ถามคุณsoamusa ปรึกษาหน่อยค่ะว่ากรณีเมียน้อยโพสรูปลงเฟซตัวเองเ้ปิดตัวกะสามีและลูกว่าเป็นครอบครัว จะตอบโต้อย่างไร เพราะเธอแสดงตัวเต็มที่ ส่วนสามีเราเข้าข้างมาด่าเรากลับว่า...ไปดูเองทำไม ช่วยไม่ได้ประมาณนั้น ทางนั้นมีสิทธิ์ทำไม่ผิดอะไร...ท่าทางสามีตอนนี้คือหลงหัวปัก เราผิดทุกเรื่องแล้วค่ะ..เราก้อใจอ่อน พอทะเลาะกันแรง ไม่กี่วันเราง้อค่ะ แต่เค้าเฉยค่ะ คือเค้ารู้สึกสะใจว่าเค้าชนะเรา จะทำอย่างไรคะ เปิดศึกหรือ ปล่อยไปแบบนี้เราเงียบหายไปเลย วิธีคุณเคยได้ผลเลยอยากได้ข้อมูลค่ะ เราไม่มีลูกค่ะเลยไม่มีอะไรจะดึงกลับมา สามีหลงลูกมากๆ..เพิ่งขวบกว่าค่ะ..มีคนมาบอกเราว่าเมียน้อยมีสามีเราซ้อนกะคนเก่า ลูกอาจติดท้องมาให้ตรวจdna แต่สามีไม่ยอมตรวจมั่นใจว่าของตัวเอง...แล้วความจริงแบบนี้มันจะเปิดเผยได้ยังไงถ้าไม่มีการตรวจ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ เพราะตอนนี้ไม่รู้เขารู้เรา ไม่มีปัญญาว่าจะรบแบบไหน แต่ที่แน่ๆเมียน้อยอายุ 23 ก็ไม่ได้เรียบร้อยอย่างภาพที่เห็นหรือที่สามีเชื่อ เราวีน อาละวาดออกไปตรงๆ ทางโน้นเงียบออเซาะว่าเราทำร้าย เรากลายเป็นนางมารเลย ...

ต้องบอกก่อนนะคะว่า อย่าได้เสียใจไปเลย ชีวิตนี้สั้นนัก ใครทำชั่วทำเลวอย่างไรเสียเค้าต้องได้รับผลกรรมที่เค้าทำไว้แน่นอนค่ะ วันนี้ที่เราเสียใจอยู่นี้ก็เป็นผลของการกระทำของเราด้วยในอดีตชาติที่ผ่านมา เราต้องเคยทำไม่ดีไว้แน่นอนค่ะ วันนี้เราถึงต้องเป็นอย่างนี้ไงคะ

ขอให้เอาเวลามาทำกุศลไว้ดีกว่าค่ะ การตกนรกนั้นง่ายมากๆ ค่ะ เราหนีนรกกันดีกว่าค่ะ หากเราเอาแต่
เสียใจ จะทำให้เราไปนรกง่ายๆ นะคะ

เค้าอยากทำอะไรให้เค้าทำไปค่ะ คุณรุ่งอรุณอย่าไปตอบโต้ค่ะ มันจะเป็นเวรเป็นกรรมสืบต่อกันไปอีกไม่จบ
ไม่สิ้นค่ะ
ผู้ชายเวลาหลงเมียน้อย เมียคนแรกอย่างพวกเราๆ ไม่มีอะไรดีหรอกค่ะ เป็นเรื่องปกติอย่างที่เคยบอกไว้ค่ะว่า
เมียน้อยทำอะไรก็ดีไปซะหมด
ถ้าคุณทะเลาะกับสามีคุณ แล้วคนที่ต้องง้อคือคุณ คุณก็ควรหลีกเลี่ยงการทะเลาะกับสามีค่ะ

คุณต้องไม่เคลื่อนไหวอะไรทั้งสิ้น อยู่นิ่งๆ ให้หยิ่งๆ เข้าไว้ค่ะ
เด็กอายุ 23 ถ้าอยู่กับคนแก่ ถ้าเด็กไม่ดีจริงไม่นานอาจจะมีปัญหากันเองก็ได้ค่ะ

คือที่สำคัญคุณต้องอยู่เงียบๆ นิ่งๆ หยิ่งๆ ค่ะ อย่าไปมีเรื่องกับใคร ไม่ว่าสามีคุณ หรือ เมียน้อย
ถ้าคุณไม่นิ่งเมียน้อยก็มีกิจกรรมทำ คุณต้องปล่อยให้เค้าอยู่กันเองค่ะ คือจบเกมส์กับคุณแล้ว
ทีนี้เค้าทั้งสองก็จะเป็นตัวของตัวเอง หมดคู่ต่อสู้เมียน้อยอาจจะหมดสนุกก็ได้ค่ะ ถ้ายังต่อสู้กันอยู่
สามีคุณก็เหมือนรางวัลแจ๊คพ๊อตที่ต้องแย่งชิงกัน มันก็ดูมีค่า สามีก็ยิ่งเว่อร์ดูhot มีหญิงแย่งกัน

เราต้องยอมรับว่า เราอายุมากกว่า ต่อให้มีลูกด้วยถ้าลูกโตแล้วกับลูกคนใหม่เป็นเด็กเล็กๆ ก็ชนะค่ะ
เราทำได้แค่นี้แหล่ะค่ะคือ ทำกุศลให้สบายใจ กับอยู่นิ่ง หยิ่งๆ ไว้ อย่าไปทะเลาะ

