ฝ่ายพระนันทะนั้นไม่สร่าง คิดถึงแต่นางชนบทกัลยานี
ด้วยจิตใจไม่เคยยินดี การบรรพชานี้ไม่มีอยู่ในใจ
เฝ้าแต่ครวญคิดถึงนวลใย คู่อภิเษกไม่คลายใคร่จะหวนไปชื่นชม
ไม่มีใจพิจารณาเจริญในภาวนา ได้แต่โศกาโศกตรม
จิตพระนันทะแสนหดหู่ พระสัพพัญญูพุทธโคดม
ทราบพระนันทะนั้นหวังชม หมายประโลมสู่สมยาใจ
จึงเข้าจูงกรพระอนุชา แสดงพระฤทธิธาขึ้นดาวดึงส์บบันดาลให้
ระหว่างทางเห็นกระจ่างใจ แม้วานรใหญ่นั่งบนตอไม้ใกล้ทางที่ผ่าน
แล้วทรงพาขึ้นไปให้เห็นนางฟ้านางสวรรค์ ที่เลอลักผ่องพรรณสุดจะสรรพรรณา
พลางตรัสถามนันทะว่าอัน หญิงที่ใฝ่ฝันนางกัลยานีที่ว่า
เทียบกับนางอัปสรกัลยาที่อยู่ตรงหน้า ใครไหนจะงามกว่ากันฉะนี้
พระนันทะจึงได้ถวายกราบทูลพระชินสีห์ หญิงในธานีที่ข้าพระองค์เฝ้าหลงใหล
เทียบแค่นางวานรที่นั่งอยู่บนตอไม้ มิเท่าเทียมในนางเทพอัปสรผู้โสภี
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ถ้าเธอปรารถนาซึ่งนางฟ้านี่
จะได้ชมสมฤดี ตถาคตนี้ขอรับรองเป็นแม่นมั่น
ขอให้เธอตั้งใจปฏิบัติจริงในพรหมจรรย์ แล้วไม่นานวันได้นางสวรรค์มาแนบกาย
แม้นเธอนั้นมุ่งหน้าตั้งจิตภาวนากรรมฐาน แล้วไม่ช้านานวันแล้วไม่ช้านานได้นางสวรรค์มาชิดชม