เป็นยังไงบ้างค่ะ คุณการเวลา ดีขึ้นหรือยังค่ะ ค่อยเป็นค่อยไปนะ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างต้องใช้เวลาช่วยเท่านั้นค่ะ หากอยากร้องไห้ ก็ร้องออกมา แต่ต้องร้องแบบมีสตินะค่ะ คุณการเวลายังโชคดี ที่มีลูกชายที่น่ารักอยู่เป็นกำลังใจให้ ตัวดิฉันเองซะอีก ไม่มีใครเลย เคยมีแต่ก็เสียลูกไป ทุกวันนี้ก็ไม่ได้คิดถึงอดีตผุ้ชายที่ทำร้ายเรา คิดถึงแต่ลูก เห็นคนอื่นอุ้มลูก แล้วยังรู้สึกอิจฉาเลย คุณการเวลาค่ะ คุณยังโชคดีกว่าหลายๆ คนนะค่ะ รวมทั้งโชคดีกว่าดิฉันด้วย ดิฉันอยากให้คุณกาลเวลามองลูกว่า คือสมบัติทางกายและทางใจ ที่ไม่มีใครมีค่ามากกว่าลูกของคุณนะค่ะ นึกถึงลูก รักลูก ให้มากๆ แล้วสักวันหนึ่ง คุณการเวลาจะรู้ว่าผู้ชายคนนั้น ไม่สามารถมาทำร้ายอะไรคุณกับลูกได้อีก เพราะสิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดในตัวคุณการเวลา คือแก้วตาดวงใจ ซึ่งก็คือ ลูกของคุณนั่นเองแหละค่ะ สู้ๆ นะค่ะ

ขอบคุณคุณ nitta ที่แวะเวียนมาให้กำลังใจ ในตอนนี้ยังคงเหงา และเศร้า คิดถึงเขา ยังคงโง่งมงายดูเฟสของผู้หญิงคนนั้นเพื่อรู้เรื่องราวของพวกเขาทั้งที่รู้ว่ามันเจ็บปวดและทรมาร วันนี้เป็นเริ่มต้นวันแรกที่ฉันตั้งใจว่าต่อไปนี้ฉันจะไม่โทรหาเขา ให้เขาด่าและดูถูกอีก นับจากนี้ตั้งใจไว้ว่าจะรักตัวเองเสียที เมื่อเขาไม่รักไม่แคร์ไม่รักษาน้ำใจเราขนาดนี้ แม้เขาจะยังส่งข้อความมาบอกขอโทษและว่ายังรักอยู่ แต่การกระทำของเขามันตรงกันข้าม ที่อยู่กันมารู้ว่าเขาเป็นคนที่ปากร้ายใจดี ไม่รู้จักเอาใจ ไม่โรแมนติก ไม่หวานเหมือนคนอื่นๆ และเป็นคนใจอ่อน รับผิดชอบ เป็นคนที่จริงจังกับชีวิต สรุปแล้วเขาดีทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องนี้เรื่องเดียวที่เขาทำให้ฉันเสียใจ ในเวลาที่เขาหลงและมีผู้หญิงอื่นเข้ามาในชีวิต และในครั้งนี้ฉันคิดว่ามันไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เพราะช่องว่างระหว่างฉันกับเขามันช่างมากเหลือเกิน ระยะทาง เวลา ความห่างเหิน ที่เราอยู่คนละที มันมากขึ้นมาตามเวลา ที่แยกกันอยู่ มาถึงวันนี้ฉันรู้สึกได้ว่าฉันคงต้องเสียครอบครัวและเขาไปจริงๆในครั้งนี้ เพราะจากคำพูดและการกระทำของเขามันเกินไปกว่าทุกครั้ง จากคำที่เขาบอกฉันว่า ถ้าฉันตัดใจจากคนเลวๆอย่างเขาไม่ได้ก็ให้ฉันยอมรับซะ แต่ถ้ารับไม่ได้ก็ให้เลิกและไปจากคนเลวอย่างเขาไม่ต้องมารบกวนเขาอีก ฉันเจ็บเหลือเกินกับคำพูดที่ห่างเหิน ดุด่า ที่ไม่แคร์ว่าฉันจะเจ็บปวดขนาดไหน กับคำพูดและการของเขา มันคงเป็นเวรกรรมของฉันที่ทำไว้ในชาติที่แล้ว ชาตินี้จึงต้องมาชดใช้กรรมให้เขาแบบนี้ ยิ่งพยายามที่จะลืมและออกจากชีวิตเขายิ่งทรมารและเจ็บปวด และตัดใจไม่ได้สักที

