แหม่มขอบคุณ คุณวันนี้มากเลยนะคะ จริง ๆ แล้วที่ผ่านมาการประคับประคองครัวให้อยู่ได้มาจนถึงทุกวันนี้
ก็เพราะแหม่มอดทน และเชื่อใจเค้ามาก แต่พอมาถึงตอนนี้ความอดทนไม่มีเหลือแล้วคะ เมื่อวานให้ลูก
โทรไปหาพ่อของเค้า ก็ต่อว่าลูกมาอีก ต่อไปนี้แหม่มจะไม่ให้เค้าได้ยินเสียงของลูกอีกต่อไป เพราะเค้าเอง
ที่เป็นคนทำให้ลูกไม่อยากคุย และกลัวการต้องคุยกับพ่อ ลูกต้องมาทำหน้ากลัวและเสียใจที่พ่อมาว่าเค้า
มันทำให้แหม่มโมโหมากเลย และคิดว่าต่อไปนี้จะไม่ให้ได้เจอและได้คุยกับลูกอีก และจะดูว่าที่ขอเวลาไว้
2 เดือนแล้วจะลงมาเคลียร์เรื่องรถ เรื่องของ จะลงมาหรือไม่ ถ้าไม่มาก็จะฟ้องไปเลยจะไม่ทนรออีกต่อไป

[b][b]

sutthichan เขียน:

จริง ๆ แล้วที่ผ่านมาการประคับประคองครัวให้อยู่ได้มาจนถึงทุกวันนี้
ก็เพราะแหม่มอดทน และเชื่อใจเค้ามาก แต่พอมาถึงตอนนี้ความอดทนไม่มีเหลือแล้วคะ
เมื่อวานให้ลูกโทรไปหาพ่อของเค้า ก็ต่อว่าลูกมาอีก ต่อไปนี้แหม่มจะไม่ให้เค้าได้ยินเสียง
ของลูกอีกต่อไป เพราะเค้าเองที่เป็นคนทำให้ลูกไม่อยากคุย และกลัวการต้องคุยกับพ่อ
ลูกต้องมาทำหน้ากลัวและเสียใจที่พ่อมาว่าเค้า มันทำให้แหม่มโมโหมากเลย
และคิดว่าต่อไปนี้จะไม่ให้ได้เจอและได้คุยกับลูกอีก และจะดูว่าที่ขอเวลาไว้
2 เดือนแล้วจะลงมาเคลียร์เรื่องรถ เรื่องของ จะลงมาหรือไม่ ถ้าไม่มาก็จะฟ้องไปเลยจะไม่ทนรออีกต่อไป

[/b][/b]

คุณแหม่มให้ลูกโทรหาพ่อเป็นสิ่งดี แต่เราผู้เป็นแม่จะต้องรู้ล่วงหน้าว่า
การติดต่อสื่อสารระยะนี้ รังแต่จะทำให้เกิดความร้าวฉาน
กลายเป็นคุณแหม่มที่เกิดความโมโหซะเอง หมดความอดทนจนอยากเอาชนะในทางอื่น
ดิฉันอยากให้คุณแหม่มปล่อยสายป่านแห่งความอดทนยืดไปอีกนิด
อย่าลืมว่าทรัพย์สินที่คุณแหม่มหวังให้เขามาเคลียร์ยังไม่ได้ลงตัว
ตอนนี้คุณแหม่มก็มีกำหนดระยะเวลาอยู่ในมือแล้ว
อย่าให้ความโกรธของตัวเองเป็นตัวเร่งให้เรื่องไม่สำเร็จยิ่งขึ้น
อดทนจนกว่าจะถึงเวลาที่กำหนดกันไว้ทั้งสองฝ่าย
อย่าให้เขาใช้ทรัพย์สินนอกกายเป็นเครื่องต่อรองให้คุณแหม่มเกิดความโกรธเลยค่ะ
ถ้าระยะสองเดือน เขาสามารถพลิกตัวเองกลับมาเป็นพ่อที่ดีของลูกได้
ก็อภัยกันนะคะ ให้เขาเห็นว่าเราดี และมีค่าพอที่เขาจะไม่ยอมสูญเสีย
ถ้าผลออกมาทางตรงข้าม อย่างน้อยให้เขานึกได้ว่า เราแสดงความดีในตัวเอง
ให้เขาเห็นแล้ว ที่เหลือก็เป็นเรื่องชะตากรรมและวิบากกรรม

เห็นด้วยกับพี่วันนี้นะคะ

ตอนนี้คุณทั้งสองคนกำลังจะเอาชนะซึ่งกันและกันอยู่ (โดยมีลูกเป็นตัวประกัน) พ่อเขาก็ยังเป็นพ่อของลูกอยู่ อันนี้ไปลบสถานภาพเขาไม่ได้ค่ะ ไปห้ามพ่อลูกไม่ให้คุยกันก็ไม่ควรค่ะ อย่าเอาความโกรธของตัวเองไปใส่ในความคิดของลูกเลยค่ะ จะทำให้เด็กมีสภาพจิตใจที่ไม่ดี เป็นปมในใจได้นะคะ

