วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 23:18  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 17 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 ก.พ. 2014, 08:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.พ. 2011, 08:23
โพสต์: 1328


 ข้อมูลส่วนตัว


Yo20 เขียน:
คุณ สุขใจที่ได้รัก คะ คุณยังรอเขาอยู่อีกมั้ยคะ ตอนนี้

เรื่องของดิฉันเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานเหมือนกันค่ะ แต่ดิฉันอยู่ในสถานะสามี ภรรยา ที่มีลูก 1 คน อายุแค่ 2 ขวบ สามีดิฉันมีคนอื่นค่ะ ผ่านเรื่องราวนี้มา 1 ปีค่ะ โดยสามีดิฉันไปๆ กลับๆ ทางนู้นทางนี้ ตลอดเวลาตั้งแต่จับได้ ดิฉันและเค้าเคยตัดสินใจจะหย่ามา 3 ครั้ง แต่ไม่ได้หย่าซะที ล่าสุดก็ดีกันค่ะ แต่มีพฤติกรรมที่ทำให้ดิฉันสงสัยและไม่เชื่อใจ และทางเค้าเครียดเรื่องงานและเงิน จนทะเลาะกันรุนแรง เนื่องด้วยดิฉันไม่คุมสติค่ะ ทนไม่ไหวก็เลยมีปากเสียง พร้อมส่งข้อความต่อว่าเค้าไป (สามีดิฉันเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ) ผ่านไปสองวัน ดิฉันส่งข้อความไป "ขอโทษ ที่ทำตัวงี่เง่า" แต่สิ่งที่ได้รับคือ ข้อความตอบกลับมาว่า "รำคาญ" สั้นๆ แต่เจ็บปวดค่ะ

สิ่งที่ดิฉันนึกตอนนั้นคือ อยากเลิก อยากหย่า เลยตัดสินใจโทรหาเพื่อจะถามว่าตกลงจะยังไงกันต่อ เลยบอกว่ารำคาญใช่มั้ย ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เลิกกันเถอะ แต่เค้าไม่ตอบ และดิฉันก็ยังถามเค้าเรื่องเงินเดือนที่จะต้องให้ดิฉัน แต่เค้าบอกเค้ามีปัญหา

เรื่องนี้ทำให้ดิฉันคิด และตกลงใจที่จะปล่อยค่ะ ปล่อยวาง ปล่อยให้มันเป็นไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เลิกฟุ้งซ่าน เลิกโทรหา เลิกอยากรู้ว่าเค้าเป็นอย่างไร ไม่ทนให้เค้ามองเราไม่มีคุณค่า และรักตัวเอง ไม่เอาตัวเองเข้าไปในความเจ็บปวด ถ้าเค้าไม่สนใจ ก็ช่างเค้าค่ะ ยังมีคนที่รักเรา สนใจเรา และอยากให้เราโทรหาและสนใจเค้าเยอะแยะค่ะ พ่อ แม่ เพื่อน ฯลฯ

ดิฉันคิดว่าเรื่องของดิฉันกับเค้าเป็นกรรมที่ต้องชดใช้กันค่ะ ดิฉันต้องชดใช้ให้เค้าที่อาจจะเคยทำกับเค้ามาเมื่อชาติก่อนๆ ยอมรับกับผลที่จะเกิดขึ้น และวิบากของมัน เมื่อถึงเวลาก็หมดกรรมกันค่ะ

สิ่งที่เราทำได้ หากเรายังรักเค้า และรักเค้าจริงๆ คือ ปล่อยให้เค้ามีความสุขกับทางที่เลือกค่ะ เมตตาเค้า ปรารถนาดีต่อเค้า แต่ไม่คาดหวัง ไม่ครอบครอง


เท่านี้สุขก็จะอยู่กับเราค่ะ


สวัสดีค่ะ

:b27: ขอเป็นกำลังให้ค่ะ
ลูกอายุ 2 ขวบกำลังน่ารัก นี่แหละคนสำคัญตัวจริงนะคะ :b4:

.....................................................
พระพุทธศาสนามี ๒ นัย ดังนี้...นัยที่ ๑ คือคำสอนของพระพุทธองค์มี ๓ ประการ...เพื่อประโยชน์ในภพนี้ ในภพหน้า เพื่อเข้าถึงความสุขโดยส่วนเดียวคือพระนิพพาน...นัยที่ ๒ คือแก่นแท้ของพระพุทธศาสนาคืออริยสัจจ ๔ ซึ่งเป็นสภาวะธรรมที่ทำให้ผู้เห็นแจ้ง พ้นทุกข์ทั้งปวงได้ การศึกษาพระอภิธรรมว่าด้วยสภาวะธรรมทั้งสิ้น ผู้เห็นประโยชน์ย่อมได้รับประโยชน์ค่ะ
(เกิดมาไม่ได้เป็นผู้สร้าง ก็จงเป็นผู้ที่รักษา แต่จงอย่าเป็นผู้ที่ทำลาย)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ก.พ. 2014, 22:30 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2014, 10:27
โพสต์: 61

