อีกเรื่องของความจริงที่มนุษย์เราทุกวันนี้ยังเป็นกันอยู่

กลอนแด่ --คนถูกทิ้ง--
โอ้ความรัก มีหลายหลาย รูปแบบนัก
หนึ่งในรัก คือสามเส้า ช่างเศร้าหมอง
ปอใฝ่ต่ำ หลงผิด คิดครอบครอง
ด้วยหมายปอง หวังยื้อแย่ง เป็นของตัว

แรกเริ่มรัก ความสัมพันธ์ ดั่งคล้ายเพื่อน
เป็นเสมือน มิตรแดนไกล มิหวังสอง
ครั้นนานเข้า จิตอธรรม เข้าจับจอง
ผิดซ้ำสอง ละศีลสาม ด้วยเต็มใจ

เปลือยทั้งตัว มอบทั้งกาย นอนเกลือกกลั้ว
หลงเมามั่ว ลุ่มหลงกาม ลืมคำสอน
รู้ทั้งรู้ แย่งผัวเขา ยังลำพอง
ยังคะนอง ฝักใฝ่รัก ที่ผิดธรรม

มาวันนี้ หัวใจสลาย ช้ำใจนัก
ถูกเขาทิ้ง สลัดรัก ไม่แลเหลียว
อกจะแตก โลกจะดับ หน้าซีดเซียว
ใจห่อเหี่ยว ไม่เป็นอัน จะกินจะนอน

ด้วยพิษรัก ปอเป็นชู้ กรรมสนอง
อกกลัดหนอง ทุกข์ระทม ใจขื่นขม
ปากเขาหวาน รักฉันขม ช้ำตรอมตรม
ร้าวรักระบม โอ้อกเอ๋ย ชีวาจะวาย

เฝ้าคร่ำครวญ ถึงอดีต ที่เคยหวาน
ลมปากผ่าน เต็มสองหู จำได้เสมอ
แต่วันนี้ ไยตัวฉัน เฝ้าแต่ละเมอ
ที่รักเธอ ทิ้งปอได้ คนหลอกลวง

โอ้สาวเอย สาวเล็กใหญ่ จงจำไว้
ไม่มีใคร หนีกรรมชั่ว พ้นตัวหนอ
ทำกรรมดี กันไว้เถิด อย่าสอพลอ
มีธรรมพอ ให้สำนึกผิด คิดกลับตัว

ฝากอีกหนึ่งข้อคิดนะคะ สำหรับผู้หญิงบางจำพวก (ที่เลือกเกิดไม่ได้) แต่เลือกที่จะเป็นแบบนี้

เชื่อว่าหลายคนเคยได้อ่าน เคยได้ฟังบ้างแล้ว แต่จะคิดได้หรือเปล่า อันนี้แล้วแต่จิตใต้สำนึกค่ะ


http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... Oi6ICdNH5k


http://www.youtube.com/watch?v=iEc-FHxT ... detailpage



หัวข้อ : ทำอย่างไรดี เป็นภรรยาน้อยของเพื่อนร่วมงาน ที่สุดก็ถูกทิ้ง เพราะภรรยาเขาจับได้ ตอนนี้ดิฉันเครียดจัด เพราะรักเขามาก และอายจนไม่กล้าไปทำงาน

ถ้าคุณรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้อง และเรื่องนี้ก็ดำเนินต่อไปไม่ได้ แล้วมันเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องหยุด คือเขาทิ้งคุณ จะเพราะด้วยสาเหตุใดก็ตาม การคิดอย่างง่ายที่สุด และดีที่สุดสำหรับคุณก็คือ หยุด!

