.............อัปปมาทธัมมคาถา
(หันทะ มะยัง อัปปะมาทะธัมมะคาถาโย ภะณามะ เส)
อัปปะมาโท อะมะตัง ปะทัง......ปะมาโท มัจจุโน ปะทัง,
อัปปะมัตตา นะ มิยยันติ...........เย ปะมัตตา ยะถา มะตา,
ความไม่ประมาทเป็นทางไม่ตาย, ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย,
ชนทั้งหลาย ผู้ไม่ประมาทแล้วชื่อว่าย่อมไม่ตาย,
ผู้ซึ่งประมาทแล้วก็เหมือนคนตายแล้ว,
เอตัง วิเสสะโต ญัต๎วา..............อัปปะมาทัมหิ ปัณฑิตา,
อัปปะมาเท ปะโมทันติ.............อะริยานัง โคจะเร ระตา,
บัณฑิตทั้งหลาย ทราบความข้อนั้นโดยต่างกันแล้ว,
ตั้งอยู่ในความไม่ประมาทย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท,
ยินดีแล้วในธรรมอันเป็นโคจรของพระอริยเจ้าทั้งหลาย,
เต ฌายิโน สาตติกา...............นิจจัง ทัฬหะปะรักกะมา,
ผุสันติ ธีรา นิพพานัง..............โยคักเขมัง อะนุตตะรัง,
บัณฑิตผู้เป็นนักปราชญ์เหล่านั้น เพ่งพิจารณาธรรม,
มีความเพียรติดต่อกัน มีความบากบั่นมั่นเป็นนิจ,
ย่อมถูกต้องพระนิพพาน อันเกษมจากโยคะ หาธรรมอื่นยิ่งกว่ามิได้.
...คัดลอกเนื้อหามาจาก...
หนังสือสวดมนต์-ไหว้พระ-สาธยายธรรม (แปล)
ธรรมานุสรณ์แด่พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=20792