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Yo20 เขียน:
คุณ สุขใจที่ได้รัก คะ คุณยังรอเขาอยู่อีกมั้ยคะ ตอนนี้

เรื่องของดิฉันเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานเหมือนกันค่ะ แต่ดิฉันอยู่ในสถานะสามี ภรรยา ที่มีลูก 1 คน อายุแค่ 2 ขวบ สามีดิฉันมีคนอื่นค่ะ ผ่านเรื่องราวนี้มา 1 ปีค่ะ โดยสามีดิฉันไปๆ กลับๆ ทางนู้นทางนี้ ตลอดเวลาตั้งแต่จับได้ ดิฉันและเค้าเคยตัดสินใจจะหย่ามา 3 ครั้ง แต่ไม่ได้หย่าซะที ล่าสุดก็ดีกันค่ะ แต่มีพฤติกรรมที่ทำให้ดิฉันสงสัยและไม่เชื่อใจ และทางเค้าเครียดเรื่องงานและเงิน จนทะเลาะกันรุนแรง เนื่องด้วยดิฉันไม่คุมสติค่ะ ทนไม่ไหวก็เลยมีปากเสียง พร้อมส่งข้อความต่อว่าเค้าไป (สามีดิฉันเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ) ผ่านไปสองวัน ดิฉันส่งข้อความไป "ขอโทษ ที่ทำตัวงี่เง่า" แต่สิ่งที่ได้รับคือ ข้อความตอบกลับมาว่า "รำคาญ" สั้นๆ แต่เจ็บปวดค่ะ

สิ่งที่ดิฉันนึกตอนนั้นคือ อยากเลิก อยากหย่า เลยตัดสินใจโทรหาเพื่อจะถามว่าตกลงจะยังไงกันต่อ เลยบอกว่ารำคาญใช่มั้ย ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เลิกกันเถอะ แต่เค้าไม่ตอบ และดิฉันก็ยังถามเค้าเรื่องเงินเดือนที่จะต้องให้ดิฉัน แต่เค้าบอกเค้ามีปัญหา

เรื่องนี้ทำให้ดิฉันคิด และตกลงใจที่จะปล่อยค่ะ ปล่อยวาง ปล่อยให้มันเป็นไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เลิกฟุ้งซ่าน เลิกโทรหา เลิกอยากรู้ว่าเค้าเป็นอย่างไร ไม่ทนให้เค้ามองเราไม่มีคุณค่า และรักตัวเอง ไม่เอาตัวเองเข้าไปในความเจ็บปวด ถ้าเค้าไม่สนใจ ก็ช่างเค้าค่ะ ยังมีคนที่รักเรา สนใจเรา และอยากให้เราโทรหาและสนใจเค้าเยอะแยะค่ะ พ่อ แม่ เพื่อน ฯลฯ

ดิฉันคิดว่าเรื่องของดิฉันกับเค้าเป็นกรรมที่ต้องชดใช้กันค่ะ ดิฉันต้องชดใช้ให้เค้าที่อาจจะเคยทำกับเค้ามาเมื่อชาติก่อนๆ ยอมรับกับผลที่จะเกิดขึ้น และวิบากของมัน เมื่อถึงเวลาก็หมดกรรมกันค่ะ

สิ่งที่เราทำได้ หากเรายังรักเค้า และรักเค้าจริงๆ คือ ปล่อยให้เค้ามีความสุขกับทางที่เลือกค่ะ เมตตาเค้า ปรารถนาดีต่อเค้า แต่ไม่คาดหวัง ไม่ครอบครอง


เท่านี้สุขก็จะอยู่กับเราค่ะ


:b16: :b16: :b16: ...ฉันว่าคุณหมดกรรมแล้วค่ะ...และคุณคิดดีมาก...เห็นไหมค่ะ เท่านี้สุขก็จะอยู่กับเราค่ะ... :b4: :b4: :b4: สู้ๆ นะคะ...ฉันก็เพิ่งเดินออกจากกองไฟได้...จึงได้เวียนมาให้กำลังใจค่ะ :b4: :b4: :b4:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 17 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 9 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร