วันเวลาปัจจุบัน 19 มี.ค. 2024, 10:01  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 152 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 7, 8, 9, 10, 11  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2014, 14:42 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2013, 07:11
โพสต์: 90

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


กล้วยไม้ม่วง เขียน:
คุณการเวลา เข้ามาเยี่ยมค่ะ

สบายดีนะคะ เรามาฝึกการดูแลตนเอง สร้างความเข้มแข็งทางใจกันค่ะ เพราะเราไม่สามารถควบคุมทุกอย่างให้ได้ดั่งใจเรา แม้ตัวเราเอง

อยากให้มุมมองเพิ่มค่ะ เผื่อได้ข้อคิดเพิ่มนะคะ

คุณ มีลูก ฉ้น ไม่มี
คุณมีพ่อแม่ ฉัน เสียแล้ว
สามีส่งเงิน ฉัน ไม่เคยรับผิดชอบ
เหมือนกันคิอเจ้าชู้ แยกกันอยู่

จะเห็นว่าต้นทุนคุณมากกว่า เรามาฝึกหยิ่งกันเถอะ :b32:


ขอบคุณค่ะ คุณกล้วยไม้ม่วง แล้วเราจะทำยังไงกันดีค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2014, 06:53 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 เม.ย. 2013, 11:12
โพสต์: 421

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b1:
เราก็ทำตัวตามปกติค่ะ ทำตามหน้าที่
ต่อตัวเรา ดูแลกายใจให้แข็งแรงสดชื่นว่องไวควรแก่การงานทำกุศลกรรม
ต่อหน้าที่การงาน ทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายเต็มสติกำลังไม่เบียดเบียนตนและค่าจ้างค่ะ
ต่อลูก เลี้ยงดูให้ความรักใส่ใจฯลฯ
ต่อพ่อแม่.
ต่อสังคม ทำตัวใหั้มีค่ามีบุญทุกวัน

หยุดการแสวงหาสิ่งอื่นนอกตัวที่ไม่ก่อประโยชน์ต่อกายใจของเราเพราะเรายังไม่แข็งแรงพอ
ฉันพยายามทำแบบนี้ค่ะ
ไม่รู้ว่าคุณการเวลาจะปรับใช้อย่างไรได้บ้างนะค่ะ
ขออนุโมทนาบุญให้ทุกท่านที่เกี่ยวข้องค่ะ สาธุ :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2014, 11:49 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2013, 07:11
โพสต์: 90

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาถึงวันนี้ เขายังคงนิ่งและไม่ติดต่อมา ไม่โทรหาแม้แต่ลูก หลังจากที่หลายๆคนบอกให้ทบทวนและตรองดูอีกครั้งว่าใจตัวเองเป้นอย่างไรในตอนนี้ รู้สึกอย่างไรกันแน่นในตอนนี้ ก้ทำให้ฉันได้กลับไปคิดทบทวนอีกครั้ง ว่าใจเราเป้นอย่างไร รู้สึกอย่างไร กับเขาในตอนนี้ กับคำตอบที่ได้ คือยังรักและคิดถึงเขา และยังอยากมีครอบครัวเหมือนคนอื่นๆยังคงห่วงหน้าตาในสังคม และหัวโขนที่สวมอยู่ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็มิอาจจะทำใจให้ยอมรับได้ ถ้าจะต้องกลับไปมีครอบครัวอีกครั้งแล้วทุกอย่างเป้นแบบเดิม เพราะทุกอย่างมันไม่ได้อยู่ที่ฉันคนเดียว ต้องดุด้วยว่า ตัวเขายังรักฉันบ้างไหม ยังอยากที่จะกลับมาสร้างครอบครัวด้วยกันอีกไหม แต่ถ้าสิ่งที่เขาต้องการคือแบบเดิม ที่จะมีฉันกับลูกไว้เพียงเพื่อคำว่าครอบครัวและหน้าตาทางสังคม โดยปราศจากความรัก และมีใครอีกคน ทุกอย่างมันก็ต้องกลับมาเป้นเหมือนเดิม ถ้าหากทุกอย่างเป้นเช่นนั้นแม้ฉันจะยังคงรักเขา แต่ก็จะขอต่อสู้กับใจตนเองต่อไปให้เข้มแข็ง และลืมเขาให้ได้ ซึ่งมันอาจจะใช้เวลานานเท่าไหร่ไม่รู้ที่จะลืมและเข้มแข็ง แต่ต้องมีสักวันที่ฉันนั้นทำได้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 พ.ค. 2014, 13:23 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2013, 07:11
โพสต์: 90

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อีกไม่กี่วันก็เดือนหนึ่งแล้วซินะ ที่ฉันไม่มีเขา มาถึงวันนี้มันเหงาๆยังไงบอกไม่ถูก ผู้คนเริ่มถามว่าเขาไปไหน ทำไมไม่เห็นกลับบ้าน คราวนี้ไปนานจัง ลูกบ่นคิดถึงพ่อ ทุกวัน ใจเราเองก็เข็มแข็งบ้าง แกว่งๆคิดถึงเขาบ้างเมื่อมีคนถามถึงเขา s006 เมื่อรู้เมื่อไหร่ใจเราจะตัดเขาขาดเสียที


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 พ.ค. 2014, 19:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.พ. 2011, 08:23
โพสต์: 1328


 ข้อมูลส่วนตัว


การเวลา เขียน:
อีกไม่กี่วันก็เดือนหนึ่งแล้วซินะ ที่ฉันไม่มีเขา มาถึงวันนี้มันเหงาๆยังไงบอกไม่ถูก ผู้คนเริ่มถามว่าเขาไปไหน ทำไมไม่เห็นกลับบ้าน คราวนี้ไปนานจัง ลูกบ่นคิดถึงพ่อ ทุกวัน ใจเราเองก็เข็มแข็งบ้าง แกว่งๆคิดถึงเขาบ้างเมื่อมีคนถามถึงเขา s006 เมื่อรู้เมื่อไหร่ใจเราจะตัดเขาขาดเสียที



บางทีการอยู่เพื่อตนเองไม่สมหวัง ก็เสียสละว่าเก็บสามีไว้ให้ลูกดีกว่าค่ะ

เสียสละความรู้สึกของตนเอง ไม่แคร์อะไร จะเก็บพ่อไว้ให้ลูกมีความสุข

ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง ก็ลองอยู่กันเป็นครอบครัว เพื่อลูกดูบ้าง

เรื่องของสามีไม่ต้องสนใจ ไม่ใส่ใจไม่พูดถึงไม่ทะเลาะ ถือซะว่าเลิกกัน

แล้วมุ่งมาอยู่กันเพื่อลูกดีกว่าค่ะ :b27: สงสารลูกนะคะ คิดซะว่าทำบุญให้ลูกดีกว่าค่ะ

.....................................................
พระพุทธศาสนามี ๒ นัย ดังนี้...นัยที่ ๑ คือคำสอนของพระพุทธองค์มี ๓ ประการ...เพื่อประโยชน์ในภพนี้ ในภพหน้า เพื่อเข้าถึงความสุขโดยส่วนเดียวคือพระนิพพาน...นัยที่ ๒ คือแก่นแท้ของพระพุทธศาสนาคืออริยสัจจ ๔ ซึ่งเป็นสภาวะธรรมที่ทำให้ผู้เห็นแจ้ง พ้นทุกข์ทั้งปวงได้ การศึกษาพระอภิธรรมว่าด้วยสภาวะธรรมทั้งสิ้น ผู้เห็นประโยชน์ย่อมได้รับประโยชน์ค่ะ
(เกิดมาไม่ได้เป็นผู้สร้าง ก็จงเป็นผู้ที่รักษา แต่จงอย่าเป็นผู้ที่ทำลาย)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 มิ.ย. 2014, 14:34 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2013, 07:11
โพสต์: 90

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เหนื่อยงจังชีวิตเรา ทำไมถึงยังไม่ลืมเขาสักที ทั้งที่ทุกอย่างมันทั้งเจ็บปวดและผ่านมานานแล้ว เป็นเดือนกว่าแล้วที่ไม่ได้คุยกัน แม้จะบอกตัวเองตลอดเวลาว่าให้เข็มแข็ง เลิกรักเลิกคิดถึงเขาซะ แต่ทำไมถึงยังคงคิดถึงเขา ทั้งที่เขามีคนอื่นไปแล้วทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มิ.ย. 2014, 17:10 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 12:11
โพสต์: 5013


 ข้อมูลส่วนตัว


ดอกจำปี เขียน:
:b12: คุณกาลเวลา

...เยี่ยมค่ะ เก่งมาก อยู่กับเรื่องจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า อนาคตคือสิ่งที่มองไม่เห็น
วันนี้ เดี๋ยวนี้ คุณเจ็บอย่างไร เรียนรู้เสียให้ซึ้งในหัวอก

แม้ขณะ ก้าวถอยออกมาพักใจยามนี้ ใจอยู่กับเรื่องจริง นั้นเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว
เขานั้น ไม่ติดต่อมา ก็สุดแต่เขาเถิด หากจะติดต่อมาแค่ภาระที่ค้าวคากัน ก็ยังดีกว่าทิ้งภาระทั้งหมดไว้

ส่วนตัวเขา เมื่อพร้อรับความจริงที่ก่อไว้เมื่อใด ก็จะกลับมาเอง จะมาเริ่มต้นใหม่ หรือมาตัดขาด
ก้อยู่ที่วาสนาที่ร่วมกันมา ขอโปรดปลงใจไว้บ้าง

สิ่งที่เหลือต่อเขาในใจเรา เก็บงำไว้ให้อยู่เพียงใจเรา จากวันนี้จะมีเพียงเรื่องลูกในฐานะ พ่อ-แม่
ที่ยังต้องพูดคุยกัน

และเรื่องความรู้สึกที่มีต่อเขา ขอคุณกาลเวลาเรียนรู้ที่จะเก็บทุกอย่างไว้ในหัวใจ
ความรักเป็นเรื่องสวยงาม แม้รักนั้นเป็นเพียง การแอบรักเขาข้างเดียว :b27:


แม่ดอกจำปี ... ใช่มั๊ย

อยู่ ๆ เรื่องราวของแม่ดอกจำปี ก็หายไป

เอกอนมองหา ก็หาไม่เจอ

:b1:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ก.ค. 2014, 04:20 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 ธ.ค. 2010, 17:35
โพสต์: 163

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


"การเวลา"]เป็นเหตุให้ฉันต้องถามเขาอีกครั้งว่า ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับฉันกับลูก มาหลอกให้ดีใจ สบายใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วกลับมาหาอีกคน เห็นฉันกับลูกเป็นอะไร แค่ของตายเท่านั้นหรือ แล้วตกลงจะเอายังไง ถ้าเขายอมรับว่ารักเด็กนั่นและเห็นเด็กนั่นเป็นเมียอีกคนและจะเลี้ยงดูกันจริงๆก็บอกฉันกับลูกมาตามตรง แล้วฉันกับลูกจะเป็นคนไปเอง อย่ามาให้ความหวังและเล่นตลกกับความรู้สึกของฉันอีกเลย ฉันเจ็บมามากพอแล้ว จะเอายังไงก็ว่ามา เขาก็บอกว่าถ้าฉันต้องการอย่างนั้นก็ตามใจ ถ้าอยากให้เด็กนั่นเป็นเมียเขาๆก็จะรับต่อไปเราก็ขาดกัน"

การถามที่ย่อมรู้คำตอบ อาจสร้างความเจ็บปวดให้แก่ตนเอง
แต่ก็ยังเป็นความจริงที่เผยความชัดเจนให้กระจ่าง
คำถามของเราเป็นใบเบิกทางที่เข้าทางเขาที่ต้องการจะตอบ
และเหมือนเป็นเร่งให้คนกิเลสหนาได้บรรลุเป้าหมายแล้ว

สิ่งที่คุณควรทำคือ ทุกครั้งที่ติดต่อ ทุกครั้งที่เห็นหน้า
ควรถอยร่นใจตนเองออกมาทุกครั้งด้วยใจสงบ
ไม่ใช่ปีติ เพราะจะทำให้ตัวเองทุกข์ยามเขากลับไปหาอีกคน


ดังมีคนหนึ่งในเว็บลานธรรมแห่งนี้เคยกล่าวไว้ว่า
ผู้ชายเปลี่ยน ก็คือ เปลี่ยน
"ลูก" ไม่สามารถยึดผู้ชายที่ไร้ศีลธรรมไว้ได้หรอก


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ก.ค. 2014, 16:57 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 เม.ย. 2013, 11:12
โพสต์: 421

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่ได้เข้ามาคุยด้วยนานแล้ว เป็นไงบ้างค่ะ.
ไปถวายเทียนหลอดไฟ ผ้าอาบน้ำฝน ค่ะ รับบุญถ้วนหน้านะคะ
คุณวันนี้ สบายดีนะคะ ไม่ได้เห็นคุณเข้ามาโพส นานแล้วค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 ก.ค. 2014, 18:22 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 เม.ย. 2013, 11:12
โพสต์: 421

