เมื่อความรักต้องจบลง


สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้อยู่ในสภาวะอันเดียวกันทั้งนั้นแหละค่ะ มีเกิดขึ้นแล้วก็มีจบลงค่ะ เมื่อเราได้มองเห็นถึงความเป็นจริงของความรักที่เราเห็นว่ามันจะต้องจบลง ก็ขอให้มองเห็นอย่างคนที่ไม่ตายทั้งเป็นดีไหมคะ ขอให้มันเป็นการจบอย่างคนที่มีปัญญาที่จะเรียนรู้ว่า เมื่อเราต้องพลัดพรากจากของชอบ ของรัก เราจะไม่ทุกข์ได้อย่างไรจากการพรากตรงนี้ นั่นเป็นเพราะว่าเราเข้าใจ มีความไม่หวั่นไหวในจิตใจของเราที่จะเรียนรู้กับมันว่า เมื่อสิ่งนี้ต้องจบลงเราจะเกิดขึ้นอย่างคนที่เห็นว่าการจบนั้นมีพุทธิภาวะในใจของเรา คือความแข็งแรงในใจของเราเติบโตขึ้น การมีชีวิตอย่างคนไม่เศร้าหมอง ไม่เศร้าโศก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น นั่นคือศักยภาพในตนของเราที่แข็งแรงขึ้นค่ะ การได้เรียนรู้ว่าความรักที่ขาดสติปัญญานั้น มันจะทำให้เกิดผลพวงแห่งความทุกข์ เมื่อเราต้องจบมันลง เราได้เรียนรู้แล้ว เตรียมตัวรักครั้งใหม่ดีไหมคะ พัฒนาความรักของเราอย่างคนที่มีปํญญาให้มาก อย่ารักด้วยความหลง อย่าหลงไหลในความรัก แต่จงมีความสุขที่ได้รัก เปิดใจเราให้กว้างขวางที่จะมีความสุขที่ได้รักและไม่เลือกปฏิบัติ อย่ารักเพราะคนนั้นน่ารักนะคะ แต่จงรักเพราะเขามีชีวิต และเราก็มีชีวิตในขณะที่รักด้วย ถ้าอย่างนี้การจบลงจะเป็นการเจริญของชีวิต ที่มีศักยภาพในการพัฒนาชีวิตของเราให้ก้าวต่อไปค่ะ มีความสุขที่ได้รักนะคะ และก็มีความสุขถ้าความรักนั้นตัองจบลง

ความรัก เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต จึงไม่ควรคิดเอาชีวิตไปสังเวย ความรัก

♡✿(◕‿◕)✿♡ กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครองนะเจ้าค่ะ ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ ♡✿(◕‿◕)✿♡