คุณก็ทำกุศลไว้สม่ำเสมอนะคะ เพราะกุศลจะทำให้คุณพบความสุข สบายใจค่ะ
ถึงจะเข้าวัดปฏิบัติธรรมอย่างไร เราก็ยังมี รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนกันทุกคนค่ะ แต่ขอให้ฝึกมีสติไว้
จะช่วยให้เรายับยั้งใจได้บ้างค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ ดิฉันเห็นใจและสงสารคุณมากๆ ค่ะ อยากให้คุณสบายใจ
ตัดใจซะเถอะนะคะ ไม่ต้องต่อสู้ให้เหนื่อยไม่ต้องคอยเค้านะคะ วันไหนเค้ากลับมาก็วันนั้นแหล่ะค่ะ

อนุโมทนากับคุณโสมอุษาค่ะ
..คุณเหมาะสมที่จะทำหน้าที่นี้ค่ะ
ปลีกวิเวกเห็นเพื่อนหญิงที่เข้ามาในห้องนี้แล้วรู้สึกเห็นใจมาก..อยากจะช่วยเหลือทุกคนให้พ้นออกมาจากสภาพอย่างนั้น..แต่ก็เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยาก..ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยที่แต่ละคนทำมา..
แต่ก่อนปลีกวิเวกก็เคยประสบกับสภาพอย่างนี้..เปรียบเสมือนคนที่ตกอยู่ในหลุมถ่านเพลิง..มันถูกกิเลสเผาจนไหม้เกรียม..ทั้งแสบทั้งร้อนแสนจะทุกข์..รู้ทั้งรู้ว่าทุกข์มากกว่าสุขแต่ก็ยินยอมที่จะแบกรับทุกข์นั้น...
...แต่มาวันนี้มองย้อนกลับไปในอดีตรู้สึกว่างเปล่า..เหมือนคนที่ปีนออกมาจากหลุมถ่านเพลิงได้แล้ว...ซึ่งไม่มีวันที่จะย้อนกลับไปเป็นเช่นเดิมได้อีก
..ที่เล่ามานี้อยากจะบอกว่าหนทางข้างหน้าอาจจะมีสิ่งที่ดีๆ รอเราอยู่ อย่าเพิ่งติดใจ พอใจในสิ่งที่เรายังรู้ไม่จริง..การเดินทางไกลต้องสะสมเสบียงเมื่อเราพบว่าเสบียงอันนี้ไม่เป็นประโยชน์ย่อมละทิ้งเพื่อนำเสบียงที่จะยังประโยชน์ให้กับชีวิตเราต่อไปในภายภาคหน้าอย่างแท้จริง
..ถ้าเปรียบเทียบกับความสุขที่มนุษย์แสวงหา..สุขจากกาม เป็นสุขที่หยาบ..ยังมีสุขที่ประณีตกว่านี้ที่เราควรได้สัมผัส....

ขอบคุณค่ะ ขออนุโมทนากับคุณปลีกวิเวกเช่นกันค่ะ เห็นด้วยกับที่คุณกล่าวมาทั้งสิ้นค่ะ
ไม่ว่าความสุข หรือความทุกข์ เมื่อวันเวลาผ่านไปแล้ว มันก็ไม่ต่างจากความฝันค่ะ
วันนี้ดิฉันไปงานทำบุญให้น้องชายที่ตายไปหลายปีแล้วค่ะ สงสารน้องสะไภ้ยังรักสามีอยู่เหมือนเดิม
ไม่มีสามีใหม่ อยู่กับแม่สามีเหมือนอยู่กับแม่ตนเอง เป็นเพื่อนกันสองคน ไปไหนก็ไปด้วยกันค่ะ

ดิฉันก็คุยกับญาติๆ ว่า ทุกอย่างเหมือนความฝันนะ วันก่อนคนโน้นคนนี้เคยอยู่กับเรา แต่วันนี้ทุกคน
หายไปหมดแล้ว เหมือนความฝันเน๊อะ

เรากำลังหลงวนอยู่ในโลกของนิมิต ทุกอย่างไม่ยั่งยืน วันหนึ่งเราก็ต้องจากโลกนี้ไป คนอื่นก็ต้องจาก
จับต้องอะไร ยึคอะไรไว้เป็นของเราแท้จริงไม่ได้เลย เรามีสิ่งที่สำคัญต้องทำคือ กุศล ทำอย่างไร
ในการเกิดในชาติต่อไปจึงจะไม่เดือดร้อน ทำอย่างไรเราถึงจะไม่ต้องเป็นทุกข์อีกต่อไป
วนอยู่กับความทุกข์ อยากได้กันแต่ความสุข ก็สุขไม่จริงเพราะมันก็มีความทุกข์คอยจังหวะเข้ามาอีก
จะสุขตลอดไปก็เป็นไปไม่ได้

เพื่อนๆ ก็ทำใจกันนะคะ เราทุกคนน่าสงสารนะคะ เราต้องเกิดและผจญกับทุกข์อีกแสนสาหัสนัก
ยิ่งยามใดที่เราพลัดลงนรกไป กว่าจะได้ขึ้นมาเป็นคนอีกสักครั้ง ต้องผ่านด่านอีกมากมายมหาศาลค่ะ

สามีนั้นแค่ทางผ่านในชาตินี้เท่านั้นค่ะ อย่าไปยึคให้เศร้าเสียใจค่ะ ยามต้องเสียไปก็ตัดใจไปเลยค่ะ
ยามได้เค้ากลับมาก็จะได้ไม่ยึคมากเหมือนเดิม
ภพชาติข้างหน้า ยังไม่เห็นจุดสิ้นสุด นี่คือสิ่งที่น่ากลัวน่าห่วงที่แท้จริง
จะเอาตัวรอดกันอย่างไร รักตัวเองกันเถอะนะคะ

มีคนเคยบอกว่า นรกของจริงน่ากลัวกว่าภาพวาดที่เห็นกันทั่วๆ ไปค่ะ