กิเลสหน้ามืดตามัว กิเลสยึด / ผัวเดียวเมียเดียวไม่ผิด
ผิดไปรักคนไม่รักผัวเดียวเมียเดียว

ชอบดิ้นรนหน้าที่ตัณหา ชอบแส่หาหน้าที่ความยึดถือ
ตัดความแส่หาที่ยึดถือ ปล่อยมือไม่ดิ้นรนตามตัณหา
มีสติพิจารณา ทุกข์เพราะดิ้นรน ทุกข์เพราะแส่หา
ทุกข์เพราะหลงลืม ทุกข์เพราะยึดถือ

สติลืมหลง อีกแล้วก็คือสติลืมหลง
อีกแล้ว..........................!

เปลี่ยนจากสมเพช เป็นสมยอมความไม่รู้
เปลี่ยนจากยึดถือ เป็นเข้าใจตามความเป็นจริง

ขอบคุณคะท่านพุทธฏีกา
วันที่ 23 มค. หนูเดนทางไปพบอดีตสามีที่บ้านพี่ชายเขา
เพราะคาดเดาว่าเขาน่าจะกลับมาจาก กทม.
ขอคุยกับเขาว่าเราจะกลับมาคนดีกันไหม
เขาบอกว่าเขาอยู่อย่านี้ก็สบายใจดี เขาไม่มีใครอยู่กับหลานๆ ทำงานส่งน้องเรียนก็มีสุขดี
และเขาให้คำตอบไม่ได้บอกได้แค่ว่ารู้สึกเฉยๆ กับเรา
หนูถามว่าเขาจะไม่กลับมาอีกแล้วใช่ไหม
ไม่มีทางเยียวยาปรับเข้าหากันเลยเหรอ

คำตอบที่ได้เขาตอบ ไม่กลับมาอีกแล้ว เขามาไกลได้แค่นี้

หนูอาจจะบ้าที่ไปตามง้อผู้ชายถึงบ้าน
แต่ในความคดหนูขอพูดคุยจบปัญหากันแบบได้เห็นหน้าพูดคุยกัน
ซึ่งมันจะรับรู้ความรู้สึกจากใจมากกว่า

ทั้งที่ทำใจยอมรับคำตอบแล้วว่าจะออกมาแบบไหน
แต่ใจก็ยังรู้สึกอยู่ดี

เขาทำตามที่เขาบอกไว้ว่า เขาทำหน้าที่เขาเสร็จแล้วเขาก็จะไป
เขาจะกลับไปหา ผู้หญงของเขาที่บอกกันไว้ให้รอ

นะตอนนี้รู้สึกถึงความโหดร้ายของมนุษยไม่ว่าจะเป็นตัวเราเอง
ผญ/ผช ทุกคนทั่วไป กับความหลง มันฆ่าได้ทุกอย่าง

ไม่บ้าหรอกครับ เพียงแต่บ้ามากๆ เพราะพุทธฏีกาก็เคยทำ ^^

กลับมาฟังเสียงหัวใจตัวเอง มองตัวเองให้ชัดเจน ทำไมต้องไปให้
คนๆ เดียวเซ็นต์รับรองความมีคุณค่าในตัวเรา ถ้าเขาไม่ใช่คนที่จะ
เซ็นต์ให้ ไม่เท่ากับเสียเวลาเปล่าหรือครับ^^

กอบกู้คืนสติกลับมา มาดูว่าตัวเราเองยังหายใจ ไม่ใช่คนที่ตายไปแล้ว
ไม่ใช่คนที่หมดคุณค่า ที่ๆ มืดมนที่สุดมักมีแสงสว่างรออยู่เสมอ เพียงแต่
พร้อมที่จะสลัดความหลัง พร้อมให้อภัยในทุกๆ สิ่งทุกๆ อย่างหรือไม่
ก็เท่านั้น คนมีความทุกข์มากเท่าไหร่ นั่นก็บันทอนสติปัญญาตนเอง
ลงไปเท่านั้น และสูญเสียความสุขที่ควรได้รับที่พึงมี

ที่เป็นสิทธิของเราเองที่พึงจะมีได้ เพียงแต่รู้สึกตัวเสียที ว่าสิ่งใดมีค่า
และไม่มีค่า สิ่งใดเป็นประโยชน์ สิ่งใดเป็นโทษ แล้วก็เดินหาประโยชน์
หลีกออกจากโทษนั้นๆ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งดี พอดีพุทธฏีกา ชอบถาม
คำถามนี้กับหลายๆ คน ว่า้ถ้ามีคนมาจุดไฟ เผาบ้านเรา เราจะดับไฟก่อน
หรือว่าจะตามไปจับคนวางเพลิงมาสอบปากสอบคำ

ส่วนใหญ่ก็บอกว่า ดับไฟก่อน โดยเหตุโดยผลกันทั้งนั้น แต่ที่ทำคือใช้
แต่อารมณ์นำพาตัวและใจตัวเองไป ไปไล่จับคนวางเพลิง ถามเหมือนกับ
ว่าลืมไปแล้วว่า สิ่งที่ควรทำจริงๆ คือดับทุกข์ในจิตในใจ ลืมไปแล้วว่า
ไฟกำลังไหม้บ้านตัวเองอยู่ เพลิดเพลินกับการ พูดคุยเสียเวลาไปกับการ
สนทนาเหมือนจะ ขอสานขอคืนดีกับคนวางเพลิงให้ได้ เพียงเขายอม
ก็จะไม่รุ้สึกว่า บ้านที่ไหม้ไปจวนจะมอดทั้งหลัง ไม่เสียหายอะไร ทุกคน
มักใช่อารมณ์เหนือเหตุเหนือผลกันอย่างนี้เสมอ

อย่างไรก็เข้มแข็งนะครับ เลือกที่จะไ่ล่คนวางเพลิง เมื่อยังเหลืออะไรใน
บ้านในจิตในใจ ก็เก็บสิ่งดีๆ เอาไว้ ที่ไหม้ไปหมดไปก็อย่าไปเสียดาย
อาลัยอาวรอีกต่อไป ผิดที่ใครที่เรารู้ัตัวช้า หรือว่าผิดที่เราไล่จับคนวาง
เพลิงไม่ทัน ตรองดูนะครับ อันนี้ในแง่รักษาใจนะ แง่ว่าใครถูกใครผิด
ก็ชัดอยู่แล้วแต่ไม่ต้องรื้อฟื้น รักษาใจ ครองสติ ครองอารมณ์อย่าให้
เศร้าหมองผิดหวังรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ลืมหมดทุกสิ่งทุกอย่าง

จะยอมเป็นคนไร้ค่าเพราะเขาไม่เ็ห็นคุณค่าด้วยคนๆ เดียวจริงหรือครับ!
ตั้งสติตั้งอารมณ์ดีๆ นะครับ มีคนให้กำลังใจคุณโยมเยอะ แล้วเมื่อไหร่
คนที่สำคัญที่สุด จะกลับมาให้กำลังใจคุณ ถ้าคุณไม่รู้ตัว..เจริญพร ^^

หวัดดีคะ
วันที่ 25 ที่ผ่านนมา ได้ไปกราบพระอาจาร์ท่านหนึ่งแถวบ้าน
ท่านบอกว่าเขาไม่ใช่เนื้อคู่ของเราปล่อยเขาไปเถอะ
แล้วเลิกคิดเสียใจ คิดฆ่าตัวตาย ไปเลย ท่านว่าถ้าจะผูกตัวตายให้ซื้อเชือกมาให้ท่าน

ท่านสอนประโยคหนึ่งว่า
เราอายุ 31 ปี แล้วนะ เป็นคนครึ่งคนค่อนคนแล้ว อย่าไปคิดฟุ้งซ่านกับเรื่องแค่นี้
อย่าได้ยึดมั่นกับคนๆเดียวนะเลย

