดหมาย

ในใจผมไม่ได้มีหญิงสาวที่ไหนหรอกครับ...
สำหรับผม ในลานแห่งนี้มีแต่กัลยณมิตรที่ผมรัก

...

นั่นเป็นกระทู้ที่ผมโพสต์ไว้ตั้งแต่ปี 2010 นี่ก็ปี 2014
เวลาผ่านไป 4 ปีไม่ได้ทำให้ผมลืมความรู้สึกที่อยู่ในใจผมกับการโพสต์กระทู้นี้ในวันนั้นไปได้
เพราะมันเป็นความรู้สึกจากใจ จริง ๆ ครับ

....

เจ้าของ:  eragon_joe [ 17 ก.พ. 2014, 17:56 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

ซึ่ง คนใกล้ตาย เป็นยูสเซอร์จำแลง ของ เอกอน เอง... :b13: :b13: :b13:

:b4: :b4: :b4:

คุณเต้ ช่างไปขุดมันขึ้นมาจากหลุมได้ ... :b17: :b17: :b17:

:b16: :b16: :b16:

เจ้าของ:  bbby [ 17 ก.พ. 2014, 18:31 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

ที่ขุดขึ้นมา คือสนใจคำถามของน้องเค้า
แต่ไม่มีคนตอบจ้าาาาา :b12: :b41: :b55: :b48:

เจ้าของ:  eragon_joe [ 17 ก.พ. 2014, 20:50 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

:b1:

อารมณ์ที่รู้สึกเหมือน คนใกล้ตาย เป็นอารมณ์ที่ปรากฎขึ้นได้ สำหรับผู้ศึกษาธรรม

เมื่อบางครั้ง มันเห็นอะไร ๆ มันไม่เป็นสาระ มันก็เกิดอารมณ์ที่อยากจะผละออก
อยากจะไปให้พ้นจากอัตภาพได้

และบางครั้ง ผู้ปฏิบัติก็กำลังอยู่ในนิมิตอารมณ์ของมรณสติ

และบางครั้ง ก็เป็นช่วงเวลาที่ผู้ปฏิบัติ ตกอยู่ในอารมณ์ที่เกาะติดอยู่กับลมหายใจ
อยากจะปล่อย แต่แกะไม่ออก
ลมหายใจมันก็บางเบา แต่ในความบางเบา มันกลับรู้สึกว่าเป็นภาระที่หนัก
จนอยากจะหยุดหายใจเสียให้รู้แล้วรู้รอด

สำหรับเอกอน...
คือ ตลอดเวลาหลายปี เอกอนมีอารมณ์ที่เกาะติดอยู่กับนิมิต ลมหายใจเฮือกสุดท้าย
จิตมันคอยวิ่งเข้าไปเกาะลมหายใจ ราวกับว่า ลมหายใจนี้จะเป็นลมหายใจเฮือกสุดท้ายอยู่ทุกขณะ
ซึ่งเอกอนนั่งมอง คือ มันมีอาการราวกับว่า
มันเหมือนคนใกล้ตาย ที่มันรู้สึกว่าลมหายใจแต่ละเฮือกนั้นมันเป็นลมหายใจสุดท้าย
ที่มันจะขาดลงเมื่อไรก็ได้
จิตมันคอยเกาะติดลมหายใจไปจนถึงที่สุด
เฝ้าดูลมหายใจที่มันกำลังจากเราไปอยู่ทุกขณะ พอมันเฝ้าดูลมจากไปครั้งแล้วครั้งเล่ามาก ๆ เข้า
มันก็เป็นอารมณ์ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราเข้าใกล้ความตายเข้าไปทุกที ทุกที เข้าไปสู่ความตายตลอดเวลา

ก็เลยเป็น "คนใกล้ตาย" ด้วยอารมณ์ในช่วงนั้นมันดำเนินไปอย่างนั้น

:b1: :b1: :b1:

เจ้าของ:  bbby [ 17 ก.พ. 2014, 21:15 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

คุณเอกอนเขียน



อ้างคำพูด:
อารมณ์ที่รู้สึกเหมือน คนใกล้ตาย เป็นอารมณ์ที่ปรากฎขึ้นได้ สำหรับผู้ศึกษาธรรม

เมื่อบางครั้ง มันเห็นอะไร ๆ มันไม่เป็นสาระ มันก็เกิดอารมณ์ที่อยากจะผละออก

และบางครั้ง ผู้ปฏิบัติก็กำลังอยู่ในนิมิตอารมณ์ของมรณสติ




ตามความคิดของพี่เต้ ตรงเครื่องหมายสีแดง มันหมายถึงอารมณ์ที่อยากจะตาย
ไม่รู้ว่าใช่หรือปล่าว แต่พี่เต้คิดอย่างนั้น :b41: :b55: :b48:

เจ้าของ:  eragon_joe [ 17 ก.พ. 2014, 23:21 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

bbby เขียน:
คุณเอกอนเขียน



อ้างคำพูด:
อารมณ์ที่รู้สึกเหมือน คนใกล้ตาย เป็นอารมณ์ที่ปรากฎขึ้นได้ สำหรับผู้ศึกษาธรรม

เมื่อบางครั้ง มันเห็นอะไร ๆ มันไม่เป็นสาระ มันก็เกิดอารมณ์ที่อยากจะผละออก

และบางครั้ง ผู้ปฏิบัติก็กำลังอยู่ในนิมิตอารมณ์ของมรณสติ




ตามความคิดของพี่เต้ ตรงเครื่องหมายสีแดง มันหมายถึงอารมณ์ที่อยากจะตาย
ไม่รู้ว่าใช่หรือปล่าว แต่พี่เต้คิดอย่างนั้น :b41: :b55: :b48:


:b1:

ไม่รู้สิ่ เอกอนเป็นแค่นักทำเรื่อยเปื่อยตามประสา
เรื่องบางเรื่องเอกอนก็ไม่แน่ใจหรอกว่า คำใดจะเป็นการใช้ที่ตรงกับสภาวะดังกล่าว

อาจจะใช้คำว่า ปราถนาที่จะพ้นไปจากสภาพที่มันดูไร้สาระ
เพราะพิจารณาธรรมจนเห็นความไม่มีแก่นสารของชีวิต
มันเป็นอาการที่รู้อารมณ์ที่ปรากฎ ซึ่งผู้ปฏิบัติก็ไม่ได้คิดจะกระทำการคิดสั้นแน่นอน
เขาเพียงแต่จะไม่หวั่นไหวกับความตาย เพราะความไม่มีแก่นสารในสิ่งที่เขาพิจารณา
ทำให้เขาไม่รู้สึกอาลัยกับชีวิตจะอยู่หรือจะไป เมื่อไร
และเขาก็ไม่ได้ปราถนาชีวิตอื่น ๆ ใด

เหมือนนักปฏิบัติบางคนที่บางครั้งเขาก็จะตั้งจิตก่อนนอนทุกคืน
ว่าเมื่อเขาหลับไป เขาก็อาจจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีก
ไม่ใช่ว่าเขาอยากตื่น หรือไม่อยากตื่น
เขาก็อาจจะรู้สึกเหมือนเป็นคนที่ ใกล้ตายทุกคืน

อย่างเอกอนน่ะ เคยเห็นนิมิตว่าเอกอนหลับและได้ตายไปในขณะหลับ
และเอกอนเคยฝันว่าตนนั้นถูกฆ่าตายในฝันอย่างเหี้ยมโหดหลายครั้ง
ซึ่งเอกอนไม่มีอาการผวาตื่น ในฝันถูกฆ่าปาดคอวนเวียนอยู่สามสี่รอบ
จมน้ำตายอยู่สามสี่รอบ เอกอนก็ไม่ตื่น ในฝันเอกอนเข้าใจว่าเป็นสิ่งที่จะไม่ต้องตื่นแล้ว
แต่ตอนเช้าก็ลืมตาขึ้นมา
ซึ่ง อาจจะมีวันไหนสักวัน ที่เอกอนจะเผลอตายไปในนั้นเลย ก็ได้
ด้วยเป็นอย่างนั้น ก่อนนอนเอกอนก็เลยมักจะวางใจว่าพร้อมที่จะหลับไม่ตื่นน่ะ

เอกอนก็เลยได้รู้สึกเหมือน คนใกล้ตาย อยู่เรื่อย ๆ

แต่ก็ไม่มีอะไร เมื่อยังลืมตาตื่นขึ้นมา เอกอนก็ใช้ชีวิต
อย่างสดใส ร่าเริง ซุกซน อย่างเป็นปกติ ลมหายใจที่ยังมีอยู่ก็ยังคงแสดงความมีชีวิตชีวา
ไม่ได้ว่าชีวิตจะต้อง ซึมเศร้า หม่นหมอง อะไร

ซึ่งก็ไม่ได้คิดอยากตาย หรืออะไร
แค่เห็นว่า มันเป็นเรื่องใกล้ตัว

:b1:

เจ้าของ:  student [ 18 ก.พ. 2014, 02:57 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ผมคือ...คนใกล้ตาย...

ถึงสงสัยอยู่ว่า ผ่านไป4 ปี ทำไมคนใกล้ตายยังอยู่ ที่แท้เป็นคุณเอกอนนี่เอง

หน้า 3 จากทั้งหมด 3 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/