ขอแสดงความเห็นส่วนตัวดังนี้ครับ
1.กรรมใดที่ทำให้ชีวิตดิฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้คะ ?
-ไม่ว่าจะเป็นกรรมใดๆก็ตามถือว่ามันก็แสดงผลไปแล้วจึงไม่ต้องสนใจหรอกมันจบไปแล้วที่ควรสนใจคือจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปครับ(ถ้าเป็นกรรมคงเป็นกรรมของพ่อคุณมากกว่า)
2.ดิฉันรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่อยู่ใกล้พ่อ ไม่อยากคุยไม่อยากพูดด้วย แต่ในใจเป็นห่วงท่านมาก แต่ก็พยายามเลี่ยงท่าน นั่นเป็นเพราะเหตุใด ?
-นั่นเป็นความรู้สึกที่เราจำไว้ในใจครับ เมื่อเราเจอความผิดหวังจากพ่อ แต่ลองนึกดูนะครับก่อนนั้นนับสิบปีความรู้สึกนั้นยังไม่เกิดมีมีแต่ความรู้สึกดีๆเทียบกันแล้วมีมากกว่ากัน แต่ความรู้สึกผิดหวังนั้นแม้มีน้อยแต่ยังรุนแรงจึงบดบังความรู้สึกดีๆจำนวนมากไว้แต่เดี๋ยวมันก็ลดลงไปครับตามกฏอนิจจัง
แต่ที่มันไม่หายไปเพราะเราย้ำคิดถึงมันบ่อยครับ ผมเชื่อว่าพ่อคุณก็ห่วงคุณมากเหมือนกันครับเพราะพ่อคุณรักคุณมากจึงยอมทำเพื่อคุณมากกว่าไปอยู่กับแฟนใหม่ แต่ที่คุณพยายามเลี่ยงท่านเพราะคุณเลี่ยงความรู้สึกไม่ดีที่นึกถึงเวลาเจอท่าน
3.จะทำอย่างไร คิดอย่างไร ให้สบายใจและทำให้เรื่องนี้ไม่มีผลต่อดิฉัน เพราะรู้สึกเหมือนเป็นแผลในใจที่ไม่รู้วิธีทำให้หายค่ะ และพร้อมจะอักเสบได้ตลอดถ้าโดนจี้จุด (ตอนนี้ไม่เศร้า แต่รู้สึกจุกและอัดอั้นอยู่ข้างใน เหมือนเก็บกด)
-คุณลองมองดูคนอื่นๆสิครับนี่เป็นปัญหาคู่โลก ของคนที่มีกิเลสทั้งโลกพ่อคุณคือคนธรรมดาที่ยังมีกามอยู่แต่ท่านก็รักคุณเหมือนพ่อคนอื่นๆเช่นกัน ต้องมองอย่างเข้าใจในธรรมชาติของคนของโลกครับ ปล่อยวางอย่าคิดมากเกินไปว่า อยากให้เป็นอย่างนั้น ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้ ความคิดเป็นแค่ความคิดถึงคิดเท่าไรก็ได้แค่คิด คิดย้ำมากทำให้เป็นทุกข์ ความจริงอยู่ข้างนอก ต้องออกไปเผชิญเดินหน้าต่อไป เดี๋ยวมันก็ผ่านไปครับ
4.อยากขอคำชี้แนะในการเริ่มต้นศึกษาและปฏิบัติธรรมด้วยค่ะ
-ลองหาหนังสือธรรมะท่าน ว.วชิระเมธี หรือท่านพุทธทาส มาอ่านสิครับมีดีๆหลายเล่ม
หรือดูในเว็บก็ได้