เห็นด้วยกับท่านอาจารย์นะคะ อย่าไปยึดติดกับคนแค่คนเดียวเลยค่ะ ปล่อยเขาไปหากเขาไม่เต็มใจจะอยู่
ตอนนี้เดือนก็รักษาใจตัวเองอยู่เช่นกันค่ะ ผ่านมาเกือบ 5 เดือนแล้ว ดีขึ้นมากแต่ก็ยังไม่นิ่งเท่าไหร่ชอบคิดนู้นคิดนี่ไปเรื่อยค่ะ แต่ทุกครั้งที่คิดก็จะบอกตัวเองว่า คิดอีกแล้วนะมันไม่มีประโยชน์ ขอให้กำลังคุณผ่านมันไปให้ได้นะคะ สู้ สู้

ขอบคุณคะคุณเดือน

ตอนนี้ก็พยายามรักษาใจให้นิ่งที่สุด
เพราะเข็ดกับความรักฉันชู้สาวคะ
กลัวพบคนที่รับในตัวตนของเราไม่ได้
เพราะรู้ตัวว่าเป็นคนจริงจังกับชีวิตครอบครัวมาก

ก็พยายามไม่คิดมาก แต่ในใจก็ยังคิดถึงและเป็นห่วงอดีตสามีเหมือนกัน
แต่ก็นั้นแหละจะมีประโยชน์อะไร

ใจเดียวจะพยายามอยู่ได้ด้วยตนเองโ
ดยไม่หวังให้ใครมาเดินเคียงข้าง
ร่วมทุกข์ร่วมสุขอีก

อัตตาหิอัตตาโนนาโถ จะทำให้ได้เช่นที่เคยทำมาก่อนที่จะพบกับเขา

ขอบคุณทุกท่าน

คุณใจเดียวคะ ลองคิดในมุมกลับ ก็ดีเหมือนกันที่ฝ่ายชายเค้ายอมรับตรงๆว่าเลือกอะไร ดีกว่าโกหกกันแล้วปล่อยให้คุณมีความหวังลมๆแล้งๆนะคะ อย่างน้อยคุณเองก็จะได้ตัดสินใจถึงอนาคตตัวเองว่าจะไปในทิศทางไหน

อีกอย่างเชื่อว่าประสบการณ์จากชีวิตคู่ของคุณ จะทำให้คุณได้ปรับปรุงตัวเองในอีกหลายๆอย่างด้วยค่ะ หวังว่าจะได้พบเจอแต่สิ่งดีๆต่อไปนะคะ

คะคุณมะกอกมะนาว

ใจเดียวก็พยายามดีเป็นระยะ
แต่ก็แอบเหงาเช่นกันเวลาเหนื่อย ท้อมา
ไม่มีเพื่อนปรึกษา อยู่เคียงข้างใกล้ๆ
หรือแค่นั่งอยู่กับเราเฉยๆก็พอ

ก็นั้นแหละเราบังคับใจใครไม่ได้

วิ่งตามให้ตายมันไม่ใช่ของเราก็ตายเปล่า
มันใช่ของเราแค่อยู่นิ่งๆมันก็มา

สวัสดีค่ะคุณใจเดียว
นกติดตามอ่านโพสของกระทู้คุณใจเดียวอยู่ พออ่านถึงโพสทุดท้ายแล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ หยุดคือหยุดจริงๆๆ หยุดที่ใจเรา บังคับจิตใจเราให้ได้ ลองมองดูคนอื่นๆในบอร์ดแห่งนี้ทุกคนเจอปัญหาหนักหนาสาหัสพอๆๆกัน แต่เราจะเป็นกำลังใจให้กันบางคนจิตใจโดนกระทำย่ำแย่อย่างยิ่ง แต่ทุกคนมีทางเลือกคือเลือกที่จะจบ ยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น แล้วเริ่มต้นใหม่ เริ่มใหม่แค่เพียงวันนี้ และเร่ิมใหม่ในทุกๆๆเช้า ที่เราตื่น พิจารณาคำพูดคำแนะนำของแต่ละโพสให้ถ่องแท้ด้วยใจที่ว่างเปล่า แล้วจะเจอคำตอบค่ะ เวลาอารมณ์ขุ่นมัวเข้ามาก็ร้องไห้ระบายออกมาให้พอ แต่แค่กับตนเอง อย่าหวังให้คนอื่นเห็นใจหรือว่าสงสาร คิดบวกเสมอว่าอีกไม่นานเราจะผ่านมันไป เพราะนกก็กำลังคิดเช่นนี้เหมือนกัน ได้รับกำลังใจจากพี่ๆน้องๆทุกท่านที่คอยติดตาม ทุกกำลังใจ ทุกคำแนะนำนั้นมีค่า เก็บเอามาใช้ให้เกิดพลัง นะคะเราจะก้าวผ่านมันไปพร้อมๆๆกัน ที่สำคัญเมตาจิตเท่านั้นจะผลักดันให้เราผ่านมาได้ด้วยใจที่บริสุทธิ์