อยากให้คุณแหม่มพยายามระงับอารมณ์ ความโกรธ ความไม่พอใจทุกอย่างไว้ก่อน ตอนนี้สิ่งที่ลูกต้องการคือความรักจากแม่ที่จะมาทดแทนสิ่งที่ขาดหายไปจากพ่อค่ะ รู้ว่าพูดง่ายทำยาก แต่หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ลองนั่งสมาธิดูนะคะ เผื่อจะทำให้จิตใจผ่องใสขึ้นนะคะ

ของคุณแหม่มนี่เขาดีนะที่ถามหาพ่อ แต่ของอุ๋ยนี่ ไม่เคยถามหาลูกสักคำ เคยถามเขานะว่าคิดถึงลูกมั้ย เพราะลูกเอาไปให้ยายเลี้ยงที่แพร่ทั้ง 2 คน เขานิ่งไม่พูด คิดดู เป็นพ่อประสาอะไรไม่เคยโทรหาลูก ไม่เคยถามหาลูก แต่เติมเงินโทรศัพท์หาผู้หญิงคนนั้น วันละ 2 ถามครั้ง ถ้าพูดถึงลูกนี่เขาเดินหนีเลยนะ ไม่เข้าห้องน้ำ ก็เดินไปทำอย่างอื่น แล้วคนแบบนี้จะทำอย่างงัยกับเขาดีนะ เรียกว่าเลว สุดๆๆนี่จะเป็นไรมั้ยค่ะ

ขอบคุณมากคะคุณวันนี้และคุณมะกอกมะนาว แหม่มเองก็พยาถามลูกนะคะว่าจะโทรหาพ่อหรือเปล่า ซึ่ง
จริง ๆ แล้วเค้าควรจะโทรหาลูกเอง ไม่ใช่ให้ลูกโทรหาด้วยซ้ำคะ แต่เค้าก็ไม่เคยโทรมาและพอลูกโทรไป
ก็ถามว่าไม่คิดถึงเค้าหรือ ไม่รักเค้าหรือ นั่นแหม่มมองว่าเป็นการกดดันลูกให้พูดในสิ่งที่เค้าต้องการ พอลูก
ไม่พูดอย่างที่เค้าต้องการ เค้าก็ใส่อารมณ์กับลูก ทำให้ลูกไม่อยากคุยและแหม่มเองก็ไม่อยากให้ลูกต้อถูก
กดดันจากคนเป็นพ่อคะ ส่วนลูกชายคนโตที่อายุ 10 ขวบ ตั้งแต่เค้าเห็นแหม่มร้องไห้วันที่เห็นคลิป เค้าไม่
พูดถึงพ่ออีกเลย และไม่รับโทรศัพท์ด้วยถ้าน้องโทรไปแล้วบอกว่าพ่อจะคุยด้วย เค้าจะบอกว่าไม่คุย ไม่
อยากคุย เพราะวันนั้นแหม่มร้องไห้หนักมากคะ สติแตกไปเลยคะเค้าคงสงสารแหม่มแหละคะ และสิ่งที่ทำ
ให้แหม่มรู้สึกว่าเค้าเกลียดพ่อเค้าคือ น้องสาวเค้าเอาปากกาเมจิกมากเขียนชื่อพ่อ แม่ น้องสาวเค้า และตัวเค้าไว้ที่ตู้เสื้อผ้า ตัวลูกชายเค้าเอาสติ๊กเกอร์ที่ติดมากับถุงเท้ามาปิดทับชื่อพ่อของเค้าไปเลย ซึ่งแหม่มเอง
ก็ตกใจมากเหมือนกัน แต่ไม่อยากถามกลัวเค้าจะเสียความรู้สึก รับรู้เลยคะว่าในใจเค้าคิดกับพ่อเค้ายังไง
ตอนนี้ไม่เคยพูดถึงพ่อเค้าเลย เพราะทุกวันนี้ตัวพ่อของเค้าก็อยู่ตจว.อยู่แล้วเดือนนึงจะมาหาสักครั้ง ก็ยัง
แอบไปหาผญ. ก็คงทำให้ลูกชายไม่อยากคุยกับพ่อของเค้ามั้งคะ ตอนนี้แหม่มก็รอว่าเค้าจะเอายังไง กับ
เรื่องคชจ.ของลูกที่ตกลงกันไว้ และเรื่องของหนี้สิน และสินทรัพย์ที่ต้องมาคืนกัน รอว่า 2 เดือนแล้วเค้า
จะมาทำอย่างที่ได้บอกไว้หรือเปล่า ถ้าไม่คงต้องฟ้องกันจริง ๆ เสียทีคะ เพราะความรู้สึกดี ๆ ไม่มีเหลือไว้
ให้แล้วคะ ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น ข้อเสนอแนะ และคำแนะนำดี ๆ นะคะ ขอบคุณ
มาก ๆ คะ

อยากเวลา 2 เดือนหมดไปไว ๆ มากอยากจะหย่ากับอดีตสามีมาก ๆ ไม่อยากต้องมามีส่วนเกี่ยวข้องกันอีก
เมื่อไหร่เค้าจะลงมาจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยไป น่าเบื่อมาก ๆ เลย อยากเป็นอิสระได้อย่างเต็มที่ซะที