คุณการเวลาค่ะ.... ไม่มีใครสมบูรณ์แบ แม้แต่ตัวเราเอง.......
จะทำอย่างไรให้เราพอที่จะอยู่ได้..ด้วยตนเอง.....สุขคามอัตภาพ...
...เหมือนเร่องที่ฉันกำลังเจอ...สามีดีมาก ๆๆๆๆๆๆๆ ที่สุด
...สุดท้ายก็ไม่พ้น เรื่องกามราคะ..จนได้..ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ.....
เราเป็นเพียง โดนลูกหลง ฐานะภรรยา จึงต้องได้รับผลกระทบ

เราไม่ใช่ต้นเรื่อง ปล่อยให้เขาแสดงกันไป เราถอยฉากออกมา เป็นผู้ชม......ดูแลเยียวยาจิตใจของเรา ไม่ไปรับรู้..ไม่แสวงหาข่าวของเขา ไม่งั้น เราเองที่ต้องเจ็บปวดเพราะไม่เข็มแข็ง ไม่แข็งแรงพอที่จะต่อกร......
หยุด...ดูจิตของเรา..ก่อนดีมั๊ยค่ะ......
มาสู้..ด้วยกันค่ะ......ของฉันก็ยังไม่เรียบร้อย...รอเวลาอยู่เหมือนกัน....ค่ะonion .

เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้มแข็ง รักตัวเองและลูกให้มากๆ ไม่ต้องไปคิดคาดหวังให้เค้ากลับมาเป็นคนเดิม
เฟสของเค้าหรือผู้หญิงก็ไม่ต้องไปดูค่ะ ตัดไปเลย หาเรื่องดีๆทำให้เพลินๆ จะได้ไม่ต้องไปคิดไปใส่ใจกับเรื่องของคนที่แย่ๆ ใช้เวลาอยู่กับครอบครัวของคุณหมายถึงพ่อแม่ญาติพี่น้องของคุณให้มากๆ
เวลาจะทำให้จิตใจของคุณดีขึ้น สู้ๆ นะคะ

ในวันนี้ยอมรับว่าคิดถึงเขา อยากรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ เปิดดูเฟสของผู้หญิงคนนั้นก็ไม่มีความเคลื่อนไหวตั้งแต่เมือ่วาน เขาคงบอกให้ผู้หญิงคนนั้นห้ามเคลื่อนไหวเด็ดขาดที่อยู่ด้วยกันเพราะดิฉันรู้นิสัยเขาดี ฉันซิยังเป็นบ้าคิดถึงเขา อยากรู้ว่าเขาทำอะไร อยู่ไหน เขาบอกดิฉันว่าความอดทนจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น ให้ดิฉันอดทนเพื่อครอบครัวและลูกของเรานี่คือข้อความที่เขาส่งมาหาทางโทรศัพท์ สงสารลูกน้ำตามันจะไหลทุกครั้งที่เห็นหน้าลุก ร้องไห้ทุกครั้งที่ลูกนอนกอดและบอกว่าหนูรักแม่ที่สุดในโลกเลย น้ำตาไหลทุกครั้งที่เห็นครอบครัวอื่นๆเขาพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก สงสารลูกว่าทำไมลูกต้องเกิดมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เราเป็นแม่ที่แย่มากเลยที่ทำให้ครอบครัวเป็นแบบนี้ ฉันอ่อนแอ่เหลือเกินเมื่อไหร่ฉันจึงจะทำใจได้เสียที

ฟังฉันนะคะ ฉันเคยเป็นเหมือนคุณทุกอย่างและมีเพื่อนคนหนึ่งถามฉันว่ารู้แล้วได้อะไร มีแต่ความเจ็บปวด หรือว่าคุณรู้แล้วมีความสุขคะ เขาบอกให้ฉันปิดหู ปิดตา ไม่ต้องดิ้นรนอยากรู้ว่าเขาเป็นอย่างไร หากคุณลองทำดูแันว่ามันคงจะดีขึ้นไม่ต้องรับรู้ รู้แล้วมีแต่ทรมาน เป็นทุกข์ ลองไม่รับรู้เรื่องของเขาดูสักพักนะคะ รู้ว่าทำอยากแล่ลองทำดูนะคะ อาจลองที่เฟสบุ๊คก่อน เพระาฉันดูแล้วมันไม่มีประโยชน์ มีแต่ทำร้ายเราเท่านั้นเองคะ ฉันเข้าใจ

วันนี้เป็นวันที่สองแล้วซินะที่ฉันไม่โทรหาเขาหลังจากเราคุยกันครั้งสุดท้ายในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ที่เขาบอกกับฉันว่าถ้าเห็นว่าเขาเลวเขาชั่วก็เลิกกับเขาและก็ไม่ต้องมายุ่งกับเขาไม่ต้องโทรมา ให้ไปหาคนที่ดีกว่าเขา ส่วนคนเลวอย่างเขาก็จะอยู่ในส่วนของคนเลว แต่ถ้าฉันไม่สามารถที่จะตัดใจและออกไปจากชีวิตเขาได้ก้จงยอมรับให้ได้ และปรับตัวให้ได้ วันหนึ่งๆมันช่างผ่านไปอย่างเชี่ยงช้าเหลือเกิน มันทรมารที่อยากได้ยินเสียง อยากรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ อยากคุย ทั้งที่รู้ว่าเขาอยู่ด้วยกัน และไม่คิดถึงเราแม่ลูก ทำไมฉันถึงยังรักเขามากขนาดนี้ อาจเป็นเพราะฉันยังจดจำในทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยทำเพื่อฉัน บอกตัวเองในวันนี้ให้เข็มแข็งและผ่านมันไปให้ได้ ไม่ว่าต่อไปมันจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะต้องยอมรับมันให้ได้ สักวันฉันต้องเข็มแข็งให้ได้

สวัสดีตอนเช้าค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะ คุณการเวลา ดีขึ้นหรือยัง วันนี้ก็เป็นอีกวันที่คุณการเวลา จะต้องผ่านมันไปให้ได้นะค่ะ ถึงจะต้องร้องไห้ ทุกข์ทรมาน ก็อย่ายอมแพ้นะ เพราะความทุกข์แบบนี้มันต้องค่อยๆ ปรับตัวปรับใจค่ะ ดิฉันหวังว่าสักวันหนึ่งชีวิตครอบครัวของคุณการเวลาต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน ขอภาวนาให้คุณการเวลา ผ่านช่วงชีวิตที่ไม่สมปรารถนาไปให้ได้เร็วที่สุดนะค่ะ และวันนี้คุณการเวลา ต้องเข้มแข็ง อดทน สู้กับจิตใจของตัวเองและผ่านวันนี้ไปให้ได้อีกวัน ขอคุณพระคุ้มครองคุณการเวลาและลูกของคุณให้มีความสุขกายสบายจิตสบายใจนะค่ะ สู้ต่อไปอีกวันให้ได้นะค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค๊า.. สู้ๆๆ ทุกสิ่งทุกอย่าง มีเกิด มีดับ เป็นธรรมดา ไม่มีใครเป็นของใคร สุดท้ายแล้ว
ต้องพรากจากกันอยู่ดี ไม่จากเป็นก็จากตาย ดูแล้วตัวเองและลูก รักษาใจตัวเองให้หายป่วยจากอาการรักนี้นะค๊า .. สู้ๆๆค่ะ
มีเวลา อยากให้ฟังธรรมค่ะ ฟังให้จบ จะมีข้อคิดดีๆๆให้คิดค่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=PW7K0fLEICQ

คุณการเวลาค่ะ...เห็นใจจริง ๆ ๆๆ ที่คุณเป็นทุกข็ใจ ร้อนรน ดิ้นรน เจ็บปวด.กับการคิดถึง คนึงหาความหวานของครอบครัวในอดีต ...ซึ่งมันผ่านไปแล้ว......ผ่านไปแล้วจริง ๆ ๆ ๆค่ะ ขณะนี้ คุณอยู่กับลูก ความจริงคือ คุณอยู่ได้ด้วยตัวคุณเอง....เรามีพ่อ แม่ พี่น้อง ญาติ สนิท มิตรสหายที่รักเรา อยู่เคียงข้างช่วยเหลือเรา....ปรารถนาดีต่อเราอย่างจริงใจ.....และสำคัญ คือเราต่างหากที่รักตัวเรามากที่สุด......เราต้องช่วยเหลือตนเองให้ทุเลาเบาบางความรู้สึกเป็นทุกข์ ด้วยตนเอง...หยุดทำร้ายตนเองเถอะค่ะ......


หันเหความสนใจของเราไปทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ อย่าอยู่คนเดียว ปล่อยให้จมกับความรู้สึกตนเองเลยค่ะ.....หางานทำให้ตนเองยุ่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ...แบบสบาย ๆ ๆ ๆ

เห็นใจ เข้าใจ เพราะว่า แผลกำลังสด ทำแผลกำลังแห้งค่ะ......อยู่ที่ว่าจะจัดการไม่ให้เหลือร่องรอยอย่างไร ก็เท่านั้นเอง........สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวของดิฉันและให้กำลังใจตลอดมา วันนี้ฉันส่งข้อความไปหาเขาว่ารู้ว่ารู้ตัวดีว่าไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้พี่เปลี่ยนใจและกลับมาหาเราแม่ลูกอีกและเราก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องสิ่งใดจากพี่ได้แต่ขอเวลาให้น้องได้ลุกขึ้นยืนที่จะพยุงตัวพาลูกเดินต่อไปได้ไหม เขาเลยตอบกลับมาว่า คนเราไม่มีใครที่เขาจะรักคนอื่นมากกว่าลูกและเมียของตนเองหรอก แต่บางเรื่องมีเหตุผลและความจำเป็นซึ่งต้องแก้ปัญาหาซึ่งต้องใช้เวลาและความอดทน ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังคิดที่จะทำอะไรอยู่ในตอนนี้ และลูกเมียที่เขาบอกเป็นเราแม่ลูกหรือเปล่าทุกครั้งที่ฉันพยายามที่จะเข็มแข็งและผ่านมันไปเขาก็จะมาพูดหรือส่งข้อความมาแบบนี้เป็นประจำ เหมือนเห็นเราเป็นของตาย (และมันก็อาจจะเป็นจริงเพราะที่ผ่านมามันก็เป็นแบบนั้นจริงๆเพราฉันรักเขาแบบนี้ไง)มันทำให้ฉันสับสน ว่าจะเดินออกจากชีวิตเขาทั้งที่ยังรักเพื่อให้หายเจ็บและทรมารแบบนี้ หรือจะทนอยู่เพื่อครอบครัวเพื่อลูกและตัวเองที่ยังรักเขา ใจหนึ่งก็ยังรัก ใจหนึ่งก็เจ็บและทรมารเหลือเกินที่รู้ว่าเขาอยู่ด้วยกันหลายครั้งที่ฉันพยายามคิดในทางที่บวกและเข้าข้างตัวเอง ว่าเขาคงจะยังมีความรักความพูกพันธ์กับเราบ้างไม่มากก็น้อย เขาอาจจะเล่นๆกับเด็กผู้หญิงคนนี้แค่แก้เหงาเพราะเราไกลกัน สุดท้ายแล้วเขาต้องกลับมาหาเรากับลูก ฉันได้แต่หวังว่าสักวันฉันจะผ่านมันไปได้เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

เห็นใจคุณนะ รู้ว่าความรักมันตัดยาก เวลาในช่วงนี้มันก็ช้าอย่างงี้หละคะ ฉันเคยเป็น เวลาเราเริ่มจะทำใจได้หรือพอจะฮึดสู้ขึ้นมาได้ จะตองมีข้อความ มีคำพูด มีการพบหน้าทำให้เราตัดใจไม่ได้สักที ซึ่งฉันเป็นอยู่และทุกครั้งที่เขามาหรือโทร เราก็จะมีความหวังคิดว่าเเขายังรักเราอยู่ ยังหว่งลูกและคิดต่างๆ นานาเข้าข้างใจเราที่เราหวัง ทำใจนะคะ

ไม่มีใครในลานนี้ ...ทราบสถานการณ์...การใช้ชีวิตครอบครัวของคุณเท่าตัวคุณเอง......

อยู่ที่ว่าคุณจะคิด...ตัดสินใจ อย่างไร...ที่เหมาะสม..ไม่เจ็บปวด..พออยู่ได้อย่างสง่าผ่าเผย......สุขจริง ๆ ๆ ๆ ตามต้องการไม่ใช่ 3วันดี 4 วันไข้ แล้วเมื่อไร..........