เพราะการที่ไปมีความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานที่มีภรรยาแล้วนั้น ใจของคุณเป็นสุขดีอยู่หรือมันไม่มีความสุขหรอกค่ะ

พูดกับใคร...ก็ไม่เต็มปาก มองใคร...ก็ไม่เต็มตา

ที่น่าสนใจคือ คุณบอกว่าตอนนี้กำลังเครียดจัด เพราะรักเขามาก

ทำงานด้วยความทุกข์...ศักยภาพในการทำงานมีแต่จะหดหาย ประเด็นเรื่องมีความสัมพันธ์กันแล้วนั้น ตัดทิ้งไปได้เลย เรื่องเกิดขึ้นแล้ว แก้ไม่ได้แล้ว สิ่งที่ทำได้มีประการเดียว...พระพุทธองค์ตรัสว่า ให้ชักสะพานหนี เพราะถ้าทอดสะพานต่อ คุณก็ตกนรกต่อไปไม่สิ้นสุด

คนส่วนใหญ่อาจจะเห็นว่าเป็นเรื่องพูดง่าย แต่ทำยาก

แต่เรื่องนี้ตัดไม่ยากจริง ๆ ค่ะ เพราะที่บอกว่า รักเขามาก...จริงๆ แล้วเป็นเพียงเยื่อใยที่เป็นราคะธรรมดา ๆ

ถ้าผู้ชายคนนั้นรักคุณ เขาควรจะปล่อยคุณไป

ถ้าคุณรักผู้ชายคนนี้จริงๆ คุณต้องยกความรักของคุณให้อยู่เหนือเงื่อนไขของความเห็นแก่ตัว...ด้วยการปล่อยเขาไปเช่นกัน

การคิดที่จะเอาของรักของคนอื่นมาเป็นของเรานั้น เป็นเรื่องน่าอายมาก

เพราะถึงจะได้มา...ก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาของหนักมาทับที่หัวใจ

แล้วคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจว่า ถ้าคุณยังคงรักผู้ชายคนนี้อยู่...เขาก็ไม่สุข ภรรยาของเขาก็ไม่สุข ถ้าเขามีลูก ลูกเขาก็ไม่สุข พ่อแม่ญาติพี่น้องของคุณเองก็คงไม่สุขเช่นกัน

ฉะนั้น เมื่อทุกคนที่อยู่แวดล้อมตัวคุณไม่มีความสุขเพราะการกระทำอันไม่ถูกต้องของคุณ

จงหยุด...อย่ายื้อต่อ

เพราะการไม่หยุดและยังคงยื้อต่อนั้น...แสดงว่าคุณขาดความอาจหาญโดยธรรม ถ้าคุณหยุดเรื่องนี้เสีย ไปอยู่ที่ไหน...คุณก็อาจหาญโดยธรรม ถ้าคุณหยุดไม่ได้ ถึงจะหนีไปทำงานที่ใหม่อีกสักกี่ที่ก็ไม่มีประโยชน์

สมรัก...แต่ต้องไปสวมมงกุฎอยู่ในนรก

คุณต้องการเช่นนั้นหรือ

ที่มา : Lisa

ถ้าจะอยู่ ในโลกนี้ อย่างมีสุข
อย่าประยุกต์ สิ่งทั้งผอง เป็นของฉัน
มันจะสุม เผากระบาล ท่านทั้งวัน
ต้องปล่อยมัน เป็นของมัน อย่าผันมา

เป็นของกู ในอำนาจ แห่งตัวกู
มันจะดู วุ่นวาย คล้ายคนบ้า
อย่างน้อยก็ เป็นนกเขา เข้าตำรา
มันครึกว่า "กู-ของ-กู" อยู่ร่ำไป

ความรักเป็นต้นธารของความทุกข์

ღ ˚. ★ *˛ ✿◕‿◕✿•°°✿◕‿◕.ღ ˛˚ ♥♥ 。✰˚* ˚ . ˚ღ。กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครองนะเจ้าค่ะ ˚. ★ *˛ ✿◕‿◕✿•°°✿◕‿◕.ღ ˛˚ ♥♥ 。✰˚* ˚ . ˚ღ。