ขอให้เราผ่านมันไปด้วยดีนะค่ะ

ขอบคุณคะคุณนก
ตอนนี้พยายามไม่คิดหวังให้เขากลับมา
ก็พยายามอยู่ได้ด้วยตนเองคะ
อาจจะเหงาบ้าง เหนื่อยล้าบ้าง
ไม่มีเพื่อนคู่คิด คู่ทุกข์ คู่ยาก ยามแก่เฒ่า
แล้วก็ตาม

ใจก็ต้องการเพื่อนร่วมชีวิตนะคะ
แต่ก็กลัวความผิดหวัง การนอกใจ
การรับตัวตนของเราไม่ได้ เลย เข็ดและกลัว
ผู้ชายที่จะเข้ามาในชีวิตไปเลย

ตอนนี้อายุ แค่ 31 ปีเอง อนาคตข้างหน้ายังมีให้ทำอะไรอีกมากมาย
บ้าน รถ ยังไม่มีเป็นของตัวเองเลย
ใจเดียวจะเอาความหวัง และกำลังใจทั้งหมด
มาสร้างบ้าน ซื้อรถ ส่งหลานเรียนและ ดูและพ่อแม่ที่แก่เฒ่า
ซึ่งสังคมทุกวันนี้ ทิ้งพ่อแม่ให้อยู่บ้านนอกเพียงลำพังส่งแค่เงินมาให้
หรือไม่ก็นำพ่อแม่ไปไว้บ้านพักคนชรา ซึ่งเป็นความจำของแต่ละบุคคล

แต่ใจเดียวคิดว่าการได้อยู่ใกล้พ่อแม่
มันคือความอบอุ่นของครอบครัวที่สุด
สถาบันครอบครัวสำคัญสุด

ได้อ่านเรื่องราวของคุณใจเดียวแล้ว
ก็ได้นึกถึงตัวแอม เมื่ออดีต เหมือนกันเลยค่ะ
เฝ้าตามง้อ ร้องขอความเห็นใจ มองดูตัวเองแล้ว ก็น่าสมเพช

บุญของคุณใจเดียว ยังดีค่ะ ที่ผู้ชายเค้าได้บอกความจริง และไม่ได้ยึดเยื้อจนถึงมีลูกด้วยกัน
เจ็บ แต่เจ็บแบบอิสระ
คุณใจเดียวว่าตัวคุณทุกข์สาหัส แต่หากคุณใจเดียว ลองมองดูที่คนอื่นที่หนักกว่าคุณ
คุณใจเดียวจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

เมื่อก่อน แอมเป็นน้อยเค้า และต้องทรมานจิตใจต่างๆ นานา
พอมีลูกด้วยกัน ความทรมานจิตใจก็สาหัส จนไม่มีคำบรรยาย
จนเราทรมานไม่ไหวแล้ว ต้องการเลิกกับเค้า
คำตอบเค้า แทนที่เราจะดีใจแต่กลับรับไม่ได้ (คือการเลิกกัน)

เหมือนอย่างที่คุณใจเดียว รู้สึกแหละค่ะ
ว่า เราถามเค้า เพราะหวังว่า เค้าอาจจะเปลี่ยนใจ หรือ พูดคำที่ดูดี แต่พอเค้าพูดความจริงใจเราก็รับไม่ได้

วันนี้ แอมได้ผ่านพ้นมาแล้ว และเก็บมันไว้เป็นบทเรียนให้กับตัวเราเสมอ
อย่าได้รักใคร มากกว่าตัวเรา อย่าคาดความหวังจากใคร

ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่ใจ ของคุณใจเดียว ว่าจะหยุดไฟในใจของคุณได้มั่ย
เมื่อก่อน แอมพยายามสวดมนต์ ก่อนนอนทุกคืน สวดไปก็ร้องไห้ไป ว่าทำไมเราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
กอดลูกและมองหน้าลูกก็ร้องไห้ทุกวัน

ถึงวันนี้ ลูกได้ 6 เดือน แอมก็ทำใจเข้มแข็ง ได้ 2 เดือนแล้ว
ไม่มีเค้า เรากับลูกก็ไม่ได้ตายเสียหน่อย

สู้ๆๆๆ ค่ะ คุณใจเดียว ขอให้ผ่าน ไฟในใจของคุณให้ได้
หวังว่าเรื่องราวของ แอม คงจะให้ข้อคิดกับคุณได้

ขอบคุณคะคุณแอม
ตอนนี้นึกถึงสิ่งที่ตนเองทำก็ละอายเมื่อกันว่าทำไปได้อย่างไร
ไม่มีศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้หญิงอยู่เลย
( ภาษาบ้านนอกก็ไม่มียางอายเลย เขาไม่อยากได้เรายังจะตามง้อเขาอยู่ได้)
.
นึกแล้วก็บ้าดีเหมือนกันคนขาดสติทำได้ทุกอย่าง(ทำไปได้เราเรียนก็สูงๆ)
ทั้งที่ใจเดียวเป็นคนหยิ่งในศักดิ์ลูกผู้หญิงมาก
แต่มาตบะแตกเมื่อแต่งงานมีครอบครัว
เพราะการไม่อยากสูญเสีย การรับความจริงไม่ได้


****************
ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วคะ
มีเคลียดบ้าง หดหู่ตอนเช้า
ไม่มีจุดหมายในชีวิต
คงเป็นผลของโรคซึมเศร้า
แต่ก็พยายามสู้คะ

ตอนนี้ตั้งความหวังให้ตนเองใหม่
เพื่อสร้างความมั่นใจใจการดำเนินชีวิตให้ตนเองคะ
กำลังลองหาที่สอบเลื่อนตำแหน่งอยู่คะ
เพื่อกระตุ้นกำลังใจว่าตนเองยังมีค่า
และประสบความสำเร็จในด้านอื่นได้
(การล้มเหลวของชีวิตคู่ครั้งเดียว
ทำให้เสียความมั่นใจ กำลังใจอย่างมากเลย)

พยายามกลับมาเป็นหญิงแกร่งอีกครั้ง
เหมือนเช่นที่เคยเป็นมาก่อนได้พบเขาคนนั้น


****************************
ให้ทุกท่านสู้ๆเช่นกัน และมีความสุขกับเดือนแห่งความรักและทุกๆวัน
มากๆนะคะ รักคนที่รักคุณมากๆ โดยเฉพาะ ผู้ให้ชีวิตเลือดเนื้อคุณมา
และผู้ที่คุณให้ชีวิตเลือดเนื้อแก่เขาเกิดมา Happy เด้อคะ 55555

ปล่อยวางเถอะค่ะ...ถ้าอะไรที่เป็นของเราแม้จะจากไปนานแค่ไหนสักวันก็ย้อนมา..เค้าทำขนาดนี้แล้วปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ..การสาปแช่งอย่าทำเลยเราเองจะปลงไม่ตก..สุขภาพจิตแย่...หันมานั่งปฏิบัติแผ่เมตตาให้เค้าทั้ง 2 คน ดีกว่า...ให้นึก คิด ทำ แต่สิ่งที่ดีๆเป็นหนแรกในลำดับการคิดของเราฝึกเอาไว้แม้จะยากเข็น..แต่ให้คิดว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดก็แล้วแต่..เราจะตั้งมั่นในความดีเป็นพื้นฐานในชีวิตและทำมันไปเถอะค่ะอะรไที่ดีๆ...ชาติต่อไปเราจะได้พบเจอแต่สิ่งดีๆอย่าลืมว่าชาตินี้ก็เหมือนทุนของชาติต่อไป...ข้าพเจ้าเองก็เจอมาเช่นกันเพิ่งจะผ่านมาแค่ 2 วันเอง...ถ้าเสียใจก็ได้แต่ร้องไห้ออกไปก้เท่านั้นทำอะไรพวกเค้าไม่ได้เลย...ความรักมันก็เป็นแบบนี้....คนที่จริงจังก็มักจะเจออะไรแบบนี้แหละ...เป็นกำลังใจให้นะคะอย่าลืมเป็นกำลังใจให้เราเช่นกัน...สู้ๆ

ขอบคุณคะคุณตาเบบูญ่า

ตอนนี้ใจเดียวก็ทำใจได้ดีมากขึ้นแล้วคะลดความเจ้าคิดเจ้าแค้นลงมามากแล้วคะ

ยังไงก็ขอให้คุณตาเบบูญ่า
มีสติไม่งมงาย โง่หน้ามืดตามัว
ไม่ยอมรับความจริงเหมือน
ใจเดียวนะคะ

ใจเดียวว่าคุณตาเบบูญ่า
มีจิตใจเข้มแข็งกว่าใจเดียว
คงผ่านไปได้เร็ว
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ๆ

คำพระว่า อัตตาหิ อ้ตโนนาโถ (ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน)
มิอาจหวังอะไรสิ่งใดจากใครได้


งัยก็เปนกำลังใจให้นะคะคุณตาเบบูญ่า
สู้ๆๆๆๆ ขอให้ก้าวข้ามผ่านมันไป
มีความสุขกับปัจจุบันนะคะ ยิ้มไว้

คุณใจเดียว...ตอนนี้ตาเบบูญ่าก็กำลังต่อสู้อย่างหนักมากๆต่อสู้กับใจตัวเอง...กลัวจะติดต่อเค้าอีกแต่อีกใจก็ข่มไว้สุดชีวิตนั่นก็เพราะว่าเราไม่เห็นประโยชน์อันใดเลยที่จะกลับไปเพราะเราไม่สามารถเปลี่ยนความคิด ความรู้สึกของเค้าได้เลย ตอนนี้ก็จากกัน 5 วันแล้วน้ำตาไหลได้ทุกเวลาเลยล่ะค่ะ...แต่ตาเบจะเจ็บแล้วจะจำ...ตอนนี้ใช้ชีวิตลำพังเลิกงานกลับห้องบางครั้งร้องไห้ไปตั้งแต่ยังไม่ถึงหน้าห้อง..นังทำงานน้ำตาก็ไหล...รักเค้ามาก...ได้แต่อฐิษฐานว่าชาติไหนๆก็อย่าให้เจอกับความเจ็บช้ำแบบนี้อีก..อย่าให้ได้พบเจออย่าให้ได้รู้จัก..ขอตั้งจิตรขอพรขอให้ได้เพศกายมหาบุรษได้บวชตลอดชีวิตได้เป็นพระอรหันต์ตั้งแต่ยังเยาว์วัย...ตาเบคิดแบบนี้ค่ะคุณใจเดียว...ยังไงคุณใจเดียวอย่าเศร้าไปเลยนะคะ..ว่างๆแอ๊ดเมลไว้คุยกับตาเบได้เพราะตาเบใช้แค่เมลสื่ออย่างอื่นปิดหมดไม่อยากรับรู้ใดๆเลย (Kasalong_2527@hotmail.com)...เอาใจช่วยกันค่ะเวลาจะรักษาเรา 2 คน....แม้มันจะนานเท่าไหร่..เราจะรอวันที่ฟ้าหลังฝนค่ะ...สู้ๆ