เมื่อวานนี้พาลูกไปหาหมอ สงสารลูกเลยอดไม่ได้ที่จะโทรหาเขา คุยกับเขาดีๆ ว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นได้ไหมและกลับมาสร้างครอบครัวของเราเพื่อลูกของเรา เขาบอกว่าเราพูดเรื่องเก่าอีกแล้ว เมื่อไหร่เราจะพูดกันดีได้สักที คนเรามีทั้งดีและไม่ดีแต่ให้ฉันคิดเอาเองว่าที่ผ่านมาเขามีส่วนดีหรือเลวมากกว่ากันเขาบอกว่าเขาจะเลิกกับผุ้หญิงคนนั้น แต่ขอให้ฉันอดทนและสู้ต่อไปเพื่อลูกของเรา ความอดทนจะชนะทุกอย่าง วันหนึ่งต้องเป็นวันของเรา ครบครัวราต้องมีความสุขและความอบอุ่น ให้เวลาเขาได้แก้ปัญหาอีกสักครั้ง แล้วทุกอย่างมันกลับมาเหมือนเดิม คำพูดของเขาคือให้ฉันยอมรับกับการกระทำของเขาและให้อภัย และรอจนกว่าวันที่เขาจะเบื่อหรือเด้กคนนั้นจะออกไปจากชีวิตเขาเอง เหมือนกับคนที่ผ่านๆมาของเขา แต่คนนี้ไม่เหมือนทุกคนที่ผ่านมาพวกนั้นแค่ลักลอบนัดพบกัน แต่นี่เด็กมันอยู่ด้วยเลยยังไงความผูกพันธ์มันก็ต้องมีบาง ไม่มากก็น้อย ทุกครั้งที่เขาบอกจะเลิกเด็กก็จะเอารูปลงเฟส เขาก็ต้องใจอ่อนทุกครั้งไปบอกตามตรงยังรัก ยังอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเพื่อลูก ยังแคร์สังคมที่ถ้าต้องเลิกจริงๆ แต่ก้เจ็บที่รู้ว่าเขานอกใจและไปอยู่ด้วยกัน ฉันสับสนกับชีวิตตนเองที่ต้องเลือก
มีเขาสิ่งที่ได้คือ
1.มีครอบครัว พ่อ แม่ ลูก
2.มีหน้ามีตาในสังคม แต่ต้องทนเจ็บปวดให้เขามีผู้หญิงคนอื่น
3.แม้จะเสียใจที่เขามีใครแต่ก็ยังมีเขาที่ทำเพื่อเรามาตลอดยกเว้นเรื่องนอกใจ
4.เรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่างเขารับผิดชอบเองรวมทั้งเงินรายเดือนที่เขาตั้งไว้ให้เราแม่ลูก
5.มีความสุขบ้างครั้งคราวที่ได้อยู่กับเขาเพราะยังคงรักเขา
6.ความเจ็บปวดหวาดระแวงในเวลาที่เขาไปอยู่ด้วยกัน
ถ้าตัดเขา
1.ครอบครัวแตกแยกลูกขาดความอบอุ่น
2.สังคมนินทา
3.เสียใจทรมารที่ต้องเสียเขาไปแต่วันหนึ่งมันอาจผ่านไปได้
4.ค่าใช้จ่ายเขาอาจเขาจะไม่ส่งเสีย เราอาจจะลำบากเพิ่มขึ้น
ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะหน้าที่การงานฉันและเขาแยกกันอยู่มาห้าปีแล้ว จะว่าไปแล้วก็เหมือนอยู่เป็นโสดมาห้าปีเขาจะกลับบ้านก็เดือนละครั้งสองครั้งเท่านั้น ยังไงก็ขอความคิดเห็นและมุมมองเพิ่มด้วยนะค่ะว่าฉันจะเลือกตัดสินใจยังไง มันสับสนไปหมดค่ะคือทั้งรักทั้งแค้น

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดเราไม่อาจฝืนมันได้ค่ะ ปล่อยมันไปตามวาระของมัน ยิ่งเรารัด มันยิ่งไปจากเรา
ธรรมชาติของมนุษย์ยิ่งมัดก็ยิ่งทุรนทุรายจากหลุด การวางเฉย สงบนิ่ง จะช่วยให้คุณกาลเวลาดีขึ้นค่ะ
การที่เราไปยึดติดทุกสิ่งอย่างมันทำให้เรามีความทุกข์ เจ้าของกระทู้ยกเรื่องต่างๆมาเป็นข้อๆ นั่นคือข้ออ้างที่เรายอมผูกมัดใจเรากับสิ่งเหล่านี้ เมื่อก่อนอุ๋ยก็เป็นแบบนี้นะ สุดท้ายมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเราได้เลย ลองปรับเปลี่ยนใจเราจากการยึดเป็นปล่อยๆ สละ ให้ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ให้คิดว่าการให้ ก็จะเป็นความสุขอีกอย่าง ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ให้ด้วยใจบริสุทธิ์แล้วคุณกาลเวลาจะพบความสุขที่แท้จริงค่ะ สู้ๆๆนะค๊า