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


cool
รู้สึกเป็นห่วงคุณการเวลาจ้งค่ะ
เป็นไงบ้าง
โออยู่ม้๊ย

สู้ สู้นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ค. 2014, 12:25 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 ธ.ค. 2010, 17:35
โพสต์: 163

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคุณกล้วยไม้ม่วงที่ยังคิดถึงกันนะคะ
ไม่ได้เข้ามานาน มัวแต่ไปสร้างรากฐานครอบครัวให้แกร่งขึ้น

ตามกระทู้คุณการเวลาจนเหนื่อยไปด้วยเลยค่ะ
ตราบใดที่คุณการเวลายังรับค่าใช้จ่ายของเขา
อยู่ในบ้านที่เป็นของเขา มองไปทางไหน
ก็เห็นแต่ซากอดีตที่เคยสุขสมที่หักพังไปแล้ว
จึงทำให้คุณทุกข์ใจไม่สิ้นสุด

คุณต้องฝึก "หยิ่ง" อย่างคุณกล้วยไม้ม่วงแล้วค่ะ
อย่างแรกคือคุณบอกว่าของใช้เฟอนิเจอร์เป็นของคุณ
แปลว่าคุณมีรายได้ของตัวเอง ก็เริ่มเก็บเงินให้ตัวเองซะ
อย่างที่สอง บ้านเป็นชื่อเขา ก็หาทางให้เป็นชื่อตัวเอง
อย่างที่สาม ให้รถผ่อนงวดเป็นชื่อคุณ โดยให้ค่างวดลดเหลือ
น้อยมากที่สุดหรือให้เขาโปะหมดเลยยิ่งดี

เพราะยังไงๆ คุณก็ดูจะหลุดพ้นจากความทุกข์ใจของตัวเองยากกว่าคนอื่น
และก็จะไปตามถามหาคำตอบที่ได้แต่ความเจ็บปวดกลับมา
เมื่อถูกเขาดุด่ากลับมา

แต่ถ้าคุณใช้ความหยิ่งให้ถูกวิธี
เขาจะไล่คุณออกจากบ้านกี่พันครั้ง คุณก็ยังอยู่ได้
เพราะของในบ้านเป็นของคุณ บ้านเป็นของคุณ
รถเป็นของคุณ จะขับรถไปวัดไหนก็ได้ คุณก็จะ "หยิ่ง" ได้เต็มที่


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ก.ค. 2014, 12:30 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 ธ.ค. 2010, 17:35
โพสต์: 163

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณห้ามตัวเองไม่ส่องเฟสเด็กนั่นไม่ได้หรอก
และเด็กนั่นก็หยุดเฟสโชว์ปมด้อยตัวเองที่เป็นเมียน้อยเขาไม่ได้เช่นกัน
อย่าคิดว่าเด็กนั่นมีความสุข เขาก็ทุกข์ไม่น้อยกว่าคุณ
ที่ร้อนรนอยากจะได้สามีชาวบ้านดับความอายของตระกูล
ถึงได้เฟสเป็นบ้าเป็นหลังให้คุณรู้สึกอยากจะปล่อย
แต่ถ้าคุณการเวลาวิ่งไปตามเกมส์เด็กนั่น
คุณก็จะร้อนรนและไปลงที่สามีคุณ สุดท้ายคุณแหละทุกข์ใจเอง


ดิฉันไม่ห้ามคุณส่องเฟสเขา แต่จงมีสติในการส่องเพื่อหาวิธีแก้ปัญหา
ไม่ใช่ส่องเพื่อเพิ่มความทุกข์ให้ตนเอง
คุณอาจเจ็บเมื่อเห็น คุณอาจรวดร้าวเมื่อเจอ
แต่คิดบวกเถิดว่า ดีกว่าคุณไม่รู้อะไรเลย
ไม่รู้จะไปตามเห็นเขาที่ไหน ไม่รู้จะติดต่อยังไง
แต่นี่คุณเห็นแทบทุกอย่างและยังรับเงินเขาทุกเดือน
คุณต่างหากที่จะสามารถมีวิธีรับมือได้ดีกว่าอีกหลายๆคนในบอร์ดนี้
เพราะเขาส่องไฟให้คุณเห็นทางแก้เอง
ในขณะที่คนอื่นๆ ต้องหาไฟส่องให้ตัวเองเดินไปตั้งแสนไกล


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ต.ค. 2014, 12:06 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2013, 07:11
โพสต์: 90

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ ทุกท่านที่คอยแวะเวียเข้ามาติดต่มและให้กำลังใจ สามเดือนกว่าแล้วที่ไม่ได้เข้ามาในบอร์ดนี้ ไม่ใช่ว่าผ่านปัญหาต่างๆไปได้ แต่แค่รู้สึกเหนื่อย และเบื่อที่ตัวเองอ่อนแอ และไม่อาจจะผ่านทุกข์ไปได้เลยตัดสินใจที่จะเก็บไว้คนเดียวเพราะคิดว่าคงเป็นเวรกรรมที่เราต้องรับมัน กับช่วงเวลาที่หายไป สามีก็ยังคงไปๆมาๆเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แต่ก็ยังคงรับผิดชอบทุกอย่างเหมือนเดิม เราเองก็ยังคงเป้นทุกข์ทุกครั้งที่รู้ว่าเด็กนั้นลงไปอยู่กับเขา แต่เมื่อเราอ่อนแอและเลือกที่จะทำเพื่อลูกแล้วจึงต้องอดทนต่อไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ต.ค. 2014, 16:51 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 เม.ย. 2013, 11:12
โพสต์: 421

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue

คุณการเวลา........ดีใจจังเลยที่เข้ามาคุยกัน แอบเป็นห่วงนะเนี้ย....
ไม่เป็นไรค่ะ..ไม่มีใครได้ทุกอย่างที่ต้องการ......ได้บ้างเสียบ้างชั่งปะไร.....

........ :b8: ......


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ธ.ค. 2014, 19:43 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 เม.ย. 2012, 16:06
โพสต์: 59


 ข้อมูลส่วนตัว


เข้ามาอ่านทุกกระทู้ เรื่องเราเหมือนเกือบของทุกคน เราก้อส่องเฟซญ.คนนั้นจนทะเลาะกะสามีรุนแรง ด่าเราหยาบๆแรงๆ และขอหย่ากะเรา.....
ตามฟอร์มเดิมเราง้อ เค้าเล่นตัวจนบัดนี้...
เด็กคนนั้นยังคงโพสรถคันใหม่ แหวนวงใหม่ รูปคู่กะสามีตอนนอนบนเตียงคู่กันกะลูก ไปงานแต่งงานก้อโพสรูปคู่ (ประเทศนั้นเค้าแต่งงานกันอลังการมากทุกงาน)
ทำกับขัาวอะไรก้อลงเฟซมีเพื่อนๆเข้ามาเม้นกันมากมาย สารพัดที่เธอคนนั้นจะทำอย่างมีความสุข...
ไปชอปปิ้งก้อถ่ายรูปกะสามี ครอบครัวสุขสันต์..เหมือนๆกันค่ะ
เจตนาเธอคนนั้นต้องการให้เราเมียหลวงรับรู้ว่าเธอชนะได้สามีไปครอง
ทั้งได้การรับการยกย่องออกสังคม ให้เงิน ให้การดูแลเอาใจใส่
เราก้อปรี๊ดจนเร่ิมชาชิน เพราะเราทำอะไรไม่ได้ นาทีนี้เหมือนต้องก้มหน้าชดใช้อย่างเดียว...เราใช้วิธีคิดว่าเราคงค้องทำกะเค้าทั้งคู่กันมาแบบที่เราโดนเราถึงต้องมาเจอทุกข์สาหัสขนาดนี้...
พยายามคิดว่าซักวันการใช้หนี้นี้ต้องหมด...โดยเราไม่สร้างเพิ่มอีก..
หลายครั้งเรายกโทรศัพท์อยากโทรไปด่า..
หลายครั้งเข้าไปแอดเฟรนกะหญิงคนนั้นเพราะอยากด่าระบายความแค้น...
แต่ก้อแค่คิด ไม่ทำค่ะ...
จนถึงวันนี้ก้อเข้าปีที่สี่ที่เค้าสร้างกรรมกัน...
เราก้อรอดูวิบากกรรมที่รอสนองเค้าในอนาคตต่อไป...


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 152 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 7, 8, 9, 10, 11  